Γιατί, πέρα από αόριστες και ανέξοδες υποσχέσεις, ο κ. Βρούτσης δεν δεσμεύτηκε σε τίποτα απέναντι στη διοίκηση του ΕΑΚ και στους παράγοντες των αθλητικών σωματείων που συνάντησε στο διάβα του.

Αναφέρθηκε στους ελέγχους στατικής επάρκειας που ξεκίνησαν επί θητείας του, λέγοντας πως «όταν και όποτε ξανανοίξουν, όλα θα γίνουν με νόμιμο τρόπο». Θέλησε έτσι να κρύψει τον πραγματικό υπαίτιο αυτής της κατάστασης, που είναι και η δική του κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, που άφησαν τις αθλητικές εγκαταστάσεις της χώρας να ρημάξουν από την υποχρηματοδότηση. Προφανώς και δεν αντιλέγει κανείς να ελεγχθούν όλα τα αθλητικά στάδια και οι εγκαταστάσεις του ΕΑΚ, όμως το γεγονός ότι ήρθε και έβαλε «λουκέτο» δεν λύνει το πρόβλημα.

Γιατί το μόνο στο οποίο αναφέρθηκε ήταν αόριστα χρονοδιαγράμματα και υπό σύσταση μελέτες, χωρίς συγκεκριμένο χρόνο παράδοσης των έργων ώστε να ξαναλειτουργήσουν. Παράλληλα προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας ένα ακόμα ψέμα, ότι όσες ανοίγουν 9 μήνες μετά το «λουκέτο» ανοίγουν απόλυτα ασφαλείς. Προφανώς ο κ. υπουργός σκόπιμα κάνει πως δεν ξέρει ότι το κλειστό κολυμβητήριο άνοιξε χωρίς να λειτουργούν αποδυτήρια και κερκίδες, ενώ τα κλειστά της Νεάπολης και του Αγ. Θωμά έχουν πάρει προσωρινές άδειες πυρασφάλειας και χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις. Ιδιαίτερα για το κλειστό της Νεάπολης δεν είπε τίποτα αναφορικά με το γεγονός ότι η κατασκευή του ιδιόκτητου γηπέδου «Αρένα» έχει «κλέψει» ζωτικό χώρο του κλειστού, με επιπτώσεις και στα ζητήματα αυτά, καθώς αποκλείει μέρος της εξόδου των φιλάθλων των βορινών του κερκίδων, που συνορεύουν με την εγκατάσταση.

Γιατί, παρά τους ανέξοδους πανηγυρισμούς για τη μόνιμη αύξηση της χρηματοδότησης κατά 75,3% του ΕΑΚ Λάρισας στο 1,3 εκατ. ευρώ, παρέλειψε να πει ότι το συνολικό ποσό της επιχορήγησης δεν ακουμπά ούτε εκείνο του 2010, που ήταν στα 1,7 εκατ. ευρώ. «Ξέχασε» να αναφέρει ότι για 14 χρόνια, και με κυβερνήσεις της ΝΔ αυτό το διάστημα, η τακτική επιχορήγηση δεν ξεπέρασε ποτέ τα 750.000 ευρώ και, φυσικά, τα τελευταία δύο χρόνια, με τις τεράστιες αυξήσεις στην ενεργειακή δαπάνη, το ΕΑΚ έφτασε στα όρια της λειτουργίας του. Επίσης, δεν είπε κουβέντα για την ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του ΕΑΚ Λάρισας με μόνιμο προσωπικό, καθώς οι λιγοστοί υπάλληλοί του (10), παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλουν, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στη συντήρηση των τεράστιων σε έκταση εγκαταστάσεων.

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι το «λουκέτο» στις αθλητικές υποδομές της χώρας έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, γιατί άφησαν τα στάδια σ' αυτήν την άθλια κατάσταση. Ευθύνη έχουν και οι διορισμένες από τις κυβερνήσεις διοικήσεις των ΕΑΚ, που ενώ γνώριζαν τα προβλήματα που υπάρχουν και τις αιτίες που τα δημιουργούν, δηλαδή τη διαχρονική υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της υπηρεσίας, δεν πήραν τα απαραίτητα μέτρα.

Η ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδίου συντήρησης και αποκατάστασης των όποιων προβλημάτων δημιουργούνται, αλλά και σχεδίου κατασκευής νέων σταδίων, δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, αλλά πολιτικής επιλογής, που θέτει για άλλη μια φορά στο ζύγι του «κόστους - οφέλους» τις λαϊκές ανάγκες, στον αντίποδα των δισεκατομμυρίων ευρώ για τις ΝΑΤΟικές δαπάνες, τις επενδύσεις και την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να προλάβει νέα «Τέμπη», έκλεισε τα πάντα, ιδιαίτερα όσον αφορά Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και χώρους που φτιάχτηκαν ή ανακαινίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με ό,τι σημαίνει αυτό για τους αθλητές των σωματείων σε κάθε περιοχή. Ταυτόχρονα επιχειρεί να ανοίξει τον δρόμο με τις ΣΔΙΤ για την κατασκευή νέων αθλητικών σταδίων, που θα χρηματοδοτηθούν αδρά από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους και που μέσα από άλλη οδό θα ξαναπεράσουν στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.

Σήμερα, αξιοποιώντας τη χρόνια εγκατάλειψη των αθλητικών εγκαταστάσεων, η κυβέρνηση προχωρά πιο γρήγορα στην ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον χώρο του αθλητισμού μέσω της εφαρμογής όλων των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων, που αποδίδονται και με τα λόγια του υφυπουργού Αθλητισμού Νικητιάδη το 2011, που έλεγε στη Βουλή: «Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουνε. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις κατευθύνσεις, και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατεύθυνση που δίνει και η ΕΕ...». Με λίγα λόγια, ο αθλητισμός είναι εμπόρευμα, που είναι προσβάσιμο σε όποιον έχει την οικονομική ευχέρεια.

Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να πυκνώνουν οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες από τα αθλητικά σωματεία απέναντι στις διοικήσεις τόσο των ΕΑΚ (Εθνικών Αθλητικών Κέντρων) όσο και των Δημοτικών Αθλητικών Κέντρων. Ο λόγος είναι τα υπέρογκα ποσά που ζητάνε αυτές οι διοικήσεις και οι δημοτικές αρχές από τα σωματεία, προκειμένου να κάνουν χρήση της υποδομής και του εξοπλισμού που έχει το κάθε Αθλητικό Κέντρο.

Η προσπάθεια αυτή βρίσκει υποστηρικτές όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., και τους εκπροσώπους τους σε Δημοτικά Συμβούλια, των ΕΑΚ, που ταυτίζονται και προωθούν την κατεύθυνση αυτή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Γι' αυτό οι άνθρωποι του αθλητισμού, που βλέπουν κάθε μέρα να υψώνονται όλο και μεγαλύτερα εμπόδια στο δικαίωμά τους για αθλητισμό και άσκηση, χρειάζεται να τιμωρήσουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και σ' αυτόν τον τομέα, όπως και των κομμάτων που τη στηρίζουν, στέλνοντας πανευρωπαϊκό μήνυμα αντεπίθεσης στις εκλογές της 9ης Ιούνη, ενισχύοντας αποφασιστικά το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Την πιο ένδοξη σελίδα μέχρι τώρα στην 99χρονη ιστορία του έγραψε την Πέμπτη ο Ολυμπιακός, ο οποίος για πρώτη φορά προκρίθηκε σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, σφραγίζοντας την παρουσία του στον τελικό του Conference League, που θα διεξαχθεί στην «ΟPAP Arena» στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οι «ερυθρόλευκοι» στη ρεβάνς για τα ημιτελικά της διοργάνωσης στο «Γ. Καραϊσκάκης» νίκησαν και πάλι την Αστον Βίλα, με 2-0, και χάρη στην πρώτη εντυπωσιακή νίκη τους στην Αγγλία με 4-2 προκρίθηκαν πανηγυρικά στον τελικό. Εκεί στις 29 Μάη θα αντιμετωπίσουν τη Φιορεντίνα (απέκλεισε τη βελγική Μπριζ), διεκδικώντας το πρώτο ευρωπαϊκό τους τρόπαιο. Σημειωτέον, η ομάδα του Πειραιά έγινε η δεύτερη στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο συλλόγων που θα δώσει το «παρών» σε ευρωπαϊκό τελικό, μετά τον Παναθηναϊκό που το 1971 έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου ηττήθηκε από τον Αγιαξ.

Η πρόκριση του Ολυμπιακού, που είχε και πάλι ως πρωταγωνιστή τον Ελ Κααμπί, ο οποίος σκόραρε τα δύο γκολ (10', 78') και πέτυχε στα δύο ματς των ημιτελικών 5 γκολ σε σύνολο 6, έδωσε το έναυσμα για πανηγυρισμούς από τους φίλους της ομάδας τόσο στον Πειραιά όσο και σε μια σειρά άλλες πόλεις της χώρας.