Copyright 2022 The Associated

Το κάλεσμα του Προέδρου των ΗΠΑ «να παραμείνει η Αμερική πρώτη δύναμη στον κόσμο», μεταφράζεται σε κλιμάκωση της επίθεσης εντός και εκτός συνόρων

Στην απατηλή αυτή «ευφορία» συμμετείχε σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα στη χώρα μας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπερθεμάτιζε, «βασιλικότερος του βασιλέως» και πάλι, με τον Αλ. Τσίπρα να χαιρετίζει με συγχαρητήρια επιστολή την εκλογή Μπάιντεν, κάνοντας λόγο για «προοδευτικές ηγεσίες που θα δώσουν προοδευτικές λύσεις».

Μόλις έναν χρόνο μετά, το τροπάρι αυτό έχει ήδη προσαρμοστεί... «Τζο Μπάιντεν - Ενας χρόνος στην προεδρία, ένας χρόνος απογοητεύσεις» τιτλοφορεί χαρακτηριστικά άρθρο του το «Βήμα», που στις πρώτες 100 μέρες μιλούσε για «ευχάριστη έκπληξη». Η δε «Αυγή»... «πέφτοντας από τα σύννεφα» για άλλη μια φορά κατά το συνήθειό της, διαπιστώνει ότι «η Αμερική του Τζο Μπάιντεν δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στις μεγάλες προσδοκίες του δημοκρατικού και προοδευτικού κόσμου» και ότι... «ο τρόπος της αντιπαράθεσης» της κυβέρνησης Μπάιντεν «με την Κίνα και τη Ρωσία δεν φαίνεται να οδηγεί προς το παρόν σε έναν ασφαλέστερο κόσμο»!

Στην πραγματικότητα, αυτό που επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα είναι ότι η μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ιδιαίτερα η διαπάλη ΗΠΑ - Κίνας σε συνθήκες που η δεύτερη απειλεί την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των Αμερικανών, είναι το στοιχείο που διαπερνά το σύνολο της «τολμηρής» πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν, όπως συνέβαινε άλλωστε και επί Τραμπ.

Το περιβόητο σύνθημα «America is Back» («Η Αμερική Επέστρεψε») του Μπάιντεν, είναι η συνέχεια του «Make America Great Again» («Κάνουμε την Αμερική ξανά μεγάλη») του Τραμπ, σηματοδοτεί ακριβώς την ένταση της επιθετικότητας των ΗΠΑ σε όλα τα μέτωπα αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών.

Το κάλεσμα του Προέδρου των ΗΠΑ «να παραμείνει η Αμερική πρώτη δύναμη στον κόσμο» μεταφράζεται σε κλιμάκωση της επίθεσης εντός και εκτός συνόρων, εναντίον του αμερικανικού λαού και των λαών όλου του κόσμου.

Σε αυτό το φόντο, οι ΗΠΑ και η κυβέρνηση Μπάιντεν «ακονίζουν μαχαίρια» σε όλο τον πλανήτη...

Η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση με την Κίνα κλιμακώνεται επικίνδυνα σε όλα τα επίπεδα: Με νέες συντονισμένες κυρώσεις από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο όνομα της «καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», με κλιμάκωση των εμπορικών «πολέμων» και διεύρυνση των αμερικανικών «μαύρων λιστών» για κινεζικά μονοπώλια (διαδικασία που βέβαια προχωρά με αντιφάσεις λόγω και της διασύνδεσης μονοπωλίων των δύο χωρών), με ενίσχυση παλιών και νέων συμμαχιών των ΗΠΑ απέναντι στο Πεκίνο, αλλά και εντεινόμενη στρατιωτική κινητικότητα στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.

Χαρακτηριστική είναι η συγκρότηση τον περασμένο Σεπτέμβρη της νέας συμμαχίας AUKUS (ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία) με ξεκάθαρο στόχο την αντιμετώπιση της Κίνας στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού, μέσα από διευρυμένη γκάμα συνεργασίας (άμυνα, διπλωματία, τεχνητή νοημοσύνη, εφοδιαστικές αλυσίδες) και με «πρώτη πράξη» τον εξοπλισμό της Αυστραλίας με πυρηνοκίνητα υποβρύχια. Με αντίστοιχο προσανατολισμό απέναντι στην Κίνα ενισχύεται από την κυβέρνηση Μπάιντεν και το σχήμα Quad (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία, Αυστραλία).

Η δε αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, που παρουσιάστηκε αποπροσανατολιστικά ως... «ξεπουπούλιασμα του αμερικανικού αετού», αποσκοπεί μεταξύ άλλων στην αναδιάταξη των στρατιωτικών τους δυνάμεων στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της παρουσίας τους στον Ινδο-Ειρηνικό. Ηδη, αμερικανικά αεροπλανοφόρα και άλλα πολεμικά πλοία κάνουν συνεχώς διελεύσεις... «ρουτίνας» στα ανοιχτά της Ταϊβάν και στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, την ίδια ώρα που εξελίσσονται στην περιοχή μεγάλες αεροναυτικές ασκήσεις της Κίνας, πολλαπλασιάζονται και ενισχύονται μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις των ΗΠΑ με συμμάχους τους στην περιοχή, αυξάνεται η αμερικανική στρατιωτική και «διπλωματική» ενίσχυση της Ταϊβάν.

Παράλληλα, η κυβέρνηση Μπάιντεν εντείνει την αντιπαράθεση με τη Ρωσία και «τρέχει» το σχέδιο ΝΑΤΟικής περικύκλωσής της, αυξάνει τις αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις συνολικά στην Ανατολική Ευρώπη, μέσα και από γιγάντιες ασκήσεις - «πρόβες πολέμου» στις οποίες συμμετέχει και η Ελλάδα, αξιοποιεί τη σύγκρουση στην Ουκρανία και αυξάνει τη στρατιωτική ενίσχυση του Κιέβου, κλιμακώνει απειλές για νέες κυρώσεις εναντίον της Μόσχας.

Συνολικότερα, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη καταγράφεται η... «μέρα χαράς και ελπίδας» που τάχα θα έφερνε η νέα αμερικανική κυβέρνηση: Μεταξύ άλλων, στην Παλαιστίνη, όπου η κυβέρνηση Μπάιντεν συνεχίζει να «κάνει πλάτες» στο συνεχιζόμενο έγκλημα της κατοχής από το Ισραήλ. Στη Συρία, όπου παραμένουν οι απάνθρωπες αμερικανικές κυρώσεις και τα αμερικανικά στρατεύματα, ενώ συνεχίστηκαν οι βομβαρδισμοί από τις ΗΠΑ. Στην Κούβα, όπου όχι μόνο διατηρούνται σε ισχύ ο βάρβαρος αποκλεισμός και οι δεκάδες νέες κυρώσεις που πρόσθεσε η κυβέρνηση Τραμπ, αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν στηρίζει ενεργά ιμπεριαλιστικά σχέδια με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Και ο σχετικός κατάλογος δεν έχει τέλος...

Αντίστοιχα, εντός των ΗΠΑ, τα τεράστια πακέτα κρατικής χρηματοδότησης που προώθησε η κυβέρνηση Μπάιντεν, για το «σχέδιο ανάκαμψης» και τον «εκσυγχρονισμό των υποδομών» - όπως και τα αντίστοιχα νομοσχέδια που έχει ήδη πάνω στο τραπέζι για τις «πράσινες» μπίζνες κ.ά. - αποτελούν ακριβώς έναν τεράστιο μποναμά για τα μεγάλα αμερικανικά μονοπώλια και τη στήριξη της καπιταλιστικής οικονομίας των ΗΠΑ στον ανταγωνισμό της με την Κίνα και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα.

Τα πρόσφατα στοιχεία για τους 10 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου (όπου κυριαρχούν οι ιδιοκτήτες κολοσσιαίων αμερικανικών μονοπωλίων), οι οποίοι υπερδιπλασίασαν τον πλούτο τους μέσα στην πανδημία, είναι χαρακτηριστικά για το πού πήγαν και πηγαίνουν τα τεράστια «πακέτα διάσωσης της οικονομίας», τόσο επί Τραμπ όσο και επί Μπάιντεν.

Παράλληλα, παρά τις διάφορες φιοριτούρες που αναμασούσε επί μήνες περί «φορολογικής δικαιοσύνης», η κυβέρνηση Μπάιντεν διατήρησε όλες τις τεράστιες μειώσεις του προκατόχου της στους εταιρικούς φόρους...

Την ίδια ώρα, ενώ ρέει το «ζεστό» κρατικό χρήμα για τα μονοπώλια, με το «καλημέρα» της κυβέρνησης των Δημοκρατικών μπήκαν στον «πάγο» ακόμα και οι προεκλογικές υποσχέσεις για σταδιακή αύξηση του καθολικού κατώτατου ωρομίσθιου στα 15 δολάρια, που έτσι κι αλλιώς δεν θα έφτανε ούτε για τα στοιχειώδη. Πόσο μάλλον σε συνθήκες που ο πληθωρισμός καταγράφει συνεχή ρεκόρ, τσακίζοντας ακόμα περισσότερο το εισόδημα των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών. Αντίστοιχα στον «πάγο» έχουν μπει οι όποιες προβλέψεις για άδειες μητρότητας, για μειώσεις στα τεράστια δίδακτρα στα πανεπιστήμια κ.ά.

Σε ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ίδια κυβέρνηση που λανσάρεται ως «φίλος των εργαζομένων και των συνδικάτων», επιχειρώντας να φορτώσει στους εργαζόμενους τις «διαταραχές» στην εφοδιαστική αλυσίδα, προχώρησε σε συμφωνία με μεγαλοεργοδοσία και εργατοπατέρες για παραπέρα ξεχείλωμα των ωραρίων σε όλους τους σχετιζόμενους κλάδους, επιβάλλοντας 24ωρη λειτουργία, 7 μέρες τη βδομάδα, στα λιμάνια, στις χερσαίες μεταφορές, στο εμπόριο...

Και τα αντίστοιχα παραδείγματα δεν έχουν τέλος, όποιον από τους δήθεν «εμβληματικούς» τομείς της αντιπαράθεσης Τραμπ - Μπάιντεν και αν πιάσει κανείς:

Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της πανδημίας, όχι μόνο ο αμερικανικός λαός παραμένει εκτεθειμένος χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας, στα σχολεία κ.ο.κ., αλλά εν μέσω νέων αρνητικών ρεκόρ κρουσμάτων και νοσηλειών με τη μετάλλαξη «Ομικρον», οι αρχές, με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μπάιντεν, ήταν οι πρώτες σε όλο τον κόσμο που μείωσαν την καραντίνα σε 5 μόλις μέρες, προκειμένου οι εργαζόμενοι με κορονοϊό να γυρνούν πιο γρήγορα πίσω στη δουλειά και να μη χάνουν κέρδη τα μονοπώλια.

Στο Μεταναστευτικό, η καταστολή εναντίον εξαθλιωμένων ανθρώπων εντείνεται συνεχώς. Την ίδια ώρα που μπαίνουν σε εφαρμογή οι σχετικοί νόμοι της κυβέρνησης Τραμπ, χαρακτηριστικές ήταν οι εικόνες... Αγριας Δύσης που έκαναν το γύρο του κόσμου πριν από λίγους μήνες, με έφιππους συνοριοφύλακες να κυνηγούν και να χτυπούν Αϊτινούς μετανάστες με χαλινάρια - μαστίγια μέσα σε ποτάμι στα σύνορα ΗΠΑ - Μεξικού.

Οσο για την αστυνομική και ρατσιστική βία κατά των Αφροαμερικανών και άλλων μειονοτήτων, το μπαράζ νέων δολοφονιών από αστυνομικά πυρά ξεσκεπάζει τα κροκοδείλια δάκρυα της νέας κυβέρνησης και επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά τη συνέχιση της αστυνομικής βίας ανεξάρτητα από την εναλλαγή Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων στον Λευκό Οίκο...

Την ίδια ώρα, οι μεγάλες ενδοαστικές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ παραμένουν, διαπερνώντας και τους ίδιους τους Δημοκρατικούς - επιβεβαιώνοντας ότι οι αντίστοιχες αντιθέσεις του προηγούμενου διαστήματος δεν ήταν θέμα του... «ιδιόρρυθμου» και «διχαστικού» Τραμπ - ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίζονται ως φαβορί για τις ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές του Νοέμβρη και την απόκτηση του ελέγχου του Κογκρέσου, με τον Ντ. Τραμπ να φαίνεται πως διατηρεί καθοριστικό ρόλο...

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της εκλογής Μπάιντεν, τον Νοέμβρη του 2020, είχε προειδοποιήσει ότι πολύ σύντομα θα διαψεύδονταν όσοι καλλιεργούσαν φρούδες ελπίδες πως μέσω της κυβερνητικής εναλλαγής θα υπήρχε ριζική αλλαγή πολιτικής απέναντι στον αμερικανικό λαό και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, υπενθυμίζοντας ότι αυτό που παραμένει σταθερά στη θέση του είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης των ΗΠΑ και του αιματοβαμμένου αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Σήμερα, με εφόδιο και την πρόσθετη πείρα που έχει μεσολαβήσει, γίνεται ακόμα πιο καθαρό ότι απέναντι σε όσους παρουσιάζουν ως «αποκούμπι» για τους λαούς τη βαθύτερη πρόσδεση στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, απέναντι στις δυνάμεις που παρουσιάζουν ως «λύση» τη μία ή την άλλη παραλλαγή στην αντιλαϊκή πολιτική στήριξης των μονοπωλίων, δρόμο στην ελπίδα ανοίγει μόνο η λαϊκή πάλη ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, ενάντια στην εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, η πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.