Οπως σημειώνουν οι δημιουργοί και οι εργαζόμενοι του χώρου, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο «δεν διασφαλίζεται πουθενά η κρατική χρηματοδότηση της κινηματογραφικής δημιουργίας. Στην πράξη, η πρόταση νόμου καταργεί το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τον μοναδικό φορέα στήριξης του κινηματογράφου στην Ελλάδα. Το νέο μόρφωμα - υπερ-οργανισμός, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας ΑΕ - αντιμετωπίζει τον κινηματογράφο και κάθε οπτικοακουστικό έργο με αγοραία αντίληψη, σαν επενδυτικό σχέδιο και τουριστικό προϊόν για τους εγχώριους και ξένους επενδυτές. Η έννοια "δημιουργία" μπαίνει πλέον σε εισαγωγικά, καθώς μετατρέπεται ολοκληρωτικά σε "παραγωγή". Η εθνική κινηματογραφία, αφενός ταυτίζεται σαν "προϊόν" με την τηλεόραση, αφετέρου εξαϋλώνεται κάτω από την ομπρέλα του όρου "οπτικοακουστικό", που χωράει από βιντεοπαιχνίδια μέχρι εφαρμογές μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Μέσα σε αυτό το σκεπτικό, είναι προφανές ότι ο δημιουργός, κινηματογραφιστής, ντοκιμαντερίστας, μικρομηκάς δεν θα βρει καμία θέση».
Καταλήγοντας, καλούν την κινηματογραφική κοινότητα να σταθεί «απέναντι σε αυτό το μόρφωμα που βάζει ταφόπλακα στην κινηματογραφική τέχνη στην Ελλάδα. Αυτή η καταστροφική επιλογή δεν αφορά μόνο τους συντελεστές και τους εργαζόμενους στον οπτικοακουστικό χώρο αλλά τον κάθε πολίτη».
Την εκδήλωση διοργανώνει το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ.
Θα μιλήσουν οι: Γιώργος Λεονταρίτης, δημοσιογράφος. Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη». Θεοχάρης Καραντηνός, δρ πολιτικός μηχανικός. Εύα Νικολαΐδου, δημοσιογράφος - συγγραφέας. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Μαρία Αντωνιάδου, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και του Μορφωτικού Ιδρύματος.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που μέσα από τον πρόλογο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, διηγήσεις φίλων και συναδέλφων του που είχαν την τύχη και την τιμή να τον γνωρίσουν στον «Ριζοσπάστη», στους αγώνες των εργαζομένων του κλάδου, τις αναμνήσεις του γιου του, Θεοχάρη Καραντηνού, το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει την έκδοση, αλλά και κάποια από τα χρονογραφήματα που έγραψε ο Ν. Καραντηνός στον «Ριζοσπάστη», συνδέοντας τους αγώνες του «τότε» με το «τώρα», ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός της πολύτιμης πείρας ενός ανθρώπου που διακρινόταν για την πνευματική και ηθική κορμοστασιά του, τα ιδανικά και τις αξίες του.
Πιο συγκεκριμένα, ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, με Ερώτηση που απευθύνει στην υπουργό Πολιτισμού, σημειώνει τα εξής:
«Στα 5 μεγαλύτερα μουσεία της χώρας (Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης), σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων, όπως η Παγκρήτια Ενωση Πτυχιούχων Αρχαιοφυλάκων, δεν έχει ακόμη προσληφθεί το απαραίτητο προσωπικό φύλαξης και καθαριότητας, ώστε να λειτουργούν με διευρυμένο ωράριο, όπως και οι υπόλοιποι αρχαιολογικοί χώροι (8-8), και όχι έως τις 3 ή 4 το μεσημέρι. Επίσης, για να λειτουργούν πλήρως και όχι με κλειστές αίθουσες.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι αυτά τα Μουσεία πριν ενάμιση χρόνο μετατράπηκαν από την κυβέρνηση σε ΝΠΔΔ (Ν. 5021/2023), εντείνοντας την πολιτική των προκατόχων της για την εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και υποταγή του στις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου, παρά τις μεγάλες αντιδράσεις των εργαζομένων και άλλων φορέων.
Η κατάσταση αυτή, που έχει σοβαρές συνέπειες στη λειτουργία των μεγαλύτερων Μουσείων της χώρας, είναι αποτέλεσμα της έλλειψης μόνιμου προσωπικού στα Μουσεία, λόγω της πολιτικής απαξίωσης, εμπορευματοποίησης του πολιτισμού, καθώς και των αντεργατικών πολιτικών που διαχρονικά εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις, με τις ολιγόμηνες συμβάσεις, με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.
Συνέπειες υπάρχουν και στους ίδιους τους εργαζόμενους στα Μουσεία (μόνιμους και εποχικούς). Ειδικά στο πιο ευάλωτο κομμάτι των εποχικά εργαζομένων που καλούνται να ζήσουν για μήνες με το πενιχρό ταμείο ανεργίας, το οποίο είναι σταγόνα στον ωκεανό, με την ακρίβεια να τσακίζει κόκαλα. Επιπλέον, αυτή η καθυστέρηση στην πρόσληψη δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα επιβίωσης, αφού μπορεί να τους στερήσει το ταμείο ανεργίας ή να τους δημιουργήσει το λεγόμενο "κώλυμα 8μηνου", που τους αποκλείει από την εργασία τους. Αποκλεισμός για εργαζόμενους που ενώ για πολλά χρόνια προσφέρουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, παραμένουν στη διαρκή ανασφάλεια της ανεργίας, με βάση όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο των κυβερνήσεων.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κ. υπουργός τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση, για να γίνει άμεσα η πρόσληψη όλου του απαραίτητου προσωπικού (τουλάχιστον στο επίπεδο του 2019), χωρίς να δημιουργηθεί για κανέναν από τους εργαζόμενους πρόβλημα στο ταμείο ανεργίας ή στο 8μηνο, αλλά και για να μονιμοποιηθεί όλο το προσωπικό φύλαξης και καθαριότητας, ώστε οι χώροι των Μουσείων να λειτουργούν όλο τον χρόνο αξιοπρεπώς και πλήρως και να σταματήσει η ομηρία των εργαζομένων».
Τα περισσότερα κείμενα του Μποστ που παρουσιάζονται στην παράσταση, αν και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία όταν πρωτοπαίχτηκαν, δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική του Λουκιανού Κηλαηδόνη, που γράφτηκε για αυτά καθώς έχει παραμείνει και αυτή ακυκλοφόρητη στο αρχείο του.
Μία παράσταση όπου, χάρη στο ειρωνικό χιούμορ, την παρωδία και τη σατιρική ματιά του Μποστ, οι γνωστές ιστορίες της Φαύστας, της Μήδειας και της Ιουλιέτας συμπλέκονται με την άγνωστη ιστορία της Γκόλφως, τις «ιστορικές ιστορίες» που αφηγείται η Μαμά Ελλάς, αλλά και τις περιπέτειες του Πειναλέοντα και της Ανεργίτσας καθώς καλούνται να συγκροτήσουν έναν θίασο...
Συντελεστές: Κείμενα: Μποστ. Σύνθεση - Διασκευή κειμένων - Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κυριακού. Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Κατερίνα Μπιλάλη. Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης. Σκηνικά - Κοστούμια: Κατερίνα Τσακότα. Σχεδιασμός φωτισμών: Λέων Εσκενάζη. Χορογραφίες - Κινησιογραφία: Λιλλύ Κουτσανδρέα. Ενορχήστρωση: Γιώργος Κομπογιάννης. Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Δελαπόρτα
Παίζουν: Κατερίνα Μπιλάλη, Κωνσταντίνος Κυριακού, Ερμόλαος Ματθαίου, Αλεξία Μουστάκα, Κρίστη Παπαδοπούλου, Τέλης Ζαχαράκης.
Ακούγονται οι φωνές των: Γιάννη Μποσταντζόγλου και Σπύρου Πούλη.
Εισιτήρια more.com.
Οπως σημειώνεται, πρόκειται για «ένα αργό μερακλίδικο τσιφτετέλι με αιχμηρούς κι αλληγορικούς στίχους, γραμμένους την περίοδο της Covid-19, που πραγματεύεται όλη τη μοναξιά που ζήσαμε μες στη δυστοπική εκείνη περίοδο, αλλά και το σημερινό γίγνεσθαι του παραλόγου.
Ατμόσφαιρα που αποδίδεται με μοναδικό τρόπο και στο καταπληκτικό video που γυρίστηκε κάπου στη Θεσσαλία με έναν πρωταγωνιστή - έκπληξη.
Το τραγούδι σε παραγωγή της Kyklos Records, ολλανδικής εταιρείας ιδρυμένης από τον ίδιο τον συνθέτη και τον Ολλανδό συνεργάτη του Caspar Falke, φιλοδοξεί να αγαπηθεί από το φιλόμουσο ακροατήριο, σε μια εποχή που το λαϊκό τραγούδι θεωρείται περιθωριακό, κυνηγημένο κι αντιμετωπίζεται ως μια τελειωμένη ιστορία!».
Συντελεστές: Δημήτρης Λάππας (άταστη κιθάρα - κιθάρες led - ρυθμικές κιθάρες - ηλεκτρικό μπάσο - programming), Παναγιώτης Στεργίου (τζουράς), Γιάννης Πούλιος (βιολιά - βιόλα), Νώντας Κυργιάκης (νταούλια, νταρμπούκες - ρεκ), Μάκης Σεβίλογλου, Στέφανος Σεβίλογλου, Πάνος Καραγιώργος (φωνητικά).
Σενάριο, σκηνοθεσία video: Δημήτρης Βαβλιάρας. Εμφανίζεται ο Κώστας Τζαναμπέτης.