ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Ιούλη 2000
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ
Επί ποδός οι νησιώτες

«Λουκέτο» έβαλαν στα μαγαζιά τους, την Κυριακή, οι εστιάτορες και καταστηματάρχες της Αλοννήσου, διαμαρτυρόμενοι για τον ακτοπλοϊκό αποκλεισμό, που έχουν επιβάλει οι ακτοπλοϊκές εταιρίες, με την ανοχή του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, είτε επειδή κρίνουν «αντιοικονομικά» τα δρομολόγια, είτε για να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά συμφέροντα μεγαλοξενοδόχων και άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών γειτονικών νησιών. Η κινητοποίηση, που είχε προειδοποιητικό χαρακτήρα και έγινε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Καταστηματαρχών Εστίασης και Διασκέδασης Αλοννήσου, έφερε τα πρώτα αποτελέσματα, καθώς από την Κυριακή άρχισαν να εκτελούνται καθημερινά δρομολόγια ιπτάμενων δελφινιών από και προς Θεσσαλονίκη, τα οποία δεν υπήρχαν.

Οι καταστηματάρχες και οι κάτοικοι της Αλοννήσου καταγγέλλουν ότι, με τον ακτοπλοϊκό αποκλεισμό που έχει επιβληθεί, οδηγείται το νησί στην απομόνωση και στον οικονομικό μαρασμό, καθώς ο τουρισμός αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδήματος και προειδοποιούν ότι οι κινητοποιήσεις τους θα κλιμακωθούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος τα δρομολόγια από Βόλο προς την Αλόννησο έχουν μειωθεί από την ακτοπλοϊκή εταιρία "MINOAN LINES" κατά 50% περίπου ημερησίως, ενώ τα φέρι μποτ από τον Αγιο Κωνσταντίνο δεν εκτελούν δρομολόγια την Παρασκευή και το Σάββατο. Τις μέρες, δηλαδή, που αναμένεται αύξηση της τουριστικής κίνησης. Τη συμπαράστασή της στις κινητοποιήσεις των καταστηματαρχών της Αλοννήσου, εκφράζει, με ανακοίνωσή της, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελμάτων, η οποία καλεί τους αρμόδιους φορείς να σκύψουν πάνω στο υπαρκτό πρόβλημα, ώστε να δοθεί άμεσα λύση.

Ομως, στο πόδι βρίσκονται οι κάτοικοι και άλλων νησιών, όπως στη Σαντορίνη και την Ανδρο, οι οποίοι πρόσφατα είχαν αποκλείσει τα λιμάνια των νησιών τους, όπως και οι κάτοικοι των νησιών του Αργοσαρωνικού. Οι μονοπωλιακές καταστάσεις, που έχουν διαμορφωθεί στο χώρο της ακτοπλοΐας με την κυριαρχία τριών μεγαλοεταιριών Μινωικές Γραμμές, ΑΝΕΚ, Επιχειρήσεις Αττικής, έχουν φέρει τα πάνω - κάτω. Οι τρεις εταιρίες, λειτουργώντας πλέον ως «κράτος εν κράτει», έχουν μετατρέψει σε «κουρέλι» πρωτόκολλα αριθμού επιβατών, ωράρια αφίξεων - αναχωρήσεων, προγραμματισμούς δρομολογίων, επιχειρώντας να επιβάλουν τους δικούς τους νόμους. Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα, έχει ξεσπάσει και «κόντρα» μεταξύ των τριών, προκειμένου να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι στην ακτοπλοΐα.

Την ευθύνη για τις δραματικές εξελίξεις στο χώρο της ακτοπλοΐας φέρει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, η οποία προσυπέγραψε τον κανονισμό - έκτρωμα 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο κανονισμός «σπάει» το δικαίωμα της αποκλειστικής εκμετάλλευσης των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών από πλοία με ελληνική σημαία και ελληνικά πληρώματα (καμποτάζ). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ακτοπλοϊκές εταιρίες να επιδοθούν σε έναν αγώνα δρόμου μεταξύ τους, «τρώγοντας» οι μεγαλύτερες τις μικρότερες, με σκοπό να αντέξουν στον ανταγωνισμό με τα πλοία των πολυεθνικών, που θα εισβάλουν στις ελληνικές θάλασσες το 2004, οπότε και θα τεθεί ο κανονισμός σε ισχύ.


Ψήνονται σε σπίτια - κονσέρβες

Τα σπίτια - κονσέρβες είναι από καιρό στημένα στη θέση τους. Μέσα ζουν - τρόπος του λέγειν «ζουν» - άνθρωποι. Που εισπράττουν ξανά από πρώτο χέρι την κυβερνητική αναλγησία. Καθώς το τσίγκινο κουτί δε φτάνει για να απαλύνει έστω και λίγο το πόνο αυτών που ξαφνικά έμειναν στο δρόμο. Πόσο μάλλον, όταν η θερμοκρασία κτυπάει κόκκινο.

Η κυβέρνηση σπεύδει να κατηγορήσει τους δήμους ότι δεν έχουν φροντίσει να βάλουν κλιματιστικά στα κοντέινερ των καταυλισμών. Παραδόξως, όταν πρόκειται για ευθύνες, πάντα κάποιος άλλος φταίει. Η κυβέρνηση ανακαλύπτει ότι είναι υπεύθυνη για κάτι, μόνο όταν πρόκειται για φιέστα. Οπως όταν ο αρμόδιος υπουργός παρέδιδε ένα - ένα τα κλειδιά από τα σπίτια - κονσέρβες. Κι αυτή η κοροϊδία θα συνεχίζεται, όσο τα ίδια τα θύματα αυτής της πολιτικής δεν εξεγείρονται βάζοντας κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ο κόσμος που έρχεται

Φαντάζομαι τον κόσμο των επόμενων δεκαετιών και ρίγος διατρέχει το σώμα μου. Οχι, αυτός ο «καινούριος» κόσμος δε θα είναι «θαυμαστός», όπως βαυκαλίζονται πολλοί, παρασυρόμενοι από τη σχετική προπαγάνδα των κέντρων που προωθούν τη «νέα τάξη» και την «παγκοσμιοποίηση». Σε μία, σε δύο δεκαετίες, μπορεί μεν να έχει αποκωδικοποιηθεί πλήρως το «βιβλίο της ζωής» και να έχουν γίνει πάμπολλες άλλες εντυπωσιακές ανακαλύψεις, αλλά είναι βέβαιο ότι θα «πληρώσουμε» αυτή την επιστημονική πρόοδο με την περαιτέρω υποχώρηση των ηθικών αξιών, τη «ρομποτοποίηση» των ατόμων και την κατακόρυφη αύξηση των κοινωνικών ομάδων που θα ζουν περιθωριοποιημένες και εντελώς απροστάτευτες.

Ανατριχιαστικά στοιχεία για το πώς κτίζεται ο «καινούριος» κόσμος, περιέχονται στην έκθεση του ΟΗΕ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα. Σ' αυτό το ντοκουμέντο, λοιπόν, διαβάζουμε ότι τα γιγαντιαία οικονομικά τραστ αποσπούν όλο και μεγαλύτερα μερίδια από τον παγκόσμιο πλούτο, καταδικάζοντας έτσι στη λιμοκτονία ολόκληρους λαούς ή και μεγάλες ομάδες πολιτών, που ζουν μέσα στους κόλπους πλούσιων χωρών. Στις ΗΠΑ, λόγου χάρη, που έχουν το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα παγκοσμίως, οι άστεγοι, οι άνεργοι και οι πεινώντες μετριούνται σε εκατομμύρια. Και θυμήθηκα, διαβάζοντας αυτή την περικοπή της έκθεσης, μία συγκλονιστική φωτογραφία, που δημοσιεύτηκε πέρυσι στον Τύπο και έδειχνε έναν νεαρό Αμερικανό να περπατάει στους δρόμους της Ν. Υόρκης, έχοντας κρεμασμένη στο στήθος του μια ταμπέλα που έγραφε: «Ζητάω οποιαδήποτε δουλιά με μοναδικό αντάλλαγμα το φαγητό»!

Ηίδια έκθεση μας πληροφορεί ότι στο θαυμαστό κόσμο που στήνει η «νέα τάξη», 100 εκατομμύρια παιδιά μεγαλώνουν στους δρόμους, 250 εκατομμύρια ανήλικοι εργάζονται παράνομα για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη προσπαθούν να «ζήσουν» με ένα δολάριο τη μέρα! Και να σκεφτεί κανείς ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της παγκοσμιοποίησης. Διότι, αν και όταν αυτή εδραιωθεί, οι κοινωνικές ανισότητες, η εκμετάλλευση και πολλές άλλες πληγές θα παρουσιάσουν πρωτοφανή έξαρση και οι κοινωνίες του άμεσου μέλλοντος πολύ λίγο θα διαφέρουν από μία ζούγκλα.

Βέβαια, για να υλοποιηθούν αυτά τα «θεάρεστα» πλάνα της «νέας τάξης», πρέπει να υπερνικηθούν πρώτα οι αντιδράσεις όσων βλέπουν ότι ο κόσμος επιστρέφει πλέον στο μεσαίωνα. Και αυτό θα επιτευχθεί, σε συλλογικό επίπεδο με τη χρήση των όπλων (το παράδειγμα της δολοφονικής επιδρομής του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία είναι πρόσφατο) και σε ατομικό επίπεδο με την αποδόμηση της προσωπικότητας ενός εκάστου και την αποχαύνωσή του, μέσω της ελεγχόμενης τηλεόρασης και άλλων τεχνολογιών. Πρόσφατα, λόγου χάρη, διάβασα ότι οι άνθρωποι θα έχουν πειστεί σε είκοσι χρόνια να κάνουν έρωτα μέσω των κομπιούτερ, βάζοντας αισθητήρες στο σώμα τους!

Το μέλλον που έρχεται είναι πράγματι ανατριχιαστικό και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να αποτρέψει αυτήν τη φοβερή κατιούσα, από ένα γενικό ξεσήκωμα παντού, όσο είναι ακόμη καιρός. Οι διαδηλώσεις στο Σιάτλ των ΗΠΑ, πριν λίγους μήνες και οι διαδηλώσεις των Πορτογάλων κατά τη Σύνοδο της Φέιρα δείχνουν περίτρανα ότι οι λαοί κατανοούν σιγά σιγά, πού μας πάνε οι «νεοκαίσαρες» και δεν είναι διατεθειμένοι να πουν το «σφάξτε μας αγάδες ν' αγιάσουμε».

Μ' αυτό το δεδομένο, λοιπόν, δε θα ήταν τολμηρό να σκεφτούμε ότι ίσως οι «αρχιτέκτονες» της «νέας τάξης» να θυμίζουν εκείνους τους «ήρωες» του Μαγιακόφσκι, που έκαναν πικ νικ, καθισμένοι πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη!


Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ