Η λαίλαπα της αντιλαϊκής επίθεσης, και με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση, δε θα μπορούσε παρά να σαρώσει και τον αθλητισμό. Οι διαχειριστές της εξουσίας (σ' αυτήν τη φάση το ΠΑΣΟΚ) δράττονται της ευκαιρίας, για να προωθήσουν πολιτικές (ενταγμένες στους γενικότερους σχεδιασμούς τους) που θα μετατρέψουν ακόμα περισσότερο και αυτό το δικαίωμα σε χρυσοφόρο (για τους κεφαλαιοκράτες) εμπόρευμα.

Την ίδια ώρα που - με την επίκληση της οικονομικής κατάστασης - πετσοκόβονται μισθοί, συντάξεις κ.λπ., στις Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρίες και τους επιχειρηματίες τους παρέχεται με διάφορους τρόπους (αλλεπάλληλα χαρίσματα χρεών, φοροαπαλλαγές, περαιώσεις, «ανταποδοτικές» ενισχύσεις κ.ά.)... ένας σκασμός λεφτά.

Με το ίδιο άλλοθι κόβουν και τα χρήματα που το κράτος διαθέτει στον αθλητισμό. Και ο προϋπολογισμός του 2011 είναι αισθητά μειωμένος. Με αποτέλεσμα όλο το οικοδόμημα να ασφυκτιά και να το οδηγούν σε τρεις επιλογές. Να μεταφέρει τα βάρη στους αθλούμενους και τις οικογένειές τους, ή/και να μειώσει έως καταργήσει δραστηριότητες, ή/ και (όπου υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον) να στραφεί στους επιχειρηματίες.

Π.χ. οι χρηματοδοτήσεις για την κατασκευή, τη συντήρηση και τη λειτουργία των υποδομών λιγοστεύουν. Και η κυβέρνηση (διά της ΓΓΑ) υποχρεώνει τα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα (ΕΑΚ) να γίνουν επιχειρήσεις. Να διαθέτουν τις εγκαταστάσεις τους επ' αμοιβή (άρα επιβάρυνση σωματείων ή/και μεμονωμένα αθλουμένων), να παίρνουν το 15% επί των εισπράξεων για κάθε αθλητική εκδήλωση, ενώ μπορούν να εισηγούνται την εκποίηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας τους...

Στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης είναι αθλητικός τουρισμός. Στην ουσία του έχει αναφερθεί και ο υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αρμόδιος για θέματα Διατροφής και Αθλησης, Χρ. Αηδόνης. Πρόκειται για «την εκμετάλλευση του γεωφυσικού πλούτου και της πολιτισμικής - αθλητικής κληρονομιάς μας, για την ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων. Τέτοιες δραστηριότητες και ιδιαιτέρως αυτές που αποκτούν μία περιοδικότητα, αποτελούν άμεση πλουτοπαραγωγική πηγή». Το για ποιους δεν το είπε αλλά είναι γνωστό.

Στην ιδιωτική πρωτοβουλία (έμμεσα ή άμεσα) παραδίδεται η πλειοψηφία των αθλημάτων. Τα προγράμματα στους Δήμους συρρικνώνονται, η Φυσική Αγωγή στο σχολείο συνεχώς υποβαθμίζεται, προγράμματα ανάπτυξης (σωματείων, ομοσπονδιών) περιορίζονται ή αναστέλλονται. Με λίγα λόγια, η σωματική άσκηση, η ενασχόληση με ένα άθλημα (ζωτική ανάγκη) μετατρέπεται - σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα δεδομένα - ακόμα περισσότερο σε πολυτέλεια για τη λαϊκή οικογένεια.

Ο Αθλητισμός, γενικότερα η Φυσική Αγωγή, ως μέρος του εποικοδομήματος μιας καπιταλιστικής κοινωνίας λειτουργεί με βάση τους νόμους, τους κανόνες και τις αξίες της. Σήμερα, πολύ πιο ξεκάθαρα, δε δικαιολογούνται αυταπάτες. Δεν μπορεί (και) ο αθλητισμός να υπηρετεί και τις λαϊκές ανάγκες και τα κέρδη. `Η το ένα θα συμβαίνει ή το άλλο.

«Είμαι ενθουσιασμένος που η διοργάνωση επιστρέφει στην Νότιο Αμερική μετά το 1978 όταν συμμετείχαν μόνο 16 ομάδες. Τώρα είναι 32 οι ομάδες και το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει μπει σε άλλη διάσταση από τότε. Ανεξάρτητα από το πού θα διοργανωθεί, το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι τόσο μεγάλη διοργάνωση που οι συνεταίροι μας σε τηλεόραση και μάρκετινγκ θα μας υποστηρίξουν παντού. Ο στόχος μας στη Βραζιλία είναι να δημιουργήσουμε υποδομές στις επαρχίες. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και στο Σάο Πάολο αλλά στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο θα κινηθούμε πιο Νότια, όπως στην πολιτεία του Αμαζονίου. Πρόκειται για μια πολυπολιτισμική χώρα 200 εκατομμυρίων κατοίκων και επιπλέον επικρατεί φτώχεια. Χωρίς αμφιβολία, η κληρονομία του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα βοηθήσει και σε αυτό το κομμάτι» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπλάτερ στην επίσημη ιστοσελίδα της FIFA.

Βέβαια η πραγματικότητα μόνο με τα λεγόμενα του προέδρου της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας δεν μπορεί να συμβαδίσει αφού τα γεγονότα άλλα πράγματα καταμαρτυρούν. Οπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια και φυσικά και πέρσι στη διοργάνωση της Νότιας Αφρικής οι μόνοι κερδισμένοι από την διοργάνωση ενός Μουντιάλ δεν είναι άλλοι από τις πολυεθνικές και τους χορηγούς που σχετίζονται με το τουρνουά, την παγκόσμια ομοσπονδία ή τις ομάδες που συμμετέχουν. Μόλις πρόσφατα αποδείχθηκε ότι το λογαριασμό της διοργάνωσης κοντά στα 5 δισ. δολ. στη Νότια Αφρική θα κληθεί να πληρώσει ο λαός της χώρας την ώρα που FIFA και πολυεθνικές είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται.

Μέχρι τώρα οι όποιες υποδομές είχαν δημιουργηθεί μόνο το λαό της κάθε χώρας για την ανάπτυξη του αθλήματος δεν βοήθησαν αλλά αντίθετα έγιναν το αντικείμενο εκμετάλλευσης για κέρδος κυρίως ντόπιων πολυεθνικών που εκμεταλλεύτηκαν τις εγκαταστάσεις. Και αυτό το ξέρει καλύτερα απ' όλους ο Ζεπ Μπλάτερ αφού το οικοδόμημα του παγκοσμίου επαγγελματικού ποδοσφαίρου το οποίο ηγείται στόχο έχει μόνο τα κέρδη των πολυεθνικών.