Είναι τόσο βαθιά προσκολλημένο στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, που αυτό το κόμμα - το ΠΑΣΟΚ - ούτε να υποκριθεί δεν μπορεί πλέον! Είναι σε τέτοιο βαθμό δεμένο με την ολιγαρχία, με τους «ραντιέρηδες», με τους «έχοντες και κατέχοντες», με τους «προνομιούχους», που δεν μπορεί ούτε καν να πει ψέματα!

*

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της απόλυτης μετατροπής του ΠΑΣΟΚ σε παραμάγαζο των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, από τη θέση του για το Ασφαλιστικό. Και δε μιλάμε ούτε για την Διαμαντοπούλου, ούτε για τον Χρυσοχοΐδη, ούτε για τον προσχηματικό «τσακωμό» μεταξύ στελεχών του ΠΑΣΟΚ γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Μιλάμε για τη θέση του ΠΑΣΟΚ, ατόφια και καθαρή, όπως την περιέγραψε προχτές ο ίδιος ο πρόεδρός του, ο Γιώργος Παπανδρέου.

*

Απολαύστε, χωρίς φτιασιδώματα, χωρίς το προπέτασμα που σηκώνουν οι εσωκομματικές τους ίντριγκες, την πραγματική θέση του ΠΑΣΟΚ για το Ασφαλιστικό. Τη διατύπωσε - επαναλαμβάνουμε - ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, προχτές, στην ομιλία του στην «3η Εθνική Θεματική Συνδιάσκεψη» του ΠΑΣΟΚ, με θέμα το «Κοινωνικό Κράτος», ενόψει του συνεδρίου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

*

«Το περιεχόμενο της εργασίας αλλάζει διαρκώς, δεν είναι στατικό», είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και συνέχισε: «(...) η παράταση που προσδόκιμου επιβίωσης του κάθε ατόμου ανοίγει νέα ευκαιρία αξιοποίησης του ανθρωπίνου δυναμικού. Σήμερα, μετά τα 60, μετά τα 70, υπάρχουν ακόμα παραγωγικά χρόνια, αυτό το γεγονός δημιουργεί νέα αιτήματα αξιοποίησης και υποστήριξης της μακρύτερης πλέον ζωής από ένα κοινωνικό σύστημα»!

*

Εχουμε από πρώτο χέρι, λοιπόν, τη θέση του ΠΑΣΟΚ για το Ασφαλιστικό. Πρόκειται για το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. «Φτυστό» με το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και του καθηγητή κυρίου Σπράου, που διατεινόταν ότι «δυστυχώς» πλέον οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, άρα θα πρέπει να δουλεύουν και περισσότερα χρόνια...

Ο τίτλος του άρθρου είναι: «`Η τώρα ή ποτέ για την Ουάσιγκτον». Ιδού μερικά αποσπάσματα:

*

«Ο αμερικανικός στόχος στην Ουκρανία και τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι να επιβάλουν τον έλεγχό τους στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους αυτών των χωρών πριν η Κίνα και η Ινδία μπορέσουν να αμφισβητήσουν την αμερικανική κυριαρχία. Είμαστε μπροστά στην ανατολή ενός νέου ψυχρού πολέμου; Και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού σχολιαστές και ΜΜΕ βλέπουν στην κρίση της Ουκρανίας αναλογίες με την κρίση του Βερολίνου, στην οποία ήταν αναμειγμένες οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ και κράτησε τον κόσμο σε ένταση για δεκαετίες (...)

»Ενας φίλος μου στο Πεντάγωνο μου είπε πρόσφατα: "Ο νέος ανταγωνισμός στους εξοπλισμούς είναι ανάμεσα στον αμερικανικό στρατό σήμερα και στον αμερικανικό στρατό του αύριο" (...)

» Η ελίτ της Ουάσιγκτον βλέπει όλον τον κόσμο όπως ο πρώην πρόεδρος Ρίγκαν έβλεπε τη Λατινική Αμερική (...). Οι μέθοδοι του ψυχρού πολέμου εξακολουθούν λίγο πολύ να χρησιμοποιούνται (...). Την ώρα που ξεκινούσε η "βελούδινη επανάσταση" του 1989 ήμουν ο ίδιος βαποράκι, που μετέφερα βαλίτσες σε διαφωνούντες στην Ανατολική Ευρώπη με περιεχόμενο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων. Εχω λοιπόν μια καλή ιδέα για το πόσα πολλά χρήματα και πόση ξένη βοήθεια χρειάστηκαν ώστε να ξεκινήσουν οι "αυθόρμητες επαναστάσεις" που εγκαθιστούσαν την "εξουσία του λαού" (...)

»Εάν η Ουκρανία γλιστρήσει στην τροχιά του ΝΑΤΟ, τότε η Ρωσία θα χάσει την πρόσβαση στις ναυτικές της βάσεις στη Μαύρη Θάλασσα και οι διαδρομές των ρωσικών πετρελαιοαγωγών και αγωγών αερίου θα περνούν από εδάφη που οι ΗΠΑ θα ελέγχουν πλήρως (...)

»Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό αβαντάζ πριν οδηγηθούν στην ανάγκη όπως ο Κάιζερ πριν από 80 χρόνια να αναφωνήσουν: "`Η τώρα ή ποτέ"».

*

Αυτά τα εξόχως αποκαλυπτικά - όχι τόσο για τα όσα γίνονται στην Ουκρανία, σήμερα, αλλά για τα όσα έγιναν το 1989 στην Ανατολική Ευρώπη - δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «New Statesman», την περασμένη Δευτέρα.

Συγγραφέας του άρθρου, ένας πολύ γνωστός Βρετανός ιστορικός, ο Μαρκ Ελμοντ, λέκτορας Μοντέρνας Ιστορίας στο Οριελ Κόλετζ της Οξφόρδης.

Πριν γίνει λέκτορας ήταν - καθ' ομολογία του - ένα από τα «βαποράκια» των μυστικών υπηρεσιών, που έφεραν την «ελευθερία» στην Ανατολική Ευρώπη και χρηματοδότησαν τις «βελούδινες επαναστάσεις» με βαλίτσες γεμάτες δολάρια...

Είναι πολύ λογικό, που ο ΣΕΒ «κριτικάρει» το νόμο της ΝΔ για τα ΜΜΕ. Το ίδιο έκανε και με τους αντίστοιχους νόμους του ΠΑΣΟΚ. Αλλά ούτε τότε διαφωνούσε, με το ΠΑΣΟΚ, ούτε τώρα διαφωνεί, με τη ΝΔ. Ξέρει πολύ καλά ο ΣΕΒ ότι οι κεφαλαιούχοι «θα βρουν την άκρη» και με το νέο νόμο, όπως και με τους προηγούμενους. Αλλά να: Οπως και να 'χει, οι άνθρωποι του ΣΕΒ ξέρουν από πρώτο χέρι πως όταν τα πράγματα «αλλάζουνε», για να παραμείνουν τα ίδια, δημιουργείται μια περιττή ...αναστάτωση. Και ο καθένας θα ήθελε να αποφύγει περιττές «αναστατώσεις» (αλλαγές μετοχολογίων, ανεύρεση νέων «αχυρανθρώπων», εταιρικές αναδιαρθρώσεις κλπ.). Ο ΣΕΒ, όμως, ως «βασικός μέτοχος» του συστήματος, γνωρίζει και κάτι ακόμα: Οτι μερικές φορές αυτές οι «αναστατώσεις» είναι χρήσιμες. Ειδάλλως, πώς θα έριχνε το πολιτικό του προσωπικό (γαλάζιο ή πράσινο) την αναγκαία ποσότητα στάχτης στα μάτια του λαού;

«Στο ερώτημα υπέρ της σημερινής κατάστασης ως έχει (σ.σ.: στα ΜΜΕ) ή υπέρ της συγκεκριμένης ρύθμισης (σ.σ.: της ΝΔ για το «βασικό μέτοχο») με αυστηρό τρόπο, για την αντιμετώπιση της διαπλοκής, η απάντηση είναι υπέρ της ρύθμισης»...

*

Η δήλωση είναι του προέδρου της δημοκρατίας (συγγνώμη: του προέδρου του ΣΥΝ θέλαμε να πούμε) κυρίου Νίκου Κωνσταντόπουλου...

*

(σ.σ.: την περίπτωση να μην είναι κάποιος ούτε υπέρ της σημερινής κατάστασης, ούτε υπέρ της ρύθμισης, την έχει σκεφτεί, άραγε, ή, μήπως, είναι πολύ ...αριστερή για έναν πρόεδρο της δημοκρατίας - συγγνώμη: για τον πρόεδρο του ΣΥΝ θέλαμε να πούμε)...