Κρίσιμη για το μέλλον τόσο της Ιονικής όσο και της ίδιας της Εμπορικής Τράπεζας, θεωρείται η ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων της Εμπορικής, που έχει οριστεί για την ερχόμενη Παρασκευή 19 Ιούνη. Το θέμα που θα δεσπόσει στη συνέλευση αυτή - εκτός κι αν αναβληθεί - θα είναι η ιδιωτικοποίηση της Ιονικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ασφαλιστικά ταμεία, τον ελεγχόμενο από το δημόσιο τραπεζικό τομέα, αλλά και συνολικότερα για την ελληνική οικονομία. Στη συνέλευση της ερχόμενης Παρασκευής, θα κληθούν οι μέτοχοι της Εμπορικής, να επικυρώσουν την πολιτική απόφαση της κυβέρνησης για την πώληση σε ιδιώτη (σε ποιον, άραγε, την έχουν υποσχεθεί;) του πλειοψηφικού πακέτου της Ιονικής, που είναι η αρχαιότερη ελληνική τράπεζα και θεωρείται από τις τράπεζες - "φιλέτα".

Και θεωρείται κρίσιμη αυτή η γενική συνέλευση, επειδή οι, όποιες, αποφάσεις για αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ιονικής θα επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς και της Εμπορικής, καθώς η πώληση της πρώτης, υπονομεύει το μέλλον της δεύτερης. Στην ουσία, δηλαδή, η πώληση σήμερα, του πλειοψηφικού πακέτου της Ιονικής σε ιδιώτες, αποτελεί προάγγελο για την ιδιωτικοποίηση, αύριο, και της Εμπορικής.

Σε όσα από τα μεγάλα ψέματα, που έχει πει μέχρι στιγμής η κυβέρνηση - και έχει πει πολλά - για να δικαιολογήσει την απόφασή της να προχωρήσει στην εκποίηση της Ιονικής, υπάρχει μόνο μια μεγάλη αλήθεια. Και η αλήθεια αυτή, είναι η δημόσια ομολογία των κυβερνώντων, πως η ιδιωτικοποίηση της Ιονικής είναι "ειλημμένη πολιτική απόφαση"...

Πίσω από αυτή την αλήθεια, κρύβεται μια άλλη μεγάλη, που λέει πως - πέρα από τις επιπτώσεις που θα έχει στα ασφαλιστικά ταμεία η πώληση των μετοχών της Ιονικής - το επόμενο βήμα θα είναι η πώληση της Εμπορικής στους Γερμανούς. Ισως, δεν είναι τυχαία η βολιδοσκόπηση για εξαγορά της Εμπορικής που είχαν κάνει προ μηνών, εκπρόσωποι της γερμανικής τράπεζας ΚΟΜΜΕΡΤΖ ΜΠΑΝΚ, σε επαφές που είχαν στην Ελλάδα με εκπροσώπους του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης αλλά και της Εμπορικής.

Το σίγουρο είναι, πως με την πολιτική της απόφαση για ιδιωτικοποίηση της Ιονικής, η κυβέρνηση ναρκοθετεί - ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ - και το μέλλον της ίδιας της Εμπορικής Τράπεζας. Κι αυτό, γιατί, ενώ η κυρίαρχη τάση στην Ελλάδα και διεθνώς είναι οι συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων,η κυβέρνηση Σημίτη, αντί να προχωρήσει στη συγχώνευση ΙΟΝΙΚΗΣ - ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ επέλεξε την πώληση της πρώτης, ναρκοθετώντας έτσι την πορεία της δεύτερης. Το μεγάλο ερώτημα, που τίθεται, είναι το εξής: Τι θα κάνουν στη γενική συνέλευση των μετόχων της Εμπορικής, την ερχόμενη Παρασκευή, οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων, που έχουν μεγάλα πακέτα μετοχών της Εμπορικής (άρα και της Ιονικής); Θα ενεργήσουν σαν κυβερνητικοί υπάλληλοι (τους έχει διορίσει η κυβέρνηση) και θα ψηφίσουν ΝΑΙ στο ξεπούλημα της Ιονικής ή θα πουν ΟΧΙ στο ξεπούλημα, υπερασπίζοντας έτσι τα συμφέροντα των εργαζομένων (καθώς η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων είναι περιουσία των εργαζομένων);

Το πιθανότερο είναι ότι οι διορισμένες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, θα ενεργήσουν σαν υπάκουοι κυβερνητικοί υπάλληλοι και θα ψηφίσουν ΝΑΙ στην πώληση της Ιονικής, αποφεύγοντας έτσι να ρισκάρουν και την παχυλά αμειβόμενη θέση τους. Εννοείται, βέβαια, ότι η κυβέρνηση και όσοι βάζουν πλάτες στην πώληση της Ιονικής, το κάνουν εν γνώσει τους ότι με την κίνηση αυτή υπονομεύουν το μέλλον της Εμπορικής και στηρίζουν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ την ιδιωτική ΑΛΦΑ Τράπεζα Πίστεως του κ. Κωστόπουλου. Εξαγοράζοντας την Ιονική, η ΑΛΦΑ Τράπεζα Πίστεως, θα ενισχύσει σημαντικά τα μερίδιά της στην τραπεζική αγορά και θα περάσει από την τρίτη στη δεύτερη θέση του καταλόγου των μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών, παραγκωνίζοντας την Εμπορική (σήμερα δεύτερη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα, που ελέγχεται από το δημόσιο), στην τρίτη θέση.

Ισως, οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, όπως και η διοίκηση της Εμπορικής και των άλλων ελεγχόμενων από το κράτος δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών (που στην ουσία είναι όλοι τους υπάλληλοι της εκάστοτε κυβέρνησης) θα πρέπει πριν πάρουν θέση στη Γενική Συνέλευση της Εμπορικής (υπέρ ή κατά της πώλησης του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της Ιονικής), να αναλογιστούν τις ευθύνες τους. Ας μην ξεχνούν, ότι πριν 10 χρόνια, κάποιοι διοικητές ΔΕΚΟ, κατέληξαν στη φυλακή, επειδή - υπακούοντας σαν καλοί υπάλληλοι της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - συνέχιζαν να καταθέτουν στην Τράπεζα Κρήτης τα διαθέσιμα των ΔΕΚΟ, ακόμη και τις μέρες που το σκάνδαλο Κοσκωτά βρισκόταν στο αποκορύφωμά του...

Σήμερα, τα φώτα της δημοσιότητας, είναι στραμμένα στην Ιονική Τράπεζα. Στην αρχαιότερη ελληνική τράπεζα, που η κυβέρνηση Σημίτη - προσφέροντας ένα ακόμα δείγμα της "εκσυγχρονιστικής" της πολιτικής - ανακοίνωσε πρόσφατα, δημόσια, ότι αποφάσισε την ιδιωτικοποίησή της, παρά το γεγονός ότι η μελέτη της ΜΟΝΙΤΟΡ (καθώς και άλλες 3, τουλάχιστον, μελέτες που έγιναν από το 1992 μέχρι σήμερα), πρότεινε τη συγχώνευσή της με την Εμπορική σαν την καλύτερη δυνατή λύση, για τη βιωσιμότητα των δύο τραπεζών στις νέες συνθήκες. Αύριο, μετά το ξεπούλημα της Ιονικής, τα φώτα της δημοσιότητας θα στραφούν στην Εμπορική Τράπεζα. Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε, ότι βολιδοσκοπήσεις για μερική ή ολική εξαγορά της Εμπορικής, έχουν κάνει οι Γερμανοί και συγκεκριμένα η ΚΟΜΕΡΤΖ ΜΠΑΝΚ, η δεύτερη σε μέγεθος γερμανική τράπεζα. Και δεν πρέπει επίσης να περάσει απαρατήρητο, ότι οι Γερμανοί, δεν έχουν στην Ελλάδα καμιά δική τους τράπεζα...

Αν πουληθεί αύριο η Ιονική Τράπεζα, η Εμπορική θα περάσει από τη δεύτερη θέση που κατέχει σήμερα στην ελληνική τραπεζική αγορά, στην 3η καθώς τη δεύτερη θέση θα την καταλάβειη Τράπεζα Πίστεως του κ. Κωστόπουλου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια οικονομικά, την κοινωνική και τη γενικότερη οικονομική πολιτική στη χώρα μας.

Οσον αφορά στις διαβεβαιώσεις που δίνει σήμερα ο υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου ότι "δεν τίθεται θέμα ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής", αυτές μπορούν εύκολα να αναιρεθούν αύριο με πολλούς και διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, θα μπορούν να αναιρεθούν από την κυβέρνηση με διάφορα επιχειρήματα και προσχήματα που θα επικαλεστεί είτε ο Γ. Παπαντωνίου, αν παραμείνει στη θέση του (ας μην ξεχνάμε πως ο ίδιος που στα τέλη 1996 - αρχές 1997 υποστήριζε το σενάριο συγχώνευσης της Ιονικής με την Εμπορική, υπεραμύνεται σήμερα του σεναρίου πώλησης) είτε κάποιος νέος υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας, που θα έχει διορίσει ο Κ. Σημίτης (μετά από ένα ανασχηματισμό).

Το γεγονός, ότι η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη, να προχωρήσει στην πώληση της Ιονικής και όχι στη συγχώνευσή της με την Εμπορική, είναι εγκληματική και οδηγεί με μαθητική ακρίβεια στην υπονόμευση και άρα στο ξεπούλημα ή στο κλείσιμο της Εμπορικής Τράπεζας, προκύπτει από μια σειρά στοιχεία. Μεταξύ αυτών, είναι και οι ακόλουθες εκτιμήσεις - διαπιστώσεις - συμπεράσματα, 4 διαφορετικών μελετών (μεταξύ των οποίων και η μελέτη της ΜΟΝΙΤΟΡ) που επιχειρηματολογούν, γιατί συμφέρει η συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική και όχι η πώληση της πρώτης.

Οι συντάκτες που κατάρτισαν τις μελέτες αυτές (οι δύο από τους ξένους οίκους Morgan Stanley και MONITOR και οι δύο από ομάδες Ελλήνων εμπειρογνωμόνων), εξέτασαν όλα τα σενάρια συνεργασίας της Εμπορικής με την Ιονική (μητέρας και κόρης) και επισήμαναν μεταξύ άλλων ότι:

• Τα αρνητικά στοιχεία της πώλησης του πακέτου μετοχών της Ιονικής που κατέχει στο χαρτοφυλάκιό της η Εμπορική είναι σημαντικότερα από τα θετικά, δεδομένου ότι συνεπάγεται την απεμπόληση της ευκαιρίας ενίσχυσης του συγκριτικού πλεονεκτήματος του δικτύου της Εμπορικής το οποίο αντίθετα υπονομεύει, ενώ η λύση της πώλησης μέρους του πακέτου μετοχών της Ιονικής, δεν έχει ουσιαστική συμβολή στην υλοποίηση των σκοπών της Εμπορικής.
• Η λύση της συγχώνευσης Ιονικής - Εμπορικής συμβαδίζει με τους βασικούς σκοπούς και τις στρατηγικές της τράπεζας και παρουσιάζει τα μεγαλύτερα οφέλη, έστω και αν έχει το μειονέκτημα σημαντικού κινδύνου δημιουργίας δυνητικά σημαντικών προβλημάτων που συνδέονται με το προσωπικό.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινείται και η τελευταία έκθεση της ΜΟΝΙΤΟΡ, το περιεχόμενο της οποίας η κυβέρνηση Σημίτη κρατά μυστικό σαν "εθνικό απόρρητο". Επιχειρηματολογώντας υπέρ της συγχώνευσης της Ιονικής με την Εμπορική, ενημερώνει την κυβέρνηση και τη διοίκηση της Εμπορικής, ότι η συγχώνευση των τραπεζών είναι η μοναδική επιλογή που μπορεί να δημιουργήσει μία κερδοφόρα (έννοια κόστους) ανταγωνιστική επιχειρησιακή δομή. Μία τράπεζα που έχει συγχωνευτεί, μπορεί δυνάμει να παράγει ανταπόδοση των μετοχών που μπορεί να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των επενδυτών και ότι αυτή η λύση, που είναι αναγκαία, μπορεί να υλοποιηθεί αν έχει την "ευρύτερη και πλήρη πολιτική υποστήριξη καθώς και αλλαγή του καθεστώτος των σχέσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των Τραπεζών".

Κι όμως, η κυβέρνηση - για λόγους που μόνο η ίδια γνωρίζει - απέρριψε τη λύση της συγχώνευσης, που πρότειναν οι συντάκτες 4 διαφορετικών μελετών και αποφάσισε να πουλήσει την Ιονική σε ιδιώτες, εν γνώσει της ότι έτσι υπονομεύει και το μέλλον της Εμπορικής. Και εύλογα, τίθεται το ερώτημα: Με ποιο κριτήριο, με ποια λογική, με ποια ανταλλάγματα έγινε η συγκεκριμένη, σκανδαλώδης και προκλητική - για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του δημοσίου - επιλογή;

Από την ώρα που η κυβέρνηση έκανε στροφή 180 μοιρών και αποφάσισε αντί της συγχώνευσης της Ιονικής με την Εμπορική να προωθήσει το ξεπούλημά της σε ιδιώτες, γεννήθηκαν και τέθηκαν μια σειρά, εύλογα, ερωτηματικά, τα οποία ποτέ μέχρι σήμερα δεν απαντήθηκαν από τους αρμοδίους. Μερικά από τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση - και θα πρέπει να τα έχουν υπόψη τους και οι μέτοχοι της Εμπορικής πριν πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην εκποίηση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της Ιονικής - είναι και τα ακόλουθα:

1. Με ποιο δικαίωμα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρά στο ξεπούλημα του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της Ιονικής, δηλαδή της περιουσίας του ελληνικού λαού που δημιουργήθηκε με το υστέρημα και τους φόρους που πλήρωναν και πληρώνουν οι Ελληνες εργαζόμενοι (η Ιονική και η Εμπορική εξαγοράστηκαν πανάκριβα από τους Ανδρεάδηδες πριν 20 χρόνια), τη στιγμή που δεν έχει πάρει τέτοια εξουσιοδότηση από τον ελληνικό λαό;

2. Με ποιο σκεπτικό κατέληξε η κυβέρνηση στην απόφαση να πουλήσει την Ιονική Τράπεζα και να μην προωθήσει τη συγχώνευσή της με την Εμπορική, όταν είναι γνωστό ότι τόσο η πρόσφατη μελέτη της ΜΟΝΙΤΟΡ όσο και άλλες μελέτες που είχαν προηγηθεί στα τελευταία 6 χρόνια, κατέληγαν στο συμπέρασμα πως η καλύτερη δυνατή λύση είναι η συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική; Γιατί δε δίνουν το πόρισμα της ΜΟΝΙΤΟΡ στη δημοσιότητα; Τι φοβούνται;

3. Τι στάση θα κρατήσουν την Παρασκευή οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων, που έχουν πακέτα μετοχών της Εμπορικής, άρα έχουν λόγο και για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διαχείριση και αξιοποίηση της οικονομικής περιουσίας της Ιονικής με των άλλων θυγατρικών της Εμπορικής; Θα ψηφίσουν ΝΑΙ στην πώληση, υλοποιώντας την εντολή της κυβέρνησης, ενώ ξέρουν (έστω και αν δεν έχουν διαβάσει τη μελέτη της ΜΟΝΙΤΟΡ) ότι η καλύτερη λύση είναι η συγχώνευση;

4. Με ποιο σκεπτικό προχωρά σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην εκποίηση της Ιονικής (και αύριο άλλων επιχειρήσεων του δημοσίου σε ιδιώτες), όταν είναι νωπές οι μνήμες από τη μεγάλη λεηλασία που είχαν κάνει στις επιχειρήσεις τους στη δεκαετία '70 οι ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες από τα "παλιά τζάκια" και τις παρέδωσαν στο δημόσιο στη δεκαετία του '80, να τις "εξυγιάνει" ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων που "κοινωνικοποίησε" τα χρέη τους με τα χρήματα των φορολογουμένων; Ποια εχέγγυα υπάρχουν ότι αυτοί που θα αγοράσουν σήμερα την Ιονική, αύριο την Εμπορική και άλλες ΔΕΚΟ οι ιδιώτες δε θα τις αξιοποιήσουν για προσωπικό πλουτισμό και θησαυρισμό; Δε διδάχτηκαν από το φιάσκο των ιδιωτικοποιήσεων που έγιναν στη δεκαετία του '90, όπως του εφοπλιστή Περρατικού, του Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία Σπάνου, που αγόρασαν από το δημόσιο ο πρώτος τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και ο δεύτερος τον ΑΣΤΕΡΑ Βουλιαγμένης, για να επιστρέψουν μετά από 1 - 2 χρόνια τις επιχειρήσεις υπερχρεωμένες στο κράτος;

5. Μήπως, ακόμα, θυμάται η κυβέρνηση να μας πει: Ποιες τράπεζες ήταν εκείνες που έκαναν κερδοσκοπία με τη δραχμή και ποιες στήριξαν τη δραχμή σε κρίσιμες περιόδους; Ποιες τράπεζες στήριξαν στο παρελθόν (ακόμη και σήμερα στηρίζουν) τα χαμηλά επιτόκια και ποιες αγοράζουν κρατικούς τίτλους με χαμηλότοκα επιτόκια, για την κάλυψη των δανειακών αναγκών του δημοσίου; (Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι μόνο η Ιονική έχει στο χαρτοφυλάκιό της ομόλογα του δημοσίου κοντά στο 1 τρισεκατομμύριο, για την ακρίβεια 815,6 δισ. δραχμές).

6. Με ποιο σκεπτικό, η κυβέρνηση αποδυναμώνει (με την πώληση της Ιονικής) έναν τραπεζικό όμιλο κρατικού ενδιαφέροντος (της Εμπορικής) και ενισχύει έναν ιδιωτικό όμιλο (της ΑΛΦΑ Πίστεως του κ. Κωστόπουλου); Δεν ξέρει ότι με την κίνηση αυτή, η ιδιωτική Τράπεζα Πίστεως θα ανταγωνίζεται από πολύ καλύτερη θέση όχι μόνο την Εμπορική (δεύτερη σήμερα σε μέγεθος τράπεζα που ελέγχεται από το δημόσιο), αλλά και την ίδια την Εθνική (πρώτη σε μέγεθος ελληνική τράπεζα);

7. Σκέφτηκε, άραγε η κυβέρνηση και όλοι εκείνοι που στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την πολιτική ιδιωτικοποίησης της Ιονικής (και άλλων ΔΕΚΟ), μήπως τελικά στα σχέδια του κ. Κωστόπουλου, που ενδιαφέρεται σφόδρα να εξαγοράσει την Ιονική (είχε προαναγγείλει την ιδιωτικοποίησή της ένα χρόνο πριν, προφανώς γιατί του την είχαν τάξει από την κυβέρνηση), είναι να θησαυρίσει, λειτουργώντας σαν μεσάζοντας; Σκέφτηκαν, δηλαδή, μήπως στις προθέσεις του είναι ν' αγοράσει την Ιονική σε τιμή ευκαιρίας για να την ξεπουλήσει αμέσως μετά σε κάποιον ξένο οίκο, σαν τράπεζα "φιλέτο", καρπώνοντας την τεράστια διαφορά;

Πουλώντας την Ιονική Τράπεζα, η κυβέρνηση δίνει προίκα στον υποψήφιο αγοραστή (εκτός από τη χαμηλή τιμή της Τράπεζας) και:

• Οκτώ κερδοφόρες θυγατρικές επιχειρήσεις της Ιονικής (χρηματιστηριακές κλπ.).
• Δύο διεθνούς φήμης ξενοδοχεία (το ΧΙΛΤΟΝ της Αθήνας και το GRECOTEL της Ρόδου).
• Την ανεκτίμητη και μοναδική συλλογή πινάκων ζωγραφικής - χαρακτικής.
• Το μορφωτικό Κέντρο στην Πλάκα.
• Το Μουσείο Χαρτονομισμάτων στην Κέρκυρα, ανεκτίμητης αξίας (πρόκειται για σημαντική συλλογή χαρτονομισμάτων, καθώς η Ιονική είναι η αρχαιότερη ελληνική τράπεζα).
• Παραδοσιακά κτίσματα, όπως το κεντρικό κατάστημα Αθήνας (Πανεπιστημίου και Πεσματζόγλου κλπ.), η αξία του οποίου δεν έχει υπολογιστεί.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων της Ιονικής, μόνο η αξία των ακινήτων της Τράπεζας αποτιμάται σε 31,5 δισ. δραχμές, ποσό που υπολείπεται κατά πολύ της τρέχουσας πραγματικής αξίας.

H Ιονική Τράπεζα είναι η αρχαιότερη ελληνική τράπεζα. Ιδρύθηκε το 1839 (του χρόνου θα γιορτάσει τα 160ά γενέθλιά της) και έχει δικτυωθεί σε ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα. Διαθέτει ευρύ δίκτυο υποκαταστημάτων σε όλη την Ελλάδα (έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα 200) με παρουσία και στο εξωτερικό. Από το 1975 - που πέρασε από τα χέρια του Ανδρεάδη στο κράτος - μέχρι και σήμερα, παραμένει υπό τον έλεγχο του δημοσίου, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της (περίπου 60%) βρίσκεται στα χέρια της "μητέρας" Εμπορικής Τράπεζας και των ασφαλιστικών ταμείων.

Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία η Ιονική Τράπεζα (σαν τράπεζα και όχι σαν όμιλος) στη χρήση 1997, εμφανίζει την παρακάτω εικόνα:

• Το σύνολο του ενεργητικού της αυξήθηκε κατά 22,9% και ξεπέρασε τα 2,2 τρισεκατομμύρια τρισ. δραχμές από 1,797 τρισ. δραχμές το 1996.
• Τα ίδια κεφάλαιά της αυξήθηκαν κατά 1,5 περίπου δισ. δραχμές. Από 86,7 δισ. δραχμές το 1996 διαμορφώθηκαν πέρσι στο ποσό των 88,3 δισ. δραχμών. Η μικρή αυτή αύξηση των ιδίων κεφαλαίων της Ιονικής οφείλεται, κυρίως στις διαγραφές των "δανεικών κι αγύριστων" γνωστών και ως "θαλασσοδανείων", που αποφάσισε η διοίκηση της Ιονικής, ακολουθώντας πιστά την κυβερνητική πολιτική "εξυγίανσης" του χαρτοφυλακίου της, όπως έκαναν και οι άλλες κρατικές τράπεζες.
• Τα καθαρά πριν από τη φορολογία κέρδη της Ιονικής μειώθηκαν κατά 64,2% και περιορίστηκαν στα 775,3 εκατομ. δραχμές έναντι 2.164,4 εκατομ. δραχμές το 1996. Η συνεχής μείωση των κερδών της Ιονικής οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις διαγραφές θαλασσοδανείων που είχαν χορηγηθεί στο παρελθόν, με γνώμονα τις πελατειακές σχέσεις των κυβερνήσεων και όχι με βάση το συμφέρον της Τράπεζας και του δημοσίου.
• Οι καταθέσεις και τα ρέπος της Ιονικής αυξήθηκαν κατά 34,3% και έφτασαν στο ποσό των 1.785,6 δισ. δραχμών έναντι 1.329,7 δισ. δραχμές το '96.
• Οι χορηγήσεις αυξήθηκαν κατά 20,6% και έφτασαν τα 546,4 δισ. δραχμές έναντι 453 δισ. δραχμές το 1996.
• Η χρηματιστηριακή αξία της Τράπεζας (με βάση το κλείσιμο της τιμής των μετοχών στο Χρηματιστήριο στις 11 Ιούνη 1997), κυμάνθηκε μεταξύ 390- 400 δισ. δραχμών. Και είναι αξιοσημείωτο ότι αν και έσπασε το φράγμα του ενός μήνα η απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων στην Ιονική- η απεργία εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη- οι προσδοκίες των υποψήφιων αγοραστών για πτώση της χρηματιστηριακής τιμής της μετοχής της Ιονικής, διαψεύστηκαν καθώς η αγορά εκτιμά την Ιονική σαν τράπεζα "φιλέτο". Του λόγου το αληθές, επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι στο τελευταίο δεκαήμερο, η χρηματιστηριακή αξία του 100% των μετοχών της Ιονικής, κινείται σταθερά γύρω στο 380- 400 δισ. δραχμές. Αυτό σημαίνει, πως ο υποψήφιος αγοραστής που θα επιλέξει η κυβέρνηση για να του παραδόσει την Ιονική με την "προίκα" της, θα πρέπει να καταβάλλει για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της (51%) τουλάχιστον γύρω 190- 200 δισ. δραχμές.
• Ο αριθμός των απασχολουμένων στην Τράπεζα είχε αγγίξει τους 4.500 υπαλλήλους. Μόνο στην περίοδο 1993-1996 (που μεσολάβησαν 3 εκλογικές αναμετρήσεις, οι δημοτικές εκλογές το 1994, οι ευρωεκλογές το 1995 και εθνικές εκλογές το 1996) ο αριθμός των απασχολουμένων στην Ιονική αυξήθηκε κατά 955 περίπου άτομα. Είναι κι αυτό ένα στοιχείο που δείχνει ότι οι κυβερνώντες - εκσυγχρονιστές και μη - αξιοποιούσαν και αξιοποιούν τις κρατικές τράπεζες και τις ΔΕΚΟ για ψηφοθηρία και ρουσφέτια, εν γνώσει τους ότι έτσι οξύνουν τα προβλήματά τους.

Ποιοι είναι οι βασικοί μέτοχοι της Εμπορικής (άρα και της Ιονικής) και τι ποσοστό μετοχών έχει καθένας στο χαρτοφυλάκιό του; Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Ιονικής Τράπεζας, στο μετοχικό κεφάλαιο της Εμπορικής μετέχουν με ποσοστό:

• 25% τα Ασφαλιστικά Ταμεία Εργαζομένων
• 8% το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
• 4% το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων

Δηλαδή το 37% των μετοχών της Εμπορικής ανήκει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και το υπόλοιπο 63% βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και θεσμικών επενδυτών.

Λόγω της ιστορικής σημασίας, που έχει η Γενική Γυνέλευση των μετόχων της Εμπορικής Τράπεζας της 19ης Ιούνη 1997, καθώς στη συνέλευση αυτή έχει προγραμματιστεί από την κυβέρνηση να παιχτεί η "τελευταία πράξη του δράματος" για την Ιονική, με την απόφαση για το ξεπούλημά της - μια απόφαση που ναρκοθετεί την παραπέρα πορεία της ίδιας της Εμπορικής - παραθέτουμε αναλυτικά τους φορείς που έχουν μεγάλα πακέτα μετοχών και θα πάρουν τις τελικές αποφάσεις.

Σύμφωνα με την κατάσταση μετόχων της 31-12-97, μετοχές της Εμπορικής είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους οι παρακάτω φορείς που ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από το δημόσιο (και άρα τις διοικήσεις τους έχει διορίσει η σημερινή κυβέρνηση):

• Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κατείχε 2.011.977.
• Ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) 1.228.986 μετοχές.
• Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Εμπ. Τράπεζας (κλάδος πρόνοιας) 934.756 μετοχές.
• Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) 782.371 μετοχές.
• Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων 528.706 μετοχές.
• ΦΟΙΝΙΞ Γενικαί Ασφάλειαι της Ελλάδας ΑΕ 501.645 μετοχές.
• ΕΡΜΗΣ Δυναμικό Αμοιβαίο Κεφάλαιο 403.964 μετοχές.
• Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Εργατοϋπαλλήλων Δομικών Ξυλουργικών Εργασιών 381.904 μετοχές.
• Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Εμπορικής Τράπεζας (κλάδος ασθένειας) 379.579 μετοχές.
• Ταμείο Συντάξεων και Αυτασφάλισης Υγειονομικών 344.237 μετοχές.
• Εμπορική Χρηματιστηριακή ΑΕ 242.100 μετοχές.
• Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακοαποθηκών Ελλάδας (κλάδος Συντάξεων) 218.221 μετοχές.
• Ταμείο Συντάξεως Προσωπικού της Τράπεζας της Ελλάδας & Κτηματικής 209.125 μετοχές.
• ΤΣΜΕΔΕ 195.665 μετοχές.
• Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων (ΤΑΕ) 186.589 μετοχές.
• Ιονική Λαϊκή Τράπεζα της Ελλάδας 152.150 μετοχές.
• METROLIFE ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΕΑΕΖ 147.111 μετοχές.
• Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων 146.747 μετοχές.
• Ταμείο Ασφάλισης Ξενοδοχοϋπαλλήλων 143.489 μετοχές.
• Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων 143.488 μετοχές.

Επίσης, μεγάλα πακέτα μετοχών της Εμπορικής, είχαν το Δεκέμβρη του 1997, οι παρακάτω ιδιωτικοί φορείς (ελληνικοί και ξένοι) και ιδιώτες:

• MERRIL LYNCH INTERNATIONAL 1.394.540 μετοχές.
• BROWN BROTHERS HARRIMAN & Co BOSTON CUST (CITIBANK) 253.556 μετοχές.
• INTERAMERICAN A/K Δυναμικό 249.900 μετοχές.
• Ανδρεάδης Πέτρος του Ευστρατίου (εφοπλιστής) 216.522 μετοχές.
• Ανδρεάδης Γεώργιος του Στρατή (οικονομολόγος) 164.035 μετοχές.
• GNA - ZV15 COMMON TRUST USA 145.800 μετοχές.

Οπως είναι γνωστό, η Ιονική Τράπεζα είναι θυγατρική εταιρία της Εμπορικής. Στο μετοχικό κεφάλαιο της Ιονικής, μετέχουν η Εμπορική με 57,79% (σ.σ. το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί μετά την απόφαση της διοίκησης της Εμπορικής να πουλήσει περίπου 1 εκατομμύρια μετοχές της Ιονικής, πριν ανακοινωθεί η πώλησή της), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με 5,65%, η MORGAN STANLEY BANK ΜΕ 2,71% και το ΤΑΠΙΛΤ (κλάδος σύνταξης) με 1,33%.

Τα κείμενα έγραψε ο Λάμπρος ΤΟΚΑΣ