Χιλιάδες εργαζομένων διαδήλωσαν στους κεντρικούς δρόμους του Παρισιού με τους μαθητές - φοιτητές να τους συμπαραστέκονται

Μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις, τόσο σε επίπεδο συμμετοχής στην απεργία όσο και σε επίπεδο συμμετοχής στις συγκεντρώσεις, έζησε, χτες, η Γαλλία, όπου οι εργαζόμενοι και η κυβέρνηση βρίσκονται πλέον σε ευθεία αντιπαράθεση, με τους τόνους να ανεβαίνουν κατακόρυφα. Σύμφωνα με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, ο αριθμός των συμμετεχόντων στην απεργία και στις συγκεντρώσεις αυξήθηκε από την προηγούμενη κινητοποίηση της 2ας Οκτωβρίου, κατά 25%.

Συνολικά, χτες, στους δρόμους βρέθηκαν περισσότεροι από 3,5 εκατομμύρια διαδηλωτές, στις τουλάχιστον 220 συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα. Την συνολική αύξηση των απεργών και των διαδηλωτών αναγκάστηκε να παραδεχτεί και το υπουργείο Εσωτερικών, αν και τα νούμερα που έδωσε ήταν, για άλλη μια φορά, σε μεγάλη απόκλιση από αυτά των συνδικάτων.

Παρόλα αυτά, ορισμένα νούμερα είναι ενδεικτικά και εντυπωσιακά. Στο Παρίσι διαδήλωσαν 330.000 εργαζόμενοι, στην Τουλούζη 140.000, στη Μασσαλία 230.000, στη Ρουέν 75.000, στη Ναντ 95.000, στη Ρεν 60.000, στη Λυόν 45.000. Η παρουσία των μαθητών και των φοιτητών σε όλες τις συγκεντρώσεις ήταν εντυπωσιακή.

Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν επέμεινε ότι η «κυβέρνηση εξάντλησε τα περιθώρια υποχωρήσεων και θα προχωρήσει στην υιοθέτηση του νομοσχεδίου με οποιοδήποτε κόστος». Στη Γερουσία, η συζήτηση συνεχίζεται και ψηφίστηκε, χτες, τα ξημερώματα, από την κυβερνητική πλειοψηφία, η αύξηση του ηλικιακού ορίου πλήρους συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια. Εντούτοις, μέχρι τα τέλη της βδομάδας που αναμένεται να ολοκληρωθεί, απομένουν πολλά ακόμη κρίσιμα άρθρα προς ψήφιση.

Ο Γάλλος πρωθυπουργός εξαπέλυσε, δε, επίθεση στην αντιπολίτευση χαρακτηρίζοντας «εξαιρετικά ανεύθυνη τη στάση της να κινητοποιήσει τους μαθητές, καθώς είναι επικίνδυνο οι μαθητές και οι φοιτητές να διαδηλώνουν μαζί με εργαζόμενους»! Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση Σαρκοζί έκανε ό,τι είναι δυνατόν για να μη συμπράξει η νεολαία με τους εργαζόμενους, καθώς το μίγμα αυτό έχει αποδειχθεί πολύ αρνητικό για τις γαλλικές κυβερνήσεις στο παρελθόν.

Υπενθυμίζεται ότι το 2006, το νομοσχέδιο για την «Πρώτη Απασχόληση» αποσύρθηκε μετά από δύο μήνες διαδηλώσεων από τη νεολαία, στις οποίες συμμετείχαν, τελικά, και οι εργαζόμενοι. Και δεν είναι η πρώτη φορά που γαλλική κυβέρνηση έχει υποχρεωθεί υπό το βάρος των αντιδράσεων να αποσύρει νομοσχέδιο, που έχει, ήδη, εγκρίνει. Ανάλογη περίπτωση αποτελεί η απόσυρση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, το 1995.

Τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της χθεσινής κινητοποίησης είναι τρία νέα ποιοτικά στοιχεία που δίνουν άλλο τόνο στον αγώνα των Γάλλων εργαζομένων. Καταρχάς, αυξήθηκε σημαντικά η συμμετοχή των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα (που σε ορισμένες περιπτώσεις έφτασε το πρωτοφανές για τη Γαλλία ποσοστό του 30% - 35%). Κατά δεύτερον, συμμετείχαν μαζικά μαθητές και φοιτητές μέσα από τις ενώσεις τους ενώ αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των σχολείων που βρίσκονται σε κατάληψη (χθες ήταν 400 από τα 4.302 σχολεία σε όλη τη Γαλλία). Και τέλος, το σημαντικότερο, ίσως, είναι ότι στους περισσότερους κλάδους πραγματοποιήθηκαν, αργά χτες, γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων με βασική πρόταση τη συνέχιση της απεργίας, πρόταση που υιοθετήθηκε.

Ετσι, συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις στους σιδηροδρόμους, στα περιφερειακά τρένα, στα λεωφορεία, στον τομέα της ενέργειας και στα λιμάνια μέχρι τις επόμενες γενικές συνελεύσεις. Επίσης, συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των μαθητών και των φοιτητών, με ανιούσα πορεία και επόμενο στόχο τα πανεθνικά εργατικά συλλαλητήρια που έχουν ανακοινωθεί για το Σάββατο 16 Οκτωβρίου.

Βέβαια, σε όλα αυτά, θα πρέπει να προστεθεί και η πολιτική εκμετάλλευση και υποκρισία από την αντιπολίτευση και κυρίως από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο, εξαρχής, στήριξε τις κινητοποιήσεις με την επικεφαλής του Μαρτίν Ομπρί να συμμετέχει σε όλες τις συγκεντρώσεις μέχρι σήμερα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει ταχθεί κατά του νομοσχεδίου, αποδεχόμενο όμως ότι υπάρχει πρόβλημα με τα συνταξιοδοτικά ταμεία και αποφεύγοντας να υιοθετήσει το αίτημα των εργαζομένων για χρηματοδότηση των «ελλειμμάτων» από τους εργοδότες.

Πώς θα μπορούσε άλλωστε αφού έχει συνταχθεί με όλες τις οδηγίες της ΕΕ που αποτελούν το πλαίσιο για τέτοιου είδους αντιλαϊκά νομοσχέδια; Κατά τα άλλα, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική και η χθεσινή δήλωση της Ομπρί, η οποία, λίγο πολύ, προειδοποίησε το σύστημα να λάβει μέτρα και να προχωρήσει σε ελιγμούς: «αν δεν υπάρξει κυβερνητική υποχώρηση, τότε η σύγκρουση με τους εργαζομένους θα είναι σκληρή και συνολική, και τότε τα πράγματα θα είναι απρόβλεπτα».