ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 14 Οχτώβρη 1998
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Υπάρχει το "αντίδοτο"

Μπορεί το "τίποτα" ν' αποτελεί "φαινόμενο"; Σε μια συγκυρία που το "Φαίνεσθαι" επικαλύπτει το "Είναι", μπορεί. Δεν μπορεί, όμως, να χαρακτηρίζεται "τίποτα" ένα "φαινόμενο", που εμφανίζεται να διαθέτει και λαϊκή αποδοχή. Επομένως, χρειάζεται να εξηγηθεί το πώς και το γιατί διαμορφώθηκε και έλκει το "φαινόμενο Αβραμόπουλου", αλλά και πώς μπορεί ν' αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Κατ' αρχάς, ουδείς αμφιβάλλει ότι αυτό το "φαινόμενο" συνίσταται και αντανακλά στις κυρίαρχες ιδεολογικές, κοινωνικές και πολιτικές αντιλήψεις και αναφορές του σήμερα. Αποτελεί, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό απότοκο μιας συγκυρίας, που εμφανίζει, ως ιδεολογικό πρότυπο, τον "ιδεολόγο" του "τέλους των ιδεολογιών και της ιστορίας", που προβάλλει, ως κοινωνικό πρότυπο, τον πολίτη της "γραβάτας", που προτάσσει, ως πολιτικό πρότυπο, τον πολιτικό με τις καλύτερες δημόσιες σχέσεις.

Ολα αυτά τα χαρακτηριστικά καθορίζουν το πρόσωπο του Αβραμόπουλου. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στο συνδυασμό του δημάρχου της Αθήνας εκλέχτηκαν πρώτοι σε ψήφους πρόσωπα ανάλογου "ίματζ", όπως δημοσιογράφοι της "τηλεοπτικής λάμψης", ηθοποιοί του φθηνού θεάματος, αθλητές των"σινιέ" αθλημάτων.

Θα επρόκειτο, όμως, για μεγίστη αφέλεια αν επιχειρούσε κανείς να εντοπίσει αυτό το "φαινόμενο" μόνο στο πρόσωπο του Αβραμόπουλου και μόνο στο χώρο της ΝΔ. Πρώτον, διότι ο Αβραμόπουλος δεν εκφράζει τις αντιλήψεις και την πολιτική πρακτική ενός κόμματος, αλλά ολόκληρης της πολιτικής "ελίτ", που κρατάει τα ηνία στα κόμματα του δικομματισμού και σε άλλα μικρότερα, τα οποία κινούνται στον "αστερισμό" του "εκσυγχρονισμού". Αντιλήψεις και πολιτικές πρακτικές, που αντανακλούν στις κατευθύνσεις της κυρίαρχης αστικής τάξης κι αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση των μεγάλων οικονομικών κι άλλων συμφερόντων της.

Δεύτερον, γιατί βλέπουμε να εμφανίζονται και "νέα αστέρια", που έχουν άλλες ιδεολογικές, κοινωνικές και πολιτικές καταβολές - τις ονοματίζουν "σοσιαλιστικές" ή και "αριστερές" - και να λειτουργούν ως κοινοί παράγοντες της λαθεμένης, αλλά προβαλλόμενης σαν σωστής, εξίσωσης:"Κοινωνία + πολιτική = κοινωνική υποταγή + πολιτική χειραγώγηση".

Και δεν πρόκειται μόνο για μιμητισμό, αλλά για οργανωμένη επιχείρηση περικύκλωσης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας, απ' όλες τις κατευθύνσεις.

Το ερώτημα είναι, γιατί αυτό το "φαινόμενο" φαίνεται να διαθέτει και λαϊκή αποδοχή. Η κυρίαρχη αντίληψη - που είναι κυρίαρχη, όχι μόνο γιατί χαρακτηρίζει την κοινωνικοπολιτική "ελίτ", αλλά και επειδή έχει διαχυθεί και στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα - φαίνεται, στη σημερινή συγκυρία, "ανίκητη" διότι η εκ διαμέτρου αντίθετή της δε βρίσκει τα μέσα και δε διαθέτει τη δυνατότητα να αντιπαρατεθεί ιδεολογικά, να συγκρουστεί μαζί της σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Ομως, στις πρόσφατες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, εκτός της αντίληψης της κυρίαρχης, αναδείχτηκε, σε κάποιο βαθμό, και η άλλη αντίληψη, που υπάρχει μέσα στο κοινωνικό σώμα και εκφράζεται από πολιτικές και πρόσωπα. Ας σκεφτούμε, π. χ., τι σημαίνει η επιτυχία των συνδυασμών του Γ. Παττάκη και του Β. Μπούτα στις νομαρχιακές εκλογές.

Δυο αγωνιστές του λαού - και αρκετοί άλλοι, βεβαίως, σ' άλλες περιοχές της χώρας - πρωταγωνιστές των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία που επεκτάθηκαν και συγκλόνισαν όλη την Ελλάδα, οι οποίοι αντιμετώπισαν τοπικούς "Αβραμόπουλους" και πέτυχαν να εξασφαλίσουν ένα σεβαστό και συγκρίσιμο εκλογικό ποσοστό. Δεν ήταν "γραβατοφορεμένοι" των σαλονιών, αλλά άνθρωποι της καπνιάς των "μπλόκων" της αγροτιάς, δεν επιδίωξαν δημόσιες σχέσεις, δε στηρίχτηκαν από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, δε συμπεριέλαβαν στα ψηφοδέλτιά τους "ιλουστρασιόν" υποψήφιους, δεν έκρυψαν την πολιτική ένταξή τους και τις προσωπικές ιδεολογικές θέσεις τους κι, όμως, κατάφεραν να συγκινήσουν, να ενεργοποιήσουν πάρα πολλούς και να κάνουν την "εκλογική έκπληξη".

Υπάρχει, λοιπόν, αντίδοτο στους κάθε λογής "Αβραμόπουλους". Είναι οι λαϊκοί αγωνιστές, που διαμορφώνονται μέσα στην ταξική πάλη και μπορούν να μεταφέρουν τις αγωνίες και τον αγώνα της κοινωνίας στο πολιτικό προσκήνιο, όπου θα δοθούν οι αναγκαίες κι αποτελεσματικές λύσεις στα λαϊκά προβλήματα. Αρκεί οι κοινωνικοί αγώνες να συνεχιστούν, να δυναμώσουν και να πολιτικοποιηθούν.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Βάφουν τα σχολεία με ... χρυσόσκονη
  • Τρελά χρηματικά ποσά δηλώνουν ότι ξόδεψαν ορισμένοι δήμοι
  • Καταγγελίες της Ομοσπονδίας Γονέων

Με "χρυσόσκονη" φαίνεται ότι βάφονται τα σχολεία στους Δήμους Πειραιά, Νίκαιας, Κορυδαλλού, ενώ σκανδαλώδης αποκαλύπτεται ο τρόπος διαχείρισης των κονδυλίων που δίνει ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ), για τις επισκευές και τις συντηρήσεις των σχολείων. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΣΚ, που δημοσιεύονται στην εφημερίδα "Πανεκπαιδευτική Συσπείρωση", την οποία εκδίδει η Ομοσπονδία Γονέων Πειραιά,αποκαλύπτονται υπερτιμολογήσεις εργασιών αλλά και εργασίες που ποτέ δεν έγιναν.

"Μεγάλη είναι η απορία μας, πώς γίνεται σ' έναν δήμο το βάψιμο ενός σχολείου να κοστίζει 400.000 - 800.000 (Πέραμα, Ρέντης), ενώ σε άλλους δήμους να κοστίζει από 4 έως και 50 εκατομμύρια", αναρωτιούνται οι γονείς, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι, ενώ ξοδεύονται τόσα χρήματα, συγχρόνως τους ζητούνται χρήματα για βαψίματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει η "Πανεκπαιδευτική Συσπείρωση", την πρωτιά σε υπερτιμολογήσεις κατέχει ο Δήμος Πειραιά.Για παράδειγμα, στο 1ο ΤΕΛ - 4ο ΤΕΛ - 1η ΤΕΣ το α εξάμηνο του 1996 δόθηκαν 4,5 εκατομμύρια δραχμές για μεταλλικά κουφώματα, 3 εκατ. για μονώσεις και 50 εκατ. για βάψιμο,ενώ και το β εξάμηνο του '96 δόθηκαν για βάψιμο άλλα 12 εκατομμύρια. Την επόμενη χρονιά τα παραπάνω σχολεία ξαναβάφτηκαν και ξοδεύτηκαν άλλα 19,4 εκατομμύρια.

Στο 3ο ΤΕΛ - 4η ΤΕΣ το α εξάμηνο του '96 ξοδεύτηκαν 5 εκατομμύρια για βάψιμο, ενώ και το β εξάμηνο δόθηκαν άλλα 5 εκατομμύρια. Στο Τζάνειο Γυμνάσιο - Λύκειο το 1995 ξοδεύτηκαν 14 εκατομμύρια για βάψιμο. Την επόμενη χρονιά στο α εξάμηνο ξοδεύτηκαν 6 εκατομμύρια για βάψιμο, ενώ το κτίριο ξαναβάφτηκε μετά από έξι μήνες και ξοδεύτηκαν πάλι 4 εκατομμύρια.

Και το 3ο Γυμνάσιο - 3η Εσπερινή ΤΕΣ βάφτηκαν το 1996 δύο φορές. Το α εξάμηνο ξοδεύτηκαν 19 εκατ. και άλλα 19 ξοδεύτηκαν το β εξάμηνο. Στο Γυμνάσιο - Λύκειο Καμινίων το 1995 σπαταλήθηκαν 11,7 εκατομμύρια για βάψιμο και το 1997 15,4 εκατομμύρια.

Ο Δήμος Νίκαιας κατέθεσε απολογισμό προς τον ΟΣΚ, όπου αναφέρει ότι τα 73.854.000 δραχμές, που πήρε για την πρώτη και δεύτερη δόση του 1997, τα ξόδεψε για βάψιμο εφτά σχολείων. Σ' ένα απ' αυτά, όμως, στο 6ο Γυμνάσιο, ενώ ο δήμος δηλώνει ότι βάφτηκε πέρσι και ξόδεψε 20.050.000 δραχμές, αυτή τη στιγμή οι γονείς πληρώνουν για να ξαναβαφτεί το σχολείο!Στον απολογισμό εργασιών που ο Δήμος Κορυδαλλού έστειλε στον ΟΣΚ, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, υπογράφουν οι διευθυντές των σχολείων!

Στο 4ο - 5ο Γυμνάσιο αναφέρεται ότι ξοδεύτηκαν 550.000 δραχμές για ξύλινα κουφώματα και 900.000 δραχμές για μεταλλικά. Σύμφωνα, όμως, με την διευθύντρια του σχολείου, δεν υπάρχουν ξύλινα κουφώματα ενώ οι επισκευές στα μεταλλικά ήταν ελάχιστες.

Και στο 7ο - 9ο Γυμνάσιο,σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας "Πανεκπαιδευτική Συσπείρωση", ξοδεύτηκαν χρήματα για εργασίες που ποτέ δεν έγιναν, όπως σε ξύλινα κουφώματα (45.000), σε μεταλλικά κουφώματα (150.000), σε κιγκλιδώματα (75.000), σε πλακίδια τοίχου (50.000), σε ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις (50.000), σε υαλοπίνακες (230.000).

Ανάλογα περιστατικά σημειώθηκαν και στο 15ο - 16ο Νηπιαγωγείο, το οποίο δε βάφτηκε, ενώ στον απολογισμό εργασιών φαίνεται ότι ξοδεύτηκαν 800.000 δραχμές και δεν τοποθετήθηκαν ξύλινα κουφώματα που... πληρώθηκαν αντί 85.000 δρχ.

Α. Γ.

Ξοδεύτηκαν κονδύλια του ΟΣΚ για εργασίες που ποτέ δεν έγιναν

Την απαράδεκτη κατάσταση στο κτιριακό καλούνται οι γονείς να την πληρώσουν



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ