Ακόμη και οι δρόμοι των προσκυνητών μετατρέπονται σε εν δυνάμει πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο και «βαφτίζονται» ως «θρησκευτικός τουρισμός» στο πλαίσιο της διαδικασίας εμπορευματοποίησης του πολιτισμού με «όχημα» την καπιταλιστική τουριστική ανάπτυξη.

Στο παραπάνω «πλέγμα» εντάσσεται η «συνάντηση» με τίτλο «Σταυροδρόμια της Ευρώπης», που διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τη συμμετοχή του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην Πάβια της Ιταλίας, από τις 7 έως τις 10 Ιούνη. Δηλωμένος σκοπός της «συνάντησης» είναι η «ενίσχυση συνεργασιών και η προώθηση ενός διαφορετικού τύπου τουρισμού». Δηλαδή, «θα εστιάσει σε πολιτιστικές και θρησκευτικές διαδρομές και είναι ανοιχτό προς κάθε εμπλεκόμενο σε θέματα πολιτιστικού τουρισμού: Πολιτιστικούς συλλόγους, διεθνείς οργανισμούς, εθνικούς και περιφερειακούς φορείς, tourist operators, ταξιδιωτικούς πράκτορες, εξειδικευμένους δημοσιογράφους και μέλη του κοινού».

Στο πλαίσιο της «συνάντησης» οργανώνεται συνέδριο με θέμα «Πολιτιστικές και θρησκευτικές διαδρομές» με σκοπό την «προσέλκυση ενδιαφέροντος στους δρόμους των προσκυνητών και την ευαισθητοποίηση σε θέματα ανάπτυξης βιώσιμου τουρισμού με σεβασμό στη φύση και τις πολιτιστικές παραδόσεις»! Επίσης, θα διοργανωθεί έκθεση τουριστικού περιεχομένου που θα περιλαμβάνει από γευσιγνωσία μέχρι «πολιτιστικά δρώμενα» και «απευθύνεται κυρίως σε μικρές επιχειρήσεις, tour operators».

Η «τουριστικοποίηση» της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι καινούριο «φρούτο» αλλά αποτελεί βασική σταθερά της πολιτιστικής πολιτικής της ΕΕ, με διαστάσεις και «χρησιμότητες» που ενίοτε ξεπερνούν τον βασικό στόχο για αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Για παράδειγμα, το 2005, το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού στόχευε στη δημιουργία «πολιτιστικού και τουριστικού πακέτου» μέσω της υψηλόβαθμης διακρατικής συνάντησης υπό το «βαρύγδουπο» τίτλο «Περιφερειακό Forum για Πολιτιστικούς Διαδρόμους στη ΝΑ Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στη Βάρνα της Βουλγαρίας.

Οπως σημείωνε ο «Ρ», πρόκειται για «πολιτιστικούς διαδρόμους» επιπλέον πλουτισμού του κεφαλαίου στη διαλυμένη, εξαρτημένη από τον ιμπεριαλισμό Βαλκανική Χερσόνησο, ο οποίος τώρα απαιτεί και εμπορική «αξιοποίηση» (τουριστική κυρίως) της βαλκανικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Αλλωστε, στη «γειτονιά» μας έχουν πυκνώσει από το 1999 τέτοιου είδους διακρατικές «συναντήσεις» με διάφορες «ομπρέλες» (Οχρίδα 2003, Τίρανα 2004). Το Συμβούλιο της Ευρώπης μάλιστα έχει εκπονήσει και σχέδιο «Πολιτιστικές Διαδρομές στη ΝΑ Ευρώπη» από το 1999, «στο πλαίσιο της εκστρατείας "Ευρώπη, μια κοινή κληρονομιά" του Συμβουλίου της Ευρώπης».