Η «Δημοτική Πρωτοβουλία Ζωγράφου», που έχει να επιδείξει μια παραδειγματική πολιτιστική δραστηριότητα με τις «συναντήσεις λόγου, τέχνης, πολιτισμού», που διοργανώνει κάθε βδομάδα, πήρε μια αξιέπαινη πρωτοβουλία. Να συγκεντρώσει υπογραφές δημοτών και γενικότερα πολιτών της Αθήνας, σε μια διακήρυξη κατά της τηλεοπτικής, κοινωνικά επικίνδυνης, αθλιότητας που μας κυριεύει. Ηδη, ένας σημαντικός αριθμός πολιτών, διαφόρων επαγγελμάτων έχουν υπογράψει τη διακήρυξη, ενώ συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών. Αξίζει να παραθέσουμε αυτή την καίρια διακήρυξη:

«Φτάνοντας, στο βαθύτερο βάθος της κακής αισθητικής, της βίας, της πορνογραφίας, της κακογουστιάς και της ασυδοσίας, καθοδηγούμενη μόνο από το κυνήγι του χρήματος και της ακροαματικότητας, η τηλεόραση - ιδιωτική και κρατική - στη χώρα μας ξεπέρασε τα όρια κάθε ανοχής και έγινε άκρως επικίνδυνη...

Η ποιότητα των προγραμμάτων, ο λόγος, η θεματολογία, η φόρμα, το περιεχόμενο, η εικαστική, η δραματουργία, η σκηνοθεσία, η τεχνική, το όλο οικοδόμημα γίνεται με τα πιο φθηνά και ευτελή υλικά, κάνοντας την, ήδη, βεβαρημένη καθημερινότητά μας μαρτύριο. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί έγιναν οι προθάλαμοι κραυγών νεαρών παλλακίδων, χώροι μιμητισμού κανιβάλων, αίθουσες μασάζ και "αστερικού" αποπροσανατολισμού. Σφαγεία ανθρώπων και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Χώροι καταστροφής καλλιτεχνών, δημοσιογράφων, τεχνικών, παρουσιαστών, ταλέντων και κάθε δημιουργικής διάθεσης.

Το "αίμα" των τηλεοπτικών καναλιών, της ακροαματικότητας και του ανταγωνισμού τρέχει ασταμάτητα μέσα στα σπίτια μας. Μας το βάζουν στα πιάτα μας, στο μυαλό και την ψυχή μας, στην προσπάθειά τους να μας μετατρέψουν σε βαμπίρ. Να μας κάνουν καταναλωτικά ζόμπι, χωρίς κρίση και λογική. Ατομα χωρίς αντίσταση, θεατές ενός θεάματος βίας, πορνείας, αναξιοκρατίας, τυχοδιωκτισμού, θλίψης, προχειρότητας, ατομικισμού, μιας ζωής χωρίς αξίες.

Οι ειδήσεις έχασαν την αποστολή τους και την αξιοπιστία τους. Το κύρος της ήρεμης και της σωστής πληροφόρησης το μετέτρεψαν σε φωνές ντελάληδων, που διαλαλούν την πραμάτεια τους. Ο θάνατος, το ατύχημα, οι φυσικές καταστροφές, το κρύο, η ζέστη, όλα αυτά τα φαινόμενα, για την τηλεόραση των προϊόντων έγιναν κράχτης διαφημίσεων.

Εκείνος ο χώρος που δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση, όπως είναι φυσικό, είναι η νεολαία, που την ετοιμάζουν να αποδεχτεί τη ζωή που της δημιουργούν. Μια ζωή παραγωγής χειροκροτητών. Μια ζωή χωρίς οράματα και φαντασία. Μια ζωή συμβιβασμένων ανθρώπων.

Η τηλεόραση των σούπερ μάρκετ έχει τη δική της μεγάλη και καθοριστική συνεισφορά στην εξάπλωση της βίας, της ασχήμιας, της αγραμματοσύνης και των ναρκωτικών.

Το κράτος, η πολιτεία, το Κοινοβούλιο στέκονται θεατές σ' αυτή τη διαβρωτική για τον πολιτισμό και τον τόπο μας κατάσταση. Ανέχονται τους κερδοσκόπους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σταθμών και επιτρέπουν στην κρατική τηλεόραση να ακολουθεί την, προς τα κάτω, πορεία του ανταγωνισμού.

Επειδή, τελειώνουν οι ευκαιρίες. Επειδή κάθε μέρα που περνάει μικραίνουν οι αντιστάσεις μας, καθώς ο ρόλος της εικόνας γίνεται καταλυτικός στη σκέψη και στο συναίσθημά μας. Επειδή οι τηλεοπτικοί σταθμοί είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την άθλια πορεία τους προς την ακόμη μεγαλύτερη αθλιότητα. Πρέπει, εμείς, η ίδια η ελληνική κοινωνία, από μόνη της, να αντιδράσει συντονισμένα και αποφασιστικά απέναντι σ' αυτή τη λαίλαπα που μας προέκυψε.

Καλούμε κάθε πολιτικό και πολιτιστικό χώρο, κάθε φορέα και κάθε καλοπροαίρετο άτομο ή κοινωνική ομάδα να συνταχτεί μαζί μας και να καταγγείλει - σε πρώτη φάση - αυτή την κατάσταση. Επίσης, καλούμε όλον τον κόσμο που συμμερίζεται τις απόψεις μας, να βρει, και από μόνος του, τους τρόπους εκείνους που θα αντισταθεί ατομικά ή ομαδικά σε αυτόν τον κίνδυνο, που πήρε τη μορφή κοινωνικής επιδημίας».