ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 23 Μάη 2002
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Εικαστικές μαρτυρίες» αγώνων

Η Αλ. Παπαρήγα, ο Σπ. Χαλβατζής, ο Αν. Δεληβορριάς και ο δημιουργός, στα εγκαίνια της έκθεσης
Η Αλ. Παπαρήγα, ο Σπ. Χαλβατζής, ο Αν. Δεληβορριάς και ο δημιουργός, στα εγκαίνια της έκθεσης
Ξεχωριστή ήταν η χτεσινή βραδιά για όσους βρέθηκαν στο «Πνευματικό Κέντρο» του Δήμου Αθηναίων, όπου εγκαινιάστηκε η έκθεση έργων του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, εικαστικού και συγγραφέα, Γιώργου Φαρσακίδη. Του σεμνού και αθόρυβου σημαντικού μας δημιουργού, που για περισσότερο από μισό αιώνα «χειροποιεί με αδιάψευστα ντοκουμέντα την ιστορία του αγώνα και του πολιτισμού των εξόριστων αγωνιστών». «Εικαστικές μαρτυρίες» είναι ο τίτλος της έκθεσης και τα παρουσιαζόμενα έργα αιχμαλωτίζουν το θεατή με την ειλικρίνεια, την τραγικότητα, τη δύναμη και την εκφραστικότητα που κρύβουν.

Σύντροφοι, συναγωνιστές, αντιστασιακοί, δεκάδες άνθρωποι της εικαστικής οικογένειας ήταν όλοι εκεί. Ανάμεσά τους και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Θ. Τζιατζής και ο υποψήφιος δήμαρχος Σπύρος Χαλβατζής, της «Συμπαράταξης για την Αθήνα». «Συγκινείσαι από την πλούσια και μακρόχρονη δουλιά του Γ. Φαρσακίδη», είπε η Αλέκα Παπαρήγα «είναι μια προσφορά που μένει για να πιάνει η νέα γενιά το νήμα της ιστορίας», ενώ αναφερόμενη στο έργο του τόνισε: «Το συνταίριασμα τραγωδίας και αισιοδοξίας του αγώνα ο Γ. Φαρσακίδης το έχει καταφέρει, πέρα από τη γραπτή του συμβολή και την προσωπική του ζωή και με το εικαστικό του έργο».

«Δημιουργεί πάντα με ιδιαίτερη ευαισθησία», ανέφερε ο Σπύρος Χαλβατζής, «αποτυπώνει την πραγματικότητα με αισθαντικότητα ξεχωριστή γιατί από τα μικρά του χρόνια έζησε έντονα τη ζωή ως ένας μαχητής». Στη χτεσινή βραδιά ο Ανδρέας Δεληβορριάς αναφέρθηκε στην ξυλογραφία «την τέχνη της επανάστασης και των κοινωνικών αγώνων». Ακόμη μίλησε ο Ν. Νισλόγλου, ενώ η Μ. Χατζηγιάννη διάβασε το ποίημα του Μ. Λουντέμη «Είμαι καλά».

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Το δημόσιο... απλώς «εποπτεύει»

Μόλις προχτές κατατέθηκε στη Βουλή το αρχαιολογικό νομοσχέδιο που είχε παρουσιάσει το Σεπτέμβρη του 2001 ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, με την επισήμανση ότι θα μπορούσε να ψηφιστεί ακόμη και «μέσα στον Οκτώβρη».

Ηταν το δεύτερο ν/σ που παρουσιαζόταν μέσα σε ένα χρόνο (το προηγούμενο είχε παρουσιαστεί από τον τότε υπουργό Πολιτισμού Θ. Πάγκαλο) και το τελευταίο μιας σειράς ν/σ, με τα οποία οι εμπνευστές τους έλπιζαν να αντικαταστήσουν τον ισχύοντα, από το 1932, αρχαιολογικό νόμο. Με λίγα λόγια, το ότι αυτό το ν/σ κατατέθηκε στη Βουλή δε σημαίνει αναγκαστικά ότι θα φτάσει και στη διαδικασία της ψήφισής του.

Αν και με την παρουσίαση του περασμένου Σεπτέμβρη ο υπουργός υποτίθεται ότι εγκαινίαζε ένα διάλογο με τους ενδιαφερόμενους φορείς πάνω στο ν/σ, το κείμενο που κατατέθηκε δεν έχει αλλαγές στις βασικές πολιτικές - ιδεολογικές κατευθύνσεις από το προηγούμενο (στις οποίες είχε επικεντρώσει ο «Ρ» στην παρουσίασή του), αν και μπορούμε να μιλάμε για το ίδιο ν/σ ακόμη και σε επίπεδο σύνταξης.

Ετσι, η επιδίωξη του ΥΠΠΟ να θέσει τους «κανόνες» της αγοράς στο πεδίο της πολιτιστικής κληρονομιάς παραμένει αναλλοίωτη, αφού επαναλαμβάνεται η «κομψή» διατύπωση, πως «η ευρυθμία της λειτουργίας της (σ.σ. της αγοράς) συνίσταται στην τήρηση αρχών και κανόνων, που σέβονται όχι μόνο την οικονομική ελευθερία των πολιτών αλλά και, και μάλιστα κυρίως, την ανάγκη προστασίας των μνημείων».

Ακόμα και στο πολύ λεπτό ζήτημα της απόκτησης μνημείων, η αιτιολογική έκθεση αναφέρει πως «η Πολιτεία κατέχει κεντρική θέση σε όλες αυτές τις διαδικασίες. Αφ' ενός μεν, ασκεί εποπτικές αρμοδιότητες. Αφ' ετέρου δε, υπό ορισμένες προϋποθέσεις το δημόσιο έχει προνομιακή θέση έναντι των ιδιωτών ως προς την απόκτηση μνημείων». Τώρα κι αν «τρόμαξαν» οι ιδιώτες...

«Να ρωτούν τους δημιουργούς»

Στη δικαιοσύνη καταφεύγει πάλι ο συνθέτης Γιάννης Γλέζος, ζητώντας αποζημίωση ύψους 1 δισ. δρχ. από τη «Sony» και την ΑΕΠΙ. Οπως δήλωσε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, «μετά την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της "Sony" για την παράνομη κυκλοφορία του CD που περιείχε τραγούδι του χωρίς την άδειά μου (του δίσκου «Αντώνης Ρέμος - Μια νύχτα μόνο»), περίμενα τουλάχιστον μια δημόσια έκφραση συγνώμης και μια δήλωση ότι στο μέλλον θα είναι προσεκτικές με τη διαχείριση του έργου των δημιουργών που τους έχει ανατεθεί».

Ο συνθέτης είπε ότι θ' αποσύρει τις αγωγές, μόνο εάν η δισκογραφική εταιρία και η ΑΕΠΙ δεσμευτούν δημοσίως, μέχρι τις 31/5, ότι στο μέλλον εγγράφως θα ρωτούν τους δημιουργούς προτού προχωρήσουν σε επανεκτελέσεις και διασκευές έργων τους. Ανέφερε ότι το ποσόν που του επιδικαστεί θα το διαθέσει για τη δημιουργία νέου εισπρακτικού φορέα προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, που θα σέβεται τα μέλη του και για νέα ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία που θα σέβεται τους δημιουργούς. Ο Γ. Γλέζος κατήγγειλε τη σύμβασή του με την ΑΕΠΙ και καλεί τους συνθέτες και την ΕΜΣΕ να τοποθετηθούν δημόσια στο θέμα, καθώς «δεν είναι προσωπικό, αλλά αφορά όλα τα μέλη της».

«Νύχτες που αγαπήσατε»

Μετά από δεκαπέντε χρόνια, η Χάρις Αλεξίου κυκλοφορεί έναν καθαρά λαϊκό δίσκο. Πρόκειται για ένα διπλό CD από τις ζωντανές εμφανίσεις της στο cine Κεραμεικός, με τίτλο «Οι νύχτες που αγαπήσατε». «Είχα κρατήσει πολλά χρόνια μια απόσταση απ' αυτά τα τραγούδια και τώρα είναι σαν να τα ανακαλύπτω ξανά», είπε η Χ. Αλεξίου στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου.

Το cd περιλαμβάνει 24 τραγούδια, «κομμάτια της ιστορίας του τραγουδιού μας», με πρώτο «Της ταβέρνας το ρολόι» του Βασίλη Τσιτσάνη. Ακολουθούν: «Μαρκίζα», «Χρόνια Χελιδόνια», «Μάτια μου - Μάτια μου», «Οι φίλοι», «Ονειρα Αγόρια μου», «Εξαρτάται», «Πόσο σε θέλω», «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω», «Θα ξαναγαπήσω», «Οι θαλασσινοί»... για να κλείσει με δύο δικά της λαϊκά: «Ρεμπέτικος σκοπός» και «Παλιά Αθήνα».

Φεστιβάλ «Οικοσινεμά»

Στις 31/5 λήγει η προθεσμία υποβολής ταινιών για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου «Οικοσινεμά» (10-15/9) στο Δημοτικό Κινηματογράφο «Φώσκολος» της Ζακύνθου, με υποστήριξη του ΥΠΠΟ, του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου και του Δήμου Ζακυνθίων. Μόλις ολοκληρωθεί το έργο της προκριματικής επιτροπής - μέσα Ιούνη - θα ανακοινωθούν οι ταινίες του διαγωνιστικού και των παράλληλων τμημάτων.

Ηδη, υποβλήθηκαν στο φεστιβάλ ταινίες από 25 περίπου χώρες - HΠA, Καναδά, Γερμανία, Αυστρία, Φινλανδία, Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία, Λιθουανία, Ρωσία, Ινδία, Ιράν, Ουγγαρία, Ρουμανία, Κροατία, Τσεχία, Βουλγαρία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Αργεντινή και Βραζιλία.

Οι ενδιαφερόμενοι δημιουργοί μπορούν να υποβάλουν αιτήσεις στη γραμματεία του φεστιβάλ (Βασ. Κωνσταντίνου 44, 1ος όροφος).

Τα βραβεία είναι χρηματικά και θα αποτελέσουν κίνητρο για την παραγωγή επόμενων ταινιών των δημιουργών. H διεθνής κριτική επιτροπή του φεστιβάλ θα ανακοινωθεί στις αρχές Αυγούστου.

50χρονο το «Γκαίτε»

Συναυλίες, προβολές ταινιών και άλλες εκδηλώσεις περιλαμβάνει το γιορταστικό διήμερο (25-26/5) που διοργανώνει το Ινστιτούτο «Γκαίτε» (Ομήρου 14) για τα 50 χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα.

Εκτός από περίπτερα με πληροφοριακό υλικό για την ιστορία και τις δραστηριότητες του ινστιτούτου, θα προβληθούν οι ταινίες «Making Up» της Κάτια φον Γκάρνιερ, «Parlez-moi D'amour» του Φίλιππου Τσίτου (25/5, 4 μ.μ.) και το αριστούργημα του Βέρνερ Χέρτσογκ «Fitzcarraldo» (26/5, 12μ.). Στις 25/5 θα παρουσιαστούν το φωνητικό σύνολο «Εκλειψις» (6 μ.μ.), ο συνθέτης Μηνάς Αλεξιάδης, ο τζαζίστας Παντελής Μπενετάτος (6.30 μ.μ.) και το συγκρότημα «Μορφές» (8.45 μ.μ.). Στις 7.30 μ.μ. θα παρουσιαστεί ο τόμος για την 50ή επέτειο. Στις 26/5 το μεσημέρι, θα παρουσιαστεί το συγκρότημα «Ανακόντα». Επίσης θα υπάρχουν εικαστικές εκθέσεις, διαγωνισμοί με δώρα κ.ά.

Το «Γκαίτε» άνοιξε στην Ελλάδα το 1952 (ένα χρόνο μετά την ίδρυση του Ινστιτούτου στο Μόναχο). Απασχολεί 160 εργαζόμενους και ανέπτυξε ένα μεγάλο πρόγραμμα εκμάθησης των γερμανικών, ενώ συνεργάζεται με πλήθος φορέων για πολιτιστικά προγράμματα.

Η επιτυχία του έργου «Το έβδομο ρούχο» ήταν τόση - και για δεύτερη χρονιά - ώστε «Η νέα Σκηνή» του Λευτέρη Βογιατζή να συνεχίσει μέχρι τις 31 του Μάη τις παραστάσεις του στο «Θέατρο Οδού Κυκλάδων». Το μυθιστόρημα της Ε. Φακίνου διασκεύασε και σκηνοθέτησε ο Δ. Μαυρίκιος. Πρωταγωνιστεί η Αλέκα Παΐζη. Μέχρι την Κυριακή (26/5) θα φιλοξενείται στο θέατρο «Πορεία» το έργο της Σάρα Κέιν «Φαίδρας Ερως - Τίποτα δεν είναι για πάντα (Αλλά τίποτα)», μια συμπαραγωγή της «νέας Σκηνής» με το θίασο «Νέες Μορφές» της Θεσσαλονίκης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ