Ξάφνιασε η είδηση θανάτου του ηθοποιού και σκηνοθέτη Δημήτρη Ποταμίτη, καθώς ελάχιστοι γνώριζαν ότι πάλευε με τον καρκίνο αρκετό καιρό. Ο Δημήτρης Ποταμίτης «έφυγε» χτες το πρωί, στο νοσοκομείο Μεταξά, όπου νοσηλευόταν. Μόνο μερικοί - λιγοστοί φίλοι του ήταν κοντά του.

Γεννήθηκε στην Κύπρο. Σπούδασε θέατρο στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό. Ακολούθησαν συνεργασίες με το «Ελεύθερο Θέατρο» του Μάνου Κατράκη και το «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού, σε σημαντικούς ρόλους. Το 1973 δημιούργησε το θέατρο «Ερευνας», με Κεντρική Σκηνή και Παιδική, που λειτούργησαν μέχρι τον περασμένο Νοέμβρη, οπότε με επιστολή ανακοίνωσε την αναστολή λειτουργίας του θεάτρου.

Μπορεί ένας από τους λόγους να ήταν η ασθένειά του - κάτι που δε γνωρίζαμε - αλλά υπήρχαν κι άλλοι λόγοι. Λόγοι που τον είχαν πικράνει όλα αυτά τα χρόνια που έδινε μάχες για να κρατήσει το θέατρο. «Είναι λόγοι» - έγραφε - «αισθητικοί, ηθικοί, αλλά και οικονομικοί. Στους καιρούς που ζούμε και υπό τις συνθήκες που η εξουσία από τη μια και η τηλεόραση από την άλλη έχουν αναλάβει εργολαβικά την παραγωγή πολιτικής, αλλά και πολιτισμού, οδήγησαν τον τόπο σ' αυτό το πανηγύρι θολοκουλτούρας, διαπλοκής, συναλλαγής και βυζαντινισμού, που σήμερα αποκαλείται "πολιτική και πολιτιστική ζωή του τόπου", με τον αποπροσανατολισμό του κοινού, με το φασισμό μιας διαφήμισης αθέμιτα ανταγωνιστικής. Με τους κάθε λογής παραγοντίσκους που μισούν κατά βάθος τον πολιτισμό, αλλά λατρεύουν τα κονδύλια από την ΕΟΚ. Με την εξαγορά της σιωπής των πνευματικών ανθρώπων με βραβεύσεις και οφίτσια. Με τον παντελή, αναίτιο αποκλεισμό μας από τη μεγάλη πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης και τον εξαναγκασμό να λειτουργούμε σαν "κρυφό σχολειό"». Και κατέληγε ο Δημήτρης Ποταμίτης: «Δε νομίζουμε ότι μπορούμε να μιλάμε για αντίσταση, αλλά για μια αξιοπρεπή αποχή. Το θέατρο "Ερευνας" θα επανέλθει, όταν η μυθολογία ξαναδώσει τη θέση της στην ιστορία».

Δεν πρόλαβε να γίνει. Ο Δημήτρης Ποταμίτης είχε επιλέξει ένα προφίλ χαμηλών τόνων, παρέμεινε με αγώνα στο μικρό απόκεντρο θέατρο, όπου πειραματίστηκε και δημιούργησε, ακολουθώντας με πίστη και τόλμη τις αρχές που έθεσε από την εποχή της νιότης του.

Το 1989 έπαιξε στην Επίδαυρο τον «Ορέστη» με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Εχει εκδώσει 6 ποιητικές συλλογές και 8 θεατρικά έργα. Το έργο του «Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη» παίχτηκε σε πολλά θέατρα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ανέβηκε μεταφρασμένο σε 9 γλώσσες, σε δώδεκα χώρες, ενώ απόσπασμά του διδάσκεται στην Ε΄ Δημοτικού. Το Γενάρη του 1996 παρουσίασε το έργο τους «Ελληνας Βάτραχος», στο Θέατρο Τέχνης του Λονδίνου, αποσπώντας θερμότατα σχόλια του αγγλικού Τύπου.

«Κι αν θες να μάθεις τον ορισμό της παρακμής/ ψάξε το λεξικό στη λέξη Δαίμονες/ Θα μάθεις ότι οι Δαίμονες έχουν φτερά/ Ιδια κι απαράλλαχτα ολότελα με των αγγέλων» (Δ. Ποταμίτης).

Η κηδεία του θα γίνει αύριο από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.

Μπροστά σε πολυπληθές ακροατήριο πραγματοποιήθηκε η βραδιά μνήμης στον Κωστή Παλαμά που οργάνωσε το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ (24/2), με αφορμή τα εξήντα χρόνια από το θάνατό του. Για το έργο του ποιητή και δημοσιογράφου (μέλους της ΕΣΗΕΑ) μίλησαν ο βιογράφος του Κώστας Σαρδελής, ο Παντελής Μπουκάλας και η Αννα Συνοδινού (επίτιμο μέλος της ΕΣΗΕΑ). Ποιήματα του Παλαμά διάβασαν οι ηθοποιοί Μελίνα Μποτέλη και Πασχάλης Τσαρούχας.

Η ηθοποιός μίλησε για το μοναδικό θεατρικό έργο του Παλαμά, την «Τρισεύγενη» (1903), την οποία ενσάρκωσε το 1953. Ο κριτικός και δημοσιογράφος, Παντελής Μπουκάλας, μίλησε για τη σύγχρονη «απουσία» του παλαμικού έργου, το οποίο όμως είναι πρακτικά «παρόν» όποτε συζητούνται, λ.χ. η επίδρασή του σε κατοπινούς μεγάλους ποιητές και το σημαντικότερο, όποτε συνειδητοποιούμε τον αγώνα της δημοτικής γλώσσας για να είναι σήμερα δεδομένη.

«Είναι παρών - απών ο Παλαμάς στο έργο των κατοπινών ποιητών, ακόμη και όσων φαίνεται να έχουν λάβει τη μεγαλύτερη απόσταση από το δικό του έργο. Δίχως την επιβλητική παρουσία του, θα ήταν άλλος ο Σικελιανός, άλλος ο Σεφέρης, άλλος ο Ρίτσος, άλλος ο Ελύτης, ιδιαίτερα του "Αξιον Εστί"» τόνισε ο Π. Μπουκάλας και πρόσθεσε: «... Σαν θιασώτες μιας κάποιας μυστήριας παρθενογένεσης στην τέχνη, φρονούμε ότι δεν είναι φιλολογικώς γόνιμο να αναζητούμε τον "παλιομοδίτη" Παλαμά στο έργο των μοντέρνων ή μοντερνιστών. Ενας παλιομοδίτης, που ήδη από το 1907, με τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου", σμίλεψε έναν πλαστικό, ρυθμικότατο ελεύθερο στίχο».

• Στην Ακαδημία Αθηνών, σήμερα (6μμ) ο ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος θα παρουσιάσει το βιβλίο του Ε. Μόσχου για τον Κωστή Παλαμά.

Η σπουδαία Ρωσίδα ηθοποιός Αλα Ντεμίντοβα, ξανάρχεται στην Αθήνα για να παρουσιάσει την παράσταση-μονόλογο «Αμλετ, μια μαθητεία», σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου, στο θέατρο «Αττις», (13-23/3). Η παράσταση, που θα αντικαταστήσει τη «Λήθη» (τελευταία παράσταση την Κυριακή), βασίζεται σε κείμενα του Μπόρις Πάστερνακ και έχει παιχτεί με επιτυχία σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Η Αλα Ντεμίντοβα ερμηνεύει τέσσερις ρόλους, με εξωτερικά βοηθήματα δύο κιμονό κι ένα σπαθί. Πέρυσι παρουσιάστηκε στην Αθήνα, αλλά λόγω του περιορισμένου αριθμού των παραστάσεων, πολλοί δεν κατάφεραν να τη δουν. Ηδη ξεκίνησε η προπώληση εισιτηρίων για τον «Αμλετ» στα ταμεία του θεάτρου «Αττις», 10 π.μ.-2 μ.μ. (Λεωνίδου 7, Μεταξουργείο, τηλ. 210-5226260).