ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 3 Μάη 1997
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ
Μεθοδεύουν νέο σκάνδαλο
  • Η κυβέρνηση συζητά τώρα νέες αξιώσεις του Κοπελούζου και των Ρώσων για αυξήσεις στις τιμές, με τις οποίες η χώρα μας θα αγοράζει το φυσικό αέριο
  • Ο μεγαλοεπιχειρηματίας συμφωνεί και με την... ανάληψη νέων έργων

Σε τσιφλίκι του Κοπελούζου και των Ρώσων συνεταίρων του έχουν μετατρέψει την επένδυση του φυσικού αερίου, αξίας άνω των 700 δισ. δρχ., οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μέσω των συνεχών υπαναχωρήσεων και αναπροσαρμογών της διακρατικής συμφωνίας του 1987 για την εισαγωγή του νέου καυσίμου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. Ετσι, μετά τις απαιτήσεις Ρώσων - Κοπελούζου και τις σκανδαλώδεις τροποποιήσεις της αρχικής σύμβασης τον Ιούλη του 1993 από τον Κ. Μητσοτάκη και το Δεκέμβρη του 1994 από τον Κ. Σημίτη, βάσει των οποίων η ελληνικός λαός ενίσχυσε τα παραπάνω συμφέροντα με πάνω από 250 δισ. δρχ., οι Ρώσοι εκβιάζουν τώρα εκ νέου, προκειμένου να αποσπάσουν επιπλέον οφέλη.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η ρωσική πλευρά έχει θέσει ήδη στην ελληνική κυβέρνηση θέμα αναπροσαρμογής της συμφωνημένης - με βάση τη σύμβαση του 1987 - τιμής πώλησης του φυσικού αερίου, εκβιάζοντας μάλιστα ότι, αν αυτό δεν υλοποιηθεί, τότε η ελληνική πλευρά θα πρέπει αντ' αυτού να αναθέσει στους ίδιους επιπλέον έργα! Πρόκειται δηλαδή για κλιμάκωση σειράς εκβιασμών από τους Ρώσους και τον Κοπελούζο, οι οποίοι βρίσκουν έδαφος στη μέχρι τώρα στάση της κυβέρνησης, αφού με διάφορα προσχήματα στην πραγματικότητα έχει ικανοποιήσει κατά καιρούς διάφορες αξιώσεις των "συνεταίρων", ληστεύοντας τον ελληνικό λαό και τινάζοντας στον αέρα τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας. Πρόσφατα, αντιπροσωπεία της ΔΕΠΑ, αποτελούμενη από τον πρόεδρό της, κ. Βουδούρη, και διευθύνοντα σύμβουλο, Σ. Παπαφιλίππου, πραγματοποίησε ταξίδι στη Ρωσία προκειμένου να συζητήσουν με τους Ρώσους το νέο αίτημα. Αν και η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται αιφνιδιασμένη με τη στάση των Ρώσων, κρίνοντας από τη μέχρι τώρα υποτακτική στάση της, αλλά και το νέο μνημόνιο που υπέγραψε πρόσφατα με τους Ρώσους, το σκανδαλώδες περιεχόμενο του οποίου αποκάλυψε ο "Ρ" σε προηγούμενο δημοσίευμά του, μπορούμε να προβλέψουμε ότι για άλλη μια φορά θα συναινέσει κατά των συμφερόντων της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διακρατική συμφωνία του 1987 καθορίζονται με ακρίβεια οι παράμετροι, βάσει των οποίων θα προκύπτει η τιμή αγοράς του φυσικού αερίου για 20 χρόνια, οι οποίες αποτελούν και συμβατική υποχρέωση και των δύο μερών. Η αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση της αξίωσης των Ρώσων για αναπροσαρμογή των παραμέτρων αυτών ή τα αντ' αυτής ανταλλάγματα θα αποτελέσουν τη μέγιστη υποταγή της στα ξένα μεγαλοσυμφέροντα, που θα σημάνει και την πλήρη παραχώρηση του έργου του φυσικού αερίου και κατ' επέκταση του ενεργειακού τομέα της χώρας στους Ρώσους και τον Κοπελούζο.

Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμίσουμε ότι με την αναπροσαρμογή, που έκανε στην αρχική συμφωνία η κυβέρνηση της ΝΔ το 1993, δόθηκαν στα ελληνορωσικά ιδιωτικά συμφέροντα έργα με απευθείας αναθέσεις αξίας 150 δισ. δρχ. Ενα χρόνο μετά ο σημερινός πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, από τη θέση του υπουργού Βιομηχανίας με μια νέα αναπροσαρμογή προχώρησε σε επιπλέον αναθέσεις έργων προβλεπόμενης αξίας τότε 100 δισ. δρχ., τα οποία εμφανίζονται σήμερα υπερδιπλασιασμένα. Πρόκειται για τα έργα της Καβάλας και του Κερατσινίου, καθώς και της μονάδας της ΔΕΗ στη Φλώρινα δυναμικότητας 330 μεγαβάτ, το μηχανολογικό εξοπλισμό των υδροηλεκτρικών σταθμών Συκιάς - Πευκόφυτου στον Αχελώο και τους σταθμούς συμπίεσης του κεντρικού αγωγού. Το τίμημα για τα προβλεπόμενα έργα ήταν συνολικά 100 δισ. δρχ. Μόνο όμως η μονάδα της Φλώρινας ανατέθηκε έναντι 179,5 δισ. δρχ. Το ποσό είναι ενδεικτικό για το τι πρόκειται να πληρώσει ο ελληνικός λαός στην περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρήσει σε νέες αναθέσεις έργων στους Ρώσους, που πέραν του τιμήματος τις περισσότερες φορές και ως έργα δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας.

Χρ. Λ.

Το "χαρτί" των εκλογών

Κι όμως, ποτέ δεν του άρεσε ο τζόγος, το ρίσκο. Ολη του η πολιτική καριέρα έχει βασιστεί σε πολύ συγκεκριμένα βήματα. Ο Ζακ Σιράκ, θερμός θαυμαστής του στρατηγού Σαρλ ντε Γκολ, προσπάθησε σκληρά να κατακτήσει τη ζωή του πρώτου άνδρα της χώρας. Οι αλλεπάλληλες μονομαχίες του με τον Φρανσουά Μιτεράν υπήρξαν απογοητευτικές. Εξ ου και η περίφημη ατάκα, που του απέδωσαν οι συμπατριώτες του γελοιογράφοι, "κατάρα, θα πρέπει να περιμένω άλλα πέντε χρόνια"! Η απομάκρυνση Μιτεράν καθώς και η αποποίηση της προεδρικής υποψηφιότητας από τον Ζακ Ντελόρ, του άφησαν ελεύθερο το πεδίο για το Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων. Ο Ζακ Σιράκ δήλωσε αποφασισμένος να κάνει πραγματικότητα το όραμά του για μια Γαλλία "πρώτη ανάμεσα σε ίσους". Και, αρχικά, δεν υποχώρησε ούτε πόντο.

Πραγματοποίησε τις έξι πυρηνικές δοκιμές στις νησίδες Μουρουρόα και δεν πτοήθηκε ουδόλως από τη διεθνή δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας. Στόχος, άλλωστε, ήταν η "επιβεβαίωση του κύρους της Γαλλίας". Εφερε στην πρωθυπουργική θέση τον στενό του συνεργάτη Αλέν Ζιπέ για να έχει καλύτερη εποπτεία του κυβερνητικού έργου. Προσπάθησε, όσο το δυνατόν περισσότερο, να κατοχυρώσει τη θέση της Γαλλίας στο διπλωματικό παιχνίδι του μοιράσματος της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια της Ουάσιγκτον. Προχώρησε στη σύσταση επαγγελματικού στρατού, όπως έχουν οι "καθώς πρέπει" μεγάλες δυνάμεις. Ακόμα και με τον στενό φίλο του Φρανσουά Μιτεράν, Γερμανό καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, βρήκε δίοδο επικοινωνίας, που δεν είναι άλλη από τη δημιουργία του ισχυρού γαλλογερμανικού άξονα, που, εν δυνάμει, είναι η κεφαλή της Ενωμένης Ευρώπης.

Κι όμως, τον ενθουσιασμό και τα σχέδια του κ. Σιράκ δε φάνηκε να συμμερίζεται ο γαλλικός λαός. Το όραμα μιας "εκσυγχρονισμένης Γαλλίας, που θα έχει ικανοποιήσει όλους τους όρους που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ" και θα έχει εξασφαλίσει, από τις πρώτες, το εισιτήριο της νομισματικής ενοποίησης δε συγκίνησε τους Γάλλους εργαζομένους. Είδαν τους μισθούς τους να "παγώνουν", το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης να αποσαθρώνεται, τις θέσεις εργασίας να μειώνονται, την ανεργία να παραμένει στο 12,8%, τις κρατικές επιχειρήσεις να ιδιωτικοποιούνται και χιλιάδες ανθρώπους να βρίσκονται στο δρόμο, τη δημόσια εκπαίδευση να συρρικνώνεται. Οι Γάλλοι εργαζόμενοι "είδαν το μέλλον" και δεν τους άρεσε.

Ο Νοέμβρης του 1995 βρήκε τη Γαλλία "παράλυτη" από το τεράστιο κύμα των γενικών απεργιών, που κλυδώνισε συθέμελα τόσο την κυβέρνηση Ζιπέ αλλά και ολόκληρη την ΕΕ, με έκδηλη την ανησυχία για τη δυναμική της επίδρασης του "κακού παραδείγματος". Οι μήνες που μεσολάβησαν από το Νοέμβρη του 1995 μέχρι σήμερα σημαδεύτηκαν από τις αλλεπάλληλες διαδηλώσεις των φοιτητών, την πολυήμερη απεργία των καθηγητών πανεπιστημίου, των οδηγών φορτηγών, που απέκλεισε τη Γαλλία από τον "έξω κόσμο", των νοσοκομειακών γιατρών, των εργαζομένων στις δημόσιες επιχειρήσεις, στις μαζικές μεταφορές και τις αερομεταφορές, τις κινητοποιήσεις των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Η δημοτικότητα του Ζακ Σιράκ και της κυβέρνησης Ζιπέ έχει βυθιστεί στο ναδίρ.

Τα περιθώρια για την εξασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας στην ΕΕ στένεψαν. Ο Ζακ Σιράκ, υπό το αυστηρό βλέμμα του Χέλμουτ Κολ, αποφάσισε να παίξει το τελευταίο του χαρτί: να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, ελπίζοντας στην ανανέωση της λαϊκής εντολής, ώστε να υλοποιήσει το "ευρωπαϊκό όραμα" και ξέροντας ότι, σε περίπτωση ήττας του συντηρητικού συνασπισμού, οι επιλογές του περιορίζονται και φυσικά το προφίλ του τραυματίζεται ανεπανόρθωτα. Το "ευρωπαϊκό όραμα" αποδείχτηκε πολύ βαρύ, ακόμα και γι' αυτόν τον Ζακ Σιράκ, που σχεδίασε προσεκτικά και περίμενε υπομονετικά αρκετές πενταετίες!

Ε. Μ.

ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ
Μεθοδεύουν νέο σκάνδαλο
  • Η κυβέρνηση συζητά τώρα νέες αξιώσεις του Κοπελούζου και των Ρώσων για αυξήσεις στις τιμές, με τις οποίες η χώρα μας θα αγοράζει το φυσικό αέριο
  • Ο μεγαλοεπιχειρηματίας συμφωνεί και με την... ανάληψη νέων έργων

Σε τσιφλίκι του Κοπελούζου και των Ρώσων συνεταίρων του έχουν μετατρέψει την επένδυση του φυσικού αερίου, αξίας άνω των 700 δισ. δρχ., οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μέσω των συνεχών υπαναχωρήσεων και αναπροσαρμογών της διακρατικής συμφωνίας του 1987 για την εισαγωγή του νέου καυσίμου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. Ετσι, μετά τις απαιτήσεις Ρώσων - Κοπελούζου και τις σκανδαλώδεις τροποποιήσεις της αρχικής σύμβασης τον Ιούλη του 1993 από τον Κ. Μητσοτάκη και το Δεκέμβρη του 1994 από τον Κ. Σημίτη, βάσει των οποίων η ελληνικός λαός ενίσχυσε τα παραπάνω συμφέροντα με πάνω από 250 δισ. δρχ., οι Ρώσοι εκβιάζουν τώρα εκ νέου, προκειμένου να αποσπάσουν επιπλέον οφέλη.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η ρωσική πλευρά έχει θέσει ήδη στην ελληνική κυβέρνηση θέμα αναπροσαρμογής της συμφωνημένης - με βάση τη σύμβαση του 1987 - τιμής πώλησης του φυσικού αερίου, εκβιάζοντας μάλιστα ότι, αν αυτό δεν υλοποιηθεί, τότε η ελληνική πλευρά θα πρέπει αντ' αυτού να αναθέσει στους ίδιους επιπλέον έργα! Πρόκειται δηλαδή για κλιμάκωση σειράς εκβιασμών από τους Ρώσους και τον Κοπελούζο, οι οποίοι βρίσκουν έδαφος στη μέχρι τώρα στάση της κυβέρνησης, αφού με διάφορα προσχήματα στην πραγματικότητα έχει ικανοποιήσει κατά καιρούς διάφορες αξιώσεις των "συνεταίρων", ληστεύοντας τον ελληνικό λαό και τινάζοντας στον αέρα τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας. Πρόσφατα, αντιπροσωπεία της ΔΕΠΑ, αποτελούμενη από τον πρόεδρό της, κ. Βουδούρη, και διευθύνοντα σύμβουλο, Σ. Παπαφιλίππου, πραγματοποίησε ταξίδι στη Ρωσία προκειμένου να συζητήσουν με τους Ρώσους το νέο αίτημα. Αν και η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται αιφνιδιασμένη με τη στάση των Ρώσων, κρίνοντας από τη μέχρι τώρα υποτακτική στάση της, αλλά και το νέο μνημόνιο που υπέγραψε πρόσφατα με τους Ρώσους, το σκανδαλώδες περιεχόμενο του οποίου αποκάλυψε ο "Ρ" σε προηγούμενο δημοσίευμά του, μπορούμε να προβλέψουμε ότι για άλλη μια φορά θα συναινέσει κατά των συμφερόντων της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διακρατική συμφωνία του 1987 καθορίζονται με ακρίβεια οι παράμετροι, βάσει των οποίων θα προκύπτει η τιμή αγοράς του φυσικού αερίου για 20 χρόνια, οι οποίες αποτελούν και συμβατική υποχρέωση και των δύο μερών. Η αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση της αξίωσης των Ρώσων για αναπροσαρμογή των παραμέτρων αυτών ή τα αντ' αυτής ανταλλάγματα θα αποτελέσουν τη μέγιστη υποταγή της στα ξένα μεγαλοσυμφέροντα, που θα σημάνει και την πλήρη παραχώρηση του έργου του φυσικού αερίου και κατ' επέκταση του ενεργειακού τομέα της χώρας στους Ρώσους και τον Κοπελούζο.

Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμίσουμε ότι με την αναπροσαρμογή, που έκανε στην αρχική συμφωνία η κυβέρνηση της ΝΔ το 1993, δόθηκαν στα ελληνορωσικά ιδιωτικά συμφέροντα έργα με απευθείας αναθέσεις αξίας 150 δισ. δρχ. Ενα χρόνο μετά ο σημερινός πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, από τη θέση του υπουργού Βιομηχανίας με μια νέα αναπροσαρμογή προχώρησε σε επιπλέον αναθέσεις έργων προβλεπόμενης αξίας τότε 100 δισ. δρχ., τα οποία εμφανίζονται σήμερα υπερδιπλασιασμένα. Πρόκειται για τα έργα της Καβάλας και του Κερατσινίου, καθώς και της μονάδας της ΔΕΗ στη Φλώρινα δυναμικότητας 330 μεγαβάτ, το μηχανολογικό εξοπλισμό των υδροηλεκτρικών σταθμών Συκιάς - Πευκόφυτου στον Αχελώο και τους σταθμούς συμπίεσης του κεντρικού αγωγού. Το τίμημα για τα προβλεπόμενα έργα ήταν συνολικά 100 δισ. δρχ. Μόνο όμως η μονάδα της Φλώρινας ανατέθηκε έναντι 179,5 δισ. δρχ. Το ποσό είναι ενδεικτικό για το τι πρόκειται να πληρώσει ο ελληνικός λαός στην περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρήσει σε νέες αναθέσεις έργων στους Ρώσους, που πέραν του τιμήματος τις περισσότερες φορές και ως έργα δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας.

Χρ. Λ.

Το "χαρτί" των εκλογών

Κι όμως, ποτέ δεν του άρεσε ο τζόγος, το ρίσκο. Ολη του η πολιτική καριέρα έχει βασιστεί σε πολύ συγκεκριμένα βήματα. Ο Ζακ Σιράκ, θερμός θαυμαστής του στρατηγού Σαρλ ντε Γκολ, προσπάθησε σκληρά να κατακτήσει τη ζωή του πρώτου άνδρα της χώρας. Οι αλλεπάλληλες μονομαχίες του με τον Φρανσουά Μιτεράν υπήρξαν απογοητευτικές. Εξ ου και η περίφημη ατάκα, που του απέδωσαν οι συμπατριώτες του γελοιογράφοι, "κατάρα, θα πρέπει να περιμένω άλλα πέντε χρόνια"! Η απομάκρυνση Μιτεράν καθώς και η αποποίηση της προεδρικής υποψηφιότητας από τον Ζακ Ντελόρ, του άφησαν ελεύθερο το πεδίο για το Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων. Ο Ζακ Σιράκ δήλωσε αποφασισμένος να κάνει πραγματικότητα το όραμά του για μια Γαλλία "πρώτη ανάμεσα σε ίσους". Και, αρχικά, δεν υποχώρησε ούτε πόντο.

Πραγματοποίησε τις έξι πυρηνικές δοκιμές στις νησίδες Μουρουρόα και δεν πτοήθηκε ουδόλως από τη διεθνή δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας. Στόχος, άλλωστε, ήταν η "επιβεβαίωση του κύρους της Γαλλίας". Εφερε στην πρωθυπουργική θέση τον στενό του συνεργάτη Αλέν Ζιπέ για να έχει καλύτερη εποπτεία του κυβερνητικού έργου. Προσπάθησε, όσο το δυνατόν περισσότερο, να κατοχυρώσει τη θέση της Γαλλίας στο διπλωματικό παιχνίδι του μοιράσματος της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια της Ουάσιγκτον. Προχώρησε στη σύσταση επαγγελματικού στρατού, όπως έχουν οι "καθώς πρέπει" μεγάλες δυνάμεις. Ακόμα και με τον στενό φίλο του Φρανσουά Μιτεράν, Γερμανό καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, βρήκε δίοδο επικοινωνίας, που δεν είναι άλλη από τη δημιουργία του ισχυρού γαλλογερμανικού άξονα, που, εν δυνάμει, είναι η κεφαλή της Ενωμένης Ευρώπης.

Κι όμως, τον ενθουσιασμό και τα σχέδια του κ. Σιράκ δε φάνηκε να συμμερίζεται ο γαλλικός λαός. Το όραμα μιας "εκσυγχρονισμένης Γαλλίας, που θα έχει ικανοποιήσει όλους τους όρους που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ" και θα έχει εξασφαλίσει, από τις πρώτες, το εισιτήριο της νομισματικής ενοποίησης δε συγκίνησε τους Γάλλους εργαζομένους. Είδαν τους μισθούς τους να "παγώνουν", το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης να αποσαθρώνεται, τις θέσεις εργασίας να μειώνονται, την ανεργία να παραμένει στο 12,8%, τις κρατικές επιχειρήσεις να ιδιωτικοποιούνται και χιλιάδες ανθρώπους να βρίσκονται στο δρόμο, τη δημόσια εκπαίδευση να συρρικνώνεται. Οι Γάλλοι εργαζόμενοι "είδαν το μέλλον" και δεν τους άρεσε.

Ο Νοέμβρης του 1995 βρήκε τη Γαλλία "παράλυτη" από το τεράστιο κύμα των γενικών απεργιών, που κλυδώνισε συθέμελα τόσο την κυβέρνηση Ζιπέ αλλά και ολόκληρη την ΕΕ, με έκδηλη την ανησυχία για τη δυναμική της επίδρασης του "κακού παραδείγματος". Οι μήνες που μεσολάβησαν από το Νοέμβρη του 1995 μέχρι σήμερα σημαδεύτηκαν από τις αλλεπάλληλες διαδηλώσεις των φοιτητών, την πολυήμερη απεργία των καθηγητών πανεπιστημίου, των οδηγών φορτηγών, που απέκλεισε τη Γαλλία από τον "έξω κόσμο", των νοσοκομειακών γιατρών, των εργαζομένων στις δημόσιες επιχειρήσεις, στις μαζικές μεταφορές και τις αερομεταφορές, τις κινητοποιήσεις των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Η δημοτικότητα του Ζακ Σιράκ και της κυβέρνησης Ζιπέ έχει βυθιστεί στο ναδίρ.

Τα περιθώρια για την εξασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας στην ΕΕ στένεψαν. Ο Ζακ Σιράκ, υπό το αυστηρό βλέμμα του Χέλμουτ Κολ, αποφάσισε να παίξει το τελευταίο του χαρτί: να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, ελπίζοντας στην ανανέωση της λαϊκής εντολής, ώστε να υλοποιήσει το "ευρωπαϊκό όραμα" και ξέροντας ότι, σε περίπτωση ήττας του συντηρητικού συνασπισμού, οι επιλογές του περιορίζονται και φυσικά το προφίλ του τραυματίζεται ανεπανόρθωτα. Το "ευρωπαϊκό όραμα" αποδείχτηκε πολύ βαρύ, ακόμα και γι' αυτόν τον Ζακ Σιράκ, που σχεδίασε προσεκτικά και περίμενε υπομονετικά αρκετές πενταετίες!

Ε. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ