ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 8 Γενάρη 2006
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ
Η ώρα των προκαθορισμένων παζαριών

«Θέλουμε τα σπίτια μας!» φωνάζουν οι Σέρβοι στους Κοσσοβάρους Αλβανούς καταπατητές της περιουσίας τους...

Associated Press

«Θέλουμε τα σπίτια μας!» φωνάζουν οι Σέρβοι στους Κοσσοβάρους Αλβανούς καταπατητές της περιουσίας τους...
Θέσεις μάχης στο τραπέζι των (προκαθορισμένων) διαπραγματεύσεων της Βιέννης για το «τελικό καθεστώς» του Κοσσυφοπεδίου παίρνουν σε λίγες βδομάδες οι αντιπροσωπείες Σέρβων, Κοσσοβάρων Αλβανών, αλλά και γνωστών «διεθνών παραγόντων». Μαέστρος της (μάλλον παράφωνης...) «χορωδίας», που θα στηθεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και τις πιέσεις ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, έχει χριστεί από τον περασμένο Οκτώβρη ο (πρώην πρόεδρος της Φινλανδίας και γνωστό στέλεχος ιμπεριαλιστικών γεωπολιτικών ιδρυμάτων - πχ Ομιλος Διεθνών Κρίσεων - και μη κυβερνητικών οργανώσεων του Τζορτζ Σόρος) Μάρτι Αχτισαάρι. Βοηθός του - με την ιδιότητα του αναπληρωτή ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ - έχει χριστεί ο Αλμπερτ Ρόχαν. Από την πλευρά της ΕΕ θα καθίσει ως «παρατηρητής» ο Στέφαν Λέχνε, ενώ τις ΗΠΑ θα εκπροσωπήσει στο τραπέζι των συνομιλιών ο Φρανκ Ουίσνερ, νυν αντιπρόεδρος του πολυεθνικού ασφαλιστικού οργανισμού «Αμέρικαν Ινσουρανς Γκρουπ», πρώην υφυπουργός Εξωτερικών και Αμυνας που συνταξιοδοτήθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τον τίτλο του «διπλωμάτη καριέρας»...

Αν και το ΝΑΤΟ δεν έχει επιμείνει (λόγω αντιδράσεων από κάποιες χώρες της «Ομάδας Επαφής» για την πρώην Γιουγκοσλαβία...), σε μία επίσημη θέση «παρατηρητή» είναι βέβαιο πως θα παρακολουθήσει στενά τις εξελίξεις. Αυτό επειδή επιδιώκει (εάν δεν έχει εξασφαλίσει ήδη...) τη «διαρκή» παρουσία του στο Κοσσυφοπέδιο ως δήθεν «εγγυήτρια δύναμη σταθερότητας» που βεβαίως επιτρέπει βαλκανικά Γκουαντανάμο βασανιστηρίων στην αμερικανική βάση Μπόντστιλ του Νότιου Κοσσυφοπεδίου...

«Οχι διαπραγματεύσεις. Αυτοδιάθεση!» απαιτούν οι Κοσσοβάροι Αλβανοί εννοώντας ευσχήμως την ανεξαρτησία...

Associated Press

«Οχι διαπραγματεύσεις. Αυτοδιάθεση!» απαιτούν οι Κοσσοβάροι Αλβανοί εννοώντας ευσχήμως την ανεξαρτησία...
Η λεγόμενη «Ομάδα Επαφής» για την πρώην Γιουγκοσλαβία που απαρτίζεται από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία, τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία και την Ιταλία δεν είχε (ως το τέλος του χρόνου) ορίσει συγκεκριμένο «εκπρόσωπο», αν και στη διάρκεια της συνάντησης, στις 3 Νοέμβρη, στην Ουάσιγκτον είχε ορίσει το πλαίσιο διαπραγμάτευσης μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας καταλήγοντας σε ένα ανακοινωθέν δέκα σημείων. Σ' αυτό το ανακοινωθέν μεταξύ άλλων σημείωνε:

  • Τον ηγετικό ρόλο που θα παίξουν τα Ηνωμένα Εθνη και δη ο ειδικός απεσταλμένος Μάρτι Αχτισαάρι.
  • Την «κεντρική ανάμειξη» της Ομάδας Επαφής σ' αυτές τις διαπραγματεύσεις.
  • Οι συνομιλίες θα έχουν στόχο «μία συμφωνία συμβιβασμού» ώστε να διασφαλιστεί η «ασφάλεια και το δημοκρατικό μέλλον του λαού του Κοσσόβου και των γειτόνων του».
  • Η συμφωνία για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου θα τροχιοδρομηθεί στον άξονα της «ευρω-ατλαντικής ολοκλήρωσης» και θα εξασφαλίζει «σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή»...
Οι θέσεις Βελιγραδίου και Πρίστινας

Η ομάδα των Σέρβων διαπραγματευτών συγκροτείται από μία πλειάδα υψηλόβαθμων αξιωματούχων και συμβούλων με επικεφαλής τον Σέρβο πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς και τον Σέρβο πρωθυπουργό Βόισλαβ Κοστούνιτσα. Θα επιμείνει σε μία λύση «ευρύτατης αυτονομίας πλην ανεξαρτησίας» επικαλούμενη το (καταρρακωμένο...) «διεθνές δίκαιο», με επιχείρημα ότι ο καθορισμός συνόρων και καθεστώτος είναι «ζήτημα διεθνούς νομιμότητας και όχι πολιτικής». Ετσι, είναι έτοιμη να δώσει στους Κοσσοβάρους Αλβανούς τα πάντα πλην.... μιας θέσης μέλους στον ΟΗΕ και υπουργούς Αμυνας και Εξωτερικών, που θέλει να παραμείνουν αρμοδιότητες της Σερβικής Δημοκρατίας. Θα επιμείνει στη δημιουργία επιπρόσθετων 15 σερβικών κοινοτήτων και ενός δικτύου «σερβικών κοινοτήτων με οριζόντιους δεσμούς» στο Κοσσυφοπέδιο με έμφαση στη διεύρυνση της αποκέντρωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (στο πρότυπο της συμφωνίας της Οχρίδας στην ΠΓΔΜ μεταξύ Σλάβων και αλβανικής μειονότητας) προκειμένου οι σερβικές και άλλες μειονότητες να αποφασίζουν μόνες τους ζητήματα δικαστικά, υγείας, εκπαίδευσης, κοινωνικής πρόνοιας και δημοτικής αστυνομίας.

Η ομάδα των Κοσσοβάρων Αλβανών διαπραγματευτών επίσης συγκροτείται από πλειάδα αξιωματούχων με επικεφαλής τον «πρόεδρο» Ιμπραήμ Ρουγκόβα (που ταλανίζεται τους τελευταίους μήνες από καρκίνο) και τον «πρωθυπουργό» Μπαϊράμ Κοσούμι. Θα κινηθεί με σύνθημα «ανεξαρτησία ή τίποτε», επιδιώκοντας σύμφωνα με δήλωση του πρωθυπουργού Κοσούμι «να διαπραγματευτεί με την ΕΕ και τις Βρυξέλλες όχι το εάν θα γίνει το Κόσσοβο ανεξάρτητο, αλλά το δρόμο προς την ανεξαρτησία»...

Το ίδιο διάστημα είναι βέβαιο πως έξω από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων της Βιέννης θα εξακολουθήσουν να πέφτουν (προς άσκηση διαπραγματευτικής πίεσης) σποραδικά οι «προτάσεις» των Αλβανών της ΠΓΔΜ για συνένωση όλων των αλβανοκατοικούμενων εδαφών στα Βαλκάνια σε μία «Μεγάλη Αλβανία», όπως πρότεινε στις 13 Δεκέμβρη μιλώντας στα Τίρανα ο Αρμπέν Τζαφέρι, που ηγείται του μεγαλύτερου αντιπολιτευόμενου «Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανών» της ΠΓΔΜ! 'Η η πρόταση της Αλβανίας για την επιβολή στο Βελιγράδι «μίας λύσης άμεσης ανεξαρτησίας από τη διεθνή κοινότητα...» όπως δήλωνε στα μέσα Δεκέμβρη ο Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα στη γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».

Προτεκτοράτο και στο μέλλον...

Το αποτέλεσμα των συνομιλιών δεν αναμένεται να κρύβει δυνατές συγκινήσεις, καθώς αν κρίνει κανείς από τις θέσεις που έχουν λάβει τον τελευταίο καιρό υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ κλπ, μάλλον θα οδηγήσει σε ένα ημι-ανεξάρτητο προτεκτοράτο, που θα τελεί υπό τη δραστικά περιορισμένη παρουσία του ΟΗΕ, αφού το ρόλο του μεγαλύτερου κηδεμόνα αναμένεται να παίξει η ΕΕ.

Η ΕΕ, σύμφωνα με σχέδιο πρότασης, που παρουσίασαν στα μέσα Δεκέμβρη ο ύπατος εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας Χαβιέ Σολάνα και ο Επίτροπος για τη Διεύρυνση της ΕΕ, Ολι Ρεν, φιλοδοξεί να αναλάβει εξολοκλήρου (μετά την «επίτευξη λύσης» για το καθεστώς του Κοσσόβου) την επιβολή της έννομης τάξης στο προτεκτοράτο. Επιδιώκει να αναπτύξει μία «Ευρωπαϊκή Αμυντική Αστυνομία Ασφάλειας», να τροφοδοτήσει το σημερινό σαθρό δικαστικό σύστημα με εισαγγελείς, δικαστές, ακόμη και σωφρονιστικούς υπαλλήλους και να αναλάβει την ευθύνη «συγκεκριμένων τομέων της οικονομίας» του προτεκτοράτου.

Οι ΗΠΑ θα εξακολουθήσουν να κινούν τα νήματα επιλέγοντας -φαινομενικά - ένα λιγότερο πρωταγωνιστικό ρόλο, αφού τα μακροπρόθεσμα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους ήδη εξυπηρετούνται σε ικανοποιητικό βαθμό... - μέσω της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή και την τεράστια αμερικανική βάση - φρούριο, Μποντστίλ, στο Νότιο Κοσσυφοπέδιο. Ετσι, θα βάλουν την ΕΕ να «πληρώσει όλο το λογαριασμό» της «ανοικοδόμησης» και της «ανάπτυξης» του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο δύσκολα θα μπορέσει να αποδράσει από τη μέγκενη της εξαετούς κατοχικής ανομίας και του οργανωμένου εγκλήματος (ναρκωτικών, όπλων, δουλεμπορίου)...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Μία δεκαετία επεμβάσεων...

Κάθε λογής μισθοφόροι έχουν βρεθεί και βρίσκονται και σήμερα στο ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσόβου

Associated Press

Κάθε λογής μισθοφόροι έχουν βρεθεί και βρίσκονται και σήμερα στο ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσόβου
1996: Συγκρότηση του αυτονομιστικού «Στρατού Απελευθέρωσης Κοσσυφοπεδίου» (ΟΥΤΣΕΚΑ) και έναρξη ένοπλων επιθέσεων κατά των σερβικών δυνάμεων.

1998: Ενίσχυση των σερβικών δυνάμεων για απώθηση των αυτονομιστικών επιθέσεων.

1999: Το Γενάρη λήγει ο τραγέλαφος των «ειρηνευτικών συνομιλιών» στο Ραμπουγέ της Γαλλίας, ακολουθεί η προβοκάτσια της ομαδικής σφαγής «Κοσσοβάρων Αλβανών αμάχων» (δηλαδή αυτονομιστών του ΟΥΤΣΕΚΑ που σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις με τις σερβικές δυνάμεις) στο χωριό Ράτσακ του Κοσσυφοπεδίου υπό το νεύμα του τότε επικεφαλής των παρατηρητών της εκεχειρίας του ΟΑΣΕ. Στις 24 του Μάρτη το ΝΑΤΟ εξαπολύει για 78 μέρες σφοδρούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς χρησιμοποιώντας πυρηνικά όπλα «απεμπλουτισμένου» ουρανίου, βόμβες διασποράς και νέες πειραματικές βομβίδες άνθρακα για νέκρωση των σερβικών τηλεπικοινωνιών. Στις 9 του Ιούνη υπογράφεται η συμφωνία για τερματισμό των εχθροπραξιών και στις 10 του Ιούνη εκδίδεται η απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με την οποία αναπτύσσονται ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής με τη ρητή παροχή εγγυήσεων περί μη προσβολής των σερβικών δικαιωμάτων εδαφικής κυριότητας στο Κοσσυφοπέδιο...

2000: Ασφυκτικές οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Σερβίας με σκοπό την ανατροπή του τότε Προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Δημιουργία και εκπαίδευση «σερβικής αντιπολίτευσης» απ' τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ στην Ουγγαρία για τη συμμετοχή στις σερβικές γενικές εκλογές το Σεπτέμβρη του 2000. Η ανατροπή της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς επιτυγχάνεται με ενορχηστρωμένες διαδηλώσεις της «ΟΤΠΟΡ» και της «Σερβικής Δημοκρατικής Αντιπολίτευσης» (DOS) τον Οκτώβρη, οπότε αναλαμβάνουν και την εξουσία με την ταυτόχρονη άρση των οικονομικών κυρώσεων ΗΠΑ και ΕΕ... Στο Κοσσυφοπέδιο οι φονικές επιθέσεις και οι κατασχέσεις περιουσιών σε βάρος της σερβικής μειονότητας κορυφώνονται υπό το ένοχο βλέμμα των ΝΑΤΟικών δυνάμεων κατοχής.

2001-'03: Το ευρώ κυκλοφορεί ως νόμισμα στο Κοσσυφοπέδιο εκτοπίζοντας το σερβικό δηνάριο. Αρχίζει μπαράζ παράνομων ιδιωτικοποιήσεων υπό την επίβλεψη της ΕΕ ενώ οι πρώην αυτονομιστές του ΟΥΤΣΕΚΑ, που έχουν υποτίθεται «διαλυθεί», προσχωρούν στα «Σώματα Προστασίας Κοσσόβου» παίζοντας το ρόλο αστυνομικής δύναμης... Οι επιθέσεις κατά των Σέρβων εντείνονται. Αρκετοί ζουν σκόρπια σε μικρές κοινότητες και αδυνατούν να μετακινηθούν δίχως τη φρούρηση στρατιωτών της ΝΑΤΟικής KFOR. Οι περισσότεροι εγκαταλείπουν τις εστίες τους και οι εναπομείναντες συγκεντρώνονται στην Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα, μία άτυπα διαιρεμένη πόλη με όριο τη γέφυρα του ποταμού Ικμπαρ. Το 2003 η ΟΔ Γιουγκοσλαβίας αντικαθίσταται από την Ενωση Σερβίας-Μαυροβουνίου, ένα κρατικό «υβρίδιο» έμπνευσης του Χαβιέ Σολάνα με τοποθετημένη στα θεμέλιά του δημοψήφισμα-βόμβα για πιθανή διάλυσή της μέσα στο 2006...

2004: Το Μάρτη οι Κοσσοβάροι Αλβανοί οργανώνουν επιθέσεις (σύμφωνα με τη μετέπειτα παραδοχή του ΝΑΤΟ!) κατά των Σέρβων της Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα με πρόσχημα αναπόδεικτες κατηγορίες σε βάρος νεαρών Σέρβων για τον πνιγμό δύο αλβανοπαίδων. Διευρύνουν τις επιθέσεις και κατά των πολυεθνικών δυνάμεων κατοχής, KFOR, στέλνοντας μήνυμα για προώθηση του «στόχου» περί ανεξαρτησίας ενός «αμιγώς αλβανικού Κοσσόβου»...

ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ ανταπαντούν με έκτακτες ενισχύσεις των πολυεθνικών δυνάμεων κατοχής, με στρατιωτικές ασκήσεις επίδειξης δύναμης και με μηνύματα περί «βίαιης απάντησης» σε νέες επιθέσεις «εγκληματικών στοιχείων», τα οποία κατά «σύμπτωση» ήταν τα ίδια στελέχη του ΟΥΤΣΕΚΑ που το 1999 οι ιμπεριαλιστές αποκαλούσαν «πολεμιστές της ελευθερίας»... Θεσπίζονται απ' το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ οκτώ κριτήρια περί ενίσχυσης της ασφάλειας, της δημοκρατίας, της προστασίας των μειονοτικών δικαιωμάτων, κλπ., στο Κοσσυφοπέδιο.

2005: Ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου, Ράμους Χαραντινάι, κατηγορείται στις 9 του Μάρτη και παραπέμπεται απ' το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία για εγκλήματα πολέμου και βασανιστήρια κατά Σέρβων και άλλων μειονοτήτων στο Κοσσυφοπέδιο την περίοδο 1998-'99, όταν ήταν στέλεχος του ΟΥΤΣΕΚΑ. Παραιτείται δίνοντας τη σκυτάλη της πρωθυπουργίας στον Μπαϊράμ Κοσούμι και μεταβαίνει με σιγουριά στη Χάγη. Σαν να γνωρίζει ότι λίγους μήνες μετά οι εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία θα τον άφηναν «προσωρινά ελεύθερο». Ετσι επιστρέφει θριαμβευτικά στο Κοσσυφοπέδιο προκαλώντας οργή στο Βελιγράδι!

Στις 17 του Μάρτη γίνεται νέα απόπειρα κατά της ζωής του προέδρου του Κοσσυφοπεδίου, Ιμπραήμ Ρουγκόβα. Λίγο μετά οι γιατροί της αμερικανικής βάσης Μπόντστιλ διαπιστώνουν πως ο Ρουγκόβα πάσχει από καρκίνο (ένεκα των ΝΑΤΟικών όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου στους βομβαρδισμούς του '99;). Εκτοτε μπαινοβγαίνει στις κλινικές της βάσης για θεραπεία. Ωστόσο, δε διστάζει να συμμετάσχει ως επικεφαλής της ομάδας των Κοσσοβάρων Αλβανών στις επικείμενες συνομιλίες της Βιέννης για το «μελλοντικό καθεστώς» του Κοσσυφοπεδίου.

Τον Οκτώβρη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Κάι Εϊντε, που έχει διοριστεί απ' τον ΓΓ του Οργανισμού Κόφι Ανάν, ενημερώνει το σώμα πως τα κριτήρια «ασφάλειας και εκδημοκρατισμού» στο Κοσσυφοπέδιο δεν τηρούνται, πως οι περισσότεροι Σέρβοι δεν επαναπατρίζονται, ωστόσο προτείνει την έναρξη συνομιλιών για τον καθορισμό του καθεστώτος του προτεκτοράτου λέγοντας πως οιαδήποτε παράταση της τωρινής κατάστασης «θα λειτουργούσε αρνητικά παρά θετικά»...

Το Νοέμβρη του 2005 το Συμβούλιο Ασφαλείας διορίζει τον Μάρτι Αχτισαάρι ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, που θα έχει την εποπτεία των «διεθνών συνομιλιών» της Βιέννης για το «μέλλον του Κοσσυφοπεδίου», με βοηθό τον Αλμπερτ Ρόχαν. Το Δεκέμβρη, η κυβέρνηση Μπους διορίζει απεσταλμένο των ΗΠΑ τον Φρανκ Ουίσνερ, ενώ νωρίτερα η ΕΕ έχει διορίσει απεσταλμένο στις διαπραγματεύσεις για το Κοσσυφοπέδιο τον Στέφαν Λέχνε.

2006: Το δεύτερο 15ήμερο του Γενάρη αναμένεται να αρχίσουν οι συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στη Βιέννη με τη συμμετοχή -μεταξύ άλλων... - Σέρβων και Κοσσοβάρων Αλβανών διαπραγματευτών.

Τον Απρίλη αναμένεται να διεξαχθεί στο Μαυροβούνιο δημοψήφισμα που θα κρίνει τη διάλυση ή όχι της Ενωσης με τη Σερβία.


Δ. ΟΡΦ.

Οι καπιταλιστικές αντιθέσεις

Ηταν περίπου δώδεκα χρόνια πριν, όταν κοιτώντας τον παγκόσμιο χάρτη στο Διεθνές Τμήμα του «Ριζοσπάστη», είπα στο σύντροφο: «Κάθε φορά που η μεγαλοαστική τάξη των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών απειλείται από την άνοδο του εργατικού κινήματος και τη συγκρότηση της επαναστατικής διανόησης, έχει τη δυνατότητα να τα χτυπά με την ανεξέλεγκτη εισροή κι εκμετάλλευση εξαθλιωμένων μαζών από πλείστες καθυστερημένες χώρες».

Το έργο αυτό συνεχίζουμε να το βλέπουμε σαν ανατριχιαστικό σενάριο ανάστασης βρικολάκων. Μόνο που στην ανεπτυγμένη δυτικοκαπιταλιστική Ευρώπη χρειάστηκε ως προϋπόθεση η ανατροπή και διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Η αρχή της νέας λεηλασίας δεν ξεκίνησε από την υποταγή μιας καπιταλιστικής δύναμης σε μια άλλη (πχ. Α΄ και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) αλλά από την ανατροπή της σοσιαλιστικής απάντησης στην οικονομία. Το γεγονός αυτό από μόνο του δίνει απάντηση στη θετική λύση του παγκόσμιου προβλήματος με τη δυνατότητα αντιστροφής της εξέλιξης στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση δηλ. ανατροπή και διάλυση της εξουσίας του κεφαλαίου. Πολιτικοί και οικονομολόγοι αναρωτιούνται καλοπροαίρετα γιατί ο ανεπτυγμένος διεθνής καπιταλισμός δεν επενδύει οικονομικά με τον κλασικό τρόπο σε τεράστιες καθυστερημένες περιοχές του πλανήτη. Η απορία τους αυτή γίνεται εντονότερη όταν είναι γνωστό ότι η κλασική επένδυση κεφαλαίων θα αναπτύξει καπιταλιστικά κράτη και μάλιστα σε περιοχές που ήδη ελέγχονται από τον ιμπεριαλισμό.

Η λογική αυτή σκέψη διέπεται από το ελάττωμα να είναι... λογική. Η ιστορική εξέλιξη του κεφαλαίου, από τα γεννοφάσκια της πρωταρχικής συσσώρευσης του δέκατου έβδομου αιώνα, ξεσκίζεται από μια βασική αξεπέραστη αντίθεση. Από τη μια χαρακτηρίζεται από την αδηφάγο εξάπλωση για την κατάκτηση αγορών και την προσάρτηση γεωγραφικών χωρών ενώ ταυτόχρονα δε θέλει τις ανταγωνιστικές μορφές που γεννά αυτή η ίδια αδηφάγος του πολιτική.

Ο καπιταλισμός δεν προέκυψε ούτε αναπτύχθηκε ως ένα ενιαίο παγκόσμιο οικονομικο-πολιτικό σύστημα. Είναι προϊόν πολέμων. Με την έλευσή του στο ιμπεριαλιστικό στάδιο τον εικοστό αιώνα, υποχρεώθηκε σε δυο παγκόσμιους πολέμους για να αντιμετωπίσει την οικονομική κυρίως στασιμότητα και κατάρρευση που γεννούσε ο άκρατος ανταγωνισμός των διάφορων πλευρών του. Το να ζητά, επομένως, κανείς από τον καπιταλισμό κλασικές επενδύσεις κεφαλαίων μεγάλης κλίμακας σε καθυστερημένες περιοχές του πλανήτη με το επιχείρημα ότι απ' αυτές θα προκύψει πάλι καπιταλισμός, είναι σαν να του ζητά να αναιρέσει τις βασικές σταθερές του. Να αναιρέσει δηλαδή όλους εκείνους τους βασικούς κανόνες που αποτέλεσαν κι αποτελούν τη βάση της λειτουργικής του ύπαρξης. Αυτό φαίνεται καθαρά μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ που του «λύθηκαν σχετικά τα χέρια». Η επεμβατική του πολιτική αποβλέπει στην υποταγή χωρών και λαών και στη λεηλασία του φυσικού τους πλούτου (π.χ. Μέση Ανατολή). Ετσι κατακτά και στην πράξη κομμάτι - κομμάτι τον κόσμο χωρίς ουσιαστικές προηγούμενες κεφαλαιουχικές επενδύσεις που θα επέκτειναν τον εσωτερικό ανταγωνισμό. Αλλωστε ο υπάρχον εσωτερικός ανταγωνισμός των κρατών - μελών του (ΝΑΤΟ, ΕΕ, επταμερείς κλπ.) γίνεται ήδη τροχοπέδη σε ορισμένες από τις επιδιώξεις του. Στην εποχή της σήψης του, ο εναπομείνας για τον καπιταλισμό δρόμος είναι αυτός που ήδη ακολουθεί.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ