***
Κλείνει ή δεν κλείνει η ψαλίδα ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ; Αυτό το... αγωνιώδες ερώτημα θέτουν οι TV και τα παπαγαλάκια του συστήματος!...
***
Κλείνει ή δεν κλείνει, αδιάφορο! Το ποιος είναι πρώτος, επίσης αδιάφορο! Το ενδιαφέρον είναι να βουλιάξουν και οι δυο και οι ψηφοφόροι να έρθουν στο ΚΚΕ! Αυτό είναι το θέμα!...
***
Πανούση (υποψήφιο ΣΥΝ): Εσύ παραείσαι ΠΑΣΟΚάρα!...
***
Γλέζο: Εσύ που είσαι κατά του ΠΑΣΟΚ, πώς γίνεται να υποστηρίζεις τον Πανούση, που είναι υπέρ;
***
Μήπως είσαι (κρυφο)υπέρ;
***
Γιώργο (ΠΑΣΟΚ): Θετικό το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο» για το Κυπριακό; Ποιο είναι το κεκτημένο; Η διχοτόμηση;
***
Τσαπανίδου (ΝΕΤ): Δεν τραβάνε το σκοινί και οι δύο πλευρές (ΗΠΑ-Ιράν) όπως σου ξέφυγε (ίσως)! Μια πλευρά ευθύνεται, πάντα, ως γνωστόν...
***
Να μην έχει πυρηνικό πρόγραμμα το Ιράν; Γιατί να έχουν οι ΗΠΑ;
***
Καλπάζει η ακρίβεια; Χρειάζεται ένας Κουλούρης, για να τη βάλει στη... θέση της! Αλλα με μηχανάκι αυτή τη φορά, όχι με τα πόδια όπως έτρεχε ως υφυπουργός...
***
Μας προέκυψε κι ένα άλλο θέμα: Η σημαία του ΠΑΣΟΚ!!!
***
Υποψήφιος ο Φασούλας στον Πειραιά; Γιατί; Επειδή έπαιζε καλό μπάσκετ;
***
Ακριβώς!...
***
Και το αρνί αρνάκι!...
***
Οι μόνοι, που έφταναν μέχρι εμένα, ήταν μέσα από τον κινηματογράφο, όταν στην υπόθεση εμπλεκόταν και κάποια δίκη. Ακουγα το Your Honor (ή Honour = Αξιότιμε), αλλά δε μ' ένοιαζε και πολύ. Συχνά αποδεικνυόταν, κυρίως στις γκανγκστερικές ταινίες, ότι ο αξιότιμος δεν ήταν ακριβώς τέτοιος. Χρηματιζόταν και ακόμα χειρότερα τα έκανε πλακάκια με τους αστυνομικούς, που τρισχειρότερα εκείνοι τα έβρισκαν με τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες - βουλευτές, γερουσιαστές, κυβερνήτες και άλλους. Δεν μπορεί, σκεφτόμουν, αυτά θα τα ξέρει η κεντρική εξουσία. Τα μαθαίνουμε εμείς, έστω και από τον κινηματογράφο, και δεν τα μαθαίνουν αυτοί; Το περίεργο ήταν πως το «αυτοί» απλωνόταν σαν δίχτυ.
Τώρα, από τα έντυπα ή τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μαθαίνουμε άλλα. Ακούμε για κυκλώματα, κότερα, σούπερ βίλες, καταθέσεις και αναλήψεις σε/από ελβετικές τράπεζες, βαριόμαστε από τις επαναλήψεις, όπως και από τη «Φίνος Φιλμ» και κάνουμε ζάπινγκ και πέφτουμε την οποιαδήποτε ώρα - εννοώ από τα ξημερώματα μέχρι τα άλλα ξημερώματα - πάνω σε ημίγυμνα ζεϊμπέκικα και τσιφτετέλια. Εξάλλου, όποιος τα πιάνει, μαγκιά του! (Με θαυμαστικό).
Ομως δε ζει ο μπαμπάς μου να του πω ότι απ' όπου περνάει ο -χωρίς τον τίτλο του Honor=Αξιότιμου - Μίστερ Πρέζιντεντ, Αφρική, Ασία ή αλλού, αφήνει πίσω του πτώματα, σκασμένες βόμβες και χειροβομβίδες, φωτιές και τραυματίες, γκρεμισμένα σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία, παιδιά χωρίς χέρια, πόδια, μάτια, γονείς, αδέλφια και συγγενείς, α ναι, και γείτονες, εκρήξεις εμφυλίων πολέμων και άλλα.