Ολα τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα προέκυψαν από το πρώτο κοντινό πέρασμα του σκάφους πάνω από τη νεφοκάλυψη του Δία, σε απόσταση μόλις 4.200 χιλιομέτρων απ' αυτή. Η αποστολή «Ηρα» ήταν η πρώτη προς τον γίγαντα πλανήτη μετά από δύο δεκαετίες και η πρώτη που μελετά τις πολικές περιοχές του.
Οι επιστήμονες βρίσκονται αντιμέτωποι με νέα δεδομένα που απαιτούν επανεξέταση ορισμένων θεωριών για τον Δία. Για παράδειγμα, οι κυκλώνες με διάμετρο σαν της Γης, που παρατηρήθηκαν στις πολικές περιοχές, είναι σε πυκνή διάταξη και σαν να τρίβονται μεταξύ τους, κάνοντάς τους να αναρωτιούνται για τα αίτια δημιουργίας τους, για την ενδεχόμενη σταθερότητα του μοτίβου τους, αλλά και γιατί ο βόρειος πόλος του Δία δεν μοιάζει με τον νότιο.
Μια άλλη έκπληξη έρχεται από τα δεδομένα του οργάνου μέτρησης της θερμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων, που εκπέμπει η ατμόσφαιρα του Δία, από την κορυφή των αμμωνιακών νεφών, μέχρι βαθιά μέσα στην ατμόσφαιρά του. Αυτά δείχνουν ότι οι χαρακτηριστικές ζώνες του Δία είναι διαφορετικές μεταξύ τους, με εκείνη στον ισημερινό να φτάνει σε μεγάλο βάθος και να είναι σχετικά σταθερή, ενώ οι ζώνες σε άλλα γεωγραφικά πλάτη τελικά εξελίσσονται σε άλλες δομές. Η συγκέντρωση της αμμωνίας ποικίλει από περιοχή σε περιοχή, αλλά γενικά αυξάνεται με το βάθος, τουλάχιστο όσο βαθιά μπορεί να «δει» το Ραδιόμετρο Μικροκυμάτων, δηλαδή μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Το σκάφος της NASA είναι κατάλληλα εξοπλισμένο για να μελετήσει και τα έντονα σέλαα στους πόλους του πλανήτη. Το σέλας προκαλείται από τις φωτεινές εκπομπές που δημιουργεί η πρόσκρουση σωματιδίων υψηλής Ενέργειας του ηλιακού ανέμου στα μόρια των αερίων της ατμόσφαιρας, αλλά οι καταρχήν παρατηρήσεις της «Ηρας» δείχνουν ότι τα σωματίδια φαίνεται να προέρχονται από τον ίδιο τον Δία.
Το σκάφος «Juno» βρίσκεται σε ελλειπτική πολική τροχιά γύρω από τον Δία (περιφέρεται κάθετα στον ισημερινό του, έτσι ώστε να περνάει πάνω από τους πόλους). Κάθε 53 μέρες κάνει ένα κοντινό δίωρο πέρασμα από τον βόρειο προς τον νότιο πόλο συλλέγοντας δεδομένα και με τα 8 επιστημονικά όργανα που φέρει. Τα δεδομένα αυτά, μεγέθους 6 μεγαμπάιτ, χρειάζονται 1,5 μέρα για να μεταδοθούν στη Γη. Στο επόμενο κοντινό πέρασμα, στις 11 Ιούλη, η «Ηρα» θα βρεθεί για λίγο ακριβώς πάνω από τη γνωστή Ερυθρά Κηλίδα του Δία. Στις 19 Μάη ολοκλήρωσε με επιτυχία την πέμπτη τροχιά της γύρω από τον γίγαντα πλανήτη.
Για να αποκαλύψει τα μυστικά της ατμόσφαιρας του Ηλιου, ο ΗΕΠ θα αξιοποιήσει τη βαρυτική έλξη της Αφροδίτης, ώστε μετά από ένα ταξίδι 7 ετών, να βρεθεί σταδιακά σε τροχιά πιο εσωτερική από του πλανήτη Ερμή. Ευρισκόμενος μέσα στο ηλιακό στέμμα, το εξώτερο τμήμα της ηλιακής ατμόσφαιρας, ο ΗΕΠ θα πραγματοποιήσει επιτόπιες μετρήσεις του ηλιακού ανέμου, που επηρεάζει κατά διαστήματα τον διαστημικό καιρό γύρω από τη Γη, με επιπτώσεις στη λειτουργία των υψηλής τεχνολογίας συσκευών σε τροχιά γύρω της αλλά και στην επιφάνειά της. Στην κοντινότερη απόσταση της τροχιάς του γύρω από τον Ηλιο, η θερμική ασπίδα πάχους 11,43 εκατοστών στο μπροστινό μέρος του ΗΕΠ θα αντιμετωπίζει θερμοκρασίες 1.400 βαθμών Κελσίου, επιτρέποντας στο επιστημονικό φορτίο του σκάφους να διατηρείται περίπου σε θερμοκρασία δωματίου.
Το ρεκόρ της κοντινότερης έως τώρα τροχιάς στον Ηλιο είχε το σκάφος Ηλιος 2, αλλά ο ΗΕΠ θα πλησιάσει το άστρο μας 7 φορές πιο κοντά, φτάνοντας σε απόσταση μόλις 6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η απόσταση αυτή είναι 10 φορές μικρότερη από εκείνη του Ερμή από τον Ηλιο.
Ο ΗΕΠ θα μελετήσει τον ηλιακό άνεμο ακριβώς στην περιοχή που τον δημιουργεί, δίνοντας στοιχεία που οι επιστήμονες ελπίζουν να προσφέρουν απαντήσεις για τον τρόπο που μεταφέρεται η Ενέργεια μέσα από το ηλιακό στέμμα, επιταχύνοντας τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου σε ταχύτητες που φτάνουν το 1,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα!