ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 27 Γενάρη 1995
Σελ. /28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Η πένα και η "αγέλη"

Στο βρόντο μού φαίνεται ότι γράφουμε για τις λοβιτούρες, τις μίζες, τις διασπαθίσεις του δημοσίου χρήματος και τις διαρπαγές από τους κρατικούς κορβανάδες. Αποκαλύπτουμε, αναλύουμε, καυτηριάζουμε τις λεηλασίες και τη σήψη, αλλά τι βγαίνει; Οι δομές του συστήματος - αυτές ακριβώς που γεννούν τις κομπίνες και το βόρβορο - παραμένουν αναλλοίωτες και τα σκάνδαλα ανακυκλώνονται κάθε τόσο. Φυσικά, θα ήταν ουτοπία να πιστεύαμε ότι με τη δημοσιογραφική πένα είναι δυνατόν να ανατραπούν παγιωμένες καταστάσεις και να ξεριζωθούν θλιβερά φαινόμενα του δημόσιου βίου, που χρονολογούνται από τη σύσταση αυτού του κράτους. Οσο κι αν ο Ναπολέων είπε ότι "η γραφίδα και η οβίδα έχουν την ίδια δύναμη", τα πράγματα δεν είναι έτσι. Τέτοια δύναμη η γραφίδα δεν είχε ούτε σε παλαιότερες εποχές, τότε που ο Τύπος διέθετε σοβαρότερο προφίλ. Πώς, λοιπόν, να έχει σήμερα, που κάποιοι σαλτιμπάγκοι της ενημέρωσης έκαναν το δημοσιογραφικό λόγο ανυπόληπτο και λοιδορούμενο;

Εν πάση περιπτώσει, αν ο Τύπος δεν μπορεί να ταρακουνήσει ό,τι γεννάει τα σκάνδαλα κι αν δεν μπορεί να περιορίσει τη ληστρική δράση των περιτριμμάτων που κινούνται στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο, θα μπορούσε, νομίζουμε, να πετύχει κάτι άλλο σημαντικό. Να ξυπνήσει, εννοούμε, τον υπνωτισμένο λαό, να του ανοίξει τα μάτια με άλλα λόγια, και να τον κάνει να δει ό,τι είχε καταγγείλει πριν 120 χρόνια ακριβώς ο Εμ. Ροφιδης από τον "Ασμοδαίο" του: Οτι, δηλαδή, ο τόπος αυτός, είτε κυβερνούν οι μεν είτε οι δε, είναι "νεμόμενος από μίαν παντοδύναμον αγέλην".

Και όμως ούτε το ξύπνημα του λαού δε φαίνεται να επιτυγχάνει ο Τύπος. Αποκαλύπτει, αναλύει, καυτηριάζει και το αποτέλεσμα μηδέν. Τα σχετικά κείμενα δημιουργούν στον κόσμο μόνον μία προσωρινή αγανάκτηση και τίποτε άλλο. Γι' αυτό ακριβώς και όταν έρχεται η ώρα της κάλπης, οι πολίτες δίνουν σωρηδόν τις ψήφους στην "παντοδύναμη αγέλη". Αχ, αείμνηστε Πολύβιε Δημητρακόπουλε, που ζητούσες να μη λοιδορεί κανένας τον δημοσιογράφο, γιατί"χάνει, όπως έλεγες, τα δικά του μάτια για να ανοίξει τα μάτια των άλλων".Κάποιοι σωστοί δημοσιογράφοι, ναι, χάνουν και σήμερα τα μάτια τους, αλλά όσο κι αν προσπαθούν δεν μπορούν ν' ανοίξουν τα μάτια του λαού. Αλλες δυνάμεις, ισχυρότερες από την πένα κατορθώνουν δυστυχώς να κρατούν εν υπνώσει τον κόσμο. Διότι ξέρουν πως αν ξυπνήσει αυτό το ζωντανό "θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς", όπως είχε γράψει κι ο Βάρναλης.

Στο βρόντο απ' ό,τι φαίνεται γράφουμε για τα σκάνδαλα και τη σήψη, αλλά μπορεί να μην είναι κι έτσι ακριβώς. Μπορεί κάποιο μικρό σπέρμα αμφισβήτησης και ανατροπής να "φυτεύεται" μέσα στο λαό από τις, λίγες έστω, πένες, που φραγκελώνουν τη διαφθορά του συστήματος και την αδηφαγία των αρχόντων και των πέριξ αυτών ημετέρων. Μπορεί κάποια αόρατη ζύμωση να γίνεται στους πολίτες. Και όταν αυτή ολοκληρωθεί, δεν αποκλείεται να δούμε σύσσωμο τον"πάντα προδομένο" λαό να "προγκίζει" άπαξ διά παντός τη "νεμομένη τον τόπο παντοδύμανη αγέλη"...

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

ΚαΣΟΣ: Βουλιάζει στην αδιαφορία

Μέρα με τη μέρα οι Κασιώτες εγκαταλείπουν το νησί τους, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη

"Μέσα σε 8 ώρες έπεσε στην Κάσο βροχή που αντιστοιχεί σε περίοδο 4 ετών. Πνίγονται ζώα, καταστρέφονται σπίτια και καταστήματα, εξαφανίζονται χωράφια και αγροτικές καλλιέργειες και οι κεντρικοί δρόμοι μετατρέπονται σε κατσάβραχα. Τα δίκτυα υδροδότησης και αποχέτευσης παθαίνουν ανεπανόρθωτες ζημιές, ενώ η ηλεκτροδότηση και η επικοινωνία κόβεται. Από θαύμα και μόνο δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα. Μέσα σε λίγες ώρες το νησί αλλάζει όψη. Η ζωή στην Κάσο από δύσκολη έγινε δυσβάσταχτη. Μια μικρή ακριτική γωνιά της Ελλάδας κινδυνεύει να ερημωθεί"...

Αυτή η περιγραφή του δημάρχου της Κάσου, Γ. Κακομανώλη,στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, έδωσε ανάγλυφα την εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στο ακριτικό νησί, μετά τις καταστροφικές βροχές στις 22 και 23 Οκτώβρη του περασμένου χρόνου, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Δήμου προκάλεσαν ζημιές ύψους 2 δισ. Τρεις μήνες μετά την καταστροφή που υπέστη το νησί, δύσκολα θα υπάρξει άμεση αποκατάσταση των ζημιών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Γ. Κακομανώλη και όπως σημειώνει ο ίδιος "η κυβέρνηση, αντί να εντείνει τις προσπάθειες αποπεράτωσης των μεγάλων, αλλά για πολλά χρόνια ημιτελών έργων, τα παγώνει εντελώς, προς πλήρη απογοήτευση των κατοίκων. Το ελληνικό κράτος κινείται αργά για την επίλυση των οξύτατων προβλημάτων, που μπορεί να σημάνουν οριστική ερήμωση του νησιού".

Οι 1.080 Κασιώτες γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική στον τόπο τους. Εγκαταλείπουν το νησί με προορισμό τη Ρόδο και την Αθήνα, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Ετσι, μέρα με τη μέρα το νησί ερημώνει. Στην Αθήνα ζουν περίπου 6.000 Κασιώτες. Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού δε διαμαρτύρονται πλέον για τα προβλήματά τους, γιατί πιστεύουν πως ό,τι κι αν κάνουν θα είναι μάταιο.

Αλλωστε, η Κάσος ήταν και πριν τις πλημμύρες ένα νησί εγκαταλειμμένο. Τα έργα του λιμανιού δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, ενώ για σημαντικούς τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και τα έργα υποδομής οι εκάστοτε κυβερνήσεις δε μερίμνησαν. "Ο Δήμος Κάσου σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και τη Συντονιστική Επιτροπή "K A S O S" συντονίζουν σήμερα μια επίπονη και μακρόπνοη προσπάθεια αποκατάστασης του νησιού, η μελέτη της οποίας είναι προϊόν μιας ομάδας καθηγητών του Πολυτεχνείου. Αυτή είναι προς το παρόν και η μόνη μας ελπίδα", τόνισε ο Γ. Κακομανώλης.

Κλείνοντας, ο δήμαρχος του νησιού, έκανε έκκληση προς όλους τους αρμόδιους για συμπαράσταση στον απεγνωσμένο αγώνα των ακριτών κατοίκων της Κάσου να μείνουν στο νησί τους, ζητώντας γι' αυτό το λόγο να επιταχυνθούν οι εργασίες και να ολοκληρωθούν το συντομότερο τα έργα υποδομής, να τελειώσει το συντομότερο το λιμάνι και να αποκατασταθεί η συχνή επικοινωνία με Ρόδο - Κρήτη - Πειραιά, να αποζημιωθούν οι πληγέντες, να αποκατασταθεί πλήρως το οδικό δίκτυο σ' όλο του το μήκος και να λειτουργήσει άμεσα το Δημοτικό Πρατήριο Καυσίμων για εφοδιασμό του νησιού με καύσιμα.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Δεν αρκεί το φιλότιμο

Οπως έχει φανεί στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, δεν αρκεί η προσωπική προσφορά των 1.500 πυροσβεστών του Λεκανοπεδίου, που μερικές φορές παλεύουν με τις φωτιές χωρίς να βρίσκουν - γιατί λείπουν - έναν κρουνό για να αντλήσουν νερό.

Η Πυροσβεστική εκτιμά τις ανάγκες μιας περιοχής σε πυροσβεστικούς κρουνούς και εισηγείται την κατασκευή τους στην ΕΥΔΑΠ. Ομως, από τα 56 νέα υδροστόμια που ζήτησε πέρσι, τοποθετήθηκαν μόνο 12 στην ευρύτερη περιοχή Αθήνας - Πειραιά.

Σε περιοχές, όπως η Αγ. Βαρβάρα, οι Αχαρνές, η Βάρη, τα Βριλήσσια, η Καισαριανή, η Μεταμόρφωση, το Καματερό και το Ζεφύρι, ο αριθμός των κρουνών είναι περιορισμένος. Ακόμα, όμως, και η κατάσταση των υπαρχόντων δεν είναι ενθαρρυντική. Σε επιθεώρηση που είχε γίνει πέρσι, 96 υδροστόμια είχαν βλάβη, 29 δε βρέθηκαν και 10 ήταν προβληματικά.

ΣΕΛΙΔΕΣ 14 - 15



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ