Ενώ δεν αποκλείεται να περικοπεί και άλλο τμήμα της εργολαβίας, το έργο "πνίγεται" στις οικονομικές υπερβάσεις και παραμένει άγνωστο πότε θα ολοκληρωθεί
Τα προβλήματα του μετρό της Αθήνας είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που αντιμετωπίζει ο "μετροπόντικας" στην οδό Πανεπιστημίου. Το έργο κινδυνεύει με γενικό βάλτωμα, καθώς οι εργολάβοι εμμένουν στις παράλογες αξιώσεις για "πανωπροίκια" αρκετών δισ. δρχ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα νέο μπαράζ καθοριστικών διαπραγματεύσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των εργολάβων αναμένεται να ξεκινήσει σε 10-15 μέρες, που μπορεί να τινάξουν στον αέρα το έργο. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι εργολάβοι ενθαρρημένοι από την ανάληψη της Ολυμπιάδας του 2004 (και άρα από τη βιασύνη της κυβέρνησης να ολοκληρώσει το έργο) συνεχίζουν την εκβιαστική και αδιάλλακτη στάση τους. Η κυβέρνηση έχει υποκύψει μέχρι στιγμής και δέχεται να πληρώσει ένα "πανωπροίκι" γύρω στα 27 δισ. δρχ., αλλά οι εργολάβοι ζητούν πλέον τουλάχιστον άλλα 11,5 δισ. (70 εκατ. μάρκα). Αν όμως δεχτεί κάτι τέτοιο η κυβέρνηση, είναι υποχρεωμένη να υπογράψει μια νέα σκανδαλώδη συμπληρωματική σύμβαση, που θα πρέπει να φέρει για επικύρωση στη Βουλή, καθώς οι όροι για να πληρωθούν τα χρήματα αυτά δεν περιλαμβάνονται στην υπάρχουσα σύμβαση. Ετσι η κυβέρνηση έχει δύο επιλογές: Η θα υποκύψει ή θα προχωρήσει στην περικοπή και άλλου τμήματος του τεχνικού αντικειμένου της εργολαβίας, δηλαδή του τμήματος Σύνταγμα - Δάφνη.
Να σημειώσουμε ότι μέχρι στιγμής - εξαιτίας βέβαια της απληστίας των εργολάβων και της υποχωρητικής στάσης της κυβέρνησης - ενώ παραμένει αδιευκρίνιστο πότε θα ολοκληρωθεί το έργο, οι οικονομικές υπερβάσεις έφτασαν το 17%, δηλαδή υπερβαίνουν τα 65 δισ. δρχ.!
Επίσης οι τρεις εργολαβίες που αναμένεται να δημοπρατηθούν (αν βέβαια ξεπεραστούν τα προβλήματα με τα αρχαία και τη Μητρόπολη), για να ολοκληρωθεί το τμήμα Σύνταγμα - Κεραμεικός, που έχει ήδη περικοπεί, θα στοιχίσουν 18 δισ. δρχ. περίπου.
Στο μεταξύ στην Πανεπιστημίου μόλις χτες, ύστερα από 10 μέρες, άρχισε να ξεμπλοκάρει ο "μετροπόντικας" και να διανοίγει τη σήραγγα έστω και με... βήματα χελώνας. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε να γεμίσουν τα σπηλαιώματα με πάνω από 1.300 κυβικά μπετόν. Πάντως η Πανεπιστημίου δεν προβλέπεται να δοθεί σύντομα ολόκληρη στην κυκλοφορία (ίσως μέχρι την Πέμπτη να δοθεί μία ακόμη λωρίδα κυκλοφορίας) και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί αν μέχρι να φτάσει στο σταθμό της Ακαδημίας δεν ξαναπέσει ο "μετροπόντικας" σε νέα πηγάδια...
Στον "αέρα" βρίσκεται το έργο του μετρό και στη Θεσσαλονίκη, μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης και την επιστολή της αρμόδιας Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία απειλεί ακόμα και με περικοπή των κοινοτικών κονδυλίων για το έργο.
Οι εξελίξεις αυτές, καθώς και πληροφορίες που κάνουν λόγο ακόμα και για εγκατάλειψη από την κυβέρνηση της κατασκευής του έργου, έχουν προκαλέσει την έντονη ανησυχία των κατοίκων και οι βουλευτές του ΚΚΕ Στ. Παναγιώτου και Μ. Μπόσκου έφεραν το συγκεκριμένο θέμα στη Βουλή με Ερώτησή τους προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη.
"Τυχόν αποφάσεις που θα ακυρώνουν την κατασκευή του μετρό θα είναι καταστροφικές για τη Θεσσαλονίκη, που ήδη ασφυκτιά και υποφέρει", τονίζουν οι βουλευτές και ρωτούν τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ:
Η πρώτη αναφέρεται σε δυο 70χρονους κατοίκους του χωριού Μαυροβούνι της Λάρισας, οι οποίοι παρήγγειλαν σε Αλβανό λαθρομετανάστη - προσφέροντάς του αμοιβή ενός εκατομμυρίου δραχμών - τη δολοφονία ενός συνομήλικου συγχωριανού τους, με τον οποίο είχαν παλιές διαφορές. Ομως, ο Αλβανός όχι μόνο δε δέχτηκε να εκτελέσει την "παραγγελιά", αλλά έσπευσε να προειδοποιήσει το υποψήφιο θύμα για τις προθέσεις των συγχωριανών του και στη συνέχεια ενημερώθηκαν και οι αρμόδιες αρχές.
Η δεύτερη αφορά τον Βασίλη Ντόρη, Ελληνα από την Αλβανία που εργαζόταν στον Τύρναβο, ο οποίος έσπευσε με αυτοθυσία να σώσει δυο συνανθρώπους του που είχαν πέσει σε δεξαμενή τσίπουρου, με αποτέλεσμα να χάσει ο ίδιος τη ζωή του.
Στην πρώτη περίπτωση αποδεικνύεται ότι η "εγκληματική ιδιοσυγκρασία" δε συνάδει αναγκαστικά με τους Αλβανούς, αλλά ενίοτε αποτελεί ίδιον κάποιων, "υπεράνω πάσης υποψίας", συμπατριωτών μας. Στη δεύτερη, ότι η εργατική αλληλεγγύη δε σταματάει μπροστά σε εθνικές, φυλετικές και άλλες διαφορές.
Η συμπεριφορά κι αυτών των λίγων θα ήταν διαφορετική, αν στα ΜΜΕ προβάλλονταν και θετικά παραδείγματα, όπως αυτά στο Μαυροβούνι και στον Τύρναβο της Λάρισας.
Και, φυσικά, οι κυβερνώντες, το ελληνικό κράτος - που έχει την πρώτη και κύρια ευθύνη - πρέπει να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, με τη νομιμοποίηση των μεταναστών που έχουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και την ισότιμη ένταξή τους στο εργατικό δυναμικό της χώρας μας. Ετσι και τα προβλήματα που δημιουργούνται στην αγορά εργασίας - χαμηλά μεροκάματα, ζημιά στα ασφαλιστικά ταμεία από τη μη ασφάλιση των λαθρομεταναστών κ. ά. - και το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού θα αντιμετωπιστούν. Αλλά πώς να προχωρήσουν σε τέτοια μέτρα οι κυβερνώντες, αφού αυτή η κατάσταση τους βολεύει; Μόνο ένα κίνημα διεκδίκησης Ελλήνων και ξένων εργαζομένων μπορεί να τα επιβάλει.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ