ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ολες οι TV έπεσαν με τα μούτρα στην παραλαβή Μαγγίνα από Τσιτουρίδη! Για να μεγιστοποιείται το έλασσον (ελάχιστο) και άνευ σημασίας...

***

Περίμεναν μήπως ο Τσιτουρίδης πει κάτι (παραπονιάρικο), για να κάνουν τζόγο!..

***

Δηλαδή, για να βρίσκονται σε δουλιά, αφού δεν ασχολούνται με το λαό. Αρα, κάτι πρέπει να κάνουν... Οι TV!

***

Οχι μόνο να κάνουν, αλλά και να επιτεθούν (ξανά) κατά του λαού (τηλέπαθων)!..

***

Γιατί άμα τον βάζουν να βλέπει και να σκέφτεται άσχετα, ουσιαστικά του επιτίθενται...

***

Βρε, όλη η κυβέρνηση ν' αλλάξει, διαφορά ουδεμία!..

***

Γιώργο (ΠΑΣΟΚ): Ομοίως...

***

Τα ίδια και στην Τουρκία. Λες και το πρόβλημα του λαού είναι το μαντίλι μιας κυρίας...

***

Τα πραγματικά προβλήματα του λαού ούτε να τα διαδηλώσει την Πρωτομαγιά δεν τον αφήνουν...

***

Αστυνομικούς: Γιατί είσαστε ανήμποροι να αντιδράσετε στους κουκουλοφόρους; Ετσι είπαν οι TV...

***

Οχι τίποτ' άλλο! Αγανακτεί και το ΠΑΣΟΚ!..

***

ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ: Πού κρύβεται ο πρωθυπουργός;

***

Τον πρωθυπουργό δεν τον βλέπετε! Την πολιτική του γιατί κάνετε ότι δεν τη βλέπετε;

***

Επί της ουσίας, όχι τα επιφαινόμενα...

***

Θα φέρουνε, λέει, τον Λαλιώτη, για να κάνει το ΠΑΣΟΚ καλό!!!

***

Δηλαδή, όχι ακριβώς, περίπου...

***

Κουκουλοφόροι!..

***

Γρηγοριάδης Κώστας

Associated Press

«ΜΗΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΜΑΗ» - ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Τριάντα χρόνια αγώνας

30 Απρίλη 1977. Μανάδες αγνοούμενων της χούντας, μερικούς μήνες μετά την πτώση της, διαδήλωναν ζητώντας δικαιοσύνη αλλά και την επιστροφή των αγνοούμενων. Τριάντα χρόνια μετά, η θέληση για αγώνα των «Μητέρων της Πλατείας Μάη», όπως ονομάστηκαν, συνεχίζεται. Στο πλευρό τους χιλιάδες Αργεντίνοι, αλλά και με επιστολή του ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο.

Ετσι θα γίνει!

Χτες, καθώς έβλεπα τους εργάτες με τις κόκκινες σημαίες να παρελαύνουν στους δρόμους της Γης, θυμήθηκα την προφητεία του ποιητή: «Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων και Στρατηγών». Ναι, έτσι θα γίνει. Τ' ακούς, εσύ, μεγαλοκαπιταλιστή που λες πως θα 'σαι για πάντα τ' αφεντικό; Τ' ακούς, εσύ, μικροεργολάβε που καμώνεσαι τον καμπόσο; Τ' ακούς, εσύ, ψευτοδιανοούμενε που βιάζεσαι να τελειώσεις την Ιστορία κατά πώς βολεύει τους πρόσκαιρους νικητές; Τ' ακούς, εσύ, πολιτικέ εκπρόσωπε της αστικής τάξης, που ισχυρίζεσαι πως θα εξουσιάζεις εσαεί; Ετσι θα γίνει. Αυτοί που δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους, θα πάρουν τα τσεκούρια να σπάσουν πρώτα τα δεσμά τους και μετά να αποκόψουν ό,τι σάπιο υπάρχει στην κοινωνία. Τις μεγάλες ώρες της Ιστορίας θα τις γράψουν οι ταπεινοί κι οι καταφρονεμένοι, απαλλαγμένοι από τους λιποτάκτες και τους ευνούχους.

Η χτεσινή βουή των κόκκινων ποταμιών στις γειτονιές του κόσμου με ταξίδεψε στο μέλλον. Κι είδα τα πελέκια να σκίζουν τον αέρα. Γροθιές σφυριά, να γκρεμίζουν πόρτες μανταλωμένες. Χέρια γυμνά να ξηλώνουν συρματοπλέγματα αγκαθωτά. Κάστρα απόρθητα, να σωριάζονται σαν χάρτινα σπιρτόκουτα. Ουρανοξύστες να τρίζουν στο πέρασμα της κόκκινης καταιγίδας. Σε μέγαρα σκοτεινά, να φωλιάζει ο φόβος των ισχυρών. Να κρύβονται για να σωθούν, να ζητούν βοήθεια και να μη βρίσκουν πουθενά. Γαλονάδες τρομαγμένους, να ξηλώνουν μόνοι τους τα σιρίτια, να τα πετούν στο χώμα. Χαφιέδες πανικόβλητους, να παραδίνονται αμαχητί, γονατιστοί με τα χέρια στο σβέρκο, να εκπλιπαρούν επιείκεια.

Κ αι να! Τα εργοστάσια να περνούν στα χέρια των εργατών. Η κόκκινη σημαία να κυματίζει παντού. Ολα, τώρα, ν' αλλάζουν. Εκείνοι που δεν είχαν τίποτα δικό τους, να γίνονται ιδιοκτήτες των πάντων. Αυτοί που τρώγαν το λιγοστό φαΐ, να στρώνουν πλούσιο το τραπέζι. Οσοι ζούσαν στα χαμόσπιτα, να διαμένουν στα παλάτια. Ομορφες μέρες. Ο εργάτης δουλεύει υπό τους ήχους της σονάτας του Μπετόβεν. Ο ποιητής απαγγέλλει ερωτικούς στίχους στις πλατείες.

Ε τσι θα γίνει. Το σοσιαλιστικό μέλλον της ανθρωπότητας δεν είναι τόσο μακριά που θέλουν να το στείλουν οι εχθροί της εργατικής τάξης. Το όνειρό της το μοιράζονται πολλοί κι ο καθένας θα βάλει το λιθαράκι του να γίνει πραγματικότητα. Οι θαρραλέοι θα ξαναμπούν μπροστά κι εκείνοι που δείλιασαν θα τους ακολουθήσουν. Οι ακούραστοι θα πουν «πάμε πάλι απ' την αρχή» κι οι αποκαμωμένοι θα πάρουν νέες δυνάμεις να συνεχίσουν. Θα ξαναβρούν το κουράγιο τους οι απελπισμένοι. Θα το ξανασκεφτούν οι αμέτοχοι. Θα πειστούν κι όσοι ποτέ δεν το πίστεψαν. Θα καταλάβουν το λάθος τους εκείνοι που ξεγελιούνται πως μπορούν να ομορφύνουν τα τέρατα, να ημερέψουν τα θεριά. Θα υπάρξουν δυσκολίες και θα στηθούν εμπόδια. «Τα σκυλιά γαυγίζουν, το καραβάνι προχωρεί»...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ