ΔΙΕΘΝΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΔΙΕΘΝΗ

Οπλα μαζικής καταστροφής

Οσο κι αν συζητάει κανείς το πρόβλημα των δυο ατομικών βομβών, που ρίχτηκαν στις 6 και 9 Αυγούστου 1945 στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, αντίστοιχα, από τις ΗΠΑ, δεν τελειώνει. Το πρόβλημα είναι συνυφασμένο με την ίδια την ύπαρξη της ζωής, είτε ως καθημερινότητα είτε ως μέλλον. Λέγεται το πολύ σωστό ότι για εκείνη την πράξη τους οι ΗΠΑ έπρεπε να είχαν καταδικαστεί για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Μέσα στον οίστρο της νίκης κατά της ναζιστικής κατοχής ουδείς σκέφτηκε τέτοιες... «λεπτομέρειες». Ολων το βλέμμα ήταν στραμμένο στη δίκη της Νυρεμβέργης. Τώρα, πενήντα πέντε χρόνια μετά, αποκαλύπτεται η ιστορική ανάγκη εκείνης της καταδίκης που δεν έγινε, όπως κι η ανάγκη μιας πραγματικής «νίκης των λαών», όπως ονομάστηκε η ήττα του γερμανικού άξονα.

Η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι πραγματική νίκη των λαών μπορεί να υπάρξει μόνο πάνω στη βάση μιας κοινωνικής πραγματικότητας που θα αλλάζει ένα κοινωνικό καθεστώς που γεννάει και στηρίζεται στην εκμετάλλευση και στον πόλεμο, από ένα άλλο που η ύπαρξή του προϋποθέτει την ελευθερία της εργασίας και την ειρήνη. Αυτή, ακριβώς, η ιστορική πραγματικότητα της «μισής αντιναζιστικής λύσης» του 1945 είναι εκείνη που ταλανίζει σήμερα την ανθρωπότητα με άδηλο μέλλον. Η τωρινή πυρηνική απειλή δεν προέκυψε από κάποιο ιστορικό κενό, ούτε, επίσης, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διαφεντεύουν τα πυρηνικά και καταπιέζουν τον άνθρωπο με τη δύναμη του κεφαλαίου.

Ηανάπτυξη της σύγχρονης πολεμικής και λεγόμενης «ειρωνικής» πυρηνικής ενέργειας είναι συνέχεια της ατομικής ενέργειας, που ζωντανή της πρώτη εφαρμογή υπήρξαν οι δύο ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945 από τον ανερχόμενο, τότε, αμερικανικό ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό. Επίσης, η τωρινή παγκοσμιοποιημένη «νέα τάξη» των ΗΠΑ, του Τέταρτου Γερμανικού Ράιχ και της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού, είναι απότοκος της ισχυροσύνης του διεθνούς κεφαλαίου που προέκυψε από τον Δεύτερο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, σε προωθημένο υπερεθνικό επίπεδο.

Οι ρίζες της άκρως αρνητικής και ανησυχητικής σημερινής πραγματικότητας πρέπει να αναζητηθούν στα γεγονότα που συνόδευσαν πριν, αμέσως και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην πολυετή εξελικτική τους πορεία και στα τραγικά τους αποτελέσματα. Μια τέτοια ανάλυση είναι χωρίς οριστικό τέλος, σαν εκείνα τα μαθηματικά που η λύση τους βρίσκεται στην αέναη διαδοχικότητα των συνεχών λύσεων. Οπως τονίστηκε από την αρχή, το πρόβλημα της τωρινής πραγματικότητας είναι συνυφασμένο με την ίδια την ύπαρξη της ζωής.

Ηπυρηνική ενέργεια, ως παραγόμενο καθεστώς, άγγιξε τα έσχατα όρια των ανθρωπίνων δυνατοτήτων. Διασπώντας το άτομο και φτάνοντας στην κατοχή του πυρήνα του, ο άνθρωπος έφτασε, εκούσια ή ακούσια, στην προσβολή του εαυτού του. Οπως αδυνατεί να ελέγξει το παρεπόμενο αποτέλεσμα της πυρηνικής ύλης, έτσι δεν μπορεί να ελέγξει και τις παρενέργειες της νομισματικής λειτουργίας. Οπως, ακριβώς, η συσσώρευση πυρηνικής ύλης περιορίζει τον έλεγχό της και αυξάνει τον κίνδυνο έκρηξης, το ίδιο κι ο τεράστια αυξανόμενος όγκος του κεφαλαίου αυξάνει τη δυνατότητα απρόβλεπτων κρίσεων μέσα από το παιχνίδι του διεθνούς κέρδους.

Η υπερεθνική λειτουργία του κεφαλαίου γίνεται, ακριβώς, για να αποτραπεί και να ελεγχθεί η εγγενής δυνατότητα βαθιάς παγκόσμιας κρίσης. Ομως, ο σύγχρονος καπιταλιστής, όπως στη μιλιταριστική πλευρά του επιζητεί συνεχώς την αύξηση της καταστρεπτικότητας των πυρηνικών όπλων, έτσι και στην οικονομική του πλευρά επιζητεί συνεχώς το μεγαλύτερο κέρδος. Οι δυο αυτές πλευρές του, με τον αυξανόμενο όγκο και αποτελεσματικότητα, απειλούν να οδηγήσουν τόσο στην οικονομική κρίση που καταλήγει στον πόλεμο, όσο και στην πολεμική πολιτική που χειρίζεται την οικονομία για τις πολεμικές ανάγκες. Χειροπιαστή απόδειξη της ζεύξης των δυο πλευρών, της οικονομίας και του μιλιταρισμού, είναι η αυξανόμενη τοποθέτηση κεφαλαίων στην παραγωγή οπλικών συστημάτων και στα τεράστια κεφάλαια για οπλικές έρευνες.

Στην κορυφή αυτής της πραγματικότητας βρίσκονται η αυτόνομη παρουσία όπλων στην παγκόσμια αγορά δίπλα στα άλλα εμπορεύματα κι η προσπάθεια ισοσκελισμού του ετήσιου προϋπολογισμού ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών από την παραγωγή κι εμπορία οπλικών συστημάτων. Αυτή η λειτουργία, εφόσον εξελίσσεται στο πλαίσιο της διεθνούς αγοράς, υπόκειται στους κανόνες του κεφαλαίου. Εντάσσεται, δηλαδή, στο τωρινό τρίπτυχο, όπλα - ναρκωτικά - πορνεία που κυριαρχεί στη διεθνή αγορά και αλληλοκαλύπτει το όριο μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας.

Το κυριότερο στοιχείο αυτού του ιστορικού φάσματος είναι ότι πηγάζει από το αποτέλεσμα του Δεύτερου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου, που άνοιξε το δρόμο στην οικονομική υποταγή του ανθρώπου στα όπλα ως αυτόνομα μαζικά εμπορεύματα με κυριαρχία στην αγορά, πέρα από τη μιλιταριστική υποταγή του. Οι δυο ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945 από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ άνοιξαν το δρόμο στην έρευνα, στη μαζική παραγωγή και εμπορία πρωτόγνωρων όπλων μαζικής καταστροφής και στην υποταγή του ανθρώπου στο καθεστώς της εκμετάλλευσης και της πυρηνικής απειλής.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ