ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ

Στο «έλεος» της εγκατάλειψης

Η αφίσα του 44ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Προς «λουκέτο» οδεύει, ουσιαστικά, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Οπως κατήγγειλε ο πρόεδρός του, Διαγόρας Χρονόπουλος, σε συνέντευξη Τύπου (27/11) στο πλαίσιο του 44ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, «το Κέντρο δεν έχει λεφτά κι αν σε ένα μήνα δε λάβουμε από το ΥΠΠΟ αυτά που μας οφείλει, σταματάμε από το Γενάρη του 2004 κάθε έγκριση για επιχορήγηση ταινίας».

Σημείωσε, επίσης, ότι ενώ το ΕΚΚ χρηματοδοτεί το μεγαλύτερο αριθμό ταινιών που έχει ποτέ εγκρίνει τα τελευταία χρόνια, παράλληλα κινδυνεύει να αναστείλει τις εγκρίσεις, αφού το ΥΠΠΟ του οφείλει 4,2 εκατ. ευρώ από τα 5 εκατ. συνολικής ετήσιας επιχορήγησης! Το ΕΚΚ είναι συμπαραγωγός σε 23 ταινίες μεγάλου μήκους, από τις οποίες 5 βρίσκονται σε εξέλιξη και 18 σύντομα ξεκινούν γυρίσματα. «Κι αν έχουμε εξοφλήσει μέχρι στιγμής τις δόσεις μας, αυτό οφείλεται στα μικρά έσοδα του Κέντρου και στα 3,5 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 3% της επιστροφής φόρου», κατέληξε.

Το ΥΠΠΟ σε ανακοίνωσή του απαντά, ουσιαστικά, ότι δε φταίει το κράτος... αλλά το Κέντρο!: «(...) Το πρόβλημα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου δεν είναι η χρηματοδότησή του από το κράτος, αλλά η επωφελής και αποτελεσματική διάθεση και επένδυση των χρημάτων που το κράτος καταβάλλει»! Αναφέρει τα ποσά που προϋπολογίζονται από το ελληνικό δημόσιο προς το ΕΚΚ και προσθέτει πως ο πρόεδρός του ήξερε από τις 26/11 «ότι η τελευταία δόση των 3.600.000 ευρώ εγκρίθηκε και είναι έτοιμη για εκταμίευση» μέχρι τις 3/12. Λες και το πρόβλημα είναι το τι λένε ότι θα δώσουν και όχι πόσο, πότε και πώς τα δίνουν...

Η κυβερνητική αδιαφορία για την εθνική κινηματογραφία αναδείχτηκε και την Τρίτη, στη Θεσσαλονίκη, στη συνέντευξη της Πανελλήνιας Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Ο πρόεδρός της, Κώστας Τερζής, αναφερόμενος στις υπουργικές εξαγγελίες για «σχολή κινηματογράφου», σημείωσε ότι «είναι μια επανάληψη καθιερωμένων πια δηλώσεων», αλλά «οι πληροφορίες, από τους ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη και από το ΑΠΘ, όπου θα βρίσκεται η υπό ίδρυση σχολή και από τη Σχολή Καλών Τεχνών, λένε ότι πολύ απέχουμε από την ίδρυση μιας τέτοιας σχολής. Ακόμα και τα κονδύλια για την ίδρυσή της αναζητούνται στα επόμενα χρόνια». Θύμισε, επίσης, ότι από καιρό τα κινηματογραφικά σωματεία κατέθεσαν στο ΥΠΠΟ ολοκληρωμένο σχέδιο για την ίδρυση σχολής, αλλά απάντηση δε δόθηκε.

Για την παραγωγή υπογράμμισε πως «τα πράγματα κάθε άλλο παρά δείχνουν ότι υπάρχει μια επιθετική πολιτική προώθησης του κινηματογράφου εκτός Ελλάδας» και ότι «για οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια, σε οποιονδήποτε τομέα, χρειάζονται πολιτική βούληση και χρήματα. Στον κινηματογραφικό χώρο και όχι μόνο και τα δύο αναζητούνται».

ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ» ΚΟΝΔΥΛΙΑ

Σαφής ταξικός προσανατολισμός

Αρχαία Ολυμπία: Σε αρχαιολογικούς χώρους όπως αυτούς - έστω και με δεδομένη τη σημαντικότητά τους -ουσιαστικά «αρχίζει» και «τελειώνει» ό,τι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση ως αρχαιολογική πολιτιστική κληρονομιά

Η βασική διαπίστωση ότι τα λεφτά που δίνει το κράτος για τον πολιτισμό είναι σχεδόν ...«εξανεμισμένα», όταν πρόκειται για την ενίσχυση και ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού, σε αντίθεση με την ενίσχυση των «πολιτιστικών» αναγκών του κεφαλαίου, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο με τη χτεσινή, τρίτη κατά σειρά συνεδρίαση της επιτροπής παρακολούθησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Πολιτισμός 2000-2006».

Πρόκειται για τον «έλεγχο» της διαχείρισης και κατανομής των κοινοτικών κονδυλίων για τον πολιτισμό, βασικό μέρος των οποίων καλύπτεται από το «πολιτιστικό» κομμάτι του Γ΄ ΚΠΣ. Τα κοινοτικά «πολιτιστικά» κονδύλια που διαχειρίζεται το ελληνικό δημόσιο το συγκεκριμένο διάστημα είναι: 1,45 δισεκατομμύρια ευρώ από το Γ΄ ΚΠΣ, 605 εκατ. ευρώ από το ΕΠ «Πολιτισμός», 550 εκατ. ευρώ από τα ΠΕΠ, 120 εκατ. ευρώ από την «Κοινωνία της Πληροφορίας», 103 εκατ. ευρώ από τα προγράμματα για την «απασχόληση» και 93 εκατ. ευρώ από διάφορες κοινοτικές «πηγές».

Σύμφωνα με τη χτεσινή παρουσίαση, το 36% αυτών των ποσών κατανέμεται στους αρχαιολογικούς χώρους, το 31% στα μουσεία και το 33% στο «σύγχρονο πολιτισμό». Να σημειωθεί ότι η υψηλή «απορροφητικότητα» που εμφανίζει το υπουργείο Πολιτισμού στα κοινοτικά κονδύλια - σε σχέση με άλλους κρατικούς φορείς - σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Στο «έμμεσα» περιλαμβάνονται επιλεγμένοι αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία, αφού, ουσιαστικά, η διαχείριση του συνόλου της αρχαιολογικής πολιτιστικής κληρονομιάς γίνεται με βασικό κριτήριο τις «ανάγκες» των «ολυμπιακών» ή των «μεγάλων» έργων, δηλαδή των εργολάβων.

Χαρακτηριστικό για τον ταξικό χαρακτήρα της διαχείρισης αυτών των προγραμμάτων είναι το γεγονός ότι ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης είναι από μόνος του ξεχωριστό «μέτρο», με τίτλο «Ολοκλήρωση Μητροπολιτικών Συνεδριακών και Πολιτιστικών Κέντρων» και με προϋπολογισμό 29 εκατομμύρια ευρώ, τα μισά σχεδόν από τα 62 εκατομμύρια ευρώ που προϋπολογίζονται για τα 13 έργα στο μέτρο «Ενίσχυση υποδομών και μεγάλων επικοινωνιακών γεγονότων σύγχρονου πολιτισμού»...

«Κατηγορώ» του τηλεοπτικού αίσχους

Διακήρυξη της «Δημοτικής Πρωτοβουλίας Ζωγράφου»

Η «Δημοτική Πρωτοβουλία Ζωγράφου», που έχει να επιδείξει μια παραδειγματική πολιτιστική δραστηριότητα με τις «συναντήσεις λόγου, τέχνης, πολιτισμού», που διοργανώνει κάθε βδομάδα, πήρε μια αξιέπαινη πρωτοβουλία. Να συγκεντρώσει υπογραφές δημοτών και γενικότερα πολιτών της Αθήνας, σε μια διακήρυξη κατά της τηλεοπτικής, κοινωνικά επικίνδυνης, αθλιότητας που μας κυριεύει. Ηδη, ένας σημαντικός αριθμός πολιτών, διαφόρων επαγγελμάτων έχουν υπογράψει τη διακήρυξη, ενώ συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών. Αξίζει να παραθέσουμε αυτή την καίρια διακήρυξη:

«Φτάνοντας, στο βαθύτερο βάθος της κακής αισθητικής, της βίας, της πορνογραφίας, της κακογουστιάς και της ασυδοσίας, καθοδηγούμενη μόνο από το κυνήγι του χρήματος και της ακροαματικότητας, η τηλεόραση - ιδιωτική και κρατική - στη χώρα μας ξεπέρασε τα όρια κάθε ανοχής και έγινε άκρως επικίνδυνη...

Η ποιότητα των προγραμμάτων, ο λόγος, η θεματολογία, η φόρμα, το περιεχόμενο, η εικαστική, η δραματουργία, η σκηνοθεσία, η τεχνική, το όλο οικοδόμημα γίνεται με τα πιο φθηνά και ευτελή υλικά, κάνοντας την, ήδη, βεβαρημένη καθημερινότητά μας μαρτύριο. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί έγιναν οι προθάλαμοι κραυγών νεαρών παλλακίδων, χώροι μιμητισμού κανιβάλων, αίθουσες μασάζ και "αστερικού" αποπροσανατολισμού. Σφαγεία ανθρώπων και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Χώροι καταστροφής καλλιτεχνών, δημοσιογράφων, τεχνικών, παρουσιαστών, ταλέντων και κάθε δημιουργικής διάθεσης.

Το "αίμα" των τηλεοπτικών καναλιών, της ακροαματικότητας και του ανταγωνισμού τρέχει ασταμάτητα μέσα στα σπίτια μας. Μας το βάζουν στα πιάτα μας, στο μυαλό και την ψυχή μας, στην προσπάθειά τους να μας μετατρέψουν σε βαμπίρ. Να μας κάνουν καταναλωτικά ζόμπι, χωρίς κρίση και λογική. Ατομα χωρίς αντίσταση, θεατές ενός θεάματος βίας, πορνείας, αναξιοκρατίας, τυχοδιωκτισμού, θλίψης, προχειρότητας, ατομικισμού, μιας ζωής χωρίς αξίες.

Οι ειδήσεις έχασαν την αποστολή τους και την αξιοπιστία τους. Το κύρος της ήρεμης και της σωστής πληροφόρησης το μετέτρεψαν σε φωνές ντελάληδων, που διαλαλούν την πραμάτεια τους. Ο θάνατος, το ατύχημα, οι φυσικές καταστροφές, το κρύο, η ζέστη, όλα αυτά τα φαινόμενα, για την τηλεόραση των προϊόντων έγιναν κράχτης διαφημίσεων.

Εκείνος ο χώρος που δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση, όπως είναι φυσικό, είναι η νεολαία, που την ετοιμάζουν να αποδεχτεί τη ζωή που της δημιουργούν. Μια ζωή παραγωγής χειροκροτητών. Μια ζωή χωρίς οράματα και φαντασία. Μια ζωή συμβιβασμένων ανθρώπων.

Η τηλεόραση των σούπερ μάρκετ έχει τη δική της μεγάλη και καθοριστική συνεισφορά στην εξάπλωση της βίας, της ασχήμιας, της αγραμματοσύνης και των ναρκωτικών.

Το κράτος, η πολιτεία, το Κοινοβούλιο στέκονται θεατές σ' αυτή τη διαβρωτική για τον πολιτισμό και τον τόπο μας κατάσταση. Ανέχονται τους κερδοσκόπους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σταθμών και επιτρέπουν στην κρατική τηλεόραση να ακολουθεί την, προς τα κάτω, πορεία του ανταγωνισμού.

Επειδή, τελειώνουν οι ευκαιρίες. Επειδή κάθε μέρα που περνάει μικραίνουν οι αντιστάσεις μας, καθώς ο ρόλος της εικόνας γίνεται καταλυτικός στη σκέψη και στο συναίσθημά μας. Επειδή οι τηλεοπτικοί σταθμοί είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την άθλια πορεία τους προς την ακόμη μεγαλύτερη αθλιότητα. Πρέπει, εμείς, η ίδια η ελληνική κοινωνία, από μόνη της, να αντιδράσει συντονισμένα και αποφασιστικά απέναντι σ' αυτή τη λαίλαπα που μας προέκυψε.

Καλούμε κάθε πολιτικό και πολιτιστικό χώρο, κάθε φορέα και κάθε καλοπροαίρετο άτομο ή κοινωνική ομάδα να συνταχτεί μαζί μας και να καταγγείλει - σε πρώτη φάση - αυτή την κατάσταση. Επίσης, καλούμε όλον τον κόσμο που συμμερίζεται τις απόψεις μας, να βρει, και από μόνος του, τους τρόπους εκείνους που θα αντισταθεί ατομικά ή ομαδικά σε αυτόν τον κίνδυνο, που πήρε τη μορφή κοινωνικής επιδημίας».