Associated Press

Από το φετινό εορτασμό της Οκτωβριανής Επανάστασης

Στο μεταξύ, η Διακήρυξη της κρατικής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της ΣΟΣΔΡ και η υπεροχή των ρωσικών νόμων έναντι των νόμων της ΕΣΣΔ πυροδότησαν σε όλο το έδαφος της ΕΣΣΔ «παρέλαση κυριαρχιών» και έλυσαν τα χέρια του Μπορίς Γιέλτσιν, που είχε εκλεγεί στο προαναφερόμενο Συνέδριο πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΣΟΣΔΡ. Μετά την υιοθέτηση της Διακήρυξης, ο Γιέλτσιν και η ομάδα του ξεκίνησαν πόλεμο με την κεντρική εξουσία και ενάντια στους ενωσιακούς νόμους, πράγμα που οδήγησε τελικά στην καταστροφή της Σοβιετικής Ενωσης.

Ωστόσο, τώρα, ύστερα από 11 χρόνια, μπορούμε να πούμε με όλη τη βεβαιότητα ότι η Διακήρυξη της κρατικής κυριαρχίας της ΣΟΣΔΡ υπήρξε η νάρκη που κατέστρεψε όχι μόνο τη Σοβιετική Ενωση, αλλά, στην ουσία, όλα αυτά τα χρόνια απειλεί με διαμελισμό την ίδια τη Ρωσική Ομοσπονδία. Το σύνθημα του Γιέλτσιν «Καταπιείτε όσο περισσότερη κυριαρχία μπορείτε», αρπάχτηκε από τους εθνικιστές και τους αυτονομιστές και σε άλλες Δημοκρατίες. Και ιδιαίτερο ρόλο σ' αυτή την κατεύθυνση, σύμφωνα με τα σχέδια των καταστροφέων, έπρεπε να παίξει η Τσετσενία. Παρόλο που ο πρωταγωνιστής της «κυριαρχοποίησης» Γιέλτσιν έφυγε από το προσκήνιο, ο σπόρος που έριξε, βγάζει ακόμα τα φύτρα του. Για παράδειγμα, στην εφημερίδα «Βρέμια» (Σάββατο 9 Ιούνη 2001) δημοσιεύτηκε το άρθρο «Το Κοινοβούλιο της Γιακουτίας απευθύνεται στον πρόεδρο της Ρωσίας», στο οποίο αναφέρεται ότι «στην παρέλαση των κυριαρχιών» σημαιοφόρος στην αντιπαράθεση με το ομοσπονδιακό κέντρο είναι τώρα η Γιακουτία. Οπως, βλέπουμε, η ασθένεια δεν έχει γιατρευτεί.

Associated Press

Στρατιωτική παρέλαση

Ολα αυτά τα χρόνια οι έντιμοι πολιτικοί και οι απλοί άνθρωποι διερωτώνται: από ποιον έγινε ανεξάρτητη η Ρωσία το 1990; Σύμφωνα με τον Γιέλτσιν, από τη Σοβιετική Ενωση. Η ΣΟΣΔΡ όμως ήταν η ραχοκοκαλιά, το στήριγμα και η κύρια Δημοκρατία της ΕΣΣΔ. Ετσι έγινε πιο ανεξάρτητη, βγαίνοντας από τη σύνθεση της ΕΣΣΔ; Οποιοσδήποτε αμερόληπτος άνθρωπος θα απαντήσει μονοσήμαντα: Οχι, δεν έγινε. Στην ουσία, αυτά τα χρόνια, κυρίως την περίοδο της διοίκησης Γιέλτσιν, σε σημαντικό βαθμό έχασε την ανεξαρτησία της, το κύρος και το γόητρό της ως μεγάλη χώρα, δεύτερη στον κόσμο υπερδύναμη. Και απόδειξη αυτού είναι το γεγονός ότι η Ρωσία δεν μπόρεσε να αποτρέψει τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία και αλλού, διότι ο πρώτος πρόεδρος της Ρωσίας ακολουθούσε με ακρίβεια την πολιτική των ΗΠΑ. Φυσικά, ο διάδοχος του Γιέλτσιν, Βλαντίμιρ Πούτιν προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση, να αποκτήσει η Ρωσία το παλιό της κύρος και μεγαλείο, προσπαθεί να ακολουθήσει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, γι' αυτό και υποστηρίχτηκε από την πλειοψηφία του λαού στις προεδρικές εκλογές, αλλά δεν είναι και τόσο απλό πράγμα να διορθώσει την κατάσταση.

Associated Press

Σύμφωνα με τον πρόεδρο, «άλλο ένα σοβαρό πρόβλημα είναι η οικονομική αδυναμία της Ρωσίας». Δεν είναι λιγότερο ανησυχητική η κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων και η κατάσταση της άμυνας της χώρας. Ενώ πριν από 10 χρόνια υπήρχε ισότητα στον στρατιωτικό τομέα ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ, στη διάρκεια της διακυβέρνησης των «μεταρρυθμιστών» το αμυντικό δυναμικό της χώρας υπέστη συστηματική καταστροφή.

Ακόμα όμως περισσότερο από την «ανεξαρτησία» και την «κυριαρχία» υποφέρουν οι απλοί πολίτες, οι περισσότεροι των οποίων βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας, στο όριο της επιβίωσης. Και όμως, οι «μεταρρυθμιστές» και τα ενταγμένα σ' αυτούς ΜΜΕ εξακολουθούν να κατηγορούν για όλα τα δεινά τους κομμουνιστές και τα 70 χρόνια σοβιετικής εξουσίας... Εχει ενδιαφέρον ότι ο Πούτιν, μιλώντας για τα αίτια της πλημμύρας στην πόλη Λενσκ, είπε πως αυτά τα προβλήματα συσσωρεύτηκαν δεκαετίες... Τον διέψευσε όμως ένας απλός εργάτης, που εργαζόταν στην κατασκευή αναχώματος, λέγοντας στις τηλεοπτικές κάμερες: «Βρίζουν λοιπόν τους κομμουνιστές, αλλά όταν ήταν αυτοί, κάθε χρόνο καθάριζαν το βυθό και δεν υπήρχαν πλημμύρες». Μια ηλικιωμένη γυναίκα, κάτοικος της Πριμόριε, όπου κάθε λίγο και λιγάκι διακόπτουν την ηλεκτροδότηση, είπε επίσης μπροστά στις κάμερες: «Επί σοβιετικής εξουσίας δε διέκοπταν το ρεύμα και τη θέρμανση»!

Πριν από μερικές μέρες, στην πλατεία Μανέζ της Μόσχας ρώτησα περίπου 10 άτομα ποια είναι η γνώμη τους για τη Μέρα της Ανεξαρτησίας της Ρωσίας; Να, ορισμένες απαντήσεις: «Και τι είναι αυτό;», «Ενδιαφέρον, από ποιον ανεξάρτητη η Ρωσία;», «Μέρα της Ανεξαρτησίας; Πρώτη φορά το ακούω», «Για μένα είναι απλώς μια ακόμα αργία»... Ενας ηλικιωμένος άνδρας εκφράστηκε πολύ σκληρά: «Αυτόν που σοφίστηκε αυτή την "ανεξαρτησία" θα τον αναρτούσα σ' ένα μέρος και θα τον έβαζα σε δημόσια θέα, ώστε και ο ίδιος να θαυμάζει τα έργα των χεριών του: τους άστεγους και τους πεινασμένους, τα εγκαταλειμμένα παιδιά, τις πόρνες και τους ανάπηρους που έχασαν την υγεία τους στην Τσετσενία. Ναι, επί Σοβιετικής Ενωσης ήμουν πραγματικά ανεξάρτητος, ενώ τώρα είμαι απλώς ένας άνεργος παρίας!».

Είναι επίσης συμπτωματικό, που τώρα ούτε ο αστικός Τύπος δε γράφει για τη Μέρα της Ανεξαρτησίας με τον προηγούμενο ανόητο ενθουσιασμό και ευλάβεια; «Δυστυχώς, τίποτα το αξιόλογο (όπως, εξάλλου, και τον περασμένο χρόνο την ίδια μέρα) δεν προγραμματίζεται στις 12 Ιούνη: ούτε πορείες, ούτε παρελάσεις, ούτε συναυλίες. Προφανώς, η Μέρα της Ανεξαρτησίας δε χαίρει ιδιαίτερης δημοτικότητας στη Δημαρχία της πρωτεύουσας. Αλλά, από την άλλη μεριά, αυτή έχει και πολλά θετικά και ευχάριστα πράγματα - πουθενά στη Μόσχα δε θα κλείσει η κυκλοφορία των αυτοκινήτων», έγραφε με φανερή ειρωνεία την Παρασκευή 8 Ιούνη, η «Κομσομόλσκαγια Πράβντα».

«Σήμερα η 12 Ιούνη σημειώνεται ως Μέρα της ρωσικής κρατικής οργάνωσης, ή, όπως συνήθως λένε, Μέρα της Ανεξαρτησίας της Ρωσίας. Εγινε όμως αυτή η μέρα πραγματικά εθνική γιορτή;», ρωτάει ο συντάκτης του προαναφερόμενου άρθρου «Με τα δάκρυα στα μάτια» Στανισλάβ Τσερνιάφσκι στην εφημερίδα «Βιόρστι» και απαντάει ο ίδιος: «Προφανώς, όχι, Το γεγονός ότι αυτή η γιορτή είναι ζημιογόνα, αναγνωρίζεται σχεδόν ακόμα και σε επίσημο επίπεδο. Πριν από μερικά χρόνια στις παραμονές της 12ης Ιούνη βρέθηκα στο εξωτερικό. Ο Ρώσος Πρέσβης, χωρίς να κρύβει την αμηχανία, είπε ότι έλαβε από το Κέντρο οδηγία με το έξης περίπου περιεχόμενο: "Να δεχτείτε τα συγχαρητήρια με την ευκαιρία της Μέρας της Ανεξαρτησίας, αλλά να μην οργανώσετε επίσημη δεξίωση". Σήμερα πολλοί έχουν ξεχάσει ή δεν καταλαβαίνουν από ποιον γίναμε ανεξάρτητοι πριν από 10 χρόνια». Στη Σοβιετική Ενωση η Μέρα της Νίκης της 9ης Μάη ονομαζόταν συνήθως και «γιορτή με δάκρυα στα μάτια», διότι αυτή τη μέρα μαζί με τη μεγάλη χαρά νιώθαμε μια μεγάλη, αξεπέραστη θλίψη για όλους τους Σοβιετικούς ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Σοβιετικής Πατρίδας. Κατά τη γνώμη του Τσερνιάφσκι, η 12η Ιούνη μπορεί επίσης να αποκαλεστεί «γιορτή με δάκρυα στα μάτια». «Είναι απερίσκεπτος εκείνος που θα ήθελε να γυρίσει το χρόνο πίσω, 10 χρόνια πριν», γράφει. «Είναι όμως πράγματι άσπλαχνος εκείνος που θυμάται τα γεγονότα εκείνης της εποχής χωρίς πίκρα και λύπη».

Να γυρίσει ο χρόνος πίσω είναι, φυσικά, αδύνατο, αλλά ούτε και αναγκαίο. Μπορούμε όμως με βεβαιότητα να πούμε ότι η πλειονότητα του εργαζόμενου λαού σε όλες τις πρώην Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενωσης τάσσεται υπέρ της αναβίωσης της μεγάλης ενιαίας χώρας. Και είναι, φυσικά, σημαντικό που το έκτακτο 32ο Συνέδριο της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, που θα συγκληθεί στις 21 Ιούνη, στη Μόσχα, θα εξετάσει το ζήτημα της συσπείρωσης των μαρξιστικολενιστικών δυνάμεων στον αγώνα για το σοσιαλισμό και την ανασύσταση του Ενωσιακού Σοβιετικού Κράτους. Μόνο μετά την επανεγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας, του σοσιαλισμού και της Σοβιετικής Ενωσης η Ρωσία και ο λαός της θα αποκτήσουν την πραγματική ελευθερία, ανεξαρτησία και κυριαρχία που τη στερήθηκαν με την υιοθέτηση της Διακήρυξης για την κρατική κυριαρχία της ΣΟΣΔΡ στις 12 Ιούλη 1990.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, δεκάδες χιλιάδες νέοι από σχεδόν κάθε γωνιά του κόσμου μαζεύονται κάτω από το σύμβολο της ειρήνης, της φιλίας και της διεθνιστικής αλληλεγγύης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Φέτος, το 15ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών θα πραγματοποιηθεί στην Αλγερία, 8-16 Αυγούστου, με το σύνθημα: «Να παγκοσμιοποιήσουμε την πάλη για ειρήνη, αλληλεγγύη, ανάπτυξη, ενάντια στον ιμπεριαλισμό».

Ο θεσμός των Παγκόσμιων Φεστιβάλ άρχισε μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν χιλιάδες νέοι και φοιτητές συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας, την Πράγα, το 1948 για να διακηρύξουν ότι ποτέ ξανά δε θα επιτρέψουν τις φρικαλεότητες του φασισμού να τρομοκρατούν τον κόσμο. Από τότε, τα Φεστιβάλ έχουν χρησιμοποιηθεί ως βήμα διαμαρτυρίας για την προοδευτική νεολαία όλου του κόσμου. Ομως, στα Φεστιβάλ δε γίνονται μόνο συζητήσεις. Πραγματοποιούνται μια σειρά από αθλητικούς αγώνες, συναυλίες, εκθέσεις τέχνης, πάρτι.

Είναι ένας χώρος για να ανταλλάξουν εμπειρίες, να δουλέψουν μαζί για την ανεύρεση εναλλακτικών λύσεων και να εδραιώσουν κοινά προγράμματα δράσης σε μια σειρά θέματα που αφορούν: την ειρήνη, την αλληλεγγύη, τον αφοπλισμό, έναν κόσμο ελεύθερο από πυρηνικά, τη «νέα τάξη πραγμάτων», το ΝΑΤΟ και τις στρατιωτικές συμμαχίες, τις διενέξεις και την αστάθεια, τις κατοχές, τους αποκλεισμούς και τα εμπάργκο, την εκτόπιση λαών, τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, την επιστήμη και την τεχνολογία, τον πολιτισμό και τα ΜΜΕ, το ξερίζωμα του ρατσισμού, την ισότητα των φύλων, την ισότητα, την εκπαίδευση, την εργασία, τη φτώχεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και νεανικά δικαιώματα, το περιβάλλον, το AIDS και τη χρήση ναρκωτικών.

Σήμερα, η παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια απειλούνται από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Τα βασικά δικαιώματα των λαών αφαιρούνται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η εκμετάλλευση και η καταπίεση είναι παγκόσμιες. Η παγκόσμια πάλη όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι μια επείγουσα ανάγκη.

Φέτος, το 15ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ) θα πραγματοποιηθεί στην Αλγερία από 8-16 Αυγούστου. Εχει ιδιαίτερη σημασία γιατί είναι η πρώτη φορά που το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στην αφρικανική ήπειρο και σε αραβική περιοχή. Θα είναι μια σημαντική ευκαιρία για τη νεολαία και τους φοιτητές απ' όλο τον κόσμο να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με το λαό της Αλγερίας και με τον αγώνα όλων των Αφρικανών και των αραβικών λαών για εθνική και οικονομική ανεξαρτησία, κυριαρχία, αυτοδιάθεση, ειρήνη, ανάπτυξη και κοινωνική πρόοδο.

Η Διεθνής Οργανωτική Επιτροπή του 15ο ΠΦΝΦ εξέδωσε ένα προσωρινό πρόγραμμα για τη διεξαγωγή του. Σύμφωνα με αυτό, θα υπάρχουν τα εξής θεματικά κέντρα: «Ειρήνη και Ασφάλεια», «Νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και ανάπτυξη», «Δημοκρατία, Ανθρώπινα Δικαιώματα και Κοινωνική Δικαιοσύνη», «Νεολαία και Δικαιώματα Φοιτητών», «Η Νεολαία και τα Ηνωμένα Εθνη, Διεθνής Ημέρα Νεολαίας. Η Νεολαία και το Διεθνές Ετος Εθελοντών, η νεολαία και η ανταλλαγή φοιτητών και συνεργασία», «Διεθνής Συνάντηση Φοιτητών».

Επίσης, κάθε μέρα το Φεστιβάλ θα αφιερώνεται και σε μια ήπειρο. Συγκεκριμένα: Στις 9/8 Μέρα της Αφρικής, 10/8 Μέρα της Αμερικής, 11/8 Μέρα της Ασίας και του Ειρηνικού, 12/8 Μέρα της Ευρώπης, 13/8 Μέρα της Μέσης Ανατολής, ενώ στις 14/8 θα γιορταστεί η Μέρα του Φεστιβάλ και στις 15/8 η Μέρα της Αλγερίας.

Παράλληλα, έχουν προγραμματιστεί μια σειρά φόρουμ αλληλεγγύης. Συγκεκριμένα: Φόρουμ αλληλεγγύης με το λαό της Αγγόλα, της Δυτικής Σαχάρας, το Σουδάν, Γκρέιτ Λέικ Ρίτζιον, και τη Σομαλία, αλληλεγγύη με το λαό της Κούβας, της Κολομβίας, του Πουέρτο Ρίκο και της Βενεζουέλας, αλληλεγγύη με το λαό της Βιρμανίας, του Μπούταν, του Ανατολικού Τιμόρ και στην πάλη του λαού της Κορέας για μια ανεξάρτητη και ειρηνική ενοποίηση, αλληλεγγύη με το λαό της Γιουγκοσλαβίας, της Κύπρου και του κουρδικού λαού, αλληλεγγύη με το λαό της Παλαιστίνης, του Ιράκ, του Λιβάνου, της Συρίας, της Λιβύης, Σέμπτα και Μιλία, αλληλεγγύη με τον αλγερινό λαό.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα της ΕΠΕ, το πολιτιστικό πρόγραμμα διαφαίνεται να είναι πολύ πλούσιο. Θα υπάρξει Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού, Φεστιβάλ Χορού και Μίμησης, Φεστιβάλ παραδοσιακού φολκλόρ, Φεστιβάλ Μοντέρνας Μουσικής και Φεστιβάλ ταινιών.

Αλλά και στον αθλητικό χώρο, το πρόγραμμα φαίνεται πως θα κινήσει το ενδιαφέρον αρκετών αντιπροσώπων του Φεστιβάλ, μιας και θα συμπεριλαμβάνει αγώνες Χάντμπολ, Μπάσκετ, Ποδοσφαίρου, Σκακιού, Τένις.

Σε ανοιχτό γράμμα της Διεθνούς Οργανωτικής Επιτροπής (ΔΟΕ) με ημερομηνία 2 Ιούνη 2001, ανακοινώθηκε ότι η ΔΟΕ εγκαταστάθηκε στο Αλγέρι για τις ανάγκες της προετοιμασίας του 15ο Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Προετοιμαζόμαστε και συμμετέχουμε στο 15ο ΠΦΝΦ εξαιτίας της ανάγκης να δυναμώσουμε τον αγώνα μας παγκόσμια για ειρήνη, αλληλεγγύη, ανάπτυξη, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για τα συμφέροντα των λαών, της νεολαίας και των φοιτητών του κόσμου... Θα έρθουμε στην Αλγερία εξαιτίας της δέσμευσής μας στη διεθνή δημοκρατική και προοδευτική νεολαία και το φοιτητικό κίνημα. Οι προκλήσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η κυριαρχία του ιμπεριαλισμού, η εκμετάλλευση, οι επεμβάσεις, απαιτούν απ' όλους μας να είμαστε πιο ενωμένοι στον κοινό μας αγώνα.

Η συμμετοχή μας σ' αυτό το πρώτο ΠΦΝΦ σε αραβική χώρα σημαίνει επίσης την ανάγκη έκφρασης της αλληλεγγύης μας με τον αγώνα των αφρικανικών και αραβικών λαών για το δικαίωμά τους για αυτοδιάθεση, ανεξαρτησία, αξιοπρέπεια και ανάπτυξη. Επίσης, είναι μια ευκαιρία να δείξουμε την εκτίμησή μας για την ιστορία του ηρωικού αγώνα του λαού της Αλγερίας ενάντια στην αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, των δεκαετιών συμμετοχής της αλγερινής νεολαίας και φοιτητών στα φεστιβάλ, στα διεθνή κινήματα νεολαίας και φοιτητών».

Παράλληλα, η Εθνική Προπαρασκευαστική Επιτροπή της Αλγερίας, στις 19 Ιούνη εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

«Καθώς η προπαρασκευαστική διαδικασία του 15ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών βρίσκεται στο τελικό της στάδιο, η αλγερινή Εθνική Προπαρασκευαστική Επιτροπή (ΕΠΕ)κρίνει σκόπιμο και απαραίτητο να υπενθυμίσει στους εθνικούς και ξένους φίλους τις παρακάτω πραγματικότητες:

- Η συμμετοχή στο 15ο ΠΦΝΦ είναι μια πράξη αλληλεγγύης με τον αγώνα του Αφρικανικού, Αραβικού και ιδιαίτερα με τον Αλγερινό λαό και τη νεολαία για δημοκρατία, ειρήνη και ανάπτυξη.

- Το Φεστιβάλ θα διεξαχθεί στο Αλγέρι. Η Αλγερινή ΕΠΕ επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της για την εξασφάλιση συνθηκών ασφάλειας και άνεσης για τους αντιπροσώπους και συμμετέχοντες.

- Η Αλγερινή ΕΠΕ είναι μια μη κυβερνητική δομή που συμπεριλαμβάνει 63 νεολαιίστικες και φοιτητικές οργανώσεις από διάφορους πολιτικούς χώρους και διάφορα σωματεία. Είναι προφανές ότι το 15ο ΠΦΝΦ δε θα εξυπηρετήσει καμία πολιτική ή ηθική επιβεβαίωση πολιτικού κόμματος ή δύναμης.

- Παρά τις διαφορές στις απόψεις και τις πολιτικές εξηγήσεις σχετικά με την πρόσφατη κατάσταση που ζει σήμερα η Αλγερία, όλες οι οργανώσεις μέλη της ΕΠΕ αποποιούνται σχέση με τη βία. Καλούν για έναν ειρηνικό και πολιτικό διάλογο μεταξύ των Αλγερινών, χωρίς καμιά εξωτερική επέμβαση.

- Η δέσμευση του Αλγερινού λαού για δημοκρατία, ειρήνη και κοινωνική πρόοδο δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την αδιαλλαξία κανενός. Χρειάζεται μια γενική πολιτική συμφωνία σ' αυτό.

- Ολες οι οργανώσεις του Αλγερινού ΕΠΕ κρατάνε δυνατά τη δέσμευση της προπαρασκευαστικής διαδικασίας του Φεστιβάλ, κρατώντας ταυτόχρονα την ανεξαρτησία τους στην ανάλυση και την αντίδραση στην εθνική κατάσταση.

- Η διεξαγωγή του 15ου ΠΦΝΦ θα είναι μια μοναδική ευκαιρία για τους συμμετέχοντες να γνωρίσουν την κοινωνικο-πολιτική κατάσταση της Αλγερίας. Εκατομμύρια νέοι και φοιτητές της Αλγερίας, μέσω των οργανώσεών τους, συνεχίζουν να κινητοποιούνται για να φιλοξενήσουν και να συμμετάσχουν με τους φίλους και τους συντρόφους τους στο πρώτο ΠΦΝΦ του 21ου αιώνα».

Στο πνεύμα αυτό, με τους στόχους που βάζει το ΠΦΝΦ και το πρόγραμμά του, αναμένεται να καταφτάσουν στην Αλγερία χιλιάδες νέοι απ' όλο τον κόσμο, ενωμένοι για να παγκοσμιοποιήσουν την πάλη για Ειρήνη, Αλληλεγγύη, Ανάπτυξη, ενάντια στον ιμπεριαλισμό!