Και νέο εξώδικο τελεσίγραφο έστειλε χτες - μια μέρα μετά τις εκλογές - η διεύθυνση της "Χαλυβουργικής",η οποία, κουνώντας σαν σημαία τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης, απαιτεί προκλητικά να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 10ωρα!

Η επιχείρηση πριν λίγο καιρό είχε καλέσει το σωματείο και είχε ζητήσει να συμφωνήσουν στην κατάργηση του 8ωρου και στην επιβολή 10ωρου για όλο το προσωπικό. Επίσης να αποδεχτούν αλλαγή έναρξης της νυχτερινής βάρδιας, που οδηγεί σε ανατροπή του εβδομαδιαίου ωραρίου και το να παίρνουν οι εργαζόμενοι σπαστά ρεπό. Η πρόταση απορρίφθηκε ομόφωνα απ' το σωματείο και απ' τη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων. Η "Χαλυβουργική" επανήλθε με εξώδικα προς κάθε εργαζόμενο, με τα οποία τους έθετε προθεσμία τριών ημερών για να αποδεχτούν αλλαγή ωραρίου της νυχτερινής βάρδιας, διαφορετικά θα απολύονταν.

Για το θέμα αυτό έγινε τριμερής συνάντηση, μετά από πρωτοβουλία του σωματείου, στο υπουργείο Εργασίας, όπου ο υφυπουργός Χρ. Πρωτόπαππας είχε ζητήσει απ' τους εκπροσώπους της "Χαλυβουργικής", που επέμεναν στην αλλαγή των ωραρίων, να καταθέσουν νέα πρόταση...

Η "νέα" πρόταση ήρθε χτες, μετά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και όχι τυχαία. Με το εξώδικο που έστειλε η "Χαλυβουργική" στο σωματείο, δε θέτει μόνο την απαίτηση για αλλαγή ωραρίου της νυχτερινής βάρδιας, αλλά επαναφέρει και την πρόταση για επιβολή 10ωρων! Αναφέρει δε χαρακτηριστικά ότι η ανατροπή του 8ωρου, θα είναι με βάση τις διατάξεις του αντεργατικού τερατουργήματος της κυβέρνησης, παρότι και αυτός ακόμα ο νόμος υποτίθεται ότι προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη του σωματείου για την επιβολή της λεγόμενης "διευθέτησης του χρόνου εργασίας". Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί η "Χαλυβουργική" να ανατρέψει ωράρια, καθώς πριν ένα χρόνο είχε ζητήσει και πάλι να δουλεύουν οι εργαζόμενοι καθημερινά 10ωρα και μια βάρδια μόνο Σαββατοκύριακο και 12ωρα! Μετά την καθολική αντίδραση των εργαζομένων είχε υπαναχωρήσει, αναφέροντας τότε ότι θα περιμένει πρώτα τα αποτελέσματα του "κοινωνικού διαλόγου" για να προχωρήσει.

Το σωματείο έχει απορρίψει τις προτάσεις αυτές και έχει καλέσει τους εργαζόμενους να εργάζονται με βάση τα κανονικά τους ωράρια και να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση για να αποτρέψουν κάθε προσπάθεια αφαίρεσης δικαιωμάτων τους.

Στην Ελλάδα, όπου οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι επιφορτίζονται το 57% της άμεσης φορολογίας, συμβαίνουν ακόμα και τα εξής:

- Οι σημερινές πραγματικές μέσες αποδοχές των μισθωτών αντιστοιχούν στις μέσες πραγματικές αποδοχές του 1983,ενώ η απόσταση του κατώτατου μισθού από τον μέσο μισθό έχει αυξηθεί στη διάρκεια της περιόδου 1984 - 1997 περίπου κατά 15%.

- Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, μετά και την υποτίμηση της δραχμής, είναι μικρότερο πλέον και από αυτό της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στα πλαίσια της ΕΕ.

- Στην κατάταξη των χωρών της ΕΕ, με βάση τις κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, η Ελλάδα καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις, ενώ η συμβολή του κράτους στη συνολική χρηματοδότηση της κοινωνικής προστασίας είναι στην τελευταία θέση.

- Η Ελλάδα δαπανά το μικρότερο ποσοστό του ΑΕΠ για παρεμβάσεις στην αγορά της εργασίας και είναι η μόνη χώρα στην ΕΕ, στην οποία παρουσιάζεται μείωση του ποσοστού αυτού.

- Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των πρώτων θέσεων στην απασχόληση εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου άνω των 30 ετών (21,8%!) και κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη συνολική απασχόληση με αυτή τη μορφή (11% περίπου), ενώ κερδίζει έδαφος η μερική απασχόληση.

Τα πιο πάνω στοιχεία προκύπτουν από έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ,που παρά την ολοφάνερη προσπάθεια εξωραϊσμού της κατάστασης και την "ουδέτερη" παρουσίαση, δεν μπορούν να αποκρύψουν μια ζοφερή πραγματικότητα που συνεχώς επιδεινώνεται για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους της χώρας, την ώρα που αυξάνεται σκανδαλωδώς η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές δαπάνες, η Ελλάδα καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις - μόλις το 21% ως ποσοστό του ΑΕΠ - μαζί με την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των δαπανών επιβαρύνει τους εργαζόμενους και τους εργοδότες με τις εισφορές που καταβάλλουν ως προέκταση, βεβαίως, του εργατικού μισθού. Ετσι η συμβολή των εργαζομένων και των επιχειρήσεων ανέρχεται στο 72% (πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσοστό στην ΕΕ), ενώ η συμβολή του κράτους είναι μικρότερη από 28% (η μικρότερη σε όλη την ΕΕ).

Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές προστασίας από την ανεργία, η χώρα μας πιάνει και εδώ "πάτο". Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Δεκέμβρης 1996), το ελληνικό σύστημα επιδότησης της ανεργίας είναι από τα "λιγότερο γενναιόδωρα" στο σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ.Ειδικότερα οι δαπάνες της Ελλάδας για την επιδότηση των ανέργων ("παθητικά μέτρα", αναφέρονται στην ορολογία της ΕΕ) αντιπροσώπευαν μόλις το 0,43% του ΑΕΠ, δηλαδή λιγότερο από ό,τι σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ. Αλλά και σε ό,τι αφορά τις διαβόητες "ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης" (προγράμματα κατάρτισης, γεωγραφικής κινητικότητας, επιδότησης νέων θέσεων εργασίας κλπ.), διαπιστώνεται ότι η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ "είναι ακόμα σημαντική". Συνολικά, η Ελλάδα όχι μόνο δαπανά το μικρότερο ποσοστό επί του ΑΕΠ για τις "παθητικές και ενεργητικές" μορφές ενίσχυσης της απασχόλησης, αλλά και είναι μια από τις λίγες χώρες του ΟΟΣΑ, μαζί με τον Καναδά και τις ΗΠΑ και η μόνη στην ΕΕ, όπου παρουσιάζεται μείωση του ποσοστού της δημόσιας δαπάνης για την παρέμβαση στην αγορά της εργασίας (μείωση της τάξης των 0,15 ποσοστιαίων μονάδων), παρά το γεγονός ότι η ανεργία αυξάνεται.

Μέσα σ' αυτό το δυσμενές περιβάλλον, εκείνο που προχωρεί "καλά" είναι η αύξηση της ευκαιριακής απασχόλησης. Εκτός από τη μεγάλη έκταση της εργασίας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αύξηση παρατηρείται και στη μερική απασχόληση, όπως προσδιορίζεται η εργασία κάτω από 30 ώρες την βδομάδα. Παρά το γεγονός ότι ακόμα η χώρα μας υπολείπεται από τα αντίστοιχα ποσοστά των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, μαζί με τη Φινλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, η κατάρα της μερικής απασχόλησης έχει φτάσει επισήμως (στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη) στο 8% συνολικά, ενώ το μερίδιο των γυναικών στη μερική απασχόληση είναι 63%.

Στις επιπτώσεις του μολύβδου στον ανθρώπινο οργανισμό και στα μέτρα πρόληψης των εργαζομένων, ώστε να μην εκτεθούν σ' αυτόν, αναφέρεται φυλλάδιο του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ), με τίτλο "μόλυβδος και εργασία".

Στο φυλλάδιο επισημαίνεται ότι "ο μόλυβδος και οι ενώσεις του είναι τοξικές ουσίες για τον ανθρώπινο οργανισμό, καθώς ευθύνονται για μια σειρά από συμπτώματα και επαγγελματικές ασθένειες, που μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να οδηγήσουν και στο θάνατο". Η χρόνια δηλητηρίαση από το μόλυβδο ονομάζεται "μολυβδίαση" και είναι η πρώτη επαγγελματική ασθένεια που καταγράφηκε και αναγνωρίστηκε.

Οι επιπτώσεις του μολύβδου στον ανθρώπινο οργανισμό είναι ποικίλες και εντοπίζονται σε διάφορα συστήματά του. Στο γαστρεντερικό σύστημα,τα συμπτώματα από την έκθεση στο μόλυβδο μπορεί να είναι ναυτία, ανορεξία, απώλεια βάρους, δυσπεψία, δυνατοί κοιλιακοί πόνοι και δυσκοιλιότητα. Στο καρδιοαγγειακό σύστημα,παρουσιάζεται υπέρταση. Στο αιμοποιητικό σύστημα τα συμπτώματα μπορεί να είναι αναιμία ήπιας μορφής και αναστολή σύνθεσης της αίμης. Στο ουροποιητικό σύστημα (νεφροί),παρουσιάζεται σκλήρυνση των νεφρών, νεφρική ανεπάρκεια και νεφρικό αδένωμα. Στο νευρικό σύστημα πονοκέφαλοι, ζάλη, διαταραχές του ύπνου και της μνήμης. Σοβαρές είναι οι συνέπειες στο σύστημα αναπαραγωγής,όπου μπορεί να παρουσιαστούν αποβολές, πρόωρες γεννήσεις και γεννήσεις νεκρών εμβρύων.

Οι εργαζόμενοι που ασχολούνται με το μόλυβδο, άμεσα ή έμμεσα, πρέπει να γνωρίζουν ότι η δηλητηρίαση από το μόλυβδο γίνεται βασικά με δυο τρόπους. Με την εισπνοή μολυβδούχων ατμών, καπνού ή σκόνης, και με την κατάποση σκόνης μολύβδου.

Σχετικά με τα μέτρα πρόληψης, τονίζεται στο φυλλάδιο ότι απαιτούνται ατομικοί δειγματολήπτες για τον αερομεταφερόμενο μόλυβδο, τακτικοί έλεγχοι κάθε τρεις μήνες του εργασιακού περιβάλλοντος, επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων, τουλάχιστον μια φορά στους έξι μήνες. Επίσης, ειδικά μέτρα πρόληψης και ειδική ενημέρωση στους εργαζόμενους. Η οριακή τιμή έκθεσης του μολύβδου στον εργασιακό αέρα είναι 150 μg/m3. Σε περίπτωση σημαντικής αύξησης της τιμής του μολύβδου στον εργασιακό χώρο, οι εργαζόμενοι πρέπει να απομακρυνθούν αμέσως απ' αυτόν.