Σήμερα, τα φώτα της δημοσιότητας, είναι στραμμένα στην Ιονική Τράπεζα. Στην αρχαιότερη ελληνική τράπεζα, που η κυβέρνηση Σημίτη - προσφέροντας ένα ακόμα δείγμα της "εκσυγχρονιστικής" της πολιτικής - ανακοίνωσε πρόσφατα, δημόσια, ότι αποφάσισε την ιδιωτικοποίησή της, παρά το γεγονός ότι η μελέτη της ΜΟΝΙΤΟΡ (καθώς και άλλες 3, τουλάχιστον, μελέτες που έγιναν από το 1992 μέχρι σήμερα), πρότεινε τη συγχώνευσή της με την Εμπορική σαν την καλύτερη δυνατή λύση, για τη βιωσιμότητα των δύο τραπεζών στις νέες συνθήκες. Αύριο, μετά το ξεπούλημα της Ιονικής, τα φώτα της δημοσιότητας θα στραφούν στην Εμπορική Τράπεζα. Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε, ότι βολιδοσκοπήσεις για μερική ή ολική εξαγορά της Εμπορικής, έχουν κάνει οι Γερμανοί και συγκεκριμένα η ΚΟΜΕΡΤΖ ΜΠΑΝΚ, η δεύτερη σε μέγεθος γερμανική τράπεζα. Και δεν πρέπει επίσης να περάσει απαρατήρητο, ότι οι Γερμανοί, δεν έχουν στην Ελλάδα καμιά δική τους τράπεζα...

Αν πουληθεί αύριο η Ιονική Τράπεζα, η Εμπορική θα περάσει από τη δεύτερη θέση που κατέχει σήμερα στην ελληνική τραπεζική αγορά, στην 3η καθώς τη δεύτερη θέση θα την καταλάβειη Τράπεζα Πίστεως του κ. Κωστόπουλου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια οικονομικά, την κοινωνική και τη γενικότερη οικονομική πολιτική στη χώρα μας.

Οσον αφορά στις διαβεβαιώσεις που δίνει σήμερα ο υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου ότι "δεν τίθεται θέμα ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής", αυτές μπορούν εύκολα να αναιρεθούν αύριο με πολλούς και διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, θα μπορούν να αναιρεθούν από την κυβέρνηση με διάφορα επιχειρήματα και προσχήματα που θα επικαλεστεί είτε ο Γ. Παπαντωνίου, αν παραμείνει στη θέση του (ας μην ξεχνάμε πως ο ίδιος που στα τέλη 1996 - αρχές 1997 υποστήριζε το σενάριο συγχώνευσης της Ιονικής με την Εμπορική, υπεραμύνεται σήμερα του σεναρίου πώλησης) είτε κάποιος νέος υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας, που θα έχει διορίσει ο Κ. Σημίτης (μετά από ένα ανασχηματισμό).

Το γεγονός, ότι η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη, να προχωρήσει στην πώληση της Ιονικής και όχι στη συγχώνευσή της με την Εμπορική, είναι εγκληματική και οδηγεί με μαθητική ακρίβεια στην υπονόμευση και άρα στο ξεπούλημα ή στο κλείσιμο της Εμπορικής Τράπεζας, προκύπτει από μια σειρά στοιχεία. Μεταξύ αυτών, είναι και οι ακόλουθες εκτιμήσεις - διαπιστώσεις - συμπεράσματα, 4 διαφορετικών μελετών (μεταξύ των οποίων και η μελέτη της ΜΟΝΙΤΟΡ) που επιχειρηματολογούν, γιατί συμφέρει η συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική και όχι η πώληση της πρώτης.

Οι συντάκτες που κατάρτισαν τις μελέτες αυτές (οι δύο από τους ξένους οίκους Morgan Stanley και MONITOR και οι δύο από ομάδες Ελλήνων εμπειρογνωμόνων), εξέτασαν όλα τα σενάρια συνεργασίας της Εμπορικής με την Ιονική (μητέρας και κόρης) και επισήμαναν μεταξύ άλλων ότι:

• Τα αρνητικά στοιχεία της πώλησης του πακέτου μετοχών της Ιονικής που κατέχει στο χαρτοφυλάκιό της η Εμπορική είναι σημαντικότερα από τα θετικά, δεδομένου ότι συνεπάγεται την απεμπόληση της ευκαιρίας ενίσχυσης του συγκριτικού πλεονεκτήματος του δικτύου της Εμπορικής το οποίο αντίθετα υπονομεύει, ενώ η λύση της πώλησης μέρους του πακέτου μετοχών της Ιονικής, δεν έχει ουσιαστική συμβολή στην υλοποίηση των σκοπών της Εμπορικής.
• Η λύση της συγχώνευσης Ιονικής - Εμπορικής συμβαδίζει με τους βασικούς σκοπούς και τις στρατηγικές της τράπεζας και παρουσιάζει τα μεγαλύτερα οφέλη, έστω και αν έχει το μειονέκτημα σημαντικού κινδύνου δημιουργίας δυνητικά σημαντικών προβλημάτων που συνδέονται με το προσωπικό.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινείται και η τελευταία έκθεση της ΜΟΝΙΤΟΡ, το περιεχόμενο της οποίας η κυβέρνηση Σημίτη κρατά μυστικό σαν "εθνικό απόρρητο". Επιχειρηματολογώντας υπέρ της συγχώνευσης της Ιονικής με την Εμπορική, ενημερώνει την κυβέρνηση και τη διοίκηση της Εμπορικής, ότι η συγχώνευση των τραπεζών είναι η μοναδική επιλογή που μπορεί να δημιουργήσει μία κερδοφόρα (έννοια κόστους) ανταγωνιστική επιχειρησιακή δομή. Μία τράπεζα που έχει συγχωνευτεί, μπορεί δυνάμει να παράγει ανταπόδοση των μετοχών που μπορεί να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των επενδυτών και ότι αυτή η λύση, που είναι αναγκαία, μπορεί να υλοποιηθεί αν έχει την "ευρύτερη και πλήρη πολιτική υποστήριξη καθώς και αλλαγή του καθεστώτος των σχέσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των Τραπεζών".

Κι όμως, η κυβέρνηση - για λόγους που μόνο η ίδια γνωρίζει - απέρριψε τη λύση της συγχώνευσης, που πρότειναν οι συντάκτες 4 διαφορετικών μελετών και αποφάσισε να πουλήσει την Ιονική σε ιδιώτες, εν γνώσει της ότι έτσι υπονομεύει και το μέλλον της Εμπορικής. Και εύλογα, τίθεται το ερώτημα: Με ποιο κριτήριο, με ποια λογική, με ποια ανταλλάγματα έγινε η συγκεκριμένη, σκανδαλώδης και προκλητική - για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του δημοσίου - επιλογή;