Παράνομες θα κρίνονται, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, αλόγιστες αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη που επιβάλλουν οι δήμοι, για την αποφυγή, υποτίθεται, αρνητικών επιπτώσεων στα εισοδήματα των πολιτών. Η ...«ανησυχία» του υπουργείου για την τσέπη των δημοτών, μάλλον δε συνάδει με την πολιτική που ακολουθεί στο ζήτημα των οικονομικών των δήμων, η κρατική επιχορήγηση των οποίων εξακολουθεί να κινείται σε πενιχρά επίπεδα. Περισσότερο ως υποκριτικό ενδιαφέρον μπορεί να εκληφθεί, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο διατηρεί το θεσμικό καθεστώς λειτουργίας των δήμων που τους επιτρέπει να επιβάλλουν δυνητική φορολογία, αλλά ακόμα παραπέρα, με την ολοκλήρωση του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων αναμένεται να διευρύνει αυτή τη δυνατότητα.

Γεγονός είναι, πάντως, πως φέτος πολλές δημοτικές αρχές προσκείμενες σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, προχώρησαν σε μεγάλες αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη, επιβαρύνοντας παραπέρα τους δημότες. «Λύση» που προωθείται με το πρόσχημα της μειωμένης κρατικής επιχορήγησης των δήμων, για την αύξηση, όμως, της οποίας καμία ουσιαστική προσπάθεια δεν έχουν κάνει οι ηγεσίες των συλλογικών οργάνων του θεσμού.

Σ' αυτό το πλαίσιο, με χτεσινή εγκύκλιό του, το υπουργείο Εσωτερικών καλεί τις Επιτροπές Ελέγχου των Περιφερειών να κρίνουν νόμιμες μόνο όσες αυξήσεις τελών αφορούν συγκεκριμένο έργο ή παροχή υπηρεσιών, προσδιορίζουν με σαφήνεια τον κύκλο των ωφελουμένων προσώπων και αιτιολογούνται επαρκώς με την παράθεση συγκεκριμένων στοιχείων στον προϋπολογισμό των εσόδων και εξόδων. Δεν επιτρέπεται η επιβολή τελών προς τους πολίτες για την παροχή σε αυτούς κρατικών υπηρεσιών, όπως για παράδειγμα η έκδοση διαβατηρίων ή ο τεχνικός έλεγχος των οχημάτων.

«Η μη ικανοποίηση των ανωτέρω κριτηρίων που επιτάσσεται από τη φύση των τελών ανταποδοτικού χαρακτήρα αποστερεί τις αποφάσεις επιβολής τους από το στοιχείο της νομιμότητας», σημειώνεται στην εγκύκλιο.

Κάθε χρόνο, περίπου 30.000 παιδιά στην Ελλάδα πέφτουν θύματα σοβαρών περιστατικών κακοποίησης, ενώ, σύμφωνα με έρευνα, το 56% των ερωτώμενων γυναικών υφίσταται μερικές φορές ή συχνά λεκτική ή και ψυχολογική βία και το 3,6% σωματική βία. Περίπου 1 στις 3 γυναίκες στη χώρα μας που υπήρξαν μάρτυρες βίας μεταξύ των γονιών τους ή θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης, ζουν σήμερα με βίαιο σύζυγο.

Αυτά είναι μερικά από τα ανησυχητικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν χτες, στην ημερίδα με θέμα «Διαταραχή μετατραυματικού άγχους και κατάχρηση ουσιών», που διοργάνωσε το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.

Το ένα τρίτο των ανθρώπων, που υφίστανται σωματικές κυρίως βλάβες μετά από επεισόδια κακοποίησης, αναπτύσσει σοβαρές ψυχικές διαταραχές και μετά από τέτοιου τύπου ψυχικά τραύματα το 52% των ανδρών κάνει κατάχρηση αλκοόλ και το 35% κατάχρηση άλλων ναρκωτικών ουσιών, ενώ στις γυναίκες τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 28% και 27%, επισήμανε η Λ. Νάτζαβιτς, καθηγήτρια Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Σχετικά με την κακοποίηση παιδιών στην Ελλάδα, ο Γ. Μόσχος, υπεύθυνος του Κύκλου Δικαιωμάτων του Παιδιού του Συνηγόρου του Πολίτη, ανέφερε ότι η ακριβής έκταση του φαινομένου στη χώρα μας δεν είναι γνωστή.

Στα 10 ευρώ κατάθεση... κρατούνται 1,20. Ακόμη και από τις καταθέσεις, για την παροχή βοήθειας στους πληγέντες από τον καταστροφικό σεισμό και το τσουνάμι στη ΝΑ Ασία, παρακρατούν χρήματα οι τράπεζες! Στην ουσία, εκμεταλλεύονται όχι μόνο το αίσθημα αλληλεγγύης του λαού προς τους πληγέντες, αλλά και τα ίδια τα θύματα, τα οποία είναι και οι τελικοί αποδέκτες της εισφοράς!

Το παραπάνω προέκυψε κατά την ομιλία του Σπύρου Χαλβατζή, επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», στο χτεσινό δημοτικό συμβούλιο, στη διάρκεια της συζήτησης για τη βοήθεια που θα παρέχει ο δήμος Αθηναίων στους πληγέντες. Και σημείωσε: «Είναι απαράδεκτο, ο εργαζόμενος που καταθέτει από το υστέρημά του 10 ή 20 ευρώ για βοήθεια στις χώρες αυτές, να του παρακρατούν οι τράπεζες ένα ποσοστό».

Πράγματι, ο επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», αφού σημείωσε τα παραπάνω, είπε ότι οι καταστροφές στην περιοχή συνεχίζονται με άλλους τρόπους και μεθόδους: με απαγωγές παιδιών και με τις κατασκευαστικές εταιρίες να σκέφτονται μόνο τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους, με πρόσχημα την ανοικοδόμηση της περιοχής.