Ακόμη και οι δρόμοι των προσκυνητών μετατρέπονται σε εν δυνάμει πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο και «βαφτίζονται» ως «θρησκευτικός τουρισμός» στο πλαίσιο της διαδικασίας εμπορευματοποίησης του πολιτισμού με «όχημα» την καπιταλιστική τουριστική ανάπτυξη.

Στο παραπάνω «πλέγμα» εντάσσεται η «συνάντηση» με τίτλο «Σταυροδρόμια της Ευρώπης», που διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τη συμμετοχή του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην Πάβια της Ιταλίας, από τις 7 έως τις 10 Ιούνη. Δηλωμένος σκοπός της «συνάντησης» είναι η «ενίσχυση συνεργασιών και η προώθηση ενός διαφορετικού τύπου τουρισμού». Δηλαδή, «θα εστιάσει σε πολιτιστικές και θρησκευτικές διαδρομές και είναι ανοιχτό προς κάθε εμπλεκόμενο σε θέματα πολιτιστικού τουρισμού: Πολιτιστικούς συλλόγους, διεθνείς οργανισμούς, εθνικούς και περιφερειακούς φορείς, tourist operators, ταξιδιωτικούς πράκτορες, εξειδικευμένους δημοσιογράφους και μέλη του κοινού».

Στο πλαίσιο της «συνάντησης» οργανώνεται συνέδριο με θέμα «Πολιτιστικές και θρησκευτικές διαδρομές» με σκοπό την «προσέλκυση ενδιαφέροντος στους δρόμους των προσκυνητών και την ευαισθητοποίηση σε θέματα ανάπτυξης βιώσιμου τουρισμού με σεβασμό στη φύση και τις πολιτιστικές παραδόσεις»! Επίσης, θα διοργανωθεί έκθεση τουριστικού περιεχομένου που θα περιλαμβάνει από γευσιγνωσία μέχρι «πολιτιστικά δρώμενα» και «απευθύνεται κυρίως σε μικρές επιχειρήσεις, tour operators».

Η «τουριστικοποίηση» της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι καινούριο «φρούτο» αλλά αποτελεί βασική σταθερά της πολιτιστικής πολιτικής της ΕΕ, με διαστάσεις και «χρησιμότητες» που ενίοτε ξεπερνούν τον βασικό στόχο για αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Για παράδειγμα, το 2005, το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού στόχευε στη δημιουργία «πολιτιστικού και τουριστικού πακέτου» μέσω της υψηλόβαθμης διακρατικής συνάντησης υπό το «βαρύγδουπο» τίτλο «Περιφερειακό Forum για Πολιτιστικούς Διαδρόμους στη ΝΑ Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στη Βάρνα της Βουλγαρίας.

Οπως σημείωνε ο «Ρ», πρόκειται για «πολιτιστικούς διαδρόμους» επιπλέον πλουτισμού του κεφαλαίου στη διαλυμένη, εξαρτημένη από τον ιμπεριαλισμό Βαλκανική Χερσόνησο, ο οποίος τώρα απαιτεί και εμπορική «αξιοποίηση» (τουριστική κυρίως) της βαλκανικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Αλλωστε, στη «γειτονιά» μας έχουν πυκνώσει από το 1999 τέτοιου είδους διακρατικές «συναντήσεις» με διάφορες «ομπρέλες» (Οχρίδα 2003, Τίρανα 2004). Το Συμβούλιο της Ευρώπης μάλιστα έχει εκπονήσει και σχέδιο «Πολιτιστικές Διαδρομές στη ΝΑ Ευρώπη» από το 1999, «στο πλαίσιο της εκστρατείας "Ευρώπη, μια κοινή κληρονομιά" του Συμβουλίου της Ευρώπης».

Το κτήριο της πινακοθήκης- μουσείου

Από το ισόγειο μέχρι τον τρίτο όροφο εκτίθεται η ελληνική πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι τις παραμονές της Απριλιανής φασιστικής χούντας. Σ' αυτά τα χρόνια ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας διαμόρφωσε τις καλλιτεχνικές του αντιλήψεις, διαλεγόμενος -και με συζητήσεις του- με πολλούς άλλους δημιουργούς της γενιάς του, νεότερους που επηρεάστηκαν και από τη Γενιά του '30, αλλά και ξένους δημιουργούς. Στο ισόγειο, τον πρώτο και δεύτερο όροφο «συναντιούνται» έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, μουσικής, θεάτρου, κινηματογράφου, φωτογραφίας, αρχιτεκτονικής, τέχνης του λόγου (πεζογραφία, ποίηση, φιλολογία, κριτική), αλλά και ιστορικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Τα εκθέματα αναδείχνουν τις ειδολογικές διαφορές, τις ιστορικές συνθήκες, τις αισθητικές αντιλήψεις, τα λογοτεχνικά ρεύματα, τις ιδεολογικές απόψεις της ελληνικής πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας σ' αυτό το διάστημα. Εργα τέχνης, χειρόγραφα, εκδόσεις, φωτογραφίες, προσωπικά αντικείμενα 201 καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, συνθέτουν ένα «ταξίδι» στον ελληνικό πολιτισμό κατά τον εικοστό αιώνα. «Κομβική» διάσταση δίνεται στην παρουσία της Γενιάς του '30, η οποία παρακολουθώντας την ευρωπαϊκή δημιουργία συνετέλεσε στην «αναζωογόνηση» του πολιτισμού μας.

Στον τρίτο όροφο εκτίθενται πίνακες, σχέδια, γλυπτά, σκηνικά, χειρόγραφα, εικονογραφημένες εκδόσεις, φωτογραφίες και έπιπλα του Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα (από την Κριεζώτου και το σπίτι του στην Υδρα). Ο τέταρτος και πέμπτος όροφος διατηρήθηκαν στην αρχική τους μορφή (το σαλόνι του σπιτιού με πρωτοποριακό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, το καθιστικό με τη συλλογή κινέζικων φιαλιδίων ταμπάκου, το γραφείο του πατέρα του με τα οικογενειακά πορτραίτα και κειμήλια, την τραπεζαρία με τη μνημειακή ελαιογραφία «Κηφισιά» και το επιβλητικό ατελιέ, με τα καβαλέτα, τα σύνεργα ζωγραφικής, παλιά έπιπλα και αντικείμενα από τα ταξίδια του καλλιτέχνη).

Ωρες λειτουργίας: Τετάρτη έως Κυριακή 10πμ - 6μμ. Κλειστό Δευτέρα, Τρίτη και επίσημες αργίες. Εισιτήριο 7 και 5 ευρώ. Είσοδος ελεύθερη σε ανέργους με κάρτα, ΑμΕΑ, εικαστικούς, κ.ά.

Φένια Παπαδόδημα

Ο καταξιωμένος παραδοσιακός τραγουδιστής Χρήστος Τζιτζιμίκας, στήνει ένα γνήσιο γλέντι, αναδεικνύοντας τον πλούτο της ελληνικής παράδοσης, στις 25/5, στο Δημοτικό Πολυχώρο Πολιτισμού «Γαλαξία» (πλατεία Ν. Σμύρνης, 210.9334.064). Είσοδος ελεύθερη.

Ο Βασίλης Βασιλάτος και οι «Ιστορίες για Κρουστά» επιστρέφουν για μία ακόμη εμφάνιση, στις 25/5 (10.30μμ) στην «Αυλαία» (Αγίου Ορους 15, Βοτανικός, 210.3474.074), με τα προσωπικά τους έντεχνα τραγούδια και ευφάνταστες μεσογειακές διασκευές περισσότερο και λιγότερο γνωστών παραδοσιακών θησαυρών. Συμπράττει το σύνολο «Percussion System». Συμμετέχουν: Χαρίτωνας Χαριτωνίδης: γκάιντα, Παναγιώτης Σκουλάς: τραγούδι.

Στο «Ατενέουμ» - «Κελάρι» (Αδριανού 3, Θησείο, 210.3211.987), στις 25-26/5 (10.30μμ), η Φένια Παπαδόδημα, με τέσσερις εκλεκτούς μουσικούς, εξερευνούν νέα μουσικά τοπία της σύγχρονης τζαζ. Με τους Αντρέα Πολυζογώπουλο (τρομπέτα), Περικλή Τριβόλη (κοντραμπάσο), Γιώργο Μικρό (πιάνο) και Αναστάση Γούλιαρη (τύμπανα), οι «Fenia Papadodima & Τhe Maiden Voyage Quartet», ταξιδεύουν από τον Miles Davis στον Herbie Hanckock και από τον Wayne Shorter και τον Horace Silver στον Jobim.

Στον ίδιο χώρο, για δυο Πέμπτες (24 και 31/5, 10.30μμ.), ο Σπύρος Μάνεσης (πιάνο) και ο Γιάννης Παπαναστασίου (σαξόφωνο), θα παρουσιάσουν συνθέσεις τους και επιλεγμένα Jazz Standards.