ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 7 Ιούλη 1998
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Οι ξεγραμμένοι

Είχαν ακουμπήσει τη ζωή τους πάνω στους βράχους του Περάματος. Εξι ψυχές, συνολικά. Αυτός, η γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά τους. Το μεγαλύτερο, ο Αλέξης, είχε κλείσει τα δεκαπέντε και είχε βγει ήδη στη βιοπάλη. Το μικρότερο, η Αννούλα είχε τελειώσει φέτος την Τρίτη δημοτικού. Το σκολειό της ήταν δυόμισι χιλιόμετρα μακριά. Ο συνοικισμός των βράχων δεν είχε το δικό του διδακτήριο. Αλλά, μήπως είχε και τίποτε άλλο; Ούτε δρόμοι υπήρχαν, ούτε φώτα, ούτε συγκοινωνίες. Ακόμη και το νερό πήγαινε εκεί πάνω μόνο για λίγες ώρες. Οι άνθρωποι της περιοχής, φτωχοί και βασανισμένοι, διαμαρτύρονταν συνεχώς για την εγκατάλειψη που βασίλευε γύρω τους. Το κράτος όμως τους είχε ξεγράψει. Σαν να μην υπήρχαν. Μόνο κάθε τρία, τέσσερα χρόνια έδειχνε να θυμάται πως κάποιοι ζούσαν κι εκεί. Κι έρχονταν τότε πάνω στους βράχους κάποιοι κουστουμαρισμένοι, για να μοιράσουν ψεύτικες υποσχέσεις στους ξεγραμμένους, μπας και τους υφαρπάξουν έτσι την ψήφο τους. Οι γνωστές αθλιότητες των μπαγαπόντηδων της πολιτικής.

Είχαν ακουμπήσει τη ζωή τους πάνω στους βράχους και ζέσταιναν τα μικρά όνειρά τους μέσα στο χαμηλό σπιτάκι, που είχαν κτίσει εκεί. Πέτρα, πέτρα το έστηναν, οχτώ χρόνια. Κι όταν το τέλειωσαν ένιωσαν την τραχιά ζωή τους να γλυκαίνει κάπως. Είχαν κάτι δικό τους τώρα κι αυτοί. Και το κυριότερο: Είχαν ξεφύγει από την παράγκα, όπου ζούσαν μέχρι τότε. Κάποιοι άλλοι γύρω τους δεν είχαν τη δική τους τύχη. Εξακολουθούσαν να ζουν σε παραπήγματα.

Πολλές φορές, ο άντρας καθόταν μπροστά στο φτωχικό τους και το καμάρωνε. Φέτος το φθινόπωρο μάλιστα, σκεφτόταν να φτιάξει και τον αυλόγυρο του σπιτιού. Να μην είναι έτσι αβέρτα. Να μην μπαίνουν σκύλοι, γάτες, κότες και χαλάνε τους βασιλικούς και τα γεράνια, που φρόντιζε με μεράκι η γυναίκα του. Και του παραχρόνου ή κι αργότερα, έλεγε - α, τι όνειρα - να αρχίσει να χτίσει άλλο ένα δωματιάκι. Να μεγαλώσει λίγο το κουτούκι του...

Ξημέρωνε Σάββατο, όταν ο άντρας πετάχτηκε αλαφιασμένος από το κρεβάτι του. Είχε αντιληφθεί ότι κάτι καιγόταν. Βγήκε έξω και είδε έντρομος φλόγες και καπνούς στο βορινό μέρος της περιοχής. "Πυρκαγιά, πυρκαγιά!", φώναζαν οι αγουροξυπνημένοι κάτοικοι του συνοικισμού. Και έτρεχαν να αρπάξουν κουβάδες και "λάστιχα". Ξύπνησε τους δικούς του και τους έβγαλε έξω. Επειτα έτρεξε κι αυτός να βοηθήσει στο σβήσιμο της φωτιάς. Χαμένος κόπος, όμως. Νερό δεν υπήρχε. Η αντλία που ωθούσε το νερό στους "βράχους" είχε χαλάσει. Και τώρα; Ο τρόμος φάνηκε στα μάτια όλων. Και οι φλόγες όλο δυνάμωναν και προχωρούσαν προς το μέρος τους. "Καλέστε την πυροσβεστική!", φώναξε κάποιος. Σε λίγο ακούστηκαν σειρήνες και φάνηκαν τρεις αντλίες. Πώς να ανέβουν όμως εκεί πάνω, αφού δεν υπήρχαν δρόμοι;

Η φωτιά είχε ορμήσει τώρα στο συνοικισμό και έτρωγε τα φτωχόσπιτα. Κραυγές απελπισίας δονούσαν τον αέρα. Και κατάρες. Ενα ξέσπασμα των απόκληρων για τους κυβερνήτες που τους είχαν εγκαταλείψει, που τους είχαν ξεγράψει από χρόνια. Ανάμεσα στους απελπισμένους και ο άντρας. Εστεκε μπροστά στα αποκαϊδια του σπιτιού του και θρηνούσε μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά.

Οταν πέρασαν ώρες, σκούπισαν τα δάκρυά τους, έσφιξαν την καρδιά τους και ο ένας πίσω από τον άλλον άρχισαν να κατηφορίζουν προς τη θάλασσα. Ανέστιοι, ανυπόδητοι, γυμνοί, ρημαγμένοι. Και όπως είχε πέσει γύρω τους το σούρουπο, οι σκοτεινές φιγούρες τους αναπαριστούσαν τραγικά τις τύψεις που θα έπρεπε να κυκλώνουν όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο.

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Απεργούν σήμερα οι σιδηροδρομικοί

Συγκεντρώσεις στους σταθμούς της Πάτρας και της Τρίπολης

Ακινητοποιημένα παραμένουν από χτες τα μεσάνυχτα τα τρένα στο δίκτυο της Πελοποννήσου.

Αυτή είναι η απάντηση των δύο χιλιάδων σιδηροδρομικών, των νομών Κορινθίας, Αργολίδας, Αρκαδίας, Αχαϊας, Ηλείας και Μεσσηνίας,στα σενάρια της κυβέρνησης για συρρίκνωση του δικτύου και στην επιδίωξή της να πάρει πίσω σημαντικές εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών. Κατά τη διάρκεια της εικοσιτετράωρης απεργιακής κινητοποίησης, οι σιδηροδρομικοί θα πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις στους σταθμούς της Πάτρας και της Τρίπολης.

"Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να δεχτούμε την κατάργηση, ούτε ενός μέτρου σιδηροδρομικής γραμμής της Πελοποννήσου και ζητάμε την άμεση χρηματοδότηση για έργα εκσυγχρονισμού και βελτίωσης του υπάρχοντος δικτύου" υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ). Σύμφωνα με το απεργιακό πρόγραμμα της ΠΟΣ, τις επόμενες μέρες θα γίνουν δύο ακόμα κινητοποιήσεις: Την Πέμπτη 9.7.1998 στο δίκτυο της Βόρειας Ελλάδας (με απεργιακή συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη) και στις 14.7.1998 στο κεντρικό δίκτυο Αθήνας - Θεσσαλονίκης (με συγκέντρωση στη Λάρισα). Οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα κορυφωθούν με νέα 24ωρη πανσιδηροδρομική - πανελλαδική απεργία στις 23.7.1998 και συγκέντρωση στην Αθήνα.

Συμπαράσταση στον αγώνα

Στον αγώνα τους αυτό, οι σιδηροδρομικοί δεν είναι μόνοι τους. Σε κοινή συνεδρίασή τους τα Επιμελητήρια Αχαϊας, Ηλείας και Μεσσηνίας στις του 28 Ιούνη, αφού διαπίστωσαν ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξή της, ζητούν από την πολιτεία τη διατήρηση των δρομολογίων με τον παράλληλο εκσυγχρονισμό του δικτύου, την άμεση υλοποίηση των προγραμματικών συμβάσεων του ΟΣΕ για την προμήθεια τροχαίου υλικού και τον εκσυγχρονισμό του μηχανοστασίου - εργοστασίου συντήρησης και επισκευής τροχαίου υλικού που λειτουργεί στην Καλαμάτα.

Χαρακτηριστική είναι επίσης και η τοποθέτηση της ΑΣΚΕ - ΟΣΕ, κατά τη συζήτηση του Επιχειρησιακού Σχεδίου στις 16 Ιούνη 1998, η οποία τάχθηκε κατά της εγκατάλειψης του δικτύου της Πελοποννήσου και υπέρ του εκσυγχρονισμού της γραμμής Αθηνών - Κορίνθου - Πάτρας - Ολυμπίας με νέα διπλή χάραξη κανονικού εύρους, που να είναι έτοιμη μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αλλά κατά τους σοφούς του Επιχειρησιακού Σχεδίου, η νότια Ελλάδα τελειώνει στην Κόρινθο... Δεν υπάρχουν κονδύλια ισχυρίζονται. Η γραμμή Καβάσιλα - Κυλλήνη έκλεισε οριστικά. Ο οδοντωτός Διακοφτού - Καλαβρύτων, προορίζεται για τους ιδιώτες. Στη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου δεν προβλέπεται σιδηροδρομική γραμμή. Η γραμμή Τρίπολης - Καλαμάτας παραπαίει. Για κάποιους, οι αυτοκινητόδρομοι είναι η μόνη λύση, όπως και για τις βιομηχανίες αυτοκινήτων και καυσίμων βέβαια.

Η κυβέρνηση με το νέο Επιχειρησιακό Σχέδιο κινείται στην κατεύθυνση που θα φέρει την Πελοπόννησο, αλλά και όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο του ΟΣΕ, στην προ Τρικούπη εποχή... Με δίκτυο απαρχαιωμένο, με γραμμές να κλείνουν, με τροχαίο υλικό που "έχει φάει τα ψωμιά του", και εργαζόμενους υποζύγια εννιάωρης και δεκάωρης εργασίας. Αυτό είναι το μοντέλο του εκσυγχρονισμού για τον σιδηρόδρομο του 21ου αιώνα.

Η ενδοχώρα της Πελοποννήσου αφήνεται στην απομόνωση και το μαρασμό. Κατά τα άλλα, οι ομολογίες περί του πιο οικολογικού και σύγχρονου μέσου μεταφοράς περισσεύουν.

"Με τον Τρικούπη άρχισαν τα τρένα να κυλάνε, κι από την "Τρικούπη" φαίνεται πως τώρα σταματάνε" γράφει το πανό των εργαζομένων στον ΟΣΕ που διαδήλωσαν στην απεργία της 24.6.1998



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ