Με το Διήμερο Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων, που οργανώνει στις 24 και 25 Ιούνη στη Θεσσαλονίκη, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο δίνει συνέχεια στη δράση του με αιχμή τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Καλεί την εργατική τάξη σε επαγρύπνηση, οργάνωση και κινητοποίηση, μπροστά στις επικίνδυνες εξελίξεις που σηματοδοτούν η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή, τα ΝΑΤΟικά σχέδια και η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας σ' αυτά, με ευθύνη της κυβέρνησης. «Οι λαοί δεν έχουν κανένα συμφέρον με τους εκμεταλλευτές τους, ούτε στην ειρήνη ούτε στους πολέμους τους. Υψώνουμε τη σημαία των συμφερόντων της εργατικής τάξης! Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με την...

1284 λέξεις, σελ.: 9

«Η επικουρική ασφάλιση πήγε όσο πήγε..!». Η φράση αυτή, που ακούστηκε την περασμένη βδομάδα σε ημερίδα του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου για την Ασφάλιση, μόνο τυχαία δεν ήταν. Αποτύπωνε με τον πιο ξεκάθαρο και κυνικό τρόπο την εκφρασμένη βούληση του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του, αλλά και της εργοδοτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας στο συνδικαλιστικό κίνημα, να ξεμπερδεύουν οριστικά και αμετάκλητα με την επικουρική ασφάλιση στη χώρα μας. Να βάλουν, δηλαδή, «ταφόπλακα» στις επικουρικές συντάξεις, ως συστατικό μέρος της Κοινωνικής Ασφάλισης και να διευρύνουν το δρόμο για την επιβολή και ανάπτυξη σχημάτων ιδιωτικής ασφάλισης, είτε με τη μορφή των Ταμείων...

1399 λέξεις, σελ.: 11

Η αντιπαράθεση για το ποιος θεωρείται εργάσιμος χρόνος, η ημερήσια διάρκειά του και η αμοιβή του εκφράζουν τα αντίθετα ταξικά συμφέροντα ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους εργαζόμενους γενικά και στους καπιταλιστές και το κράτος τους. Το ζήτημα της οργάνωσης του χρόνου εργασίας είναι εξαιρετικής σημασίας για την εργατική τάξη και το ταξικό εργατικό κίνημα, καθώς αφορά όχι απλώς το ωράριο εργασίας αλλά το σύνολο των όρων πώλησης της εργατικής δύναμης - συνθήκες δουλειάς, μισθοί - και της αναπαραγωγής της - όροι υγιεινής και ασφάλειας, ελεύθερος κοινωνικός χρόνος. Οπως λέει ο Μαρξ, «στην ιστορία της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής η ρύθμιση της εργάσιμης ημέρας παρουσιάζεται σαν πάλη για τα όρια της...

2812 λέξεις, σελ.: 13

Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση το ένα μετά το άλλο και στον τομέα της Υγείας - τα οποία έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα - ανοίγουν παραπέρα το δρόμο για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο τους όρους κάλυψης των υγειονομικών αναγκών των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Το αντιλαϊκό και φιλομονοπωλιακό πρόσημο αυτών των μέτρων προοιωνίζεται την ακόμη μεγαλύτερη περικοπή των παροχών και την οικονομική επιβάρυνση των ασθενών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα προβλέπει η συμφωνία κυβέρνησης - κουαρτέτου στα ζητήματα της Υγείας (4ο μνημόνιο), αθροιστικά σε όλα τα προηγούμενα, που...

831 λέξεις, σελ.: 23

183 λέξεις, σελ.: 23