Θέλετε να δείτε τι σημαίνει θεατρικό ταλέντο; Δηλαδή καλλιτεχνικός μόχθος με γνώση, υψηλό αισθητικό γούστο, κοινωνιολογική κριτική άποψη, μεράκι, έμπνευση, παιγνιώδη σκηνική φαντασία. Θέλετε να δείτε πώς μια παλιά "κωμωδία μετ' ασμάτων" - ένα "βοντιβίλ", κωμωδιογραφικό είδος αρεστό στην αστική τάξη του 19ου αιώνα, το οποίο καλλιέργησε με "δαιμόνιο" σατιρικό πνεύμα(αν και αστός) ο Ευγένιος Λαμπίς - μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά "φρέσκια", με σατιρικότητα τόση που θεματικά "να σπάει κόκαλα"; Θέλετε να δείτε πώς η σύγχρονη σκηνική ερμηνεία ενός βοντιβίλ, μπορεί να λειτουργεί σαν κοινωνιολογικό αλλά και αισθητικό σχόλιο για το συγκεκριμένο κωμικό είδος και γενικότερα για τα θεατρικά δεδομένα και γούστα της εποχής της ακμής του και πώς ταυτόχρονα μια τέτοια σκηνική ερμηνεία κάθε άλλο παρά "στεγνώνει" τους κωμικούς χυμούς του έργου, αντίθετα προσφέρει πλουσιοπάροχη, πολύτροπη καλλιτεχνική απόλαυση και ευφορία ψυχής; Για όλους αυτούς τους λόγους, οι θεατρόφιλοι μη χάσετε την παράσταση του θιάσου "Μορφές",στο "Εμπρός",με την κωμωδία του Ευγένιου Λαμπίς "Η υπόθεση της οδού Λουρσίν",υπό τη σκηνοθετική "μαεστρία" του Τάσου Μπαντή,στον οποίο ανήκει και η έξοχη μετάφραση.

Η μετάφρασή του αποτελεί τη βάση για τη σκηνοθετική ανάπτυξη του θεατρικά"οργιαστικού" κοινωνιολογικού και αισθητικού σχολίου του, της κριτικής"ανάγνωσής" του στο έργο του Λαμπίς, "ανάγνωση" που ενέπνευσε και μεταλαμπαδεύτηκε σ' όλους τους συνεργάτες του. Η μετάφραση και η "ανάγνωση" του Τ. Μπαντή, προκάλεσε τη δημιουργική "εκτίναξη" όλων των συντελεστών της παράστασης, αρχής γενομένης από την Λιλή Κεντάκα στην οποία ανήκουν τα κοστούμια εποχής και το έξοχο σκηνικό, που με ευφυείς, λειτουργικές και λιτές, τεχνικά, λύσεις παραπέμπει στην "αυτοκρατορική" θεατρική αρχιτεκτονική, με τη συμβολή και των ζωγραφικών (κινούμενων) ριντό από τον Ντιντιέ Μαρτέν και των φωτισμών του Ανδρέα Σινάνου.Η σκηνογράφος δημιούργησε και ένα θεωρείο για τους καλούς μουσικούς Λευτέρη Μιχαλόπουλο, Μαρίνο Γαλατσινό, Χρήστο Κιτσόπουλο, Βασίλη Λιαρμακόπουλο),που "συνδιαλέγονται" μουσικά με μια εξαίρετη πεντάδα ηθοποιών. Καθοριστικό ρόλο στο απολαυστικό παραστασιακό αποτέλεσμα παίζει η σατιρικού ήθους μουσική, όπως και οι στίχοι του Νίκου Κυπουργού.Ο Κωνσταντίνος Ρήγος δίδαξε με χιούμορ την εκφραστική κίνηση των ηθοποιών - σχόλιο της αστικής συμπεριφοράς και διά της κίνησης, των χαρακτήρων και των φαρσικών καταστάσεων του"μύθου", που κορυφώνεται με ένα "σασπένς", που λύνει όλες τις παρεξηγήσεις, μέσω των οποίων ο συγγραφέας σατιρίζει ιδέες, ήθη, σχέσεις και συμπεριφορές των αστών και μικροαστών και του περιβάλλοντός τους.

Η σκηνοθεσία ευτύχησε με την υποκριτική των ηθοποιών, με κυρίαρχη του Δημήτρη Καταλειφού.Ο Δ. Καταλειφός εξελίσσεται σε σπουδαίο, πολύτιμο για το θέατρό μας ηθοποιό. Σε ηθοποιό, με την κυριολεξία της λέξης. Γιατί, με την πνευματικότητά του και με τη μεταμορφωνόμενη υποκριτική του, αναζητά το "μεδούλι" κάθε ρόλου - χαρακτήρα που υποδύεται και μάχεται την τυποποίηση, τα εύκολα, "εμπορεύσιμα" υποκριτικά κλισέ. Στο έργο του Λαμπίς, είναι υποκριτικά αγνώριστος και υπέροχος. Ενας μάγειρας, "χύμα" και σαν άνθρωπος αλλά και από το μεθύσι αναστατώνει ένα αστικό σπίτι. Εξαίρετος "συνεργός" του σε μια βραδιά κραιπάλης και σε υπόθεση "φόνου", ο γελοιογραφικός αστός του Γιώργου Κέντρου.Η Ράνια Οικονομίδου με χιουμοριστική χάρη σατίρισε την αστή σύζυγο. Πολύ καλές ερμηνείες καταθέτουν και οι Κώστας Αποστολίδης και Δημήτρης Τάρλου.

ΘΥΜΕΛΗ