Γνωρίζει, όμως, ο Μίκης ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις μουσικές ανάγκες του χοροπηδώντας, συνεχώς, σαν τη μαϊμού, στους ρυθμούς της Μαντόνα και του Ρουβά, ούτε αντέχει να ασκείται, εσαεί, στη «μουσική αυτοϊκανοποίηση», ακούγοντας, εν είδει μουσικής, ανεπίδοτες επιστολές «ερωτικών εξομολογήσεων και απογοητεύσεων». Να, γιατί, ακόμα και σήμερα, στην εποχή της «πολιτιστικής βαρβαρότητας», που επιχειρεί να επιβάλλει ο ιμπεριαλισμός, βλέπουμε πολλούς - και πολλά 15χρονα παιδιά - να βγαίνουν από τα δισκοπωλεία κρατώντας δίσκους και του Μίκη και πολλών άλλων γνήσιων Ελλήνων και ξένων μουσικών δημιουργών.

Τη γνωρίζεις αυτή τη μελωδία, όχι μόνο γιατί σου θυμίζει παλιά ακούσματα, αλλά και γιατί την έχεις ακούσει από καλλιτέχνες που επιμένουν να τραγουδούν με ευαισθησία, παρά να «ερωτροποιούν», δημοσίως, με χυδαιότητα. Ακούγεται σε συναυλίες, όπου οι νότες χρησιμοποιούνται για τη συνομιλία του ανθρώπου με το σύμπαν. Ακούγεται και σε άλλους χώρους - θα την «πιάσεις» αν αφουγκραστείς τους ήχους από δωμάτια φοιτητών - ενώ εκείνη η παλιά μουσική της τιμής και του αγώνα, συνεγείρει ακόμα πολλούς που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις των εργατών, των μαθητών. Είναι το ίδιο άκουσμα που συνόδευε τις ορισμένες ανάσες των νέων, που πολεμούν, όπου Γης, την «παγκοσμιοποίηση».

Οποιος καταφέρει να «παραμερίσει» τα πολλά και ισχυρά «παράσιτα» κι ακούσει αυτή τη μουσική, νιώθει πιο κοντά σ' ένα μέλλον καλύτερο για την ανθρώπινη κοινωνία.

Πρόκειται για «μαέστρους», που διευθύνουν «ορχήστρες τελάληδων» της κοινωνικής απογοήτευσης. Είναι αυτοί που ισχυρίζονται πως «δε γίνεται τίποτα» και ότι «γρήγορα θα ξεχαστεί το Σιάτλ και η Γένοβα». Είναι οι ίδιοι που μιλούσαν για την «τελική νίκη» του καπιταλισμού και το «τέλος της Ιστορίας», αλλά διαψεύστηκαν. Και δε διαψεύστηκαν μόνο από τους χιλιάδες αγωνιστές κατά της «παγκοσμιοποίησης», που εξαπλώνονται σε κάθε μεριά του πλανήτη, αλλά και από το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα οι παλιοί και μαζί τους πάρα πολλοί νέοι, που ακούν και συγκινούνται από τη μουσική του Μίκη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και όλα τα κανάλια ήταν εκεί! Για να μη χάσουν την «είδηση»!

***

Και Μπάτμαν των Ανωγείων! Κρητικός, φυσιοθεραπευτής, συστήνεται ως Μπατμανάκης, έφτιαξε ένα αυτοκίνητο «σούπερ» σαν του τηλεοπτικού Μπάτμαν, αναλαμβάνει επικίνδυνες αποστολές κι έχει σαν στόχο να ξεπεράσει σε κατορθώματα, τόσο τον χολιγουντιανό ήρωα της ομώνυμης ταινίας, όσο και τον άλλο αντίστοιχό του, των παιδικών αμερικανόφερτων «κόμικς»... Κι όπως μας «ενημέρωσαν» τα κανάλια, προτρέπει τους νέους και τις νέες να του μοιάσουν, αφού με προσπάθεια, όπως διακηρύττει, είναι εύκολο να γίνεις «μπάτμαν» και να φτιάξεις ένα «αυτοκίνητο μπάτμαν»!

Μπάτμαν, λοιπόν, ο «Ανθρωπος Νυχτερίδα». Και «νούμερα», πολλά «νούμερα», που τα δείχνουν ως ειδήσεις τα «νούμερα» των καναλιών, που αυτοαποκαλούνται «δημοσιογράφοι»...

***

«Γιατί οι αστυνομικοί, που ήταν στο διαμέρισμα, δεν ειδοποίησαν αμέσως τους έξω αστυνομικούς, ότι ο Πάσσαρης έφυγε;», ρώτησε ο δημοσιογράφος τον διοικητή της Ασφάλειας Αθηνών. Τι απάντησε ο κύριος διοικητής; Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε... «Ναι, λάθος, όμως, ας δούμε τα δεδομένα της στιγμής», «άνθρωποι είναι και οι αστυνομικοί», «πάρτε υπόψη ότι δεν ξέρανε αν ήταν ο Πάσσαρης», και λοιπά ευκρινή...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ωστε ο Πολυδωρόπουλος (συνεργάτης του Πάσσαρη) ήταν του ...«αναρχικού χώρου» και είχε πάρει μέρος σε εκδηλώσεις βίας(!) στο κέντρο της Αθήνας; Απίστευτοοοοο!

Ποιοι τον έστελναν εκεί κι αυτόν και άλλα «παιδιά»; Ωστε κι ο υπόκοσμος συμμετέχει στους «γνωστούς αγνώστους», που μόνο άγνωστοι δεν είναι; Ε, αυτά τα λέμε και τα γράφουμε τόσα χρόνια! Σιγά το νέο...

***

Σκύλος, γάτα, αλεπουδάκι, κι άλλο αλεπουδάκι (αδελφάκι του προηγούμενου), όλα μαζί, συμβιώνουν αρμονικά στον κήπο μιας ευτυχισμένης - όπως δήλωσε στα κανάλια - οικογένειας. Κάθε βράδυ, αφού τα αλεπουδάκια μόνο το βράδυ εμφανίζονται...

Και η οικογένεια - η φιλόζωη - που τα φιλοξενεί περιμένει την ώρα και τη στιγμή να πέσει το βράδυ για να έρθουν τα αλεπουδάκια και να φάνε το αγαπημένο τους φαγητό στον κήπο, που κατά προτίμηση είναι κοτοπουλάκι και σταφύλι, όπως μας «ενημέρωσε» το «ΜΕΓΚΑ»...

***

Είδατε το τι ξύλο φάγανε Αργεντίνοι συνδικαλιστές από τους εργάτες και τους χιλιάδες άνεργους που διαδήλωναν; Της χρονιάς τους... Γιατί φάγανε το ξύλο της αρκούδας; Επειδή, λέει, τα είχανε πιάσει από την κυβέρνηση!

Γίνονται τέτοια πράγματα; Ετσι φαίνεται... Μόνο στην Ελλάδα δε γίνονται! Εδώ, δεν υπάρχει ούτε ένας συνδικαλιστής, που να μην τα πιάνει ποικιλοτρόπως...

***

Γιατί πήγαν μόνο 57 αστυνομικοί να πιάσουν τον Πάσσαρη και δεν πήγαν 500 (!!!); Ναι, σωστά διαβάζετε: 500!!! Ρώτησε ο εκφωνητής του «ΜΕΓΚΑ» τον διοικητή της Ασφάλειας!

Πεντακόσιους; Πέντε χιλιάδες έπρεπε να στείλουν! Οπως στέλνουν για τους διαδηλωτές! Που είναι, βεβαίως, επικίνδυνοι, όσο και ο Πάσσαρης! `Η και περισσότερους... Ακου πεντακόσιους...

***

Παραιτήθηκε και πάει ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ! Από ευαισθησία, είπαν, είπε! Το βασικό καθήκον του, πάντως, το έκανε! Παρέμεινε στη θέση του, αν και θα 'πρεπε να είχε παραιτηθεί προ πολλού, μέχρι που ψηφίστηκε ο «τρομονόμος»! Το ήθελαν κι οι Αμερικανοί αυτό! Ετσι δεν είναι; `Η κάνουμε λάθος;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Καλή επιτυχία εύχεται ο Τηλέπαθος στους Ελληνες αθλητές, που αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο μακρινό Καναδά. Ισως η μετάδοση των αγώνων από την κρατική τηλεόραση να αποτελεί μια πραγματική όαση δροσιάς - ενημερωτικής και ψυχαγωγικής - στο κατακαλόκαιρο.

***

Αντε, αγαπητοί μου τηλέπαθοι, γεια σας και χαρά σας και για σήμερα. Αύριο και πάλι μαζί. Σήμερα, άλλωστε, όλοι, όσοι βρισκόμαστε στην Αθήνα, πρέπει να βρεθούμε στην εκδήλωση της ΕΕΔΥΕ στο Βράχο της Ακρόπολης, για να διαδηλώσουμε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα εγκλήματά του.