ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι εγκληματίες «καθάρισαν» τον εγκληματία τους! Βλέπε απαγχονισμό Σαντάμ!.. Εναν απ' όλους...

***

Είναι όπως μια συμμορία της μαφίας, που διασπάται κι ο νονός «καθαρίζει» τους διασπαστές...

***

Μόνο που εκεί (στη μαφία) τα πράγματα είναι πιο τίμια απ' ό,τι στις αστικές εξουσίες: Στις δεύτερες την πληρώνουν εκατομμύρια αμάχων!..

***

Αλλο ένα μήνυμα έστειλε ο δεύτερος στην ιεραρχία της «Αλ Κάιντα»! Ο πρώτος πού βρίσκεται;

***

Δηλαδή ο Μπιν!!...

***

Πολλές ληστείες στις TV! Θα πείτε, αφού γίνονται, δε θα υπάρχουν και στις TV; Σωστά, αν κι οι περισσότερες είναι ανάξιες λόγου, ακόμα και για τις TV! Ωστόσο, κυριαρχούν στις ειδήσεις...

***

Κάτι άλλο θα προκύψει (ή θα το ...προκύψουν) και οι ληστείες θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας! Κι ας γίνονται...

***

Ορισμένοι εμφανίστηκαν με δίκανα! Αλλά είπε κάποιος γι' αυτούς τους κατοίκους (υποψήφιους να τους ληστέψουν): Μόλις δουν TV παίρνουν τα δίκανα!!!

***

Υπάρχει και πρόεδρος ληστευθέντων, το γνωρίζατε;

***

Λοιπόν, αυτός ο κύριος γυρεύει επιμόνως να γίνεται ατάκα κι επιτόπου η χρήση όπλου από τους αστυνομικούς!!!

***

Τσάκαλο (παπά): Σου πήρανε ένα κρεβάτι (στο στούντιο του ΑΛΦΑ), να κοιμάσαι εκεί, για να προλαβαίνεις να λες περισσότερες ανοησίες;

***

Οτι ο Κ. Μητσοτάκης πήγε ν' αγοράσει βιβλία αποτελεί είδηση;

***

Βεβαίως, έκανε και μία από τα ίδια του δήλωση... Αρα;

***

Ακου πρόεδρος ληστευθέντων!..

***

Παπαγεωργίου Βασίλης

3.000+

Λίγο μετά την κατάληψη του Ιράκ κι ενώ η ιρακινή αντίσταση άρχιζε να δείχνει «τα δόντια της», απευθυνόμενος στους στρατιώτες των ιμπεριαλιστών, έγραφα σε τούτη τη στήλη: «Φύγε Τζόνι. Δεν αξίζει να πεθάνεις για ένα μισθό. Γύρνα πίσω, η μάνα σου, η αδελφή σου, η καλή σου σε περιμένουν ζωντανό. Φύγε, για να μην έχεις την τύχη των φίλων σου, που χάθηκαν σε χώρα μακρινή κι εχθρική. Φύγε, γιατί από δω και πέρα οι σφαίρες σου θα γυρίζουν πίσω στην καρδιά σου. Δεν πρόκειται να νικήσετε οι Αμερικανοί στο Ιράκ, όπως δε νικήσατε στο Βιετνάμ. Είναι αμέτρητοι οι ξεσηκωμένοι, ποιον να πρωτοσκοτώσεις; Δεν μπορούν να σκοτωθούν οι αγωνιστές της λευτεριάς. Φύγε Τζόνι. Γύρνα στην Ουάσιγκτον και πες στον Μπους ότι είναι αδύνατον να υποταχθούν, για πάντα, οι λαοί, να σκλαβωθούν, για πολύ, οι πατρίδες, ν' αλωθούν οι ελεύθερες ανθρώπινες συνειδήσεις. Φύγε Τζόνι όσο είναι καιρός».

Τριάμισι χρόνια μετά, ο 22χρονος Ντάστιν Ντόνικα είναι ο επίσημος τρισχιλιοστός νεκρός Αμερικανός στρατιώτης στο Ιράκ. Σκοτώθηκε λίγο πριν φύγει το 2006 και με την αυγή του νέου χρόνου κι άλλος συνάδελφός του έχασε τη ζωή του, μακραίνοντας, συνεχώς, τη λίστα θανάτου των Αμερικανών στρατιωτών. Χιλιάδες άλλοι, που τραυματίστηκαν, ζουν μαρτυρικά και χιλιάδες ακόμα «τρελαίνονται» μην αντέχοντας το καθημερινό «σοκ» του ασίγαστου πολέμου. Δεν ξέρω αν ο Ντάστιν θεωρούσε τον εαυτό του «Ράμπο» ή πήγε στον πόλεμο απλώς για το μισθό. Οπως και να 'χει, δεν άξιζε να χαθεί. Για το «χατίρι»» του Μπους και «για μια χούφτα δολάρια» δεν αξίζει να πεθαίνει κανείς Αμερικανός. Αντίθετα, αποτελεί χρέος τιμής κάθε αγωνιστή να θυσιάζεται για ελεύθερη πατρίδα. Κι αυτό κάνουν οι αγωνιστές της αντίστασης και ο λαός του Ιράκ, που στον αγώνα κατά των κατακτητών μετράει 120 νεκρούς την ημέρα.

Για τις στρατιωτικές απώλειες των Αμερικανών στο Ιράκ δε θα θρηνήσουν οι λαοί. Αυτοί τάσσονται με την αντικατοχική αντίσταση και συμπαραστέκονται στον απελευθερωτικό αγώνα του ιρακινού λαού. Για τα παιδιά του που χάνονται στον πόλεμο, χρέος του αμερικάνικου λαού να νοιαστεί και ν' αντιδράσει. Ν' αντιληφθεί πως οι στρατιώτες της Αμερικής δεν πολεμούν ούτε για την ασφάλεια της χώρας τους, ούτε για την ελευθερία των λαών, τη δημοκρατία και την ειρήνη, αλλά για να συντρίψουν κάθε αντίσταση στη «Νέα Τάξη». Δε σκοτώνονται για ιδέες και ιδανικά, αλλά θυσιάζονται στο βωμό του «αμερικάνικου ονείρου» για παγκόσμια επικυριαρχία.

Μερικές ώρες πριν πέσει νεκρός ο Ντάστιν Ντόνικα, ο Σαντάμ Χουσεΐν κρεμιόταν από το σχοινί του ικριώματος. Ούτε για το θάνατο του αιμοσταγούς δικτάτορα, άλλοτε συμμάχου των ΗΠΑ, θα θρηνήσουν οι αγωνιστές της ειρήνης και της δημοκρατίας. Θα προβληματιστούν για τις επιδιώξεις των κατακτητών, που επέβαλαν αυτού του είδους την τιμωρία και θα νιώσουν αποτροπιασμό για τη βαρβαρότητα της «πολιτισμένης» Αμερικής, που ενεργεί με μεθόδους «Αγριας Δύσης». Κι ύστερα θα ξαναστρέψουν την προσοχή τους στην ασίγαστη και ηρωική πάλη του ιρακινού λαού, ανυπομονώντας για την τελική του νίκη...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ