Οι παλιννοστούντες καταγγέλλουν τον εμπαιγμό τους και προειδοποιούν με δυναμικές κινητοποιήσεις μέχρι την οριστική λύση του προβλήματος. Και η κυβέρνηση επιχειρεί, για άλλη μια φορά, να «πατήσει στην ανάγκη», για να εκβιάσει την ψήφο τους, μοιράζοντας στεγαστικά δάνεια τα οποία στην πλειοψηφία τους ακόμη και αν τα πάρουν δε θα μπορούν να τα αποπληρώσουν, αφού ελάχιστοι έχουν σταθερή δουλιά και εισόδημα.
Φορέας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων εγκατάστασης των παλιννοστούντων ήταν το Εθνικό Ιδρυμα Υποδοχής και Αποκατάστασης Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων (ΕΙΥΑΠΟΕ), το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί εδώ και περίπου 2 χρόνια χωρίς προηγουμένως να έχει ολοκληρώσει το έργο, το οποίο ανέλαβε να διεκπεραιώσει και για το οποίο δαπανήθηκαν πολλά δισεκατομμύρια δραχμές. Χρήματα που αν, όπως λένε οι παλιννοστούντες, δίνονταν για την ανέγερση κατοικιών θα είχαν χτιστεί τα σπίτια για τη στέγαση όλων όσοι αρχικά είχαν καταθέσει τις σχετικές αιτήσεις. Τώρα το ΕΙΥΑΠΟΕ έχει μπει σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης και οι πάμπολλες εκκρεμείς υποθέσεις του στην περιοχή έχουν περάσει στην αρμοδιότητα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.
Ετσι, εκατοντάδες παλιννοστούντες περιμένουν ακόμη να ολοκληρωθούν οι οικισμοί που πριν χρόνια ξεκίνησαν να χτίζονται, προκειμένου να γίνει στη συνέχεια η κλήρωση για την απόδοση των σπιτιών. Και σήμερα τα περισσότερα παραμένουν ημιτελή (άλλα στα μπετά, άλλα στους σοφάδες, άλλα στα κουφώματα). Στους «γραφειοκρατικούς μηχανισμούς» και το «ανεπαρκές νομικό πλαίσιο» επιχειρούν να αποδώσουν τις ευθύνες για τις χρόνιες καθυστερήσεις οι κυβερνητικοί παράγοντες, λες και δεν είναι η κυβέρνηση που δημιούργησε τους μηχανισμούς και καθόρισε το πλαίσιο λειτουργίας τους.
Στο Νέο Ζυγό Καβάλας, νέοι και γέροι, είναι πλημμυρισμένοι από αγανάκτηση. Δεκατρία χρόνια ζουν σε κοντέινερς που στήθηκαν προσωρινά και τελικά έγιναν μόνιμα. Εκεί μέσα γεννήθηκαν και μεγάλωσαν παιδιά που σήμερα νιώθουν έντονα την γκετοποίηση. Τα μικρότερα χαμογελούν ακόμα. Οι γονείς και οι παππούδες όμως τα παρακολουθούν σε κάθε τους βήμα, αφού ακόμη και το παιχνίδι είναι επικίνδυνο.
Η διατήρηση των προσφυγικών πολυκατοικιών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας δεν έχει άμεση σχέση μόνο με την αρχιτεκτονική συνέχεια της Αθήνας, αλλά κυρίως με την ιστορική μνήμη και την προστασία του περιβάλλοντος εντός της πρωτεύουσας.
Τα παραπάνω σημείωσαν, στη διάρκεια χτεσινής συνέντευξης Τύπου με θέμα τη διάσωση των προσφυγικών, μέλη της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ και κάτοικοι των πολυκατοικιών, με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ), να κατεδαφιστούν τα προσφυγικά εκτός από δύο πολυκατοικίες. Τη συνέντευξη διοργάνωσαν η Σχολή Αρχιτεκτόνων, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, το ΙΚΟΜΟΣ, ο σύλλογος ιδιόκτητων προσφυγικών της Λεωφ. Αλεξάνδρας και πλήθος φορέων και κινήσεων.
Συγκεκριμένα, ο Γ. Γεράκης, πρόεδρος της Σχολής Αρχιτεκτόνων, σημείωσε πως πρόκειται για ένα ιστορικό και αρχιτεκτονικό θέμα, αλλά με πολιτικές διαστάσεις. Είπε πως «δε θα ξεγελαστούμε από την απόφαση να μείνουν δυο πολυκατοικίες», ενώ εξέφρασε την αμφισβήτησή του, για το αν θα γίνει πράσινο, δηλώνοντας με βεβαιότητα πως πράσινο θα γίνει μόνο στην περίπτωση που στον ελεύθερο χώρο ανάμεσα στις πολυκατοικίες (σ.σ. αποτελεί το 69% του συνόλου) φυτευτεί και φροντιστεί.
Η Αν. Βρυχέα, καθηγήτρια αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο εξέφρασε την ελπίδα της ότι θα αποτραπεί η κατεδάφιση των πολυκατοικιών, λέγοντας πως «δε νομιμοποιείται η απόφαση του ΚΣΝΜ». Υπογράμμισε πως η απόφαση αυτή αποτελεί έγκλημα για την πόλη της Αθήνας.
Ο Γ. Ευταξιόπουλος, εκπρόσωπος του Συλλόγου κατοίκων των προσφυγικών πολυκατοικιών «Η Ανάπλαση», τόνισε πως στο χώρο «δεν προτίθεται να δημιουργήσουν πράσινο». Εκανε λόγο για συμπαιγνία Δήμου Αθηναίων και κυβέρνησης με στόχο την κατεδάφιση των προσφυγικών. Κατήγγειλε πως, αφού πουλήθηκαν 138 διαμερίσματα (το 59% του συνόλου) άμεσα «μπάζωσαν» τα ρολόγια της ΕΥΔΑΠ «λες και δεν πρόκειται να ξαναζήσει άνθρωπος σε αυτά τα διαμερίσματα. Είπε πως η Κτηματική Εταιρία Δημοσίου πίεζε στην κατεύθυνση ταχύτερης κατεδάφισης και τέλος κατήγγειλε τη συνολική τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση και τα υπουργεία Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ σε όλη τη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων που το ζήτημα είναι ανοιχτό.
Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσφυγικών κ. Μιχαλόπουλος, υπενθύμισε πως από το 1960 υπάρχει αντίστοιχη απόφαση - Βασιλικό Διάταγμα - σύμφωνα με την οποία από εκείνη την περίοδο ζητείται η κατεδάφιση των «προσφυγικών παραπηγμάτων» που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή των Αμπελοκήπων, «προκειμένου να γίνουν ελεύθεροι χώροι». «Πείτε μου», ρώτησε τους δημοσιογράφους, «ποιοι από αυτούς τους χώρους που τότε πήραν με το βασιλικό διάταγμα είναι σήμερα ελεύθεροι; Με το ίδιο επιχείρημα - κατέληξε - έρχονται και σήμερα».
Αυτοί, εκεί: Τολμούν και να τα διαφημίζουν, λες και ζούμε σε άλλη χώρα!
Θα προκάμει;
Ανοιχτή συγκέντρωση στα προσφυγικά στη Λ. Αλεξάνδρας και πορεία διαμαρτυρίας στο ΥΠΕΧΩΔΕ, σήμερα Τετάρτη 12 Νοέμβρη, στις 6 το απόγευμα, θα πραγματοποιήσουν οι κάτοικοι των Αμπελοκήπων, αφού μια σειρά κυβερνητικών αποφάσεων επιβαρύνουν σοβαρά το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής τους.
Οι Σύλλογοι και Κινήσεις των Αμπελοκήπων, που είχαν την πρωτοβουλία της κινητοποίησης, συντονίζουν τη δράση τους για να αποτρέψουν: Την ανακατασκευή, υπερύψωση και επέκταση του γηπέδου της Λ. Αλεξάνδρας και του πλήθους των βοηθητικών και εμπορικών καταστημάτων σε μια οικιστικά επιβαρυμένη περιοχή. Την κατεδάφιση των προσφυγικών στη Λ. Αλεξάνδρας, που σηματοδοτούν την ιστορική μνήμη της μικρασιατικής καταστροφής και αποτελούν σημαντικό τμήμα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Τον κατακερματισμό και την τσιμεντοποίηση στο Γουδί (γήπεδο αντιπτέρισης και πεντάθλου, δημοσιογραφικό χωριό, νοσοκομείο, σταθμός μεταμόρφωσης απορριμμάτων κτλ.). Την ιδιωτικοποίηση του Λυκαβηττού και την κατεδάφιση των διατηρητέων κτισμάτων του πρώην στρατιωτικού νοσοκομείου 401. Την κατεδάφιση της πολυκατοικίας επί της Κηφισίας 5(ΘΩΝ) και το ξεσπίτωμα 400 ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σ' αυτήν, όπως σχεδιάζεται, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του μεγαλοκατασκευαστή Βωβού.