- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στη χώρα μας αποφάσισε να μείνει πριν από 27 χρόνια. Γοητευμένος από τη μουσική της Κρήτης, μαθαίνει την κρητική λύρα κοντά στον μεγάλο λυράρη Κ. Μουντάκη και αργότερα παίζει μαζί με τον βιρτουόζο του κλαρίνου Β. Σούκα. Με το ξεκίνημα μελέτης της Κλασικής Ανατολικής Μουσικής, ταξιδεύει στην Τουρκία. H δισκογραφική του δραστηριότητα ξεπερνά τα 25 άλμπουμ, τα οποία αποτυπώνουν τη δημιουργικότητά του και τη συνεργασία του με πολλούς, παγκόσμια καταξιωμένους, μουσικούς. H μουσική του Ρ. Ντέιλι, εξάλλου, προσφέρει κάτι σπάνιο για την εποχή μας. Μια αίσθηση συνέχειας και επικοινωνίας, που ξεπερνώντας κάθε σύνορο στέκεται έξω από τα όρια τόπου και χρόνου. Μια μαγική μουσική εμπειρία, που συνδέει το παραδοσιακό στοιχείο με τις ανάγκες του σύγχρονου ακροατή.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μουσικές συνθέσεις από τις τελευταίες δισκογραφικές παραγωγές του Ρ. Ντέιλι. Το συγκρότημα «Λαβύρινθος» απαρτίζουν οι: Ρ. Ντέιλι (λύρα κρητική, rabab, σάζι, ταρχου), Κέλυ Θωμά (λύρα κρητική), Περικλής Παπαπετρόπουλος (σάζι, λαούτο), Αγκελίνα Τκάτσεβα (σαντούρι), Στέλιος Πετράκης (λύρα κρητική, σάζι, λαούτο), Pedram Khavar - Zamini (κρουστά). Είσοδος 15 ευρώ.
- Σήμερα, όπως κάθε Πέμπτη, στη σκηνή του «Συρμού», εμφανίζονται το επταμελές συγκρότημα «Φτηνό ευέλικτο μουσικό δυναμικό» και ο τραγουδοποιός Απόστολος Μπουλασίκης.
Σημαντικά ευρήματα που αναδεικνύουν ένα ακόμη τμήμα της αρχαίας οδού Τριπόδων στην Πλάκα, αποκάλυψε η ανασκαφή στο οικόπεδο του διατηρητέου κτιρίου στον αριθμό 32 της σημερινής οδού. Ηδη, στο υπόγειο του κτιρίου διατηρείται κάλλιστα χορηγικό μνημείο. Η νέα ανασκαφή, όμως, αποκάλυψε μεγάλο τοίχο ύψους 4 μ. και μήκους 30-50 μ., που ταυτίζεται με το δυτικό τοίχο του υπάρχοντος κτιρίου. Στο δάπεδο βρέθηκαν, επίσης, τμήμα αρχαίου αγωγού και κατάλοιπα ελληνιστικών χρόνων.
Στον ακάλυπτο χώρο, στα ανατολικά του διατηρητέου κτιρίου βρέθηκε τμήμα της αρχαίας οδού Τριπόδων και διαπιστώθηκε ότι κατέληγε σε 4 σκαλοπάτια, που οδηγούσαν σε άνδηρο με χορηγικά μνημεία. Αυτά, όμως, διαταράχτηκαν στους βυζαντινούς χρόνους από αποθηκευτικά πιθάρια και δε διατηρούνται καλά. Επιπλέον, η σκάλα οδηγεί σε, κάθετο προς την αρχαία οδό Τριπόδων, δρόμο. Η αρμόδια Εφορεία εκτιμά και η αρμόδια Διεύθυνση εισηγείται στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο τη διατήρηση των ευρημάτων, την αποκατάσταση του επιπέδου των χορηγικών μνημείων και την ανάδειξη ενός ακόμη τμήματος της περίφημης αρχαίας οδού Τριπόδων.
Το ΚΑΣ δέχτηκε την εισήγηση. Και βέβαια δεν πρόκειται να χτιστεί τίποτα στο οικόπεδο του διατηρητέου (γι' αυτό το λόγο έγινε η σωστική ανασκαφή). Το κτίριο είναι ιδιοκτησία του ΥΠΠΟ και παραχωρήθηκε στην ΕΣΗΕΑ, για τη στέγαση της Βιβλιοθήκης και του Αρχείου της. Γι' αυτό έπρεπε να γίνει πρόσθετο κτίσμα, στην ίδια θέση παλιότερου κτίσματος, που κατασκευάστηκε αργότερα από την οθωνική εποχή, κατά την οποία χτίστηκε το διατηρητέο. Η απόφαση του ΚΑΣ για διατήρηση των ευρημάτων ανατρέπει τα σχέδια για προσθήκες και προφανώς αλλάζει η χρήση του κτιρίου από την ΕΣΗΕΑ. Η οποία, σύμφωνα με την πρόεδρο του ΚΑΣ, Λ. Μενδώνη, «δεν έχει καμία αντίρρηση».
Να σημειωθεί, ότι το κτίριο απαλλοτριώθηκε παλιά από το ΥΠΠΟ για να κατεδαφιστεί και να γίνουν ανασκαφές. Ωστόσο, το ΥΠΕΧΩΔΕ το έκρινε διατηρητέο το 1980 και τα πράγματα περιπλέχτηκαν. Ακολούθησε κήρυξη και από το ΥΠΠΟ και το 1998, το ΚΑΣ ενέκρινε τη μελέτη επέκτασής του. Στο Συμβούλιο πάντως εκφράστηκαν ενστάσεις για την κήρυξη από το ΥΠΕΧΩΔΕ, αφού το κτίριο είχε απαλλοτριωθεί για να κατεδαφιστεί. Αλλα μέλη του συμβουλίου έκριναν ακατάλληλη την προτεινόμενη χρήση και όλα συμφώνησαν ότι «η πολιτιστική κληρονομιά της Αθήνας χρειάζεται ενιαία αντιμετώπιση, με την ίδρυση μίας και ενιαίας Εφορείας».
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ορθή ευαισθησία του ΚΑΣ για τη διάσωση των ευρημάτων στην οδό Τριπόδων, θα έπρεπε και να υπάρχει και εντόνως να διατυπωθεί και για τα μεγάλης έκτασης και σημασίας ευρήματα στου Μακρυγιάννη. Η πλειοψηφία αυτών των ευρημάτων, όμως, θα καταστραφεί από το Νέο Μουσείο Ακρόπολης και με τη συμφωνία του ΚΑΣ!
«Τέσσερις αχτίδες συν μία, ή Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη» από το «Θέατρο του Νέου Κόσμου» |
- Στο «Φούρνο» παρουσιάζεται το έργο του Νίκου Χουλιαρά «Το μαύρο που μας ξέρει», που αναφέρεται στο πρόβλημα της μοναξιάς και της έλλειψης επικοινωνίας και παρουσιάζεται από την ομάδα «Eclats d' Etats», μέχρι τις 16 του Δεκέμβρη. Σκηνοθετούν και παίζουν η Αικατερίνη Αντωνακάκη και ο Εμανουέλ Γιοράν Μπρικέ. Η σύνθεση για δύο φωνές είναι του Ρίτσαρντ Ντουμπέλσκι, η μουσική της Κριστίν Μορό, οι εικόνες του Κριστόφ Λοϊζό.
- Το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου ανέβασε το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο ήχος του όπλου» σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη, σκηνικά - κοστούμια Εδουάρδου Γεωργίου, σύνθεση ήχων Δημήτρη Ιατρόπουλου και χορογραφία Μαρίας Κακάμπουρα. Παίζουν: Απόστολος Τότσικας, Νίκος Πουρσανίδης, Κατερίνα Καραδήμα, Λουκία Πιστιόλα, Ευτυχία Τσαμποδήμου, Γιώργος Τσιδίμης.
- Το έργο της Ρεγγίνας Καπετανάκη και του Βασίλη Ρίσβα «Τέσσερις αχτίδες συν μία, ή Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη» παρουσιάζει το «Θέατρο του Νέου Κόσμου», στα παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα. Η παράσταση ανεβάστηκε σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, σκηνικά -κοστούμια Μαρίας Χανιωτάκη, μουσική Δημήτρη Μαραγκόπουλου και κίνηση Σεσίλ Μικρούτσικου. Πρόκειται για ένα έργο που μιλάει για την ελπίδα και θα παρουσιάζεται σε διαδρόμους, θαλάμους ή και σε δωμάτια ασθενών παιδιών που δεν μπορούν να μετακινηθούν. Οι παραστάσεις δίνονται δωρεάν. Παίζουν οι: Ντίνη Ρέντη, Ευρυδίκη Σαμαρά, Παναγιώτης Λάρκου.
Κι ενώ η ουσία όλης της έκθεσης προ πολλού επικρίθηκε από πνευματικούς ανθρώπους και καλλιτέχνες, κανείς δε συγκινήθηκε... Τώρα, ένα και μόνον «έργο» χαρακτηρίζεται «πρόκληση» από φανατικούς «χριστιανούς». Μια ομάδα δημιουργεί σάλο και επιβάλλει την άποψή της για ένα και μόνον έκθεμα, αλλά με την υπόλοιπη «σύγχρονης τέχνης» σαβούρα, που περιλαμβάνει η έκθεση, δεν ενοχλείται και εμμέσως την καταξιώνει.
Με την ευκαιρία θυμίζουμε την επιστολή του προέδρου του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Μιχάλη Παπαδάκη, προς τον υπουργό Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλο, την οποία δημοσίευσε ο «Ρ». Ο Μ. Παπαδάκης στην επιστολή του κατήγγειλε την ανυπαρξία αισθητικής πρότασης και κριτηρίων και ότι οι «κυρίαρχοι μηχανισμοί στο "παιχνίδι" του ιδιώτη καλλιτέχνη-επιμελητή είναι οι μηχανισμοί της αγοράς».
Αυτή η λεγόμενη σύγχρονη τέχνη δεν είναι διεθνής. Σίγουρα είναι, όπως τη χαρακτήρισαν αρκετοί, «δείγμα της αμερικανικής και δυτικοευρωπαϊκής τέχνης». «Δείγμα» μιας παρακμιακής κοινωνίας. Υπάρχει, όμως, και άλλη τέχνη, που την πνίγουν οι «στρατηγικές» ακριβώς επειδή αντιδρά στην παρακμή.
