Ο 27χρονος ποδοσφαιριστής Θανάσης Δημητρόπουλος, πήγε "σαν το σκυλί στ' αμπέλι". Πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για τον αθλητισμό και τη συμμετοχή του στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Την επομένη, στις εφημερίδες και στα τηλεοπτικά κανάλια κυριαρχούσαν οι ειδήσεις για τις επιτυχίες των μεγάλων ομάδων του μπάσκετ. Επιτυχίες τις οποίες εξασφάλισαν οι "Ελληνες" μπασκετμπολίστες Ντίνκινς, Εϊβεντ, Κοχ, Αμίτσι, Φεράν του Παναθηναϊκού, Ρίβερς, Αντερσον, Νάκιτς, Βελπ του Ολυμπιακού, Αλτρούια, Κολτεμπέλα, Εντουαρς, Αρλικτον, Αλεξάντερ της ΑΕΚ.

Ο θάνατος του 27χρονου ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή στα "ψιλά". Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στ' αζήτητα.

Να παραδεχτεί ότι η πολιτεία εκδηλώνει ενδιαφέρον μόνο για τον επαγγελματικό αθλητισμό, διότι εκεί γίνονται οι "μπίζνες", στις οποίες συμμετέχει το "αφάν κατέ" της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου (Βαρδινογιάννης, Γιαννακόπουλος, Κόκκαλης, Φιλίππου κ.ά.) και κάποιοι χρυσοπληρωμένοι επαγγελματίες αθλητές, Ελληνες και ξένοι; Οτι σ' αυτό το χρηματιστήριο του αθλητισμού παίζονται πολλά κεφάλαια και μερικά κεφάλια κυβερνητικών ιθυνόντων και κομματικών στελεχών;

Να παραδεχτεί ότι οι, πάλαι ποτέ, εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ για ενίσχυση και προώθηση του ερασιτεχνικού, υγιούς, μαζικού αθλητισμού, για αθλητικό κίνημα στο οποίο θα συμμετέχει η ελληνική νεολαία, έμειναν εξαγγελίες; Οτι γίνεται προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης ακόμα και Ολυμπιονικών, στους οποίους προτείνονται θέσεις στις εκλογικές κομματικές λίστες; Οτι ακόμα και σε δημοτικά γυμναστήρια οι νέοι υποχρεώνονται να πληρώσουν αδρά για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα στην άθληση;

Ενιωθε, όμως, πως είχε κι αυτός δικαίωμα στον αθλητισμό, τον οποίο θεωρούσε κοινωνικό αγαθό. Πίστευε στην αγνή αθλητική ιδέα, που βοηθά το νου και το σώμα κι όχι την τσέπη. Ηθελε να βάζει γκολ, όχι για να διαπραγματευτεί, με καλύτερους όρους, το νέο συμβόλαιο με το αφεντικό, αλλά για να γευτεί τη χαρά της προσπάθειας και της επιτυχίας.

Ο Θανάσης Δημητρόπουλος έμεινε ερασιτέχνης, δεν είχε αντιληφθεί τον "εκσυγχρονισμό" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον αθλητισμό. Και, ίσως, γι' αυτό να πήγε "σαν το σκυλί στ' αμπέλι"...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Σε εφαρμογή μπήκε η δέσμευση της πολιτείας για χορήγηση κάρτας παραμονής, υπό καθεστώς ειδικής προστασίας, με δυνατότητα εργασίας εξάμηνης διάρκειας, στους περίπου 1.600 Ιρακινούς - κουρδικής καταγωγής - που βρίσκονται στις παιδικές κατασκηνώσεις του υπουργείου Παιδείας, στον Αγιο Ανδρέα. Για να γίνει αυτό, όμως, χρειάστηκε να προηγηθεί 36ωρη απεργία πείνας από 100 πρόσφυγες του καταυλισμού, από το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής έως το βράδυ του Σαββάτου...

Συγκεκριμένα από τη Δευτέρα το Αστυνομικό Τμήμα Παλλήνης άρχισε να χορηγεί τις σχετικές άδειες παραμονής και εργασίας στους πρόσφυγες, λύνοντας έτσι προσωρινά το πρόβλημα σχετικά με το νομικό καθεστώς των Κούρδων προσφύγων. Η χορήγηση των αδειών ξεκίνησε, αν και καθυστερημένα, ύστερα από απόφαση που πήρε το υπουργείο Εξωτερικών σε συνεργασία με το υπουργείο Δημοσίας Τάξης. Το υπουργείο Δημοσίας Τάξης ενημέρωσε το υπουργείο Εργασίας για την έκδοση των αδειών και επισήμανε την ανάγκη να μεριμνήσει για την απασχόληση των προσφύγων.

Η διαδικασία μαζικής νομιμοποίησης μπορεί να δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις για την παραμονή των Κούρδων και να "γκρεμίζει" το καθεστώς ανασφάλειας και φόβου το οποίο βίωναν - για περισσότερο από ένα χρόνο - δε δίνει όμως λύση σ' όλα τα προβλήματα των προσφύγων. Η Διαπαραταξιακή Επιτροπή του Δήμου Αθήνας - που έχει αναλάβει τη σίτιση των προσφύγων, τη στοιχειώδη οργάνωση και τον εφοδιασμό τους με υλικά - με ανακοίνωσή της, που δημοσιοποίησε μετά την προχτεσινή της σύσκεψη, τονίζει κατηγορηματικά ότι "έλλειψη πόρων έχει καταστήσει αδύνατη πλέον την εξασφάλιση οποιασδήποτε υπηρεσίας προς τους Ιρακινούς πρόσφυγες, πέρα της τρέχουσας εβδομάδας".

Τα προβλήματα με τη σίτιση και την ανθρώπινη διαβίωση των προσφυγών ήταν φανερά κατά τη διάρκεια της χτεσινής μας επίσκεψης στον καταυλισμό. "Το φαγητό δεν είναι αρκετό για όλους και η έλλειψη σκηνών και μέσων θέρμανσης θα κάνει δύσκολη τη διαμονή μας το χειμώνα", μας είπε ο Αμπουαλί μέλος της επιτροπής που έχουν δημιουργήσει οι Κούρδοι στον καταυλισμό. Ο Αρας ένας από τους Κούρδους που πήρε μέρος στην απεργία πείνας τόνισε: "Ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό για τη βοήθειά του όλον αυτόν τον καιρό. Κάναμε αυτόν τον αγώνα γιατί θέλουμε να δουλέψουμε και να παραμείνουμε στην Ελλάδα. Ηρθαμε στην Ελλάδα για να σώσουμε τις ζωές μας. Οχι για ένα πιάτο φαϊ...".

Μπροστά στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η Διαπαραταξιακή Επιτροπή, απευθύνει έκκληση σε όλους τους εμπλεκομένους κυβερνητικούς φορείς να συντονίσουν τις ενέργειές τους, ώστε να λυθούν τα βασικά προβλήματα των προσφύγων.

Το οξύ πρόβλημα του φαγητού και των ρούχων που αντιμετωπίζουν οι Κούρδοι πρόσφυγες, "άγγιξε" τις ευαίσθητες χορδές των μαθητών του λυκείου Παλλήνης. Χτες το πρωί οι μαθητές του σχολείου είχαν προγραμματίσει να πάνε σχολική εκδρομή. Μια εκδρομή που είχε πρώτο σταθμό τον καταυλισμό του Αγιου Ανδρέα. Τα παιδιά με τη συνδρομή των καθηγητών τους μετέφεραν στην κατασκήνωση τρόφιμα και ρούχα. "Είναι άνθρωποι. Ζουν λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια μας, κάτω από άθλιες συνθήκες. Είναι υποχρέωσή μας να τους βοηθήσουμε...", μας είπε η Κατ. Λαμπροπούλου μαθήτρια του σχολείου. Ο Στ. Βουλγαρίνος καθηγητής του σχολείου τόνισε: "Ολα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Η προσφορά τους ήταν συγκινητική".

Λίγα τρόφιμα, λίγα ρούχα, ό,τι περισσότερο μπορούσαν να προσφέρουν. Οι μαθητές του Λυκείου Παλλήνης ευαισθητοποιήθηκαν στο κάλεσμα για παροχή κάθε είδους βοήθειας στον καταυλισμό

Μια σακούλα με τρόφιμα δίνει σ' αυτά τα παιδιά την ελπίδα ότι θα υπάρχει και αύριο...

Θέλουμε να δουλέψουμε, να προσφέρουμε. Θέλουμε να μείνουμε στην Ελλάδα, τόνισαν με μια φωνή οι Κούρδοι πρόσφυγες