Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Το έχουμε καταλάβει όλοι οι τηλέπαθοι, ότι μας φοβούνται; Δυστυχώς όχι!...

***

Διότι, αν είχε γίνει αντιληπτό, θα έμπαινε το ερώτημα: γιατί; Και θα ξετυλιγόταν ο προβληματισμός των τηλέπαθων...

***

Οταν πάνε καλά οι επιχειρήσεις, ευτυχούν και οι εργάτες!!! Δεν το γνωρίζατε; Το είπε (ανερυθρίαστα εννοείται) ο πρόεδρος του ΣΕΒ!...

***

ΣΕΒ: Καιρός τρέφει τα λάχανα, αλλά μην ξεχνάτε και τα παραπούλια...

***

Συμπαιγνία του ΣΕΒ με την κυβέρνηση! Ποιοι το λένε; Τα ΠΑΣΟΚικά ΜΜΕψιλον!! Θέλουν η συμπαιγνία να γίνεται με το ΠΑΣΟΚ! Γι' αυτό δακρύουν...

***

Σιούφα: Μετά τη θεία λειτουργία, θ' ανοίγουν τα μαγαζιά; Ευτυχώς!..

***

Διότι το θέμα είναι το «επιχειρείν»! Και πώς θα γίνεται «επιχειρείν» εν μέσω ψαλμών;

***

Χριστόδουλο: Προφανώς σας απασχολεί και εσάς το «επιχειρείν»...

***

Λοιπόν, αυτή η κυρία (εμποροϋπάλληλος), που ειλικρινά δε γνωρίζουμε τ' όνομά της, πρέπει να είναι του ΣΥΝ! Πού το καταλάβαμε; Ηταν υπέρ της Κυριακής αργίας και κατά του αθέμιτου ανταγωνισμού των επιχειρήσεων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι συντονιστές του ΠΑΣΟΚ πάλι συνεδρίασαν! Τι λένε;

***

Η Στεφανίδου συνεχίζει να ασχολείται με τα λαϊκά προβλήματα! Αυτή την περίοδο την απασχολούν ένας, που θέλει να παντρευτεί με έναν, και μια μάνα που φωνάζει, αμάν και πότε ο γιος της θα γίνει γυναίκα!!...

***

Εξι στους 10 βλέπουν μαύρο το 2006!! Γιατί μόνο έξι;

***

Ακου ΣΕΒ!...

***

Πρόκειται για το ομώνυμο άλογο, έγινε και ταινία, που κέρδιζε όλες τις ιπποδρομίες και η ιστορία του τζόκεΐ του ήταν δραματική. Οι νίκες του και η συρροή του κόσμου απ' όλες τις Πολιτείες, όπου και αν γινόταν η ιπποδρομία, εξηγήθηκε σαν ένα ξέσπασμα τον καιρό του μεγάλου κραχ του 1929.

Το διάβαζα και ανακάλυπτα την άγνοιά μου σχετικά με αυτό το όμορφο τετράποδο και τις αρετές του, τις φυσικές του αντοχές και τη νοημοσύνη του, παρά το στερητικό του α. Ανοιγα λεξικά, εγκυκλοπαίδειες και ρωτούσα σχετικούς και άσχετους φίλους να μου δώσουν διάφορες επεξηγήσεις και απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Εμενα ανικανοποίητη.

Ορθιος και περιφερόμενος ήταν κάποιος ψηλός και εκπαιδευμένος που φαινόταν κάπως ιδιαίτερος. Τον πλησίασα και τον ρώτησα, αν ήταν ο «μάνατζερ» και αν μπορούσε να μου δώσει μια εφημερίδα από αυτές που είχαν οι «παίκτες» δίπλα τους. Και ήταν και μπορούσε.

Η εφημερίδα κόστιζε πέντε δολάρια. Οι άγνωστες λέξεις επανεμφανίστηκαν. Τηλεφώνησα στον Χριστόφορο και εκείνος, καθότι κομπιουτεροφάγος, μου έστειλε από το Νιου Τζέρσι περίπου δέκα σελίδες που επεξηγούσαν με λέξεις και σχήματα τους διάφορους όρους.

Ξαναδιάβασα το βιβλίο. Είδα την ταινία. Στην τηλεόραση είδα εκείνη τη μικρή ταινία για το άλογο που είχε προβληθεί τη δεκαετία του '30, μαζί με άλλες μικρές ειδησεογραφικές ταινίες που προβάλλονταν τότε πριν το κύριο έργο. Με είχε πιάσει τρέλα με την ιστορία του αλόγου, του τζόκεϊ και την άγνοιά μου.

Το ποσοστό μας που αντιστοιχεί στον πολιτισμό είναι πολύ χαμηλό. Ο πολιτισμός είναι μακριά μας. Τόσο μακριά που δεν μπορούμε να τον εξερευνήσουμε. Και άλλα πολλά που μου θύμισαν εκείνον τον «μάνατζερ», όταν του είπα ότι ήθελα να μεταφράσω τους όρους στα ελληνικά. «Καλά που υπάρχουν και οι Ελληνες», είπε. «Είναι οι καλύτεροί μας πελάτες. Χωρίς αυτούς δε θα είχα αυτή τη δουλιά».

Τον πίστεψα.