Ετσι, στις 28/4 εγκαινιάζεται η βιβλιοθήκη του Βυζαντινού Μουσείου Αθήνας, η οποία όμως ανακαινίσθηκε... με «χορηγία» του «Ιδρύματος Ωνάση»! Πρόκειται για, ένα ακόμη, αποτέλεσμα της συνειδητής πολιτικής επιλογής, σε επίπεδο ΕΕ, να παραδοθεί, ουσιαστικά, η πολιτιστική κληρονομιά στο κεφάλαιο, χρησιμοποιώντας αρχικά ανώδυνους τρόπους, όπως η «πολιτιστική χορηγία», ώστε να «χρυσωθεί» το «χάπι». Διότι η υποχρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και η απαξίωση της κρατικής πολιτιστικής υποδομής και των μηχανισμών προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελούν συνειδητή «υποχώρηση» του κράτους από τους τομείς αυτούς, προκειμένου να «καλυφθεί» το κενό από την «ιδιωτική πρωτοβουλία» με διάφορες μορφές («ιδρύματα» του κεφαλαίου, «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», «Φίλους» της κληρονομιάς κλπ.).

Η βιβλιοθήκη του Βυζαντινού Μουσείου εξειδικεύεται στη βυζαντινή τέχνη και στον πολιτισμό της εποχής, ενώ άρχισε να συγκροτείται στα τέλη του 19^ουαιώνα, όταν το ενδιαφέρον για την μελέτη της βυζαντινής ιστορίας και τέχνης στον ελλαδικό χώρο οδήγησε στην ίδρυση της «Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας». Από τότε έως σήμερα, οι πηγές της βιβλιοθήκης εμπλουτίζονται διαρκώς, χάρη σε αγορές, ανταλλαγές και δωρεές, μικρής ή μεγάλης κλίμακας. Σήμερα η βιβλιοθήκη αριθμεί 15.000 τίτλους, 200 σειρές ελληνικών και ξένων περιοδικών και περίπου 2.500 ανάτυπα. Πλουσιότατη σε βιβλία βυζαντινής τέχνης, κατά κύριο λόγο σχετικά με ζωγραφική, σε βιβλία ιστορίας και πολιτισμού, σε ιστορικές και εκκλησιαστικές γραπτές πηγές, λεξικά και εγκυκλοπαίδειες, καταλόγους μουσείων και εκθέσεων, η βιβλιοθήκη του Βυζαντινού & Χριστιανικού Μουσείου διαθέτει ακόμη αρκετές σπάνιες εκδόσεις του 19^ουκαι αρχών του 20^ούαιώνα. Η ταξινόμηση των βιβλίων γίνεται με βάση τη θεματολογία.

Η βιβλιοθήκη του μουσείου παραμένει ανοιχτή από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 9 πμ - 1 μμ.

«Κόλχαας», στο «Τόπος Αλλού»

• Το παραμύθι του Χάινριχ Φον Κλάιστ «Κόλχαας», θα παρουσιάζεται στη σκηνή «Στάθης Σύρος» του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 2 του Μάη μέχρι και 7 του Ιούνη. Ο Κόλχαας, έμπορος αλόγων, πέφτει θύμα μιας αδικίας εκ μέρους ενός κοινωνικά ισχυρού άρχοντα. Η αδυναμία του να δικαιωθεί μέσ' απ' το δρόμο του νόμου πυροδοτεί ένα μηχανισμό βίας όλο και πιο αιματηρής και ανεξέλεγκτης, αλλά πάντα στο όνομα της διεκδίκησης του ιδεώδους ενός φυσικού δικαίου. Το τέλος του Κόλχαα, ο θάνατός του στην αγχόνη, τον μετατρέπει από έναν νικημένο επαναστάτη σε έναν ήρωα. Κατάλαβε ότι τη δικαιοσύνη δεν την γεννά το κόκκινο της φωτιάς και του αίματος, αλλά η εσωτερική γαλήνη που κατακτιέται όχι με τη δικαίωση από το νόμο του κράτους, από όπου οι πολλοί εξαιρούνται, αλλά από ένα πιστεύω για το οποίο κανείς είναι έτοιμος να θυσιαστεί με τιμή, αξιοπρέπεια και ανάληψη προσωπικής ευθύνης. Μετάφραση, δραματουργική προσαρμογή, σκηνοθεσία, ερμηνεία: Νίκος Αλεξίου.
• Για πρώτη φορά το ποίημα του μεγάλου λογοτέχνη Φερνάντο Πεσόα «Αντίνοος», μεταφέρεται στη σκηνή από τις 2 του Μάη, στο «Studio Κυψέλη» και θα παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, μέχρι τις 31 του Μάη. Πρόκειται για ένα εγκώμιο στον ιδεατό Ερωτα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού και τον Στέφανο Κακαβούλη στο ρόλο του Αδριανού. Το ποίημα βασίζεται στη γνωστή ερωτική σχέση μεταξύ του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού και του Ελληνα εφήβου Αντίνοου. Οταν ο δεύτερος πνίγηκε οικειοθελώς στα νερά του Νείλου, για να σώσει τη ζωή του αγαπημένου ευεργέτη, ο Αδριανός βυθίστηκε σε βαριά θλίψη και έβαλε σκοπό να τον επιβάλει σαν Θεό στήνοντας παντού αγάλματά του και δημιουργώντας θρησκεία με το όνομά του. Ο Πεσόα εμπνέεται από αυτήν την αγάπη και γράφει ένα ποίημα - εγκώμιο στη δύναμη του ιδανικού Ερωτα! Μετάφραση: Κώστας Λάνταβος. Σκηνικά - κουστούμια: Δέσποινα Βολίδη. Κινησιολογία: Μαρία Κωνσταντινίδου. Μουσική: Φώτης Σιριβιγιάν.

Κύριο χαρακτηριστικό των έργων είναι το χρώμα: Εντατικά κυανά, μοβ και πορφυρά, στα οποία άλλοτε εμβαπτίζεται η βάση, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος του έργου και άλλοτε η ίδια η φιγούρα, πλαισιώνοντας τη λευκή επιφάνεια της πρώτης ύλης.

Η Ασπα Παπαλεξανδρή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες στη Σχολή Δοξιάδη. Εργάστηκε επί σειρά ετών στο εργαστήριο κεραμικής της Μάρως Κερασιώτη και του Κώστα Ταρκάση, όπως και στο εργαστήριο γλυπτικής του Δημήτρη Αρμακόλα. Εχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει πάρει βραβείο και έπαινο από την Πανελλήνια Εκθεση Κεραμικής.