«Σήμερα, ηθοποιοί και θίασοι έχουν πρόβλημα ανεύρεσης δημόσιων σκηνών, θεάτρων και θεατών, εξαιτίας της κρίσης. Οι κυβερνώντες ελέγχουν όσους εκφράζονται μέσω της ειρωνείας και του σαρκασμού, αφού δεν υπάρχει κανένας χώρος για τους ηθοποιούς, ούτε και κοινό...». Ετσι ξεκινάει ο Ντάριο Φο το μήνυμα για τη σημερινή Παγκόσμια Μέρα Θεάτρου, που βρίσκει το Ελληνικό Θέατρο σε αναβρασμό. Δεν φτάνει που τα θέατρα σήμερα δεν μπορούν να συντηρηθούν, ιδιαίτερα τα μικρά δεν μπορούν να επιβιώσουν με τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων, οι ηθοποιοί, στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι άνεργοι (πάνω από 90%) και όσοι δουλεύουν αμείβονται με ψίχουλα καθώς οι συλλογικές συμβάσεις καταστρατηγούνται, νέες δεν υπογράφονται γιατί οι θεατρικοί επιχειρηματίες προτείνουν εξευτελιστικούς μισθούς, εμφανίζεται τώρα και η απειλή λουκέτου σε πάρα πολλά θέατρα, μερικά εξ αυτών «ιστορικά».

Συναγερμός έχει χτυπήσει από την περασμένη Πέμπτη σε αρκετά γνωστά θέατρα της Αθήνας όταν άρχισαν να τους επιδίδονται έγγραφα από το Δήμο Αθηναίων (από τη Διεύθυνση Εμπορίου και Ανάπτυξης, Τμήμα Θεαμάτων και λοιπών χώρων), τα οποία ανακοίνωναν τη «σφράγιση του θεάτρου που λειτουργεί χωρίς άδεια», εντός του μηνός Απριλίου. Ο αντιδήμαρχος Γιώργος Αναγνωστόπουλος προτίθεται μάλιστα «να φέρει εις πέρας το θέμα», αναγγέλλοντας ότι επόμενος στόχος του δήμου θα είναι τα bar theatre. Η όλη επιχείρηση δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το πού αποσκοπεί. Ποιους εξυπηρετεί; Πόσο στοιχίζει μια άδεια λειτουργίας; Γιατί τώρα;

Ασφαλώς αν πρόκειται για θέματα ασφάλειας πρέπει να παρθούν μέτρα, αλλά αυτό δεν μπορεί να σημαίνει λουκέτο. Πάντως θυμίζουμε ότι ο νόμος περί θεάτρων του Μεταξά (του 1937) που καθορίζει τα των αδειοδοτήσεων, αφήνει ακάλυπτο το μεγαλύτερο μέρος των υπό λειτουργία σύγχρονων σκηνών.

Το αστικό κράτος χρηματοδοτεί με ταξικά κριτήρια τον πολιτισμό και προωθεί την πλήρη εμπορευματοποίησή του, όπως αποδεικνύει η επιχορήγηση -μέσω ΕΣΠΑ- της έκθεσης «ArtAthina» με 480.000 ευρώ!

Σε σχετική ανακοίνωσή του, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος τονίζει ότι στην τετραήμερη, καθαρά εμπορική, έκθεση «ArtAthina» συμμετέχουν «επιλεγμένοι από τους εμπόρους, καλλιτέχνες». Η φετινή επιχορήγηση της "Αrt Athina" είναι τριπλάσια «της ετήσιας επιχορήγησης από το ΥΠΠΟ του ΕΕΤΕ, συλλογικού φορέα των 5.000 εικαστικών, προκειμένου να ικανοποιήσει το σύνολο των αναγκών του, μεγάλες εκθέσεις με ανοιχτές προσκλήσεις προς το σύνολο των καλλιτεχνών»!

Προσθέτει ότι το υπουργείο αδιαφόρησε για το φετινό πρόγραμμα που κατέθεσε το ΕΕΤΕ, για τη δημιουργία σημαντικών εικαστικών δράσεων (μεγάλη ιστορική έκθεση «Τέχνη και Αντίσταση 1936 - 2013», επανενεργοποίηση του θεσμού της «Πανελλήνιας Καλλιτεχνικής Εκθεσης», το 4ο Συνέδριο Εικαστικών Τεχνών, το Διαβαλκανικό Συμπόσιο Εικαστικής Δημιουργίας, Συμπόσιο Χαρακτικής, κ.ά.).

Σημειώνει ότι το πρόβλημα δεν είναι η «ARTATHINA», αλλά το ότι το κράτος, αντί να στηρίζει «θεσμούς που αναπτύσσουν και προάγουν την ελεύθερη καλλιτεχνική δημιουργία, στηρίζει απλόχερα, με δημόσιο χρήμα, ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα που ανεβοκατεβάζουν αξίες, παρεμβαίνουν στο περιεχόμενο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, δράσεις ακριβές και απλησίαστες για τον πολύ κόσμο. Την ίδια στιγμή «για οικονομία», η κυβέρνηση συρρικνώνει την Αρχαιολογική Υπηρεσία και διαλύει τις υπηρεσίες του Πολιτισμού, για να εξοικονομήσει, όπως ακούγεται, μόνον 450.000 ευρώ και καταργεί ουσιαστικά και τις ελάχιστες συντάξεις που δίνονταν σε κλάδους καλλιτεχνών, που είναι παντελώς ανασφάλιστοι».

Το έργο του Μάριου Ποντίκα «Θεατές» από σήμερα μέχρι τις 24/5 θα παίζεται στην Επί (Πλαγίας) Σκηνή (Κεντρική Σκηνή) του Εθνικού Θεάτρου. Σε ένα δωμάτιο άθλιου ξενοδοχείου, ένας «θεατής» παρακολουθεί από μία τρύπα στον τοίχο το δράμα ενός ανάπηρου πρώην ταγματασφαλίτη και της γυναίκας του. Την τρομερή μαρτυρία του θα μοιραστεί και με τη δική του σύντροφο, καθώς το κοινό κρυφοκοιτάει τώρα τη δική του ιστορία. Ενα έργο που, αν και γραμμένο 40 περίπου χρόνια πριν, αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρο. Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου. Σκηνικά - κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Παίζουν: Στεφανία Γουλιώτη, Νικόλας Παπαγιάννης, Αλκηστις Πουλοπούλου, Νίκος Ψαρράς.

Η επίθεση που δέχεται το σύνολο της εργατικής τάξης έχει έκφραση και στους εργαζόμενους στο χώρο του θεάματος - ακροάματος. Η μάχη της υπογραφής συλλογικής σύμβασης στους ηθοποιούς χωρίς καμιά μείωση αφορά όλους τους εργαζομένους του χώρου. Η προκλητική στάση της εργοδοτικής πλευράς (Πανελλήνια Ενωση Ελεύθερου Θεάτρου - ΠΕΕΘ) να μιλάει για 20% μείωση και για εφαρμογή τρίχρονης παραμονής των νέων ηθοποιών σε μισθούς πολύ κατώτερους από των παλαιών ανοίγει τον ασκό του Αιόλου σε έναν κλάδο που μαστίζεται από υψηλά ποσοστά ανεργίας, όπου η πλειοψηφία των νέων ηθοποιών αδυνατούν να κολλήσουν έστω κι ένα ένσημο στην ειδικότητά τους. Είναι αποτέλεσμα των αντικειμενικών εξελίξεων στο χώρο του θεάματος - ακροάματος όπου οι μεγαλύτεροι επιχειρηματίες του χώρου απαιτούν εργαζόμενους - σκλάβους του 21ου αιώνα με μισθό που δε θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες τους, χωρίς ένσημα και χωρίς δικαιώματα.

Ομως δυστυχώς οι ηθοποιοί και οι εργαζόμενοι στο χώρο, ενώ πάρθηκε απόφαση για απεργία το περασμένο Σαββατοκύριακο από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ακροάματος Θεάματος, δεν συμμετείχαν. Ελάχιστα ήταν τα θέατρα που οι εργαζόμενοι έκαναν απεργία, όπου πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και την παράταξη που στηρίζουν αυτές οι δυνάμεις στο ΣΕΗ, τη «Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών». Η απεργία υπονομεύτηκε ουσιαστικά από άλλες δυνάμεις στο ΔΣ του Σωματείου, αφού ακόμα και μέλη του ΔΣ, που ανήκουν στις άλλες παρατάξεις δεν απήργησαν.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ για το βιβλίο με τίτλο «Κανόνες πλοήγησης στο πέλαγος του βιβλίου - Από τον Ομηρο στον Γουτεμβέργιο και από εκεί στο ηλεκτρονικό βιβλίο - Τι κάνουμε σήμερα;» διοργανώνει (28 - 30/3), στον κινηματογράφο «Τριανόν» ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου.

ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΕΡΓΟ του Μίκη Θεοδωράκη «Αξιον Εστί», σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, θα παρουσιάσει (30/3, 9 μ.μ.) το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, στο αμφιθέατρο του Σχολείου (Σύμης 5, Ιλιον). Το έργο θα αποδώσουν σολίστες, συμφωνική και λαϊκή ορχήστρα, καθώς και η χορωδία του σχολείου.