Είναι βέβαια γνωστό ότι η δημιουργία του λεγόμενου «Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» της ΕΕ, με βάση τον οποίο συστάθηκε το Ταμείο Ανάκαμψης, είναι ένα πρόγραμμα χρέους της ΕΕ (με την ονομασία EURI), δηλαδή δανείου 750 δισ. ευρώ που σύναψε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τις «αγορές», το οποίο πρέπει να αποπληρωθεί έντοκα μέχρι το 2058. Το μοναδικό κόμμα το οποίο ανέδειξε από την πρώτη στιγμή αυτήν την αλήθεια είναι το ΚΚΕ. Αντίθετα, τα κόμματα που έχουν κοινό τους πρόγραμμα το Ταμείο Ανάκαμψης - ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25 - κουτοπόνηρα παρουσιάζουν τα 33 δισ. ευρώ, που αποτελούν το μερίδιο του Ταμείου Ανάκαμψης που θα ξεκοκαλίσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι στην Ελλάδα ως «δωρεάν» επιδοτήσεις από την ΕΕ. Δωρεάν χρήμα είναι μόνο για το κεφάλαιο. Το μεγάλο φαγοπότι των μονοπωλίων θα κληθούν και πάλι να το πληρώσουν διπλά και τρίδιπλα τα εργατικά - λαϊκά στρώματα με νέες θυσίες για τα επόμενα 35 χρόνια (μέχρι το 2058), με νέες μειώσεις μισθών, συντάξεων, με την ακρίβεια να εξαφανίζει το λαϊκό εισόδημα και την ΕΕ να επιβάλλει νέους «ίδιους πόρους» - φόρους και άλλα «πράσινα» χαράτσια και επιβαρύνσεις.

Γι' αυτό «επαναλαμβάνει ότι η εύρωστη, αξιόπιστη και ανθεκτική χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της Ενωσης απαιτεί ένα διαφοροποιημένο και διευρυμένο σύνολο ιδίων πόρων». Τα κόμματα της ΕΕ και του Ταμείου Ανάκαμψης εξαπατούν τον λαό ότι το δάνειο θα αποπληρωθεί από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, μια έννοια στην πραγματικότητα ανύπαρκτη. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει «δικούς της» πόρους (αυτό που απατηλά ονομάζουν «ίδιους πόρους»). Τα έσοδά της προέρχονται από τη λεηλασία του εισοδήματος των εργαζομένων στα κράτη - μέλη της από 3 βασικές κατηγορίες:

1) ποσοστό από τους τελωνειακούς δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα τρίτων χωρών στα κράτη - μέλη της

2) ποσοστό που αποδίδουν τα κράτη - μέλη από τον ΦΠΑ που εισπράττουν και

3) τις εισφορές των κρατών - μελών της από τους κρατικούς προϋπολογισμούς βάσει του Ακαθάριστου Ετήσιου Εισοδήματός τους (ΑΕΕ).

Να λοιπόν πόσο απλή είναι η απάντηση γιατί δεν μειώνεται ή καταργείται ο ΦΠΑ σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, σε συνθήκες που η ακρίβεια τσακίζει το λαϊκό εισόδημα. Γιατί δεν μειώνονται ή καταργούνται οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, αν και οι τιμές των καυσίμων, πετρελαίου και άλλων ειδών έχουν εκτοξευτεί. Γιατί - εκτός από τα έσοδα που αποφέρουν στους κρατικούς προϋπολογισμούς για αναδιανομή τους στο μεγάλο κεφάλαιο - ταυτόχρονα αποτελούν και έσοδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αλλωστε οι εκθέσεις του Ευρωκοινοβουλίου δεν μασάνε τα λόγια τους: «Ζητεί επιτακτικά από όλους τους παράγοντες να συνεχίσουν τις προσπάθειες για τον εντοπισμό νέων (...) ιδίων πόρων και άλλων πηγών εσόδων για τον προϋπολογισμό της Ενωσης, με στόχο να καλυφθούν πλήρως οι συνολικές αναμενόμενες δαπάνες για την αποπληρωμή του κεφαλαίου και των τόκων των κονδυλίων» του Ταμείου Ανάκαμψης.

Αυτό το υπερμνημόνιο βασίζεται σε δύο πυλώνες:

α) Το «αναθεωρημένο» Σύμφωνο Σταθερότητας (που μετά την προσωρινή αναστολή του για να ρεύσει άφθονο χρήμα στους ομίλους για τη διατήρηση της κερδοφορίας τους στις περιοριστικές συνθήκες της πανδημίας) θα τεθεί εκ νέου σε εφαρμογή το 2023 με ακόμη μεγαλύτερους περιορισμούς σε κοινωνικές δαπάνες για την αντιμετώπιση βασικών λαϊκών αναγκών και

β) στη θέσπιση νέων «ίδιων πόρων» - φόρων της ΕΕ και μιας σειράς «πράσινων» χαρατσιών στο λαϊκό εισόδημα, στο πλαίσιο της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» μετάβασης της ΕΕ.

Σε υλοποίηση αυτής της κατεύθυνσης, μόλις τον προηγούμενο μήνα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν με την ίδια σύμπνοια στο Ευρωκοινοβούλιο το πακέτο δήθεν «προσαρμογής στη μείωση εκπομπών κατά 55%» έως το 2030 («Fit for 55»), μια πρώτη δέσμη τριών νέων «ίδιων» φόρων:

1) «Πράσινα» χαράτσια έως 45 ευρώ ανά τόνο εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις κατοικίες με καυστήρες πετρελαίου και φυσικού αερίου και για τα οχήματα που χρησιμοποιούν καύσιμο βενζίνης και πετρελαίου, που θα πλήξουν βαριά τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.

2) «Πράσινους» δασμούς σε εισαγόμενα προϊόντα και πρώτες ύλες (σίδηρο, αλουμίνιο, χάλυβας, τσιμέντο κ.ά.) που οι επιχειρήσεις θα μετακυλήσουν στις τιμές για να ακριβοπληρώνει ο λαός τον ανταγωνισμό τους με εκείνες των ΗΠΑ, Κίνας, Βρετανίας κ.ά.

3) Επέκταση του «εμπορίου ρύπανσης» στις θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές που θα κάνουν πιο απλησίαστα τα ακτοπλοϊκά και αεροπορικά εισιτήρια.

α) θέσπιση κοινής βάσης φορολογίας των επιχειρήσεων στην ΕΕ (BEFIT), που επιχειρεί πιο ευνοϊκή μεταχείριση των μεγάλων ευρωπαϊκών ομίλων απέναντι στους ανταγωνιστές τους, β) πρόσθετους δασμούς σε εισαγωγές προϊόντων τρίτων χωρών, όταν οι μισθοί τους είναι χαμηλότεροι από το όριο της φτώχειας, δηλαδή συναγωνισμός εκμετάλλευσης που ρίχνει στα τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης, γ) φόρο «χρηματοπιστωτικών συναλλαγών», δ) «ψηφιακό φόρο» στις μεγάλες πλατφόρμες, που τράπεζες και ψηφιακές πλατφόρμες θα μετακυλήσουν στους εργαζόμενους, ε) «ευρωπαϊκό φόρο επί των κρυπτοστοιχείων», που αποτελεί ένα ακόμη μέτρο έμμεσου προστατευτισμού για αντίστοιχες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στον σχετικό τομέα, που υστερούν έναντι αυτών των ΗΠΑ, Κίνας. Επίσης, προβάλλουν διάφορες ιδέες για «νέους ίδιους πόρους», που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το λαϊκό εισόδημα με καινούργια χαράτσια, όπως για «είδη αποβλήτων πέραν των απορριμμάτων πλαστικών συσκευασιών», φόρο για τα βιολογικά απόβλητα και για τη «σπατάλη τροφίμων». Για άλλη μια φορά, ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί των κρατών - μελών της ΕΕ θα επωμιστούν νέες θυσίες και βάσανα ώστε να εξασφαλιστεί η εξυπηρέτηση του δανεισμού της ΕΕ για τη στήριξη των ομίλων με ευρωενωσιακό και κρατικό χρήμα στο όνομα της «πράσινης» και «ψηφιακής» μετάβασης.

Την ίδια στιγμή που εν μέσω προεκλογικής περιόδου ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ «καβγαδίζουν» για την «κοστολόγηση» των προγραμμάτων τους, στη θαλπωρή των σαλονιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, απελευθερωμένα από το άγχος της εφεύρεσης μεταξύ τους διαφορών, ετοιμάζονται να «στείλουν τον λογαριασμό» στον λαό για να αυγαταίνουν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Αν μερικές μέρες πριν τις εκλογές ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ δεν διστάζουν να ψηφίζουν στην Ευρωβουλή τέτοια αντιλαϊκά εκτρώματα, μπορεί να φανταστεί ο λαός μας τι αντιλαϊκή ομοβροντία πρέπει να περιμένει από όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το χρώμα και τον αριθμό των κομμάτων στη σύνθεσή της.

Στο κοινό αντιλαϊκό αυτό πρόγραμμα ο λαός μπορεί να ορθώσει το ανάστημά του. Αναδεικνύοντας πολύ πιο ισχυρό το ΚΚΕ, που και στη Βουλή και στην Ευρωβουλή καταψηφίζει, αντιπαλεύει και αποκαλύπτει τα αντιλαϊκά μέτρα, αποτελεί εγγύηση και δύναμη στην πάλη του λαού για την απόκρουση των αντιλαϊκών σχεδίων, στους αγώνες του για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για τη ζωή που του αξίζει.