Η Μέι κάνει τις πρώτες, επινίκιες δηλώσεις, στο φόντο της δύσκολης διαπραγμάτευσης για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ

Βεβαίως, στη «ρυμούλκηση» αυτών των ψηφοφόρων από τους Εργατικούς συνέβαλε και η στάση που τήρησαν προεκλογικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας και το Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας, που προέβαλαν σαν «λύση» για «αριστερόστροφη κυβέρνηση» τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο Κόρμπιν.

Αλλη μία ενδιαφέρουσα πλευρά όσων «γέννησαν» οι κάλπες της περασμένης Πέμπτης αφορά τη σημαντική αποδυνάμωση των Σκοτσέζων εθνικιστών του SNP, της πρωθυπουργού της Σκοτίας Νίκολα Στέρτζον. Η Στέρτζον, που στις εκλογές του 2015 είχε σαρώσει, κάνοντας «πλιάτσικο» κυρίως στις έδρες των Εργατικών, είδε τις έδρες της στη νέα Βουλή των Κοινοτήτων να αποδεκατίζονται, καθώς σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων αντέδρασε αρνητικά στις προσπάθειές της να διεξαχθεί νέο δημοψήφισμα για ανεξαρτησία της Σκοτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το σχεδόν πλήρες εκλογικό αποτέλεσμα (απέμενε, έως προχτές βράδυ, η κατανομή μίας έδρας από το σύνολο των 650 εδρών της Βουλής των Κοινοτήτων) δίνει την πλειοψηφία στους Συντηρητικούς της Μέι με 318 (ή 319) έδρες (από 331 στις εκλογές του 2015, αρκετά κάτω από την αυτοδυναμία των 326 εδρών) και ποσοστό 42,4%. Οι Εργατικοί του Τζέρεμι Κόρμπιν πήραν 261 έδρες (από 232) και ποσοστό 40%. Το Εθνικό Κόμμα Σκοτίας (SNP) 35 έδρες (από 56), οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες 12 (από 8), το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα Βόρειας Ιρλανδίας (DUΡ) 10 έδρες (από 8), το Σιν Φέιν (Βόρεια Ιρλανδία) 7 έδρες (από 4) και το ουαλικό σοσιαλδημοκρατικό «Plaid Cymru» 4 έδρες (από 3). Οι «Πράσινοι» διατήρησαν μία έδρα, ενώ το αντιμεταναστευτικό UKIP δεν έβγαλε ούτε έναν βουλευτή, αναγκάζοντας σε παραίτηση τον αρχηγό του, Πολ Νάταλ.

Η αποχή από τις εκλογές κυμάνθηκε στο 31,3% (2,3% λιγότερο από τις εκλογές του 2015).

Η Τερέζα Μέι, αν και παραδέχτηκε πως βγήκε «τραυματισμένη» από τις εκλογές, τις οποίες προκήρυξε τον Απρίλη ζητώντας «ισχυρή λαϊκή εντολή» για να διαπραγματευτεί την αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ, αγνόησε τις πιέσεις του Τζ. Κόρμπιν για παραίτηση. Πήγε έτσι στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ για να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης με την κοινοβουλευτική στήριξη τουλάχιστον των 10 βουλευτών του βορειοϊρλανδικού DUΡ (στελέχη του οποίου αμφισβητούν τις κλιματικές αλλαγές, τη θεωρία της Εξέλιξης του Δαρβίνου, αντιδρούν στη θέσπιση «σκληρών συνόρων», δηλαδή συνοριακών ελέγχων μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας). Το βράδυ της Παρασκευής ανακοίνωσε μάλιστα πως βασικά στελέχη της κυβέρνησής της θα παραμείνουν στα πόστα τους, όπως ο υπουργός Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντ, ο υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον, ο υπουργός Brexit Ντέιβιντ Ντέιβις, ο υπουργός Αμυνας Μάικλ Φάλον, η υπουργός Εσωτερικών Αμπερ Ραντ και αναμένεται η ανακοίνωση των υπόλοιπων υπουργών.

Τα δυσκολότερα ξεκινούν από την πρώτη μέρα της νέας κυβέρνησης, με πρώτα ζητήματα στην ατζέντα της κυβερνητικής πολιτικής τα παζάρια για το Brexit, την «ασφάλεια» (με αφορμή τις πρόσφατες επιθέσεις σε Μάντσεστερ και Λονδίνο), τα ζητήματα των κοινωνικών υποδομών που και η Μέι υπόσχεται να αντιμετωπίσει, με άλλο διαχειριστικό μείγμα από τον Κόρμπιν, που συγκλίνουν στην πολιτική θωράκισης της κερδοφορίας των μονοπωλίων, που σημαίνει ενίσχυση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Ηδη, όσον αφορά το Brexit, ηγετικά στελέχη της ΕΕ όπως ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Κλ. Γιούνκερ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ άσκησαν πιέσεις για έναρξη της διαπραγμάτευσης από...χτες, 10 Ιούνη! Κατέστησαν σαφές ότι δεν θα δεχτούν άλλες καθυστερήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι οι αστικές τάξεις της ΕΕ θα επιδιώξουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη, όπως άλλωστε θα κάνει και η βρετανική αστική τάξη. Οι εργαζόμενοι έχουν την πείρα και τη δυνατότητα να βγάλουν συμπεράσματα, συνειδητοποιώντας ότι διέξοδο στα δικά τους προβλήματα μπορεί να δώσει μόνο η ενίσχυση της ταξικής πάλης, η ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για τη συνολική ρήξη με την εξουσία του κεφαλαίου σε κάθε χώρα.