Associated Press

Η αστυνομία «αντιμετωπίζει» παλιότερη απεργία

- Η ειρηνευτική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ της κολομβιανής κυβέρνησης και των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC-EP) πέτυχε τους τελευταίους μήνες μεγάλη πρόοδο, όμως ταυτόχρονα έχει φτάσει σε ένα πολύ επικίνδυνο σημείο. Θα μπορούσα να κάνω μια «ακτινογραφία» της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Θα ξεκινήσω, λοιπόν, λέγοντάς σας ότι από τα σημαντικά πράγματα που πετύχαμε ήταν η συμφωνία μας πάνω σε μία ατζέντα 12 σημείων, που είναι τα θέματα πάνω στα οποία θα συζητήσουμε. Καταφέραμε επίσης να προσδιορίσουμε τη μεθοδολογία. Τα 12 σημεία της ατζέντας τα χωρίζουμε σε τρία μεγάλα θέματα. Ενα θέμα που αφορά την οικονομία, άλλο θέμα που αφορά την πολιτική και το τρίτο θέμα που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τις συνομιλίες μας με το θέμα που αφορά τα οικονομικά ζητήματα και θέσαμε μια προθεσμία. Στα πλαίσια της μεθοδολογίας του διαλόγου πετύχαμε κάτι πολύ σημαντικό, δηλαδή τη δημιουργία μιας Εθνικής Θεματικής Επιτροπής, που αποτελείται από μερικούς εκπροσώπους της κυβέρνησης και κάποια στελέχη των FARC-EP. Αυτή η επιτροπή, που εξαρτάται από τις ειρηνευτικές συνομιλίες, έχει ως πρωταρχικό της στόχο να συναντηθεί με τους διάφορους τομείς που συνθέτουν την κοινωνία και να ακούσει τις απόψεις τους και τις προτάσεις τους για τα θέματα που θα συζητηθούν στο διάλογο, κυρίως μέσα από δημόσιες ακροάσεις, που προβλέπονται για τη συζήτηση κάθε θέματος. Επίσης για να καταστεί δυνατή η συλλογή όλων των προτάσεων των Κολομβιανών, καταφέραμε να εγκαταστήσουμε κάποια όργανα, όπως ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, η δωρεάν χρήση ενός μέσου για αποστολή φαξ, τηλέφωνο κλπ. Αυτές οι δημόσιες ακροάσεις έχουν ήδη αρχίσει να πραγματοποιούνται. Η πρώτη έγινε στις 9 του Απρίλη με θέμα την ανεργία και εκεί φάνηκε πόση εμπιστοσύνη έχει ο κολομβιανός λαός στις ειρηνευτικές συνομιλίες και πόσο επιθυμεί να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία. Πάνω από 1.700 άτομα συμμετείχαν σε αυτήν την πρώτη ακρόαση, όπου έδωσαν το «παρών» όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οικονομικές αρχές, δηλαδή εκείνες οι δυνάμεις που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται την εξουσία, καθώς και πολλοί απλοί πολίτες, που είχαν εκεί την ευκαιρία να εκδηλώσουν την επιθυμία τους για τη λήξη του μακροχρόνιου πολέμου και τη λύση των προβλημάτων τους. Ακόμα, στην πρώτη αυτή δημόσια ακρόαση, εμφανίστηκε κάποια στιγμή ο σ. Μανουέλ Μαρουλάντα και φυσικά εισέπραξε τις επευφημίες των παρευρισκομένων. Ηταν πραγματικά μία πολύ συγκινητική στιγμή.

Associated Press

Τραυματισμένη αντάρτισσα

Παράλληλα εργαστήκαμε για τη δημιουργία μιας ομάδας στήριξης των διαπραγματεύσεων. Πρόκειται για μία ομάδα όπου θα εκπροσωπούνται όλα τα πολιτικά κόμματα και στόχος μας είναι αυτή η ομάδα στήριξης να γίνει όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική, να συμπεριληφθούν, δηλαδή, όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Για τις 29-30 του Μάη έχουμε προγραμματίσει ακόμα μία δημόσια ακρόαση για τις απαγορευμένες καλλιέργειες, το εμπόριο ναρκωτικών και το περιβάλλον. Σε αυτήν την ακρόαση έχουμε καλέσει περίπου 20 χώρες, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα, που ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να συμμετάσχει, συμβάλλοντας στη λύση αυτού του τόσο σοβαρού προβλήματος, που πλήττει τη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της (*).

- Ωστόσο, ακούμε τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά ότι οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις κινδυνεύουν να διακοπούν και φυσικά όχι με ευθύνη των FARC-EP, γεγονός που επισημάνατε και εσείς στην αρχή. Τι γεγονότα ή και ενδείξεις υπάρχουν για τα παραπάνω;

- Είναι αλήθεια ότι η ειρηνευτική διαδικασία στην Κολομβία κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα για κάποιους λόγους. Ας ξεκινήσω επισημαίνοντας ότι ο Υπατος Αρμοστής για την Ειρήνη Βίκτορ Χ. Ρικάρντο, ένας άντρας που συνέβαλε πολύ στο να προχωρήσει αυτή η ειρηνευτική διαδικασία και να φτάσει στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του. Στη θέση του διορίστηκε ο Καμίλο Γκόμες, που ήταν ο προσωπικός γραμματέας του Προέδρου Αντρές Παστράνα και που συμμετείχε ήδη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Θα πρέπει να περιμένουμε λίγο χρόνο για να δούμε ποια θα είναι η στάση του.

Τον τελευταίο καιρό έγιναν μερικές πολύ σφοδρές επιθέσεις κατά της ειρηνευτικής διαδικασίας, καθώς και κατά των FARC-EP εκ μέρους μιας μερίδας της κολομβιανής Δεξιάς, κάποιων οικονομικών κύκλων που θεωρούν αυτήν την ειρηνευτική διαδικασία σαν πραγματική απειλή για τη συνέχιση της οικονομικής πολιτικής που είναι μόνο σε όφελός τους.

Στην τελευταία συνεδρίαση του Γενικού Επιτελείου των FARC-EP κάναμε μία βαθιά ανάλυση, όπου επισημάναμε ότι οι FARC-EP αναγνωρίζονται από μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ως διοικητική αρχή σε μεγάλες περιοχές της χώρας. Ετσι, αρχίσαμε να ενεργούμε σε εναρμόνιση με αυτήν την κατάσταση και υιοθετήσαμε κάποιους νόμους υποχρεωτικής τήρησης, όπως όλοι οι νόμοι που υιοθετούν τα κράτη. Ενας από αυτούς τους νόμους ήταν και ο νόμος 002, που ορίζει ότι κάθε Κολομβιανός ή ξένος που διαμένει στη χώρα μας με περιουσία που υπερβαίνει το 1.000.000 δολάρια θα πρέπει να πληρώσει ένα φόρο που θα εισπράττουν οι FARC-EP και που θα εξυπηρετεί τη χρηματοδότηση του πολέμου, που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και τον οποίο δεν ξεκινήσαμε εμείς.

Αυτόν το φόρο καλείται να πληρώσει το 5% των Κολομβιανών που κατέχουν αυτό το ποσό, συνεπώς, σε καμία περίπτωση, δεν είναι ένας αντιλαϊκός φόρος, αφού η μεγάλη πλειοψηφία των Κολομβιανών δεν καλείται να τον καταβάλει. Και από την άλλη πλευρά θα συμβάλει σημαντικά στη διασαφήνιση του προβλήματος των απαγωγών στην Κολομβία, γιατί στην πατρίδα μας είναι μία «βιομηχανία» από την οποία επωφελούνται πολλοί, πετυχαίνοντας τεράστια κέρδη, μια βιομηχανία που τροφοδοτείται από την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην οποία ζει ο πληθυσμός. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι θα βοηθήσει αυτός ο νόμος και να διασαφηνιστεί αυτό το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει εκεί. Με αφορμή την είσπραξη αυτού του φόρου - που στην πραγματικότητα εισπράττεται από τις FARC-EP εδώ και πολύ καιρό, απλά τώρα το κατοχυρώσαμε με νόμο και το δημοσιοποιήσαμε - ξεσηκώθηκαν οι εχθροί της ειρήνης, εκμεταλλευόμενοι αυτό το επιχείρημα, και ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση ώστε να διακοπούν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Ο Παστράνα, στη συνέχεια, προέβη σε ιδιαίτερα επιθετικές δηλώσεις που θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο την ειρηνευτική διαδικασία.

Από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ συνεχίζουν ακάθεκτα τις απειλές τους κατά των ειρηνευτικών συνομιλιών, μια και στην πρώτη ημερήσια διάταξη των συζητήσεων στις ΗΠΑ είναι η βοήθεια 1.600.000.000 δολαρίων που εντάσσεται στο γνωστό «Σχέδιο Κολομβία» που προωθεί η κυβέρνηση. Το σχέδιο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μεταμφίεση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας στην Κολομβία.

Εδώ θα πρέπει να αναφερθώ και σε δύο γεγονότα που θεωρώ σημαντικά. Είναι γνωστό στον κόσμο όλο το υπάρχον επίπεδο διαφθοράς στην πολιτική τάξη της Κολομβίας, κυρίως στο Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας. Στο τέλος του προηγούμενου έτους, στις 28 και 29 του Δεκέμβρη, τόσο στην Ανω Βουλή όσο και στην Κάτω Βουλή υπογράφτηκαν συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων που παρουσιάζουν περίεργες πλευρές. Για παράδειγμα κάποια άτομα εισέπραξαν μόνο για το βάψιμο ενός πάρκινγκ 94.000 δολάρια, μία ξεκάθαρη πράξη διαφθοράς. Συνολικά δαπανήθηκαν πάνω από 3.000.000 δολάρια με στόχο σίγουρα τη χρηματοδότηση πολιτικών εκστρατειών κλπ. Το θέμα, λοιπόν, είναι ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο διαφθοράς που είδε το φως της δημοσιότητας και συνεπώς θα ξεκινήσουν ακόμα και νομικές διαδικασίες κατά των υπευθύνων της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κολομβίας.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, ο Πρόεδρος Αντρές Παστράνα προωθεί ένα δημοψήφισμα για μεταρρυθμίσεις στο Κοινοβούλιο. Εμείς δεν είμαστε ενάντια στο να διεξάγονται δημοψηφίσματα για τις αποφάσεις της κυβέρνησης, αντίθετα συμφωνούμε απόλυτα. Δε συμφωνούμε, όμως, με τη χρησιμοποίηση ενός φαινομένου όπως αυτό της διαφθοράς με στόχο την πραγματοποίηση οπισθοδρομικών μεταρρυθμίσεων. Γιατί το περιεχόμενο της μεταρρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση είναι βαθιά οπισθοδρομικό, αφού μειώνει το Κοινοβούλιο, ενώ θέτει μια σειρά εμπόδια στην πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων στα νομοθετικά σώματα, τόσο σε τοπικό ή επαρχιακό επίπεδο όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι όταν βρισκόμαστε σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων - όπου υποτίθεται ότι θα πρέπει να συζητηθούν τα προβλήματα που προκάλεσαν τη βία, μεταξύ των οποίων είναι και η πολιτική διαφθορά - δεν είναι δυνατόν ταυτόχρονα να προωθείται μια μεταρρύθμιση στο Κοινοβούλιο που ναι μεν δεν πλήττει την ίδια την ύπαρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας, αποκλείει, ωστόσο, την πιο πλατιά εκπροσώπηση της χώρας τόσο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως και στο Κοινοβούλιο.

Τα είπα όλα αυτά για να καταστήσω σαφές ότι υπάρχει μία πολιτική της κυβέρνησης που έρχεται σε αντίθεση με την ειρηνευτική διαδικασία. Συνεπώς, όλα αυτά τα γεγονότα μάς κάνουν να πιστεύουμε ότι η ειρηνευτική διαδικασία βρίσκεται σε κίνδυνο. Από την πλευρά μας, ως FARC-EP, έχουμε επιβεβαιώσει πολλαπλώς τη βούλησή μας για ειρήνη, έχουμε πει πως μόνο όταν μας πέσουν οι βόμβες στο κεφάλι θα σηκωθούμε από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά ταυτόχρονα έχουμε καθορίσει κάποια σαφή κριτήρια για το τι ακριβώς θα πρέπει να είναι μια ειρηνευτική διαδικασία. Πιστεύουμε, ακόμα, ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ειρηνευτική διαδικασία ως προπέτασμα καπνού για την κάλυψη της κοινωνικής, οικονομικής πολιτικής και φυσικής αφαίμαξης της χώρας.

- Ακούσαμε τελευταία ότι οι FARC-EP προχώρησαν στην ίδρυση ενός πολιτικού και κοινωνικού κινήματος με την ονομασία «Μπολιβαριανό Κίνημα για τη Νέα Κολομβία». Διαβάσαμε στην εφημερίδα του ΚΚ Κολομβίας, «Βος», ότι με την ίδρυση αυτού του κινήματος γεννιέται μία νέα ελπίδα για το μέλλον της χώρας. Πώς το σχολιάζετε;

- Πράγματι, στις 29 του Απρίλη, ιδρύθηκε το Μπολιβαριανό Κίνημα για τη Νέα Κολομβία, μία οργάνωση πολύ πλατιά όπου χωρούν πραγματικά όλοι οι Κολομβιανοί, που συμφωνούν με την ατζέντα των 10 σημείων, που ονομάσαμε «Πλατφόρμα για μία Κυβέρνηση Εθνικής Ανοικοδόμησης και Συμφιλίωσης» και που οι FARC-EP παρουσίασαν ως πρόταση διαλόγου. Στις 29 του Απρίλη, λοιπόν, σε μία πανηγυρική εκδήλωση που έλαβε χώρα στην αποστρατικοποιημένη ζώνη, συναντήθηκαν γύρω στις 30.000 Κολομβιανοί. Στην εκδήλωση αυτή παραβρέθηκε κλιμάκιο της ηγεσίας των FARC-EP και ήταν πράγματι μια πολύ εντυπωσιακή εκδήλωση, όπου φάνηκε, για άλλη μία φορά, πως η στήριξη που παρέχει ο λαός στην πολιτική πρόταση των FARC-EP αυξάνεται συνεχώς.

Σε αυτό το κίνημα συμμετέχουν κομμουνιστές, φιλελεύθεροι, συντηρητικοί κλπ. ακόμα και άτομα που δε συμφωνούν με τον ένοπλο αγώνα, γιατί ένας από τους βασικούς στόχους του Κινήματος είναι ακριβώς η εξεύρεση μιας πολιτικής λύσης μέσω διαπραγματεύσεων. Μόνο που αυτό το κίνημα θα είναι παράνομο και αυτό γιατί πιστεύουμε πως δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να δράσει νόμιμα. Είχαμε ήδη μια πολύ αρνητική εμπειρία με την «Πατριωτική Ενωση» που είχε τους ίδιους στόχους με το Μπολιβαριανό Κίνημα, αλλά δρούσε νόμιμα και εξοντώθηκε. Δεν αποκλείουμε, ωστόσο, ότι αργότερα αυτό το Κίνημα θα μπορέσει να συμμετέχει σε εκλογές, θα μπορέσει δηλαδή να συμμετέχει στη δημόσια ζωή νόμιμα. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να περιμένουμε κατ' αρχήν να «μεγαλώσουμε» αρκετά και δεύτερον να υπάρχουν οι πολιτικές συνθήκες για κάτι τέτοιο.

* Σ. σ. Τελικά αυτή η δημόσια ακρόαση ακυρώθηκε από την κυβέρνηση, η οποία, με αφορμή μια αποτρόπαια ενέργεια σε βάρος μιας γυναίκας γαιοκτήμονα που της είχαν φορέσει ένα κολιέ - βόμβα με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η ίδια και ένας αστυνομικός, προέβη σε δριμύτατη επίθεση κατά των FARC-EP, κατηγορώντας τις για την παραπάνω ενέργεια, γεγονός που διέψευσαν κατηγορηματικά οι FARC-EP.

Μεγάλη εκστρατεία που θα έχει στόχο την κλιμάκωση των αγώνων για την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων από την ιαπωνική νήσο Οκινάουα, αναγγέλλει σε σύντομη συνομιλία του με το «Ρ» ο Τζένσο Νοχάρα, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης του νησιού και μέλος της αντιπροσωπείας της Ιαπωνικής Επιτροπής Ειρήνης.Ο Νοχάρα, που βρέθηκε στην Αθήνα με αφορμή την πραγματοποίηση του Παγκόσμιου Συνεδρίου Κινημάτων Ειρήνης την περασμένη βδομάδα, καταγράφει τα δεκάδες προβλήματα που προκαλεί στους κατοίκους του νησιού η πολύχρονη παραμονή των αμερικανικών βάσεων και ονειρεύεται ένα μελλοντικό κόσμο με «ειρηνικά νησιά δίχως βάσεις»!

- Ποια θεωρείτε ως μείζονα προβλήματα για την ειρήνη στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας και ειδικότερα στη νήσο Οκινάουα;

- Πιστεύουμε πως πολλά προβλήματα προκύπτουν από την παρουσία των αμερικανικών βάσεων. Αυτό το γεγονός κινητοποιεί ένα μεγάλο μέρος του λαού μας και ιδιαίτερα του νησιού μας, γιατί οι εγκαταστάσεις των αμερικανικών βάσεων καταλαμβάνουν μία μεγάλη έκταση στην περιοχή μας, που ξεπερνά το 30%. Επιπλέον, το 85% των αμερικανικών βάσεων στην Ιαπωνία βρίσκονται στο νησί μας, το οποίο τελεί κατά κάποιο τρόπο υπό την κατοχή των Αμερικανών περίπου 55 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

- Ποιους κινδύνους ελλοχεύει για τον ντόπιο πληθυσμό η πολύχρονη παραμονή των αμερικανικών βάσεων στην Οκινάουα;

- Συχνά σημειώνονται διάφορα επεισόδια με πρωταγωνιστές Αμερικανούς στρατιώτες, ακόμη και πτώσεις αεροσκαφών σε διάφορα, ευτυχώς, λιγότερο πυκνοκατοικημένα σημεία του νησιού... Αξίζει να σημειωθούν και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων οι στρατιωτικές δραστηριότητες και τα επικίνδυνα τοξικά, ακόμη και πυρηνικά, οπλοστάσια των βάσεων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι μέσα στα τελευταία 20 χρόνια έχουν σημειωθεί πάνω από 180 αεροπορικά ατυχήματα, ενώ από το 1972 έχουν εκδηλωθεί πάνω από 1.500 πυρκαγιές σε δασικές εκτάσεις εξαιτίας διαφόρων δραστηριοτήτων των αμερικανικών δυνάμεων στο νησί. Οι πιο πρόσφατες περιπτώσεις αεροπορικών ατυχημάτων εκδηλώθηκαν τον περσινό Απρίλη και Ιούνη. Στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή τον Απρίλη, αμερικανικό στρατιωτικό ελικόπτερο συνετρίβη σε παραλιακή περιοχή, πολύ κοντά στις εγκαταστάσεις μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Δύο μήνες μετά, τον Ιούνη του 1999, ένα επιθετικό αεροσκάφος τύπου «Χάριερ» απέτυχε να απογειωθεί και τυλίχτηκε στις φλόγες, γεγονός που έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές πολλών χιλιάδων κατοίκων της περιοχής. Με δυο λόγια, εδώ και δεκαετίες, καθημερινά οι κάτοικοι της Οκινάουα εκτίθενται σε διάφορους κινδύνους, αν δεν αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο μίας ευρύτερης καταστροφής...

Επιπλέον, λόγω της σταδιακής αύξησης του ντόπιου πληθυσμού, κτίζονται ολοένα και πιο κοντά στις περιοχές των αμερικανικών βάσεων σχολεία και σπίτια. Περιττό να πούμε πως εάν συμβεί κάποιο ατύχημα, για παράδειγμα, εάν αντιμετωπίσει κάποια έκτακτη κατάσταση ο πιλότος ενός αμερικανικού στρατιωτικού αεροσκάφους, δε θα μπορέσει να κάνει σχεδόν κανέναν ελιγμό και αυτό εξαιτίας της μεγάλης πυκνότητας του πληθυσμού...

- Κατά καιρούς φθάνουν μέσω των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων πολλές ειδήσεις για εγκλήματα Αμερικανών στρατιωτών, τα οποία όχι μόνον συνιστούν ανοιχτές παραβιάσεις στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και κοινών εγκλημάτων του ποινικού δικαίου...

- Πράγματι, σύμφωνα ένα προ πέντε ετών ρεπορτάζ αμερικανικής εφημερίδας, και υπό αναλογικές συνθήκες, η Οκινάουα είναι στην κορυφή της εγκληματικότητας, όσον αφορά τον αριθμό σεξουαλικών εγκλημάτων που διαπράττονται από στρατιώτες και πεζοναύτες των Ηνωμένων Πολιτειών που υπηρετούν σε βάσεις απανταχού στον κόσμο. Μπορούμε να αναφέρουμε επίσης πως πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες που κατηγορούνται για τη διάπραξη αδικημάτων ή και εγκλημάτων, δεν παραπέμφθηκαν ούτε καν σε δίκη από στρατιωτικό δικαστήριο. Μέσα στα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν σημειωθεί περισσότερα από 45.000 εγκλήματα και ατυχήματα με πρωταγωνιστές Αμερικανούς στρατιώτες και πεζοναύτες εν ώρα υπηρεσίας. Εξαιτίας διάφορων τέτοιων περιστατικών, προκλήθηκε ο θάνατος άνω των 500 Ιαπώνων πολιτών.

Τέτοια περιστατικά αυξάνουν την επαγρύπνηση και κινητοποίηση του κινήματος ειρήνης στην Οκινάουα αλλά και στη χώρα μας γενικότερα. Για παράδειγμα, η απαγωγή και ο βιασμός μίας 12χρονης μαθήτριας το 1995 στη βόρεια Οκινάουα, ξεσήκωσε θύελλα λαϊκών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων, στις οποίες δε συμμετείχαν μόνον ενήλικες αλλά και τεράστιος αριθμός μαθητών γυμνασίου. Το συγκεκριμένο δραματικό συμβάν αποτέλεσε αφορμή για μεγαλύτερη ενεργοποίηση του νεαρότερου πληθυσμού μπροστά στα προβλήματα που γεννά η παρουσία των αμερικανικών βάσεων. Οι νέοι, πιστεύω, πως είναι και η καλύτερη ελπίδα του κινήματος ειρήνης στην Ιαπωνία... Πιστεύουμε ότι οι νέοι θα συνεχίσουν τον αγώνα μας και πως στο μέλλον θα επιτευχθεί ο μακρόχρονος στόχος μας.

Δε διάλεξαν «τυχαία» την Οκινάουα...

- Πιστεύετε πως κάτι τέτοιο διαγράφεται μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, δεδομένου και του ηγεμονικού ρόλου που αναλαμβάνουν ολοένα και εντονότερα τα τελευταία χρόνια οι ΗΠΑ...

Η Ιαπωνική Επιτροπή Ειρήνης ετοιμάζει αυτόν τον καιρό μία νέα εκστρατεία, με στόχο την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων, όχι μόνον από την Οκινάουα, η οποία αν και αποτελεί μόλις το 0,6% του ιαπωνικού εδάφους και συγκεντρώνει το 1% του ιαπωνικού πληθυσμού, φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό αμερικανικών βάσεων και από όλη τη χώρα. Γι' αυτό και είμαστε αποφασισμένοι να δραστηριοποιηθούμε ακόμη περισσότερο για να πετύχουμε την κατάργηση της «αμερικανο-ιαπωνικής Συμφωνίας Ασφαλείας». Ετσι, κάνουμε έκκληση και σ' όλους τους ειρηνόφιλους πολίτες της Γης να αυξήσουν τις πιέσεις προς τις κυβερνήσεις τους και να εκφράσουν την υποστήριξη και την αλληλεγγύη τους στον αγώνα μας για ειρηνικά νησιά, δίχως αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις... Ιδιαίτερα δε, όσον αφορά στην περίπτωση της Οκινάουα, η οποία βρίσκεται σε στρατηγικής σημασίας γεωπολιτική θέση... Η συγκέντρωση των περισσότερων αμερικανικών βάσεων στο νησί εξηγείται από το γεγονός πως η Οκινάουα βρίσκεται σε μία ευαίσθητη κεντρική περιοχή της Ανατολικής Ασίας και στο επίκεντρο εξελίξεων που μπορεί να εκδηλωθούν στην Κίνα, στην Κορεατική Χερσόνησο, στην Ινδο-σινική χερσόνησο, στις Φιλιππίνες, στην Ινδονησία κλπ. Ιστορικά έχει καταγραφεί πως οι ΗΠΑ μεθόδευσαν και πέτυχαν την πάνω από 50 χρόνια παραμονή τους στην Ιαπωνία, και δη στην Οκινάουα, για να αποτρέψουν την εξάπλωση της δράσης κομμουνιστικών κομμάτων και δημοκρατικών κινημάτων σ' αυτές τις περιοχές, αλλά και για να εξασφαλίσουν τις εμπορικές διελεύσεις πρώτων υλών που προορίζονται για τη βιομηχανία. Και αυτό το έκαναν από τον Απρίλη του 1945, οπότε πρωτοέφθασαν στο νησί καταλαμβάνοντας ιαπωνικές στρατιωτικές βάσεις...

- Νομίζω πως τους τελευταίους μήνες έχουν ανάψει για τα καλά στην Ιαπωνία οι συζητήσεις για τις επικείμενες συνταγματικές αλλαγές. Υπάρχουν ορισμένοι που προβλέπουν σημαντική αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Ιαπωνίας, ακόμη και την ανάληψη ενός ηγεμονικού, στρατιωτικού, ρόλου στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας. Ποια είναι η δική σας άποψη;

- Οι συζητήσεις επικεντρώνονται γύρω από το άρθρο εννιά του Συντάγματος, το οποίο αποκηρύσσει τον πόλεμο, τον εκφοβισμό γειτόνων με στρατιωτική βία ή τη χρήση στρατιωτικής βίας από πλευράς της Ιαπωνίας για την επίλυση διεθνών συρράξεων. Αυτό το άρθρο τροποποιήθηκε κατά κάποιο από την ιαπωνική κυβέρνηση με το Νόμο Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων, με τη λογική της συμμετοχής Ιαπώνων σε περιφερειακές συρράξεις και προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή. Βλέποντας τις τελευταίες εξελίξεις, όχι μόνο στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας αλλά και αλλού, πιστεύω πως θα αλλάξει ο εξωτερικός ρόλος της Ιαπωνίας, και αυτό παρά το γεγονός πως διαθέτει ισχνές στρατιωτικές δυνάμεις. Αυτό το πρόβλημα, πάντως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα αποτελέσει ένα από τα κυρίαρχα προβλήματα της προεκλογικής καμπάνιας που θα αρχίσει στις γενικές εκλογές αυτό το καλοκαίρι.