Δυο ειδήσεις από το διεθνή χώρο: Στην Ελβετία, από τη συνεργασία δυο ινστιτούτων που ασχολούνται με την πορεία των επιχειρήσεων, έρευνες αγοράς και διεθνείς επενδύσεις, του διεθνούς οργανισμού "Μακ Κίνσεϊ" και του Ιδρύματος "Μπερ - Κέλιν", εκπονήθηκε μια μελέτη, βασισμένη σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε 3 ελβετικές εταιρίες, η οποία και απασχόλησε τους αντίστοιχους κύκλους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματά της, "η μερική απασχόληση οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας και σε πιο ικανοποιητική (σ. σ. για τους εργαζόμενους) δουλιά". Με βάση αυτό κατέληξαν στο ότι "η όλο και περισσότερη ελαστικότητα στην αγορά εργασίας μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση της μερικής απασχόλησης κατά 12% στην Ελβετία" αφού ευνοεί τη λειτουργία των επιχειρήσεων, προσφέροντας παράλληλα περισσότερο ελεύθερο χρόνο κλπ. Οσο για τις επιπτώσεις στην κοινωνική ασφάλιση που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια εξέλιξη, μην νομίζετε ότι το αμέλησαν. Αντίθετα όπως αναφέρεται, είναι ένα κεντρικό ερώτημα της εποχής μας, το πώς θα γίνει να ισορροπήσουν, να συμβιβαστούν η "θετική εξέλιξη" της παροχής ελεύθερου χρόνου με τα "εμπόδια" που θα προκύψουν, δηλαδή "τη μείωση αμοιβών και κοινωνικής ασφάλισης"...

***

Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο βόρεια (και ολίγον δυτικά) τώρα: Στην Ολλανδία, ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή εδώ και μερικούς μήνες, μια απόφαση του Κοινοβουλίου της χώρας που είχε στόχο την "εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος". Σύμφωνα με το νομοθέτημα, το κόστος ασθένειας ενός εργαζόμενου, για 52 βδομάδες μετά την πρόσληψή του, δε θα πληρώνεται ούτε από ασφαλιστικούς φορείς ούτε από εργοδοτικές εισφορές, αλλά θα χρεώνεται στους άλλους εργαζόμενους - μέσω του αντίστοιχου ταμείου τους. Αυτοί υποχρεώνονται, να συνεισφέρουν σε περίπτωση που κάποιος συνάδελφός τους, για τις πρώτες 52 βδομάδες απουσιάσει από την εργασία του, για λόγους υγείας. Υστερα από αυτό το χρονικό διάστημα, το κόστος θεραπείας της ασθένειας, διαμοιράζεται κανονικά...

***

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν, σε δύο προηγμένες, ανεπτυγμένες, πολιτισμένες χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Ατενίζοντας τον ορίζοντα του 2000, επικρατεί βαθύς προβληματισμός για το μέλλον της εργασίας κι αναζητούνται ρηξικέλευθες, σύγχρονες λύσεις, που θα διασφαλίσουν το καλό όλων, επιχειρήσεων και απασχολούμενων. Οι κυβερνήσεις και οι ειδήμονες - ειδικοί έχουν αποσαφηνίσει τα μεγάλα ερωτήματα. Δεδομένο κριτήριο, το πώς θα εξασφαλιστεί μικρότερο κόστος εργασίας, ενώ δε λείπει και το... ενδιαφέρον για το πώς θα αποκτήσουν οι εργαζόμενοι "ελεύθερο χρόνο", "περισσότερη ζωή" και πώς θα ενδυναμώσουν την "κοινωνική αλληλεγγύη" τους. Φυσικά μέσα σ' όλο αυτόν τον προβληματισμό (που ως γνωστόν πολλοί είναι εκείνοι που τον ενστερνίζονται και στην Ελλάδα), δε "χωράνε"... παράλογες ιδέες. Αυτή για παράδειγμα που λέει ότι τα κέρδη των εταιριών έχουν αυξηθεί τόσο ώστε η μείωση των ωρών εργασίας στο μισό ακριβώς, με τις ίδιες αποδοχές να είναι κάτι εφικτό, πολύ δε περισσότερο η καθιέρωση των 35 ωρών εργασίας τη βδομάδα. Μέτρα που αυτόματα σημαίνουν μείωση της ανεργίας και αύξηση του μεγέθους των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων... Είναι άξιο απορίας. Πόσο πίσω ακόμα θα θελήσουν να μας πάνε;

Γεράσιμος ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) καλείται να "βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά", σχετικά με τους χώρους υγειονομικής ταφής των απορριμμάτων, καθώς οι αρμόδιοι φορείς εδώ και χρόνια καταναλώνονται σε ατέλειωτες ακαδημαϊκές συζητήσεις, χωρίς να δίνουν λύση στο καίριο αυτό πρόβλημα, που απασχολεί το λεκανοπέδιο της Αττικής.

Στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατέθεσε χτες προσφυγή ο Δήμος Αυλώνα, με την οποία ζητάει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική η απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, με την οποία προεγκρίνεται η χωροθέτηση της θέσης "Πηγάδι Παππά" για την υγειονομική ταφή των απορριμμάτων.

Ο Δήμος Αυλώνα στην προσφυγή του επικαλείται μια σειρά λόγους για να ακυρωθεί η από 16 - 5 - 1997 απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ και υποστηρίζει ότι είναι αντίθετη με το άρθρο 24 του Συντάγματος περί προστασίας των δασών και ότι θα προκληθούν τεράστιες ζημιές στο περιβάλλον.

Συγκεκριμένα, ο Δήμος Αυλώνα ισχυρίζεται ότι:

• Σε περίπτωση που επιλεγεί ο Αυλώνας για την υγειονομική ταφή των σκουπιδιών, θα καταστραφούν 450 στρέμματα δάσους και θα κοπούν 100.000 περίπου δέντρα.
• Θα δημιουργηθεί πρόβλημα για τη δημόσια υγεία, καθώς η θέση "Πηγάδι Παππά" βρίσκεται σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από την πόλη του Αυλώνα και 1.200 μέτρα από το Κέντρο Τεθωρακισμένων, στο οποίο υπηρετούν 3.000 οπλίτες και αξιωματικοί. Επίσης, σε απόσταση 1.300 μέτρων και τριών χιλιομέτρων από το "Πηγάδι Παππά" βρίσκονται αντίστοιχα υδραγωγείο και αντλιοστάσιο, που τροφοδοτούν την Αθήνα με νερό για ύδρευση.
• Η κατασκευή του έργου θα καταστρέψει την πανίδα της περιοχής, γιατί η επίμαχη θέση βρίσκεται στα όρια μόνιμου καταφυγίου θηραμάτων, το οποίο δημιουργήθηκε το 1969.

Στα στοιχεία που επικαλείται ο Δήμος Αυλώνα περιλαμβάνεται και έγγραφο του Οργανισμού Αθήνας, σύμφωνα με το οποίο στη συγκεκριμένη περιοχή ο καρστικός υδροφορέας παρουσιάζει υψηλή ρυπαντική επικινδυνότητα.

Ωστόσο, ο δήμαρχος Αυλώνα είχε εκφράσει παλιότερα φόβους ότι "η απόφαση είναι ήδη ειλημμένη από το 1991 για να κατασκευαστεί τελικά στην περιοχή "Πηγάδι Παπά" η εγκατάσταση των απορριμμάτων". Αλλωστε, το γεγονός ότι ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ συμπεριέλαβε τη συγκεκριμένη περιοχή ανάμεσα στις υποψήφιες για να "φιλοξενήσει" εγκατάσταση απορριμμάτων, παρόλο που το 1990 δε συμπεριλαμβανόταν καν στο σχεδιασμό του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής, επιβεβαιώνει τις ανησυχίες αυτές. Την ίδια στιγμή, άλλες περιοχές, στις οποίες υψηλοί πολιτικοί παράγοντες, καθηγητές πανεπιστημίων και μεγαλοεκδότες κατέχουν γη, αφήνονται επί της ουσίας στο απυρόβλητο και έτσι - όπως δείχνουν τα πράγματα - θα την "πληρώσει" ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας.

Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάη ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης,υπέγραψε την προέγκριση χωροθέτησης για την κατασκευή Ολοκληρωμένης Εγκατάστασης Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ) σε μία από τις περιοχές του Αυλώνα, της Κερατέας και του Γραμματικού. Μετά την υπογραφή της απόφασης και από τα συναρμόδια υπουργεία Γεωργίας και Πολιτισμού, θα εκπονηθούν περιβαλλοντικές μελέτες και θα γίνει συγκριτική αξιολόγηση προκειμένου να επιλεχθεί τελικά η περιοχή που θα κατασκευαστεί η εγκατάσταση.

Πάντως, αναμένεται να... πιάσουν αρκετή δουλιά οι δικαστές του ΣτΕ σχετικά με τις χωματερές, καθώς αναμένεται να καταθέσουν προσφυγές και ο Δήμος Κερατέας και η Κοινότητα Γραμματικού.

Με την ελπίδα ότι αυτό το τοπίο δε θα μετατραπεί σε σκουπιδότοπο, ο Δήμος Αυλώνα προσέφυγε στο ΣτΕ