Το σχέδιο νόμου πλήρους απελευθέρωσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας του μεγάλου κεφαλαίου -το οποίο και ανέμεναν με ανυπομονησία οι εκπρόσωποί του- στις τηλεπικοινωνίες, έδωσε χτες στη δημοσιότητα ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Τάσος Μαντέλης. Πρόκειται ουσιαστικά, για το εναρκτήριο λάκτισμα στον αγώνα δρόμου, για την κατάληψη μιας θέσης στην ελληνική αγορά, στην οποία μέχρι τώρα κυριαρχούσε ο ΟΤΕ, που μετά τις 31 Δεκέμβρη του 2000, χάνει και το τελευταίο μονοπωλιακό προπύργιο και πιο σημαντικό από άποψη εσόδων, το μονοπώλιο της σταθερής τηλεφωνίας.

Ο νέος νόμος, τον οποίο η κυβέρνηση σχεδιάζει να ψηφίσει στις αρχές του 2000, θέτει τους «κανόνες» με τους οποίους οι επίδοξοι μνηστήρες της τηλεπικοινωνιακής αγοράς θ' αναμετρηθούν τόσο μεταξύ τους, όσο και απέναντι στον ΟΤΕ, ο οποίος προς το παρόν παραμένει ο κυρίαρχος παίχτης. Είναι δεδομένο, ότι το σχέδιο νόμου κινείται στα πλαίσια που υπαγορεύουν οι οδηγίες της ΕΕ σύμφωνα με τις οποίες, οι δημόσιες υποδομές και τα δίκτυα των τηλεπικοινωνιών, τα οποία δημιουργήθηκαν στη μεταπολεμική Ευρώπη, ανοίγουν και υπάγονται στους επιχειρηματικούς σκοπούς του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Στην κατεύθυνση αυτή ο ΟΤΕ, υποχρεώνεται να ανοίξει τα δίκτυά του προς τους ανταγωνιστές του, ενώ δηλώνεται καθαρά ότι σκοπός αυτής της πολιτικής, είναι η δημιουργία νέων φορέων που θα δραστηριοποιούνται στην αγορά. Τόσο με το άρθρο 11 (παροχή ανοιχτού δικτύου), όσο και με το άρθρο 12 (διασύνδεση), οφείλει να εξασφαλίζει αποτελεσματική πρόσβαση στα δίκτυά του και στις υπηρεσίες του σε άλλες εταιρίες.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι το σχέδιο νόμου, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη επιχειρηματική δράση, επιβάλλει όχι μόνο σε δημόσιους οργανισμούς, αλλά και σε ιδιώτες, να προσφέρουν θέλοντας και μη, τ' ακίνητά τους για να μπορέσουν οι εταιρίες να εγκαταστήσουν τα δίκτυα και τις εγκαταστάσεις που θέλουν. Σύμφωνα με το άρθρο 20 οι εταιρίες «που κατέχουν ειδική άδεια δύνανται να συνιστούν δουλείες σε βάρος αστικών ή αγροτικών ακινήτων, όταν αυτό είναι απαραίτητο για την τοποθέτηση εναέριων ή υπόγειων εγκαταστάσεων, δικτύων και υποδομών και την εκτέλεση των απαιτούμενων εργασιών για τη συντήρηση και επισκευή των εγκαταστάσεων αυτών».

Με τα άρθρα 5-9 καθιερώνονται οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης γενικών και ειδικών αδειών. Σε περίπτωση περιορισμού των ειδικών αδειών, οι οποίες θα δίνονται για διάστημα 15-20 χρόνων, προβλέπεται η διαδικασία υποβολής προσφορών. Οι ειδικές άδειες, ο αριθμός των οποίων ορίζεται από το ΥΜΕ, χορηγούνται από τον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, έπειτα από γνωμοδότηση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.

Η απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών δεν επιφέρει σημαντικές αλλαγές μόνο στο πεδίο αυτών που παρέχουν υπηρεσίες. Γίνεται φανερό ότι οι χρήστες από συνδρομητές σε κάποιο τηλεπικοινωνιακό οργανισμό, μετατρέπονται σε «πελάτες» και ως τέτοιοι θ' αντιμετωπίζονται. Η εμπειρία της κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας, πέραν του χτυπήματος που δόθηκε στον ΟΤΕ, προδιαγράφει και τη μελλοντική θέση των συνδρομητών στο «νέο κόσμο της πληροφορίας». Σε απλά ελληνικά, όποιος μπορεί να πληρώσει τα υψηλά τιμολόγια, θα έχει και τις ανάλογες υπηρεσίες. Τι θα γίνει όμως με τα χαμηλά εισοδήματα, τους ανέργους, τις περιοχές που δεν παρουσιάζουν «επιχειρηματικό ενδιαφέρον», όταν και η βασική τηλεφωνία μπει στη βιτρίνα της «ελεύθερης αγοράς»; Θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός είναι η απάντηση του νομοσχεδίου.

Επειδή όμως τόσο οι κοινοτικοί όσο και οι κυβερνητικοί «ειδικοί», διαβλέπουν τους σοβαρούς κινδύνους που διαγράφονται, με το άρθρο 10, που αναφέρεται στην καθολική υπηρεσία, επιχειρείται να «χρυσωθεί το χάπι», να διασκεδάσουν τις ανησυχίες και να προλάβουν τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Κάποιοι φορείς θα αναλάβουν να παρέχουν ένα μίνιμουμ υπηρεσιών και σε «προσιτή τιμή». Ενας τέτοιος φορέας θα είναι και ο ΟΤΕ. Το γεγονός όμως ότι τόσο ο ΟΤΕ όσο και οι άλλοι φορείς που θα αναλάβουν να δίνουν την καθολική υπηρεσία, θα ασκούν τιμολογιακή πολιτική με βάση τους δείκτες των χρηματιστηρίων και τα συμφέροντα των μετόχων, προδικάζει και τα όρια και τους πραγματικούς σκοπούς της λεγόμενης «καθολικής υπηρεσίας». Αλλωστε, μόνο η ανάγνωση του άρθρου 10, προϊδεάζει ότι αυτή ούτε «καθολική» θα είναι, ούτε «υπηρεσία» στην κοινωνική της διάσταση.

Στις εξαγγελίες παρέμειναν τα αντιπλημμυρικά έργα που είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση πριν από τρία χρόνια και γι' αυτό η Ελευσίνα και η Μάνδρα ξαναπλημμύρισαν και έπαθαν καταστροφές. Αυτό καταγγέλλουν με Ερώτηση που απευθύνουν προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και Υγείας - Πρόνοιας, οι βουλευτές του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης και Μήτσος Κωστόπουλος.

Συγκεκριμένα, οι δύο βουλευτές αναφέρουν ότι οι πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν για άλλη μια φορά τη Μάνδρα και περιοχές της Ελευσίνας, ανέδειξαν την εγκληματική αδιαφορία του κράτους για τη ζωή και τις περιουσίες εκατοντάδων οικογενειών και επαγγελματιών.

«Παρόμοια καταστροφή και με ανθρώπινα θύματα - επισημαίνουν - είχε γίνει και το Γενάρη του 1996. Αμεση ήταν τότε, από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, η εξαγγελία για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, αξίας πολλών δισ., κατά την επίσκεψή του στην περιοχή. Ωστόσο, η νέα καταστροφή σε διάστημα τριών ετών απέδειξε ότι τα έργα αυτά μόνο εξαγγελίες ήταν. Σημειώνεται ότι μόνο στη Μάνδρα επλήγησαν 134 σπίτια και 36 μαγαζιά, με σοβαρές ζημιές στις οικοσκευές και τα εμπορεύματα. Επίσης σοβαρές ζημιές υπέστησαν 37 αυτοκίνητα και 6 αγροκτήματα με καλλιέργειες».

Το πρόβλημα σ' όλη αυτή την περιοχή - τονίζουν οι δύο βουλευτές - δημιουργείται από τη μη εκτροπή του ρέματος Αγ. Αικατερίνης στο ρέμα «Σούρες» και αυτού στο Σαρανταπόταμο. Να σημειωθεί ότι η μελέτη της εκτροπής του ρέματος της Αγ. Αικατερίνης έχει υποβληθεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ εδώ και 10 χρόνια, που εκκρεμεί και η ένταξη αυτής της περιοχής στο Σχέδιο Πόλης. Επίσης πρόβλημα δημιουργεί σε περιοχή της Ελευσίνας, η μη ολοκλήρωση του έργου εξόδου του Σαρανταπόταμου στη θάλασσα.

Και οι βουλευτές του ΚΚΕ καταλήγουν απευθύνοντας τα εξής ερωτήματα στους υπουργούς:

• Τι μέτρα προτίθενται να πάρουν για να αποκατασταθούν οι πληγέντες, αλλά και να αποτραπούν παρόμοιοι κίνδυνοι στο μέλλον για τη ζωή και τις περιουσίες των κατοίκων των περιοχών αυτών.
• Εάν και πότε θα δοθεί σ' όλους τους πληγέντες το επίδομα πρόνοιας.
• Πότε θα αρχίσει και θα ολοκληρωθεί η αποκατάσταση των περιουσιών (οικοσκευών, εμπορευμάτων, αυτοκινήτων και καλλιεργειών) των πληγέντων.
• Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την έναρξη και ολοκλήρωση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων.
• Τι κονδύλια και πότε θα διατεθούν για την πραγματοποίηση αυτών των έργων.

Με Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε ήδη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θεσμοθετήθηκε ο χαρακτηρισμός ως Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου ο βιότοπος της θαλάσσιας χελώνας «Καρέτα Καρέτα», αλλά και της θαλάσσιας φώκιας « Μονάχους Μονάχους». Μέσα στο υπό προστασία θαλάσσιο πάρκο περιλαμβάνονται ο Κόλπος του Λαγανά, τα νησιά Στροφάδες, αλλά και μεγάλο μέρος της χερσαίας περιοχής του κόλπου του Λαγανά και συγκεκριμένα, των Κοινοτήτων Βασιλικού, Αμπελοκήπων, Αργασίου, Καλαμακίου, Μουζακίου, Κερίου, Παντοκράτορα και Λιθακιάς. Στις ίδιες περιοχές προβλέπει βέβαια και ζώνες οικισμού, οικοτουρισμού και καλλιεργειών, όπου είναι εφικτό, δηλαδή στις λιγότερο ευαίσθητες περιοχές.

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και ο υφυπουργός Θ. Κολιοπάνος μιλώντας κατά τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του ΠΔ, παραδέχτηκαν ότι η οριοθέτηση του πάρκου καθυστέρησε πολλά χρόνια, λόγω αντιδράσεων τοπικών παραγόντων και φορέων. Αφησαν μάλιστα να εννοηθεί ότι ούτε και τώρα θα γινόταν αν δεν κινδύνευε η χώρα μας με καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Και πάλι όμως τα όσα προβλέπει το ΠΔ δεν μπορούν να εφαρμοστούν, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και ένα δεύτερο Προεδρικό Διάταγμα που θα προβλέπει αντισταθμιστικά μέτρα (ανταλλαγές γαιών, αποζημιώσεις κλπ.) προς τους θιγόμενους ιδιοκτήτες. Τέλος, δεν έχει συσταθεί ούτε ο φορέας διαχείρισης του Πάρκου, ο οποίος, παρά τη συμμετοχή σ' αυτόν εκπροσώπων του ΥΠΕΧΩΔΕ, των οικολογικών οργανώσεων κλπ., θα έχει τη μορφή Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου...

Το θέμα της παράνομης λειτουργίας λατομείου σε δασική περιοχή της Μάνδρας φέρνουν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Μήτσος Κωστόπουλος και Μπάμπης Αγγουράκης, με Ερώτηση που απευθύνουν προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Γεωργίας.

Από το καλοκαίρι του 1997 - αναφέρουν οι βουλευτές - λειτουργεί παράνομα λατομείο σε δασική περιοχή στη θέση «Λούτσα» του Δήμου Μάνδρας, στις πρώην εγκαταστάσεις των μεταλλείων Σκαλιστήρη, ιδιοκτησίας της εταιρίας « ΔΡΟΜΕΑΣ ΑΕ».

«Παρά τη διαβεβαίωση του Νομάρχη Δυτικής Αττικής, ότι λειτουργεί παράνομα, τις μηνύσεις του Δασαρχείου Αιγάλεω, την απόρριψη από το Νομαρχιακό Συμβούλιο της περιβαλλοντικής μελέτης - τονίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ - η λειτουργία του συνεχίζεται και μάλιστα με νέα δραστηριότητα επεξεργασίας εκκαμινευμάτων (τοξικών στερεών αποβλήτων) επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, που μεταφέρονται από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας Ελληνική Χαλυβουργία, στην Παραλία Ασπροπύργου».

Τέλος, οι δύο βουλευτές ρωτούν τους υπουργούς τι μέτρα προτίθενται να πάρουν για την παύση της λειτουργίας του συγκεκριμένου λατομείου και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.