Ακόμα πιο δύσκολα θα βγάλουν φέτος το χειμώνα οι αγρότες, ιδιαίτερα των ορεινών χωριών, όπου το κρύο είναι αφόρητο και κρατάει πολύ περισσότερο διάστημα, απ' ό,τι στον κάμπο και στις πόλεις. Πολλοί είναι αυτοί που, χωρίς υπερβολή, κάνουν λόγο για «επιστροφή στην εποχή της κουβέρτας». Αλλοι από τα καλοριφέρ επιστρέφουν στις σόμπες πετρελαίου, και άλλοι «πετάνε» ακόμα κι αυτές και χρησιμοποιούν ξυλόσομπες.

Στο «Ρ» μιλάει η Αννέτα Ψωμιάδου, αγρότισσα, από το χωριό Καλλιθέα Ελασσόνας που τονίζει: «Είμαστε πενταμελής οικογένεια και όπως καταλαβαίνετε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και θ' αντιμετωπίσουμε από τις ανατιμήσεις στα καύσιμα, φέτος, θα βάλουν φωτιά στις "τσέπες μας", δεδομένου ότι ζούμε και σε ένα χωριό, κοντά στον Ολυμπο και το κρύο άρχισε ήδη να γίνεται τσουχτερό. Τι να κάνουμε, να μείνουμε χωρίς ζέστη; Να μην ανάβουμε τις σόμπες; Αν δεν ήταν τα παιδιά θα το κάναμε κι αυτό. Η κόρη μου, για παράδειγμα, είναι στη Γ' Τάξη του Λυκείου και πρέπει να 'χει το δικό της χώρο για να διαβάζει, όπου θα καίει τις περισσότερες ώρες τις ημέρας μια σόμπα. Και βεβαίως, ακόμα μια σόμπα καίει για να ζεσταθούν και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Πέρσι ξοδέψαμε συνολικά περίπου 300.000 δραχμές όλο το χρόνο για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης και φέτος θ' αναγκαστούμε να πληρώσουμε περίπου 600.000 δραχμές. Είναι πολύ δύσκολο να τα βγάλουμε πέρα. Είμαστε αγροτική οικογένεια και όπως ξέρετε το εισόδημα των αγροτών κάθε χρόνο μειώνεται όλο και περισσότερο, οι απαιτήσεις για τις σπουδές των παιδιών, είναι μεγάλες και τα έξοδα πολλαπλασιάζονται. Η κυβέρνηση πρέπει να μας απαντήσει. Πού θα βρούμε εμείς τόσα χρήματα για να ζήσουμε, αφού έχουμε μόνο "ψίχουλα". Μπορεί βεβαίως και να μας πει και να κυκλοφορούμε σπίτια μας και με μια κουβέρτα στην πλάτη...».

Η οικογένεια του Κώστα Αλεξίου, από τη Γεράνεια Ελασσόνας, φέτος αποφάσισε να πετάξει τις σόμπες πετρελαίου και να επιστρέψει και πάλι στις ξυλόσομπες. Οπως ο ίδιος τονίζει, θα «γλιτώσει» περίπου, 200.000 δραχμές. «Μη νομίζετε, όμως - μας λέει - ότι και με την ξυλόσομπα είναι και τόσο εύκολα τα πράγματα. Πώς μπορούν, άλλωστε, να είναι εύκολα αφού είμαστε καπνοπαραγωγοί και με χίλια ζόρια επιβιώνουμε. Ετσι, λοιπόν, μπορεί η αγορά πετρελαίου για ορισμένους, να είναι, πλέον, ακατόρθωτη, αλλά και η αγορά ξύλου επιβαρύνει ιδιαίτερα τις τσέπες μας, αφού ένας τόνος ξύλου κοστίζει 27 χιλιάδες δραχμές, ενώ καταναλώνουμε περίπου 5 τόνους το χρόνο. Ζούμε μάλλον στο «χειμώνα» της ΟΝΕ και της ξυλόσομπας και πολύ φοβόμαστε ότι με τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών στα καύσιμα θα ζήσουμε και χειμώνες της κουβέρτας. Φανταστείτε πώς νιώθει ένας συνταξιούχος του ΟΓΑ που καλείται με τις 40.000 δραχμές τη σύνταξη που παίρνει να βρει λεφτά για ν' αγοράσει είτε πετρέλαιο, είτε ξύλα. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι συνεχείς ανατιμήσεις στα καύσιμα, δίνουν ακόμα ένα "χτύπημα" στο αγροτικό εισόδημα, καθώς γίνεται πιο δυσβάσταχτο το κόστος παραγωγής των προϊόντων. Γι' αυτό και πρέπει ν' αντιδράσουμε άμεσα, όλοι όσοι πλήττονται από τις ανατιμήσεις».

Ιδιαίτερα πλήττονται από τις αυξήσεις στα υγρά καύσιμα οι εργαζόμενοι που καθημερινά χρησιμοποιούν αυτοκίνητο για να πάνε στη δουλιά τους, η οποία σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεται σε πολύ μακρινές αποστάσεις από τα σπίτια τους. Η Ελένη Τσαούση, κάτοικος Λάρισας, είναι δασκάλα και διδάσκει σε σχολείο του χωριού Αραδοσίβια. Καθημερινά διανύει με το αυτοκίνητό της περίπου 120 χιλιόμετρα για να πάει στη δουλιά της και να επιστρέψει στη συνέχεια στο σπίτι της. Μιλώντας στο «Ρ» υπογραμμίζει: «Πέρσι το κόστος μετακίνησης, ανερχόταν στις 45.000 δρχ. μηνιαίως και φέτος στις 60.000 δρχ, εξαιτίας των ανατιμήσεων στα καύσιμα. Αν συνυπολογιστούν και τα έξοδα για τη συντήρηση του αυτοκινήτου, το κόστος αυτό φτάνει και στις 70.000 δρχ το μήνα. Και βεβαίως, όλοι μας επιβαρυνόμαστε τις αυξήσεις - "φωτιά" της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης. Είναι πολλές οι οικογένειες, δε, που καλούνται να πληρώσουν πολύ ακριβά τις ανατιμήσεις των καυσίμων, καθώς το χειμώνα πρέπει να δουλεύει ένα μέλος της οικογένειας μόνο για να πληρώσει τα καύσιμα».

Ακριβά πληρώνουν τις ανατιμήσεις στα καύσιμα και οι αυτοκινητιστές ΤΑΧΙ, καθώς το κόστος μετακίνησης και συντήρησης έχει φτάσει στα ύψη. Πολλοί, μάλιστα, αναγκάζονται να δουλεύουν διπλοβάρδιες για να καλύψουν τα έξοδά τους και να μείνει και ένα μεροκάματο για να μπορούν να επιβιώσουν οι οικογένειές τους. Μιλώντας στο «Ρ» ο Αιμίλιος Γίτσης, αυτοκινητιστής ταξί στη Λάρισα και στέλεχος της παράταξης «Ενωτική Προοδευτική Συνεργασία Αυτοκινητιστών ΤΑΞΙ» τονίζει: «Πέρσι το κόστος αγοράς πετρελαίου για τα ταξί έφτανε στις 12 με 13 δραχμές το χιλιόμετρο και φέτος έφτασε στις 30. Δηλαδή, χρειαζόμαστε περίπου 6 χιλιάδες δραχμές την ημέρα μόνο για πετρέλαιο και άλλα τόσα για τη συντήρηση των αυτοκινήτων. Δεν πρέπει να κρύψουμε το γεγονός ότι μειώνονται συνεχώς και οι πελάτες μας, που στην πλειοψηφία τους είναι εργαζόμενοι και γενικότερα άνθρωποι του μόχθου, οι οποίοι ζουν με ισχνά εισοδήματα. Θα περάσουμε ένα πολύ δύσκολο χειμώνα. Οι αυτοκινητιστές ταξί είναι οργισμένοι και αγανακτισμένοι και έχουν τη θέληση ν' αγωνιστούν. Ομως, η Ομοσπονδία Αυτοκινητιστών Ταξί, σε πλήρη αναντιστοιχία με την αγωνιστική τους διάθεση, αφού έριξε κάποιες τουφεκιές στον αέρα, δε λαμβάνει καμία απόφαση για αγωνιστικές κινητοποιώντας, εμμένοντας στην τακτική της συναίνεσης με την κυβερνητική πολιτική. Γι' αυτό και πρέπει ν' αναλάβει τις ευθύνες της».