Με μεγάλη συμμετοχή αλλά και ανεβασμένο το κύρος του το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης πραγματοποίησε από τις 23 έως τις 25 Οκτωβρίου στη Δαμασκό της Συρίας την συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του. Η πρώτη συνεδρίαση της ΕΕ μετά το τελευταίο Συνέδριο του ΠΣΕ στο Καράκας της Βενεζουέλας, τον Απρίλη του 2008 - όπου είχαν πάρει μέρος τότε αντιπρόσωποι από περισσότερες από 120 οργανώσεις και 83 χώρες. Η συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΠΣΕ, που συνέπεσε με την επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυσή του έρχεται λίγους μήνες μετά την απόδοση στο ΠΣΕ του επίσημου καθεστώς του παρατηρητή στο Κίνημα των Αδεσμεύτων, μετά από πρόταση που έκανε ο Κουβανός Πρόεδρος Ραούλ Κάστρο στην Σύνοδο Κορυφής 113 χωρών στην Αίγυπτο τον Ιούλιο του 2009. Το ανεβασμένο κύρος του ΠΣΕ του δίνει τη δυνατότητα ώστε από καλύτερες θέσεις να συμβάλει αποφασιστικά στην άνοδο του παγκοσμίου φιλειρηνικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Συνολικά, στη Συνεδρίαση της Δαμασκού συμμετείχαν 34 οργανώσεις και κινήματα από τις εξής χώρες: Βραζιλία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Βιετνάμ, Βενεζουέλα, Νεπάλ, Γερμανία, Λάος, Κούβα, Καναδά, Σρι Λάνκα, Παναμά, Παλαιστίνη, Δανία, Ινδία, Πακιστάν, Πορτογαλία, Μπαγκλαντές, Κύπρο, Αίγυπτο, Ιορδανία, Λίβανο, Νορβηγία, Μεξικό, Ισπανία, Τουρκία, Κίνα, Ρουμανία, Βέλγιο, ΛΔ Κορέας, ενώ οικοδεσπότης της συνάντησης ήταν το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης με επικεφαλής τον πρόεδρό του Αχμαντ αλ Χασάν. Από την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Υφεσης και Ειρήνης (ΕΕΔΥΕ) συμμετείχαν ο Θανάσης Παφίλης, ΓΓ του ΠΣΕ και ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, Εκτελεστικός Γραμματέας του ΠΣΕ. Προσκαλεσμένες οργανώσεις ήταν η Κινεζική Λαϊκή Ενωση για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (CPAPD) και η Οργάνωση για την Αλληλεγγύη των Λαών της Ασίας και της Αφρικής (AAPSO).

Στο πλαίσιο της συνάντησης επίσης έγινε εκδήλωση για τα 60χρονα του ΠΣΕ, όπου χαιρέτισε ο αναπληρωτής ΓΓ του Κόμματος Μπάαθ της Συρίας και μίλησε μεταξύ άλλων και η Πρόεδρος του ΠΣΕ Σοκόρο Γκόμες.

Σε μια ζεστή, συντροφική και φορτισμένη συγκίνηση τελετή τιμήθηκε ο διεθνιστής Μανουέλ Τεράσας, 86 χρόνων, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Μεξικού, για την 50χρονη δράση του στο ΠΣΕ. Ο Μ. Τεράσας υπήρξε συνιδρυτής της ΠΟΔΝ στο Λονδίνο το Νοέμβρη του 1945 και της Διεθνής Ενωσης Φοιτητών (ΔΕΦ) στη Πράγα το 1947, από το 1947-1973 υπήρξε μέλος του ΠΓ του Μεξικάνικου ΚΚ.

Την ίδια ημέρα έγινε επίσκεψη στο Γκολάν, στο απελευθερωμένο τμήμα (1973) της πόλης Κουνέιτρα.

Η συνεδρίαση χαρακτηρίστηκε από τη γενική συμφωνία με τις εισηγήσεις της Προέδρου του ΠΣΕ Σοκόρο Γκόμες και του ΓΓ Θανάση Παφίλη, ενώ εκτιμήθηκε ως ιδιαίτερα πλούσιος ο απολογισμός, με το ΠΣΕ να έχει «αποκεντρώσει» τις δραστηριότητές του διεθνώς, εδώ και χρόνια. Εχει «εξαπλωθεί» σε όλες τις ηπείρους με ιδιαίτερα πολύμορφη δραστηριότητα, με χαρακτηριστική αυτή που αφορά την αντι-ΝΑΤΟική δράση το 2009 και το αίτημα για διάλυση της πολεμικής μηχανής...

Η Τελική Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΠΣΕ σημειώνει μεταξύ άλλων πως «δημιουργήθηκαν νέες θετικές προσδοκίες στις οποίες καλούμαστε συλλογικά σαν Εκ. Επ. (Εκτελεστική Επιτροπή) να ανταποκριθούμε στις νέες αυξημένες απαιτήσεις που προέρχονται και από την κρισιμότητα της διεθνούς κατάστασης». «Οι εκτιμήσεις που διατυπώσαμε στην τελική διακήρυξη του Συνεδρίου για την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και την όξυνση των ανταγωνισμών αποκτά ιδιαίτερη σημασία με το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Οι συνέπειές της οξύνουν περισσότερο τους ανταγωνισμούς και δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις. Η ενιαία προσπάθεια των ιμπεριαλιστών για το ξεπέρασμά της δημιουργεί εκρηκτικά προβλήματα, όπως οι απολύσεις, η ανεργία, η πτώση του βιοτικού επιπέδου των λαών. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ 1 δισ. άνθρωποι μαστίζονται από την πείνα. Δύο δισ. ζουν κάτω από το κατώτατο όριο της φτώχειας. Την ίδια στιγμή, το 2008 σύμφωνα με στοιχεία του SIPRI (σ.σ. ινστιτούτο μελέτης στη Σουηδία) οι στρατιωτικές δαπάνες σημείωσαν νέο ρεκόρ φθάνοντας στο αστρονομικό ποσό του 1,46 τρισ. δολάρια».

Η Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής υπογραμμίζει πως «η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, παρά τις προσπάθειες να παρουσιαστεί με ένα διαφορετικό προσωπείο, διατηρεί την επιθετική ιμπεριαλιστική πολιτική» που εφαρμόζει σε διάφορα σημεία του πλανήτη (...) ενώ προωθεί «νέες επιθέσεις και απειλές, νέες Στρατιωτικές Βάσεις και Ναυτικούς Στόλους». Η απονομή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα αποτελεί πρόκληση στους εκατομμύρια φιλειρηνιστές στον πλανήτη. «Παρά την υποχώρηση των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την αντιπυραυλική ασπίδα - χάρη στην κινητοποίηση των λαών - η νέα τροποποίησή του στρέφεται στην ίδια κατεύθυνση και είναι εξίσου επικίνδυνη» και το ΠΣΕ θα συνεχίσει να αντιτάσσεται σ' αυτά τα σχέδια.

Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ενωση σημειώνει πως ενισχύει την ιμπεριαλιστική της στρατηγική και παρά τους ανταγωνισμούς προχωρά στην εφαρμογή της αντιδραστικής Συνθήκης της Λισαβόνας σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβάνοντας την ενίσχυση της στρατιωτικοποίησης, στενά δεμένα με τους στόχους του ΝΑΤΟ. «Γνωρίζουμε πως ο ευρωστρατός έχει δημιουργηθεί για να προστατεύσει τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και μέσα και έξω από την Ευρώπη», σημειώνει ενώ προσθέτει πως το ΠΣΕ προβλέπει «νέες διενέξεις» στην περιοχή της Αρκτικής λόγω των πλούσιων αποθεμάτων σε πετρέλαιο και αέριο. «Το ΝΑΤΟ ετοιμάζει το νέο και ακόμα πιο επιθετικό μακροχρόνιο στρατηγικό δόγμα για το 2010. Το ΠΣΕ επιβεβαιώνει το αίτημά του για διάλυση αυτού του επιθετικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού».

Η πραγματοποίηση της Συνάντησης σε χώρα της Μέσης Ανατολής αντανακλά τη σπουδαιότητα που δίνει το ΠΣΕ σε μια περιοχή όπου η κατάσταση έχει γίνει ακόμα πιο σύνθετη και περίπλοκη. Σε μια περιοχή με έντονες τις αντιθέσεις της νέας ιμπεριαλιστική τάξης, όπου κατέχει στρατηγική σημασία εξαιτίας των τεράστιων ενεργειακών αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. «Το Σχέδιο για την "Νέα Μέση Ανατολή" που από κοινού διαμορφώνουν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στοχεύει στη δημιουργία πρόθυμων συμμάχων και καθεστώτων για τα νέα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στην περιοχή και τον πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής».

Την αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό, στον αγώνα τους για τη μόνη δίκαιη και βιώσιμη λύση για εγκαθίδρυση ανεξάρτητου Κράτους της Παλαιστίνης με σύνορα αυτά του 1967 και την Ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά της. Απαιτεί την άνευ όρων αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής από τα αραβικά εδάφη. Χαιρετίζει το λιβανέζικο λαό που αντιστέκεται καθημερινά στις απειλές του Ισραήλ. Το ΠΣΕ επαναλαμβάνει την ξεκάθαρη θέση του για λήξη του πολέμου και της κατοχής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ απορρίπτει τις απειλές και την ξένη επέμβαση κατά του Ιράν.

Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΠΣΕ ενώνει τη φωνή της με τους λαούς της Λατινικής Αμερικής στη σταθερή τους απόρριψη της δικτατορίας στην Ονδούρα και στην απαίτηση για αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης χωρίς όρους. Καταγγέλλει τα σχέδια αποσταθεροποίησης ορισμένων προοδευτικών κυβερνήσεων με ξένη επέμβαση και τοπική συνωμοσία της ολιγαρχίας. Το ΠΣΕ χαιρετίζει την απόφαση του λαού και της κυβέρνησης του Εκουαδόρ να «διώξουν» τη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ από τη Μάντα και απορρίπτει οποιοδήποτε σχέδιο εγκατάστασης νέων αμερικανικών βάσεων στο έδαφος της Κολομβίας, του Παναμά και του Περού. Υπογραμμίζει τη στήριξη και την αλληλεγγύη προς το λαό της Κούβας και ενώνει τις δυνάμεις του στην καμπάνια για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών πολιτικών κρατουμένων, αλλά και τη λήξη του εγκληματικού αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας.

Το ΠΣΕ καταδικάζει έντονα τη δημιουργία του AFRICOM (σ.σ. στρατηγείο Αφρικής των ΗΠΑ) και τονίζει πως «η Αφρική είναι ελκυστική για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις πολυεθνικές εταιρείες ως στόχος για την παραπέρα μελλοντική εκμετάλλευση των φυσικών πηγών της αλλά και ως μια νέα αγορά. Διακηρύττουμε την αλληλεγγύη μας με το λαό της Δυτικής Σαχάρας, τη μοναδική αφρικανική χώρα που παραμένει ακόμα υπό κατοχή και στηρίζουμε το δικαίωμα του λαού της Δυτικής Σαχάρας στην αυτοδιάθεση και στη διεξαγωγή ελεύθερου δημοψηφίσματος».

Το ΠΣΕ «υπογραμμίζει πως ο πυρηνικός αφοπλισμός και η καταστροφή όλων των πυρηνικών όπλων παραμένει αδιαπραγμάτευτη θέση του (...) Απορρίπτουμε την πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών των ιμπεριαλιστών σε ό,τι αφορά τη ΛΔ της Κορέας με την απαγόρευση της κατασκευής πυρηνικών όπλων τη στιγμή που δεν παίρνει συγκεκριμένα μέτρα προς τον πυρηνικό αφοπλισμό». Στηρίζει τις «διμερείς και πολυμερείς συνομιλίες για τον αφοπλισμό της κορεάτικου Χερσονήσου, ενώ εκφράζει την αλληλεγγύη του με το λαό της Κίνας στην υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητάς της ενάντια στις ανατρεπτικές προσπάθειες που γίνονται με πρόσχημα θρησκευτικών, πολιτιστικών ή άλλων μειονοτικών δικαιωμάτων και καταγγέλλει τις προκλήσεις και την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στα ζητήματα του Θιβέτ και Ταϊβάν».

Εκφράζει την αλληλεγγύη του με το λαό της Κύπρου και την επιθυμία του να λήξει η κατοχή του 37% του νησιού με μια απόφαση που να βασίζεται σε διζωνική δικοινοτική Ομοσπονδία, με μια κυριαρχία και υπηκοότητα και μια διεθνή οντότητα.

Ανάμεσα στα άλλα, η Εκτελεστική Επιτροπή του ΠΣΕ αποφάσισε τη διεξαγωγή και στήριξη των παρακάτω πρωτοβουλιών:

-- Διεθνή συνάντηση αλληλεγγύης με τη Δυτική Σαχάρα που θα πραγματοποιηθεί στην Ισπανία 27-28 Νοέμβρη, 2009

-- 2η Διάσκεψη ενάντια στις Βάσεις (NO BASES)στο Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής στις 28-29 Νοέμβρη, 2009.

-- Η Ασιατική Διάσκεψη Ειρήνης στο Κατμαντού του Νεπάλ στις 16-17 Φλεβάρη του 2010.

-- Ευρωπαϊκή Διάσκεψη ενάντια στη Συνθήκη της Λισαβόνας, τον Ευρωστρατό και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο του 2010 στη Μαδρίτη.

-- Αμερικανική Ηπειρωτική Διάσκεψη στο Μεξικό το Σεπτέμβρη του 2010 - Διάσκεψη για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων στη Νέα Υόρκη το Μάη του 2010, κ.ά.

Τέλος, η Εκτελεστική Επιτροπή υιοθέτησε ομόφωνα έξι ξεχωριστές αποφάσεις αλληλεγγύης με τους λαούς της Συρίας, της Παλαιστίνης, της Κύπρου, του Πακιστάν, του Βιετνάμ και της Κορέας.

Μιλώντας στη Συνεδρίαση της Δαμασκού, ο ΓΓ του ΠΣΕ Θανάσης Παφίλης, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη Μέση Ανατολή, υπογραμμίζοντας πως η «ευρύτερη αυτή περιοχή έχει στρατηγική σημασία λόγω των μεγάλων ενεργειακών αποθεμάτων σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Γίνεται προσπάθεια από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 να οικοδομηθεί ένα διακρατικό σύστημα με τη δημιουργία πλαισίου που θα στηρίζεται στη δύναμη των όπλων του ΝΑΤΟ και θα παράσχει προστασία για τη διείσδυση των πολυεθνικών στην περιοχή». Τόνισε πως στο πλαίσιο αυτό «περιλαμβάνεται ο έλεγχος των διεθνών διαύλων της Μαύρης Θάλασσας, του Αιγαίου, της Διώρυγας του Σουέζ και της Ερυθράς Θάλασσας, καθώς και των Στενών του Κόλπου», που επεκτείνεται «μέχρι τις ανατολικές ακτές της ΝΑ Ασίας» και αποσκοπεί «στη διασφάλιση της αμερικανοΝΑΤΟικής κυριαρχίας». Εκανε αναφορά και στους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ΗΠΑ και χώρες της ΕΕ, που απαιτούν μεγαλύτερο μερίδιο στο μοίρασμα των αγορών. Νέο, επίσης, ρόλο διεκδικούν η Ρωσική Ομοσπονδία, η Κίνα, η Ινδία. Αλλες τοπικές δυνάμεις διεκδικούν ηγετικό περιφερειακό ρόλο, όπως η Τουρκία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, αλλά και στους ενεργειακούς πόρους που κατέχουν πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, καθώς και αραβικές περιοχές, όπως είναι το Ιράκ και το Ιράν.

Σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ και το νέο του δόγμα, σημείωσε πως το νέο δόγμα αποσκοπεί στην ενδυνάμωση «του επιθετικού του ρόλου στις νέες συνθήκες, με τη διεύρυνση της ακτίνας δράσης του σε όλη την υδρόγειο, με τη διεύρυνσή του στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και στα Βαλκάνια, με την επέκταση σε χώρες της Μεσογείου». Αλλά μίλησε και για τη συγκρότηση της «ευέλικτης και ισχυρής πολυεθνικής δύναμης επέμβασης, που θα αναλαμβάνει δράση όπου το ΝΑΤΟ κρίνει ότι "διαταράσσεται" η ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, ενισχύοντας την ικανότητά του για "προληπτικά χτυπήματα"». «Ετσι, λοιπόν, τα 60χρονα του ΝΑΤΟ και με τη νέα πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ επιβεβαίωσαν το χαρακτήρα αυτού του δολοφονικού οργανισμού ως εχθρού της ειρήνης και των λαών. Ανάλογη είναι και η πολιτική της νέας ηγεσίας του Λευκού Οίκου σε όλες τις ηπείρους».

«Είναι φανερό, πρόσθεσε, πως η ιμπεριαλιστική μηχανή προσπαθεί σήμερα να δημιουργήσει αυταπάτες και παραισθήσεις στους λαούς με μια έξυπνη, καλοστημένη προπαγάνδα, πως δήθεν αλλάζει η στρατηγική του ιμπεριαλισμού. Ο στόχος είναι ο εφησυχασμός και η διαίρεση του παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Η υιοθέτηση της αντίληψης πως ο ιμπεριαλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος. Η επικράτηση τέτοιων αντιλήψεων είναι ζημιογόνα και επικίνδυνη. Εξάλλου δεν είναι καινούρια αυτή η κατάσταση. Εχουμε υποχρέωση να υπενθυμίσουμε τις αρχές της 10ετίας του 1990 με την εκλογή Κλίντον που έχει αρκετές ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση».

«Παίρνοντας υπόψη αυτήν την κατάσταση, θεωρούμε ότι το ΠΣΕ πρέπει σταθερά να συνεχίσει τον αγώνα με βάση τις αποφάσεις του Συνεδρίου, σταθερά και αταλάντευτα, σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση».

Οπως υπογράμμισε, τα 60 χρόνια από την επίσημη ίδρυση του ΠΣΕ αποτέλεσαν «60 χρόνια ασταμάτητης πρωτοπόρας δράσης για την ειρήνη και την κοινωνική πρόοδο. Το ΠΣΕ γεννήθηκε μετά τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών».

«Από τη νέα ολέθρια απειλή, τον πυρηνικό κίνδυνο, γεννήθηκε η ανάγκη οργανωμένου φιλειρηνικού κινήματος και βρήκε την έκφρασή του στο ΠΣΕ. Η πορεία του ΠΣΕ σημάδεψε πράγματι τη νεότερη Ιστορία της ανθρωπότητας με τους μεγάλους αγώνες για τον πυρηνικό αφοπλισμό, το σταμάτημα των επεμβάσεων, την αλληλεγγύη στους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους, την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού», υπογράμμισε ο Θ. Παφίλης.

«Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται σήμερα σε άλλες και από μια άποψη πιο δύσκολες συνθήκες. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό και κρίσιμο, το ΠΣΕ, οι εθνικές επιτροπές, οι προοδευτικοί άνθρωποι να δώσουν και μια ακόμη σπουδαία μάχη. Τη μάχη κατά της διαστρέβλωσης και παραχάραξης της Ιστορίας, που οργανωμένα προωθεί ο ιμπεριαλισμός με κέντρο την ίδια την ΕΕ. Με προμετωπίδα το χυδαίο αντικομμουνισμό, συκοφαντούνται όλα τα προοδευτικά κινήματα με σκοπό κυρίως να δηλητηριαστούν τα μυαλά της νέας γενιάς. Για να δώσουν άφεση αμαρτιών στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και να υποταχθούν στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Το οφείλουμε στα εκατομμύρια των θυμάτων.

Το οφείλουμε κυρίως στις νέες γενιές, που μπορεί και πρέπει και με τη συμβολή μας να δώσουν νικηφόρα τη μάχη για ένα ειρηνικό μέλλον για την ανθρωπότητα».