Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης περί ανομίας για όσους αγωνίζονται ενάντια στα βάρβαρα μέτρα που παίρνει σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, υιοθετεί, και μάλιστα υπερθεματίζει με σχετικό ψήφισμά της, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, μετά την επιμονή που επέδειξε ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης (ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ.) για το θέμα αυτό.

Είχε προηγηθεί συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου πριν από δύο βδομάδες για το θέμα, όταν τότε ο Π. Τατούλης ζήτησε από το κράτος και τα θεσμοθετημένα όργανα να επέμβουν σε όσους αγωνίζονται για την κατάργηση των διοδίων, την κατάργηση των χαρατσιών στα νοσοκομεία, προχωρούν σε συμβολικές καταλήψεις σε δημόσιους οργανισμούς και κτίρια.

Μάλιστα, είναι τέτοιο το ύφος του ψηφίσματος, που ανάγκασε πολλά μέλη της πλειοψηφίας να αντιδράσουν αρχικά, να εκφράσουν επιφυλάξεις, ενδοιασμούς, αντιρρήσεις, μέχρι και αναβολή του ψηφίσματος. Ωστόσο, ήταν τέτοια η επιμονή του Π. Τατούλη να περάσει το ψήφισμα ως έχει, με αποτέλεσμα στο τέλος να ψηφιστεί.

Στο ψήφισμα αναφέρεται σχετικά: «Με δεδομένη την αμετακίνητη θέση μας ότι στην Περιφέρεια Πελοποννήσου όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες θα σέβονται τους νόμους του ελληνικού κράτους και ότι η Περιφέρειά μας θα γίνει υπόδειγμα ελληνικής Περιφέρειας ως προς την εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. (...)

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου δηλώνει απερίφραστα ότι: Οι καταλήψεις δημόσιων χώρων αντίκεινται στους νόμους του κράτους. (...) Η κατάλυση των νόμων, με την οχληρή και σιωπηρά ηχηρή ανοχή των θεσμών προστασίας τους, επιτείνει την οπισθοδρόμηση και βυθίζει ακόμη παραπέρα τη δημόσια ζωή στο τέλμα και την παρακμή.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου στέκεται ενάντια σε:

Οσες έκνομες συμπεριφορές, οι οποίες, με το πρόσχημα της μεγάλης κοινωνικής ευαισθησίας των ατόμων που τις υιοθετούν, επιτείνουν το αίσθημα της ανασφάλειας που γεννά για τους πολίτες η κατάλυση του κράτους δικαίου, ως ακρογωνιαίου λίθου του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και ως ύψιστης προϋπόθεσης της οιασδήποτε αναπτυξιακής μας προοπτικής.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου αποφασίζει ότι:

Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι μη επιθυμητές οι παράνομες καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, οι οποίες δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση τρόπο αντίδρασης στα κακώς κείμενα και δεν εκφράζουν επί της ουσίας κανέναν αντισυμβατικό συμβολισμό, αλλά αντίθετα εκπορεύονται από αναχρονιστικές, αυτοκαταστροφικές και μηδενιστικές ιδεοληψίες, τελούν στην υπηρεσία εξυπηρέτησης προσωπικών και ιδιοτελών στρατηγικών και ξεδιπλώνονται εις βάρος της νέας προοπτικής που η νέα Περιφέρεια μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία των Πελοποννήσιων πολιτών είναι αποφασισμένη να ανοίξει».

Στην τοποθέτησή του ο Νίκος Γόντικας, περιφερειακός σύμβουλος του ΚΚΕ εκλεγμένος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», που καταψήφισε φυσικά την πρόταση, σημείωσε σχετικά:

«Η Δημοκρατία και η Νομιμότητα δεν είναι άχρωμη, άοσμη και ουδέτερη. Υπηρετείτε και υπερασπίζεστε κ. Τατούλη την δημοκρατία διαχρονικά των δουλοκτητών, των φεουδαρχών, σήμερα των καπιταλιστών και των μονοπωλίων.

Υπηρετούμε και υπερασπίζουμε διαχρονικά την δημοκρατία των δούλων και των κολίγων, σήμερα των εργαζόμενων, των προλετάριων.

Το δικό σας κάλεσμα στη δημοκρατία και στη νομιμότητα αφορά τη διατήρηση και την αύξηση των άνομων κερδών και της εξουσίας των καπιταλιστών.

Το δικό μας κάλεσμα, για οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή και απειθαρχία στην αντιλαϊκή πολιτική και στους αντιλαϊκούς νόμους αφορά άμεσα την ζωή και την επιβίωση των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών μας.

Αρνούμαστε τη νομιμότητα της εξαθλίωσης. Η δική σας αστική δημοκρατία σταματά στις πύλες των εργοστασίων, που μέσα επικρατεί η τρομοκρατία της απόλυσης, η αυθαιρεσία και η ασυδοσία του καπιταλιστή.

Αυτοί οι καπιταλιστές κατέχουν και τα ΜΜΕ που απλόχερα σας στήριξαν, κ. Τατούλη.

Αυτοί οι καπιταλιστές μας έφεραν και μας φέρνουν τον εισαγγελέα και τις αστυνομικές αρχές, όταν τολμάμε να πάμε σε εργοστάσια να επικοινωνήσουμε και να συζητήσουμε με τους εργάτες.

Εμείς γνωρίζοντας ότι η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι χέρι με την κρατική βία και καταστολή. Επιλέγουμε σταθερά να είμαστε στο πλευρό όσων αγωνίζονται, με όποιες μορφές αγώνα αυτοί επιλέγουν, μέσα από τις διαδικασίες του λαϊκού κινήματος.

Δεν μας τρομοκρατούν οι απειλές και οι διώξεις. Το κίνημά μας έχει παρακαταθήκες που μας οπλίζουν με πείρα και πείσμα».

«Στην εποχή της χούντας και ακόμα παλιότερα μας επιστρέφει ο τίτλος του αναπτυξιακού σχεδιασμού υποδομών για το μέλλον», σύμφωνα με καταγγελία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Θάσου. Συγκεκριμένα, χτες, στο Δημοτικό Συμβούλιο Θάσου ανάμεσα στα θέματα που τέθηκαν σε συζήτηση ήταν και το παρακάτω: «Περί αποδοχής συμμετοχής στο έργο "Δημιουργία μακροχρόνιας στρατηγικής και δικτύων για την ανάπτυξη και υλοποίηση των δρόμων του "Σιδηρού Παραπετάσματος", στη βαλκανική πλευρά του». Το αναπτυξιακό πρόγραμμα με αυτόν τον τίτλο αναφέρεται σε υποδομή σε ποδηλασία που θα περνά από 22 χώρες, ακολουθώντας τη γραμμή που χώριζε κάποτε γεωγραφικά δύο πολιτικο-οικονομικά συστήματα.

Στην ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Θάσου τονίζεται:

«Ο ευρωενωσιακής έμπνευσης σχεδιασμός υποδομών οδοποιίας φέρει στον τίτλο του το γνωστό αντικομμουνιστικό χαρακτηρισμό "Σιδηρούν παραπέτασμα", παραπέμποντας ευθέως στην προσπάθεια που αμείωτα κάνει η ΕΕ, μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, να εξισώσει στη συνείδηση των λαών το φασισμό που γεννήθηκε στα σπλάχνα του καπιταλισμού, με το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και οικοδόμησαν οι λαοί στην Ανατολική Ευρώπη.

Προδίδει ότι υπάρχει άρρηκτη συνέχεια στην ιδεολογική και πολιτική επίθεση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, όπως αυτό της ΕΕ, ενάντια στις λαϊκές κατακτήσεις. Υπάρχει ο φόβος τους γι' αυτό που δε θα αποφύγουν τελικά: Την αμφισβήτηση της εξουσίας των μονοπωλίων και την αντικατάστασή της από λαϊκή - εργατική.

Τέλος, στην ουσία της, η πρόταση είναι στα πλαίσια της αντίληψης για ανάπτυξη που δεν έχει να κάνει με τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά με τους σχεδιασμούς των ελληνικών και διεθνών μονοπωλιακών ομίλων για μια ανάπτυξη που θα τους υποστηρίζει πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους και εξασφαλίζοντας το δικό τους μέλλον».

Σημειώνεται ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θάσου αποχώρησε χτες από το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συζήτηση του θέματος αυτού, όταν το προεδρείο έκανε ξεκάθαρο ότι αδυνατεί να αλλάξει ακόμη και τον τίτλο του «αναπτυξιακού» αυτού σχεδιασμού.