Στους ρυθμούς της αγωνιζόμενης αγροτιάς χτυπάει ξανά φέτος η "καρδιά" της ελληνικής υπαίθρου. Από τις αρχές της βδομάδας, οι αγρότες της Θεσσαλίας ξεκίνησαν νέες κινητοποιήσεις για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης. Μαζί τους ρίχνονται στη μάχη και οι συνάδελφοί τους των άλλων αγροτικών περιοχών της χώρας. Στις 2 του Φλεβάρη τα τρακτέρ θα κινηθούν προς τις Εθνικές οδούς και ο αγώνας θα συντονιστεί σε πανελλαδικό επίπεδο.

Στα χωριά του θεσσαλικού κάμπου αναβίωσε το πνεύμα των μπλόκων.Τα τρακτέρ βρίσκονται στις πλατείες. Από τα μεγάφωνα που έχουν εγκατασταθεί ακούγονται τα τραγούδια του αγώνα και συνθήματα. Τα βράδια οργανώνονται γλέντια με κλαρίνα, φαγητό και κρασί. Καθημερινά πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις, όπου τα στελέχη των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα ενημερώνουν για την πορεία των κινητοποιήσεων. Ολοι περιμένουν τις 2 τουΦλεβάρη, δηλώνοντας αποφασισμένοι και πανέτοιμοι.

Οι αγρότες της Ελλάδας ξεσηκώνονται ξανά, για να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους να μείνουν στα χωριά και να καλλιεργούν τη γη. Τούτη τη φορά κυρίαρχο αίτημα του αγροτικού ξεσηκωμού είναι να μην αποδεχτεί η κυβέρνηση και να μην εφαρμόσει την "Ατζέντα 2000",που προωθεί και επιβάλλει βάναυσα το ξεκλήρισμα των αγροτών. Στα αιτήματα του αγροτικού κόσμου - τα οποία θα θέσει στον πρωθυπουργό η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή,αν ο Κ. Σημίτης δεχτεί τη συνάντηση που έχει ζητήσει η ΠΑΣΕ - περιλαμβάνονται ακόμα η διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος, η μείωση του κόστους παραγωγής, η αντιμετώπιση της τοκογλυφίας της Αγροτικής Τράπεζας, η αγροτική ανάπτυξη, το σταμάτημα της ποινικοποίησης των αγώνων κ. ά.

Αιτήματα δίκαια και επείγοντα, αφού η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζει η κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει πολλά και οξυμένα προβλήματα στην αγροτιά και στην αγροτική οικονομία.

Ολες, σχεδόν, οι αγροτικές καλλιέργειες έχουν πλέον καταντήσει ασύμφορες.

Οι βαμβακοπαραγωγοί κάθε χρόνο εισπράττουν και λιγότερα. Οι τευτλοπαραγωγοί υπέστησαν καίριο πλήγμα με τα μέτρα που πήρε η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και ιδιαίτερα οι μικροπαραγωγοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια. Το ίδιο και χειρότερα οι ελαιοπαραγωγοί.Οι καπνοπαραγωγοί ξεκληρίζονται και πάρα πολλοί παραμένουν απλήρωτοι για τον καπνό που παρέδωσαν την προηγούμενη χρονιά σε εμπόρους. Οι τιμές στα σιτηρά και τα δημητριακά είναι εξευτελιστικές. Οι κτηνοτρόφοι αφέθηκαν έρμαια στον αθέμιτο ανταγωνισμό των μεγαλοβιομηχάνων. Πολλοί αγρότες έμειναν χωρίς το παραμικρό εισόδημα, εξαιτίας των θεομηνιών που κατέστρεψαν την παραγωγή.

Ταυτόχρονα ο αγροτικός κόσμος αναγκάζεται να πληρώσει νέα "χαράτσια", μέσω του Ταμείου Κύριας Ασφάλισης, του ΕΛΓΑ και άλλων αντιαγροτικών κυβερνητικών μέτρων.

Ολα αυτά τα προβλήματα απαιτούν άμεσες λύσεις και γι' αυτό η αγροτιά ξαναβγήκε στους δρόμους.

Η κυβέρνηση, αντί να συζητήσει επί της ουσίας και να δρομολογήσει λύσεις στα προβλήματα, φαίνεται ότι προσανατολίζεται να ακολουθήσει ξανά τον γνωστό ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο της σύγκρουσης με το αγροτικό κίνημα. Ομως οι αγρότες - όπως έδειξε η πρώτη βδομάδα των κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία, στην Κρήτη, στην Ορεστιάδα κι αλλού - δεν "καταλαβαίνουν" από τρομοκρατία και είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα μέχρι να ανατρέψουν την αντιαγροτική πολιτική. Μαζί τους θα έχουν τους άλλους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού, τους μαγαζάτορες, τους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους μικρέμπορους, τους νέους, τους συνταξιούχους, όλο το λαό που πλήττεται από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Διότι τα προβλήματα είναι κοινά, ο δημιουργός τους ο ίδιος, τα συμφέροντα κοινά, άρα κοινός θα είναι ο αγώνας όλων των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.

Ενας αγώνας, που πρέπει και μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία του Κοινού Λαϊκού Μετώπου, ικανού να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και να επιβάλει μια άλλη υπέρ του λαού και του τόπου.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Της απεσταλμένης μας Μπέρρυς ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ

Φωτογραφίες: Γιώργος ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Μπαίνεις στα καφενεία των χωριών και η οργή τους σε περικυκλώνει σαν τον καπνό των τσιγάρων τους. "Θέλουν να μας διώξουν απ' τα χωράφια μας; Θέλουν να μας κάνουν όλους μετανάστες;",αναρωτιούνται χωρίς να περιμένουν καμιά απάντηση. Απλώνουν τα ροζιασμένα χέρια τους και δείχνουν έξω τα τρακτέρ, που βρίσκονται από την προηγούμενη Τρίτη παραταγμένα σε θέση... μάχης.

"Μ' αυτά τόσα χρόνια βγάζαμε το ψωμί μας, μ' αυτά θα το ξανακερδίσουμε",λένε αποφασιστικά. Μια αποφασιστικότητα που τη νιώθεις σε κάθε λέξη τους, σε κάθε φράση τους, σε κάθε κίνησή τους. Ο αγώνας γι' αυτούς δεν είναι μόνο μοχλός πίεσης, τρόπος διαμαρτυρίας, πράξη διεκδίκησης λύσεων για τα προβλήματά τους. Είναι πάνω απ' όλα χρέος. Χρέος απέναντι στον τόπο τους που κινδυνεύει να ερημώσει, χρέος απέναντι στο χωράφι τους που απειλείται να μείνει άσπαρτο, χρέος απέναντι στα παιδιά τους που θ' αναγκαστούν να φύγουν με έναν "ντορβά" στον ώμο. "Δε θα επιτρέψουμε να μας διαλύσουν τις ζωές. Θα πουλήσουμε... πολύ ακριβά το τομάρι μας!",δηλώνουν χωρίς ν' αφήνουν περιθώρια να πιστέψεις το αντίθετο...

Νομός Καρδίτσας, 1998: Αν πριν λίγα χρόνια κάποιος έλεγε πως τα πράγματα για τους αγρότες του νομού θα φτάνανε σ' αυτό το σημείο, σίγουρα θα χαρακτηριζόταν παράλογος. Σήμερα, η "παράλογη" πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης - που έχει αδειάσει τις τσέπες των αγροτών, που έχει ήδη κλείσει σπίτια, που έχει "σπείρει" οργή κι αγανάκτηση στον Θεσσαλικό κάμπο - φουντώνει το μέτωπο πάλης κατά αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής. Το μήνυμα που στέλνουν δεκάδες χωριά του νομού συμπυκνώνεται σε πέντε λέξεις: "Θα παλέψουμε για να νικήσουμε"! Αλλωστε, δεν υπάρχουν, πλέον, άλλα περιθώρια. Κι αυτό οι αγρότες της Καρδίτσας δείχνουν να το γνωρίζουν πολύ καλά.

Στην Πασχαλίτσα - ένα χωριό 700 κατοίκων περίπου, όπου η αποκλειστική καλλιέργεια είναι το βαμβάκι - τα πράγματα είναι απελπιστικά. Το 95% των αγροτών στο χωριό αυτό είναι χρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα, μα κανείς δεν έχει χρήματα να πληρώσει τις οφειλές του. Ο φόβος για κατάσχεση της περιουσίας τους στέκει σαν λαιμητόμος πάνω απ' τα κεφάλια τους. Ηδη ο "δυνάστης - τοκογλύφος" (έτσι αποκαλούν την ΑΤΕ οι αγρότες) έχει στείλει σε εκατοντάδες αγρότες ειδοποιητήρια, τα οποία καταλήγουν με τη φράση: "Αν δε συμμορφωθείτε και αδιαφορήσετε θα αναγκαστούμε να πάρουμε εναντίον σας δικαστικά μέτρα, που θα σας επιβαρύνουν με πολλά έξοδα... ".

"Πώς να πληρώσουμε; Αφού με τη σημερινή αντιαγροτική πολιτική όσο πιο πολύ δουλεύουμε, τόσο πιο πολύ χρωστάμε! Αναγκαζόμαστε, λοιπόν, να πουλάμε εμείς τα χωράφια μας, για να μη μας τα κατασχέσει η Τράπεζα...",μας είπε ο γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου Πασχαλίτσας, Δήμος Καλπίας.Στο συγκεκριμένο χωριό πάνω απ' το 50% των κατοίκων κυριολεκτικά υποφέρει. "Τα πράγματα φέτος είναι πολύ χειρότερα από πέρσι. Το εισόδημα έχει μειωθεί στο ελάχιστο. Υπάρχουν - και δεν είναι υπερβολή αυτό - άνθρωποι και οικογένειες που πεινάνε", επισήμανε ο Βασίλης Μουχτής,βαμβακοπαραγωγός. Ο Γιώργος Μαρές αναρωτιέται τι θα γίνει με τους νέους αγρότες. "Οι νέοι είναι πιο απελπισμένοι απ' όλους. Ούτε εδώ στα χωράφια έχουν μέλλον, ούτε αλλού να πάνε υπάρχει διέξοδος. Τι θα γίνουν λοιπόν; Κλέφτες;",λέει οργισμένος.

Για τον Αποστόλη Μπριάνα ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. "Δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Ούτε θα αφήσουμε να μας ξεκληρίσουν. Θα αγωνιστούμε μέχρι... θανάτου. Αυτό γράφτο όπως στο είπα... ". Κουβεντιάζοντας όλο και περισσότερο μαζί τους συνειδητοποιείς πως ορισμένες φράσεις τους κλείνουν μέσα τους όλα τα συναισθήματα που νιώθει σήμερα ο αγρότης του κάμπου: Οργή, αγανάκτηση, απελπισία αλλά και δύναμη, πίστη, μαχητικότητα.Αυτό το "γράφτο όπως στο είπα", που συνόδευε πάντα "ακραίες" τοποθετήσεις τους, θα μπορούσε να γραφτεί σ' αυτό το ρεπορτάζ άπειρες φορές. Το είπε και ο Βαγγέλης Δολόπουλος, όταν, οργισμένος, υπογράμμιζε πως "αν επιχειρήσει φέτος η κυβέρνηση να ξεφουσκώσει τα λάστιχα των τρακτέρ, θα χυθεί αίμα", το είπε και ο Αποστόλης Γενιτσιφτσόπουλος, όταν αναρωτιόταν: "Μα τι θέλει, τέλος πάντων, αυτή η κυβέρνηση; Να σπείρουμε όλοι στα χωράφια μας χασίσι;"...

Δεύτερος σταθμός η Ματαράγκα.Περισσότερα από 80 τρακτέρ έχουν παραταχθεί στους δρόμους του χωριού, περιμένοντας τις 2 Φλεβάρη. Και εδώ η οργή και η αγανάκτηση περισσεύει. "Αυτή τη διμηνία η ΔΕΗ ειδοποίησε την Κοινότητα πως θα κόψει το ρεύμα σε πολλά νοικοκυριά του χωριού. Οι άνθρωποι εδώ δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν ούτε τους λογαριασμούς τους",είπε χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος της Κοινότητας Αλκης Γιαννακός.

"Αν αυτό δε δείχνει κάτι, τότε τι δείχνει;",αναρωτιόταν λίγο πιο πέρα ο Γιώργος Μάριος.Για να συμπληρώσει: "Δεν μπορώ να καταλάβω πως εμείς που παράγουμε όλα τα αγαθά που βρίσκονται πάνω στο ελληνικό τραπέζι, φτάσαμε στο σημείο να πεινάμε. Ειλικρινά δεν μπορώ...".

Στη Ματαράγκα των 2.000 κατοίκων - κι εδώ η πλειοψηφία τους είναι βαμβακοπαραγωγοί - ο μέσος όρος του κλήρου δεν ξεπερνά τα 25 στρέμματα. "Είμαστε δηλαδή, καταδικασμένοι",λέει ο Βασίλης Γιαννακός.Ολοι τους, πάντως, συμφωνούν πως η μόνη λύση είναι οι κινητοποιήσεις.

"Οι ενεργοί αγρότες πεινούν, οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ υποφέρουν, οι νέοι είναι άνεργοι κι απελπισμένοι. Τι άλλο μας μένει να κάνουμε; Θα κατεβούμε στους δρόμους έως ότου μας ακούσουν",λένε χαρακτηριστικά.

Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα το Καππαδοκικό στέλνει από τώρα το δικό του αγωνιστικό μήνυμα. Πάνω από 90 τρακτέρ βρίσκονται στους δρόμους γύρω απ' την κεντρική πλατεία, ενώ στα καφενεία δεν ακούς τίποτα άλλο παρά μόνο για τους νέους αγώνες που έρχονται. "Αυτή η κυβέρνηση θα καταρρεύσει, απ' τα μπλόκα των αγροτών. Είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε έως το τέλος",δηλώνει ο 60χρονος Λάζαρος Σοντόγλου, που δεν κρύβει μάλιστα πως υπήρξε ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ. "Μόνο μην τολμήσει κανένας κυβερνητικός να πατήσει το πόδι του στο χωριό σε προεκλογική περίοδο. Πεθάνανε τα... "θύματα"",λέει και η αγανάκτηση του είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη.

Στο Καππαδοκικό ήδη 20 απ' τις 130 οικογένειες του χωριού αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. "Φέτος για πρώτη φορά βγάλαμε "δίσκο". Ο καθένας έδινε ό,τι μπορούσε. Αλλος ένα χιλιάρικο, άλλος δύο, μαζέψαμε ένα ποσό για να βοηθήσουμε τους συγχωριανούς μας. Οταν λέμε πως πεινάμε, το εννοούμε",επισήμανε ο 33χρονος Ηρακλής Μισαηλίδης.Μάλιστα, σ' αυτό το βαμβακοχώριήδη πέντε οικογένειες έφυγαν αυτή τη χρονιά στη Γερμανία,αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον.

"Ο κόσμος είναι απελπισμένος απ' τα χρέη. Φοβούνται πως θα χάσουν τις περιουσίες τους. Εμείς δε θέλουμε χάρισμα των χρεών, τιμές στα προϊόντα μας θέλουμε για να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε",συμπληρώνει ο Βασίλης Πασχαλίδης.

Πιο πέρα από το Καππαδοκικό βρίσκεται η Ανάβρα.Ενα χωριό με παράδοση στους αγώνες, το οποίο αυτή τη στιγμή έχει κατεβάσει στους δρόμους όλα τα τρακτέρ που διαθέτει. Μάλιστα στην Ανάβρα - όπως και στο Καππαδοκικό - κάθε πρωί περνούν οι αστυνομικοί και "τσεκάρουν" τα τρακτέρ που βρίσκονται στους δρόμους! "Με την τρομοκρατία δε θα πετύχουν τίποτα. Περισσότερο μας εξοργίζουν, περισσότερο δυναμώνουν τον αγώνα μας. Δεν πτοούμαστε με τέτοιες ενέργειες", τόνισε ο Ασημάκης Παπαϊωάννου.Στην Ανάβρα μάλιστα ήδη έχει αναρτηθεί πανό που γράφει: "Κάτω τα χέρια απ' την Ανάβρα. Ο αγώνας συνεχίζεται".

Καθαρά αγροτικός νομός μπορεί να χαρακτηριστεί η Καρδίτσα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έχει η αγροτική οικονομία του είναι η μονοκαλλιέργεια του βαμβακιού, αφού από τα 1.100.000 καλλιεργήσιμα στρέμματα τα 800.000 είναι βαμβάκι.

Παράλληλα, κάθε δυνατότητα αλλαγής καλλιεργιών είναι αδύνατη, όσο ισχύει ο περιορισμός και τα πρόστιμα από την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Το παράδειγμα των τευτλοπαραγωγών - η δεύτερη εναλλακτική λύση για το νομό - είναι χαρακτηριστικό. Μειώνονται τα στρέμματα, στη νέα καλλιεργητική περίοδο κατά 50% και η τιμή του προϊόντος κατά 12%. Ετσι, ο δρόμος για αύξηση της καλλιέργειας του βαμβακιού γίνεται μονόδρομος.

Γι' αυτό και οι βαμβακοπαραγωγοί της Καρδίτσας ζητούν μέτρα στήριξης και προστασίας του εισοδήματος των μικρομεσαίων βαμβακοπαραγωγών - αφού και ο κλήρος της περιοχής κατά μέσο όρο δεν ξεπερνά τα 47 στρέμματα.

Η αλλαγή πολιτικής στην κτηνοτροφία με συγκεκριμένα μέτρα στήριξης είναι ένα απ' τα τοπικά αιτήματα, αφού θα δώσει δυνατότητα εναλλαγής των καλλιεργειών με φυτά προοριζόμενα για ζωοτροφές (καλαμπόκι, τριφύλλι, κλπ). Παράλληλα, η καθυστέρηση ολοκλήρωσης του έργου του Σμόκοβου, με την ταυτόχρονη κατασκευή του αρδευτικού δικτύου, συντηρεί το πρόβλημα της ακριβής άρδευσης σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα. Επίσης η ανυπαρξία έργων αναπτυξιακού χαρακτήρα στο νομό διατηρεί και αυξάνει την ανεργία, που ήδη πλήττει τους νέους της Καρδίτσας.

Οι αγρότες του νομού, επισημαίνοντας τα παραπάνω ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Καρδίτσας, διεκδικούν τα εξής:

• Να μην ισχύσει το πρόστιμο συνυπευθυνότητας στους βαμβακοπαραγωγούς για τα πρώτα 80 στρέμματα ιδιόκτητα και τα 150 με ενοίκιο.
• Να ρυθμιστούν τα χρέη στην ΑΤΕ και να μειωθούν τα ληστρικά επιτόκια.
• Να μην εφαρμοστούν τα μέτρα για τα τεύτλα, που είναι εις βάρος των τευτλοπαραγωγών και των βαμβακοπαραγωγών.
• Να πάρει η κυβέρνηση μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της κτηνοτροφίας για να δοθεί η δυνατότητα εναλλαγής καλλιεργιών με φυτά προοριζόμενα για ζωοτροφές.
• Να χρηματοδοτηθεί άμεσα το έργο του Σμόκοβου για την ολοκλήρωση σήραγγας και να προχωρήσει άμεσα η χρηματοδότηση και η κατακύρωση του διαγωνισμού, που έγινε το 1994, για την κατασκευή των αρδευτικών σε

30.000 στρέμματα από το Καππαδοκικό μέχρι το Ασημοχώρι.

• Να επιστραφεί ο ΦΠΑ που δεν αποδόθηκε στους βαμβακοπαραγωγούς απ' το 1990 έως το 1995.
• Να αρνηθεί η κυβέρνηση τους περιορισμούς και τα πρόστιμα στα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα και ιδιαίτερα σ' αυτά που είναι ελλειμματική η ΕΕ και η χώρα μας (π.χ. βαμβάκι, καπνός, κτηνοτροφικά, κλπ.).
• Να χρηματοδοτηθεί ο Νομός Καρδίτσας για έργα υποδομής στον τουριστικό τομέα στον ορεινό της όγκο και να μην προχωρήσει η κυβέρνηση στην κατασκευή της υποθαλάσσιας ζεύξης του Μαλιακού.

Πιο δυναμικός και αποφασιστικός θα είναι φέτος ο αγώνας της αγροτιάς. Η μαζική συμμετοχή στον αποκλεισμό της σιδηροδρομικής γραμμής, την Παρασκευή, στα Φάρσαλα, ήταν το καλύτερο πρόκριμα

Καππαδοκικό: Οργή, αγανάκτηση, απελπισία, αλλά και δύναμη, πίστη, μαχητικότητα

Σε θέση ετοιμότητας βρίσκονταν από την προηγούμενη Τρίτη τα τρακτέρ της Ανάβρας

"Στο Καππαδοκικό, ήδη, 20 από τις 130 οικογένειες αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης", επισήμανε ο Ηρ. Μισαηλίδης.

"Ο κόσμος είναι απελπισμένος. Φοβούνται πως θα χάσουν τις περιουσίες τους", λέει ο Βασ. Πασχαλίδης.

Ο Βασ. Γιαννακός επισημαίνει πως στη Ματαράγκα ο μέσος όρος του κλήρου δεν ξεπερνά τα 25 στρέμματα, "είμαστε δηλαδή όλοι καταδικασμένοι", λέει χαρακτηριστικά

Βαγγέλης Δολόπουλος: "Αν επιχειρήσει φέτος η κυβέρνηση να ξεφουσκώσει τα λάστιχα των τρακτέρ, θα χυθεί αίμα"...

"Με τη σημερινή πολιτική, όσο πιο πολύ δουλεύουμε, τόσο πιο πολύ χρωστάμε", επισημαίνει ο Δ. Καλπίας, γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου Πασχαλίτσας