Ηταν Απρίλης του 1996 στο Παρίσι όταν ο Παναθηναϊκός είχε το σημαντικότερο ραντεβού με την ιστορία του. Καλούνταν να γίνει η τρίτη ελληνική ομάδα (μετά τις ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) που θα κατακτούσε ευρωπαϊκό τίτλο, αλλά η αποστολή του ήταν ιδιαίτερα δύσκολη αφού διεκδικούσε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης. Επρεπε να ολοκληρώσει αυτό που δεν είχε καταφέρει ο ΠΑΟΚ το 1993 στο ΣΕΦ. Να κατακτήσει το κορυφαίο τρόπαιο της Ευρώπης. Με τεχνικό τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και βαρύ πυροβολικό ίσως το πιο σπουδαίο όνομα που πέρασε τον Ατλαντικό, Ντόμινικ Γουίλκινς, καθώς και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, οι πράσινοι επικράτησαν στον τελικό της Μπαρτσελόνα με 67-66. Η στιγμή του κοψίματος του Στόγιαν Βράνκβοτις στον Μοντέρο ήταν η φάση που έκρινε τον αγώνα και έδωσε το Κύπελλο στους «πράσινους». Ο Αϊτο Ρενέσες για μια ακόμη φορά είχε ηττηθεί και μάλλον το είχε πάρει βαριά.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, αυτή τη φορά εντός έδρας στη Θεσσαλονίκη και στο νεόκτιστο κλειστό της Πυλαίας, οι «πράσινοι» έχουν μια ακόμη αποστολή. Αυτή τη φορά να γίνουν η πρώτη ελληνική ομάδα που θα έπαιρνε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης για δεύτερη φορά. Με τιμονιέρη τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς που είχε γευτεί ανάλογες επιτυχίες άλλες τρεις φορές, οι «πράσινοι» φαινόταν ασταμάτητοι αφού είχαν πραγματοποιήσει μια πολύ καλή πορεία. Και φρόντισαν να την ολοκληρώσουν. Επικράτησαν στον ημιτελικό της Εφές Πίλσεν (81-71) και στον τελικό της Μακάμπι με 73-67 φέρνοντας το τρόπαιο για δεύτερη φορά στην Ελλάδα.

Συνοπτικά οι τελικοί από δημιουργίας φάιναλ φορ:

1988 ΤΡΕΪΣΕΡ ΜΙΛΑΝΟ - ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ 90-84

1989 ΓΙΟΥΓΚΟΠΛΑΣΤΙΚΑ - ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ 75- 69,

1990 ΓΙΟΥΓΚΟΠΛΑΣΤΙΚΑ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 72-67

1991 ΠΟΠ 84 - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 70-65,

1992 ΠΑΡΤΙΖΑΝ - ΜΠΑΝΤΑΛΟΝΑ 71-70,

1993 ΛΙΜΟΖ - ΜΠΕΝΕΤΟΝ ΤΡΕΒΙΖΟ 59-55,

1994 ΜΠΑΝΤΑΛΟΝΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 59-57,

1995 ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 73-61,

1996 ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 67-66,

1997 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 73-58,

1998 ΚΙΝΤΕΡ ΜΠΟΛΟΝΙΑ - ΑΕΚ 58-44,

1999 ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ - ΚΙΝΤΕΡ ΜΠΟΛΟΝΙΑ 82-74,

2000 ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ 73-67.

Τη δεύτερη ευκαιρία για κατάκτηση του Κυπέλλου, αφού δεν τα κατάφερε πέρσι, αναζητάει η Μακάμπι Τελ Αβίβ. Βέβαια, για να το πετύχουν αυτό χρειάζεται πρώτα να περάσουν το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας (19.30 ΤΕΜΠΟ). Σε σχέση με την περσινή ομάδα οι Ισραηλινοί δεν έχουν και μεγάλες διαφορές, εκτός απ' το ότι οι παλιές καραβάνες Τζάμσι και Σέφερ πέρασαν στην... εφεδρεία. Πάντως, ο 26χρονος Αμερικανός Αντονι Πάρκερ τα καταφέρνει πολύ καλά στο να καλύψει το κενό στην περιφέρεια. Κατά τ' αλλά, οι έμπειροι Χένεεφελντ, Χάφμαν και Μακαντόναλντ παίρνουν το παιχνίδι στις πλάτες τους. Ο τελευταίος μάλιστα δείχνει να είναι σε πολύ καλή φόρμα το τελευταίο διάστημα. Ιδιαίτερη αναφορά βέβαια θα πρέπει να γίνει και στον Μαρκ Μπρίσκερ, έναν κλασικό σουτέρ τριών πόντων. Το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα του Ισραήλ έχει να κάνει με τη μεγάλη ρεβάνς, αφού ο στόχος τους είναι φυσικά το τρόπαιο. Ο τεχνικός της ομάδας Πίνι Γκέρσον παράλληλα με αυτό πολύ θα ήθελε αντίπαλο στον τελικό τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά αυτή τη φορά να είναι αυτός που θα χαμογελάσει. Πάνω απ' όλα όμως, θέλει να κλείσει τη θητεία του στη Μακάμπι (αφού μάλλον φεύγει το καλοκαίρι) με ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Οσο για τις εγχώριες υποχρεώσεις, η μόνιμη πρωταθλήτρια του Ισραήλ απ' ό,τι φαίνεται και φέτος θα καθαρίσει τον τίτλο, αφού αυτή τη στιγμή προηγείται στη βαθμολογία με 3 βαθμούς διαφορά από τη Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν.

Οπως και το 1996 στην ίδια πόλη η ΤΣΣΚΑ ξαναδίνει το παρόν σε φάιναλ φορ. Τότε είχε ηττηθεί στον ημιτελικό από τον Παναθηναϊκό αλλά φέτος τα πράγματα άλλαξαν. Κόντρα στους Ισραηλινούς θα προσπαθήσουν να προσθέσουν ακόμα μια επιτυχία στο ενεργητικό τους στην έτσι και αλλιώς επιτυχημένη φετινή τους πορεία. Ο γνωστός από τη θητεία του στην Εθνική ΕΣΣΔ Βαλερί Τιχονένκο ανέλαβε φέτος τα ηνία της ομάδας και το ντεμπούτο του ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο αφού επικράτησε του Παναθηναϊκού με 69-57 στην πρεμιέρα της διοργάνωσης. Ο «Τίχι» δηλώνει αισιόδοξος και για το σημερινό παιχνίδι, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι έχει ειδικό σχέδιο για νίκη επί της Μακάμπι. Οσον αφορά το έμψυχο δυναμικό, ο Αντρέι Φετίσοφ επανήλθε δριμύτερος και αποτελεί τον «πύργο» της ομάδας. Το κουμαντάρισμα της ομάδα για πρώτη φορά ανήκει σε κάποιον ξένο και το έχει αναλάβει ο Αμερικανός Ράστι Λαρού που αγωνιζόταν σαν ρεζέρβα στους Σικάγο Μπουλς. Μαζί τους και ο «γερόλυκος» Γκιντάρας Εϊνίκις μαζί με τον Γκουντέλιν, ενώ αναφορά θα πρέπει να γίνει και στον μόλις 21 ετών Αντρέι Κιριλένκο αλλά και στον πρώην παίκτη του ΝΒΑ Νικίτα Μοργκούνοφ.

Η τελική ευθεία για τη διοργάνωση της ΣΟΥΠΡΟΛΙΓΚΑ έφθασε... Στο Παρίσι και το «Παλαί ντε Μπερσί» τέσσερις ομάδες, ίσως οι καλύτερες της διοργάνωσης (βάσει αποτελεσμάτων τουλάχιστον): ο Παναθηναϊκός, η Εφές Πίλσεν, η Μακάμπι και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα διεκδικήσουν το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης. Τώρα βέβαια αυτό το τελευταίο ελέγχεται, αφού ας μην ξεχνάμε υπάρχει και αυτός της ΕΥΡΩΛΙΚΓΑ όπου μια εκ των Κίντερ και Ταουγκρές θα σηκώσουν το δικό τους τρόπαιο (ο τελικός αργά χτες το βράδυ). Ετσι λοιπόν το φετινό φάιναλ φορ αποχτάει παραπάνω ιστορική αξία αφού από του χρόνου θα υπάρχει ξανά μια διοργάνωση. Οι τρεις από τους σημερινούς αντιπάλους περίπου τέτοια εποχή πέρσι βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη διεκδικώντας το περσινό τρόπαιο όπου τελικά το κατέκτησε ο Παναθηναϊκός. Φέτος μπορεί οι αντίπαλοι να ήταν σχετικά λιγότεροι (αφού οι ισχυρές ομάδες δημιούργησαν το δικό τους πρωτάθλημα) εντούτοις εδώ που έφθασαν τα πράγματα ο καθένας έχει τους λόγους του να θέλει το Κύπελλο. Η ελληνική ομάδα να κρατήσει τα κεκτημένα, οι Ισραηλινοί να καταφέρουν αυτό που δεν μπόρεσαν πέρσι (έχασαν στον τελικό) κάτι ανάλογο ισχύει και για τους Τούρκους που θέλουν και μια ρεβάνς από τον Παναθηναϊκό και οι Ρώσοι που θέλουν να γράψουν... ιστορία. Το ποιος θα τα καταφέρει θα το δούμε την Κυριακή το βράδυ...

Κείμενα: Μπάμπης ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ