ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γκαουλάιτερ Μίλερ

Γρηγοριάδης Κώστας

Επιθετικός και βίαιος ο νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ κ. Μίλερ κατά των υποτελών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, θυμίζει πολύ τους προκατόχους του στην Ελλάδα, σε άλλες μαύρες εποχές, όπως ο Πιουριφόι και άλλοι, που ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις - μαριονέτες, καθοδηγούσαν απευθείας μέσα από από το ίδιο το ΓΕΣ τις φονικές επιχειρήσεις κατά του ΔΣΕ, δοκιμάζοντας τις νέες τότε βόμβες Ναπάλμ και σκοτώνοντας αθώα γυναικόπαιδα. Επιστρέφοντας στον τόπο του εγκλήματος ο νέος Γκαουλάιτερ των ΗΠΑ, τόλμησε να μας θυμίσει ότι «αν είχαν σκοτωθεί 5.000 άνθρωποι στη χώρα σας - εννοώντας την Ελλάδα - το ίδιο σκληρά θα αντιδρούσατε κι εσείς»...

Πράγματι, αυτές τις πολλές δεκάδες χιλιάδες αδικοσκοτωμένους Ελληνες από τον εμφύλιο που επιβάλλανε ΗΠΑ - Αγγλία, θυμάται ο ελληνικός λαός. Αυτά τα εκατοντάδες χιλιάδες αθώα θύματα των Αμερικανών δολοφόνων και τρομοκρατών των λαών στο Κόσσοβο, τη Βοσνία, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, το Βιετνάμ, τη Χιροσίμα και παντού στον κόσμο, μετράει ο ελληνικός λαός και παραμένει σταθερός κατά των Αμερικανών ιμπεριαλιστών και των υποτελών συνοδοιπόρων τους στην Ελλάδα και την Ευρώπη και όπου αλλού. Είναι πολύ βαθιές οι ρίζες του αντιαμερικανισμού στη χώρα μας και δεν ξηλώνονται με φιρμάνια και απειλές, αντίθετα απλώνονται στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, στην Αφρική, στην Ασία, στην Αμερική, σε όλο τον κόσμο, κύριε Μίλερ!

Η βία σε «πρώτο πλάνο»

Σύμφωνα με την κυρίαρχη προπαγάνδα, που υποστηρίζουν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τα προβλήματα στην περιοχή του Ζεφυρίου έχουν να κάνουν κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, με την εγκληματικότητα και για αυτό το ζητούμενο γι' αυτούς είναι η ένταση της αστυνόμευσης και της καταστολής! Τηρουμένων των αναλογιών, η λογική αυτή καθόλου δε διαφέρει από αυτή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους που βομβαρδίζουν τους λαούς του κόσμου προκειμένου να αντιμετωπίσουν την «τρομοκρατία». Ενα είναι σίγουρο. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας φέρνει σε «πρώτο πλάνο» την προσφυγή των κυρίαρχων δυνάμεων στη βία και την καταστολή, σε βάρος των λαών. Ας μην αυταπατώνται, πάντως, πως θα νικήσουν οι όποιες πανίσχυρες πολεμικές μηχανές. Ας διαβάσουν και λίγο ιστορία. Πανίσχυρες πολεμικές μηχανές υπήρξαν πολλές, αλλά η πάλη των λαών και οι αντικειμενικοί νόμοι της κοινωνικής εξέλιξης, τις μετέτρεψαν τελικά σε παλιοσίδερα...

Ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού

Ξεπούλημα, ακόμη και με το ζόρι. Αυτή είναι η «νέα» συνταγή των ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη, όπως φάνηκε στην περίπτωση της ΕΤΒΑ. Δεν είναι, σύμφωνα με τον... νεοφώτιστο Ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, υπουργό Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη, «διαρθρωτική αλλαγή» η παραμονή της στο δημόσιο και γι' αυτό προκρίθηκε το ξεπούλημά της στην Πειραιώς (αλήθεια θυμάται κανείς στην κυβέρνηση πώς δημιουργήθηκε και «ανδρώθηκε» αυτός ο... κολοσσός του Μιχ. Σάλλα;) και όχι στην Αγροτική. Και μπορεί, βέβαια, να εμφανίζουν την εφαρμογή σκληρότερων νεοφιλελεύθερων επιλογών ως άμυνα έναντι της επερχόμενης ύφεσης, αλλά η άμυνα αυτή αφορά το μεγάλο κεφάλαιο και τη διατήρηση των τεράστιων κερδών του. Οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν τις πολύμορφες συνέπειες, όπως γίνεται φανερό και απ' όσες χώρες προχώρησαν πιο γρήγορα τις διαβόητες διαρθρωτικές αλλαγές. Αλλωστε, την ίδια ακριβώς πολιτική και «άμυνα» εξυπηρετεί και το ενιαίο νόμισμα (ευρώ), η εκχώρηση της δημοσιονομικής πολιτικής στις Βρυξέλλες και στην Μπούντεσμπανκ και τόσα άλλα μέτρα της κυβερνητικής πολιτικής. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια για αφελείς.

Αυτός είναι ο πόλεμός τους

Στην αρχή μας τρέλαναν με τους «έξυπνους» πυραύλους και βόμβες. Σχεδόν μας είπαν ότι οι βόμβες αυτές ψάχνουν, βρίσκουν και σκοτώνουν μόνον στρατιώτες ή καταστρέφουν μόνο στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Οταν συναντούν κάποιον πολίτη, κάποια γυναίκα ή παιδί, του λένε καλημέρα και τον παρακάμπτουν... Μετά, και καθώς πλήθαιναν τα θλιβερά μαντάτα των φονικών επιδρομών τους, μίλησαν για λάθη, όπως μίλαγαν για παράπλευρες απώλειες στη Γιουγκοσλαβία. Και τώρα, παραδέχονται πως χρησιμοποιούν ακόμη και βόμβες διασποράς, τις οποίες ρίχνουν σε κατοικημένες περιοχές. Βόμβες, οι οποίες διασπώνται - όταν φθάσουν στην επιφάνεια του εδάφους - σε μικρότερα βομβίδια και αυτά με τη σειρά τους σε αμέτρητα μεταλλικά και θανατηφόρα θραύσματα, που δεν αφήνουν τίποτε ζωντανό σε ακτίνα 200 και πλέον μέτρων. Βόμβες που είναι απαγορευμένες ακόμη και από διεθνείς συμβάσεις.

Αυτός είναι ο άδικος και ιμπεριαλιστικός τους πόλεμος. Αυτή είναι η... αντιτρομοκρατική τους εκστρατεία. Και, δυστυχώς, δεν έχει την υπογραφή μόνο του Μπους ή του Μπλερ από κάτω, αλλά και του Ελληνα πρωθυπουργού.

Τα επιχειρηματικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ είναι επιχειρηματίας, μας έλεγε προχτές ο Νίκος Χριστοδουλάκης, αλλά χτες αποδείχτηκε ότι μπορεί να κάνει άλλους να είναι επιχειρηματίες και, μάλιστα, «γίγαντες του τραπεζικού χώρου». Αυτό ξέρει να το κάνει πολύ καλά.

Γιατί μπορεί να την είπανε «συγχώνευση» την παντρειά της Εθνικής και της Αλφα Μπανκ, αλλά δε θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβουμε ότι πρόκειται - εκτός των άλλων - για αποκρατικοποίηση και, μάλιστα, τεραστίου μεγέθους.

Και, βέβαια, τώρα μπορούν να θεωρούνται δικαιωμένοι πανηγυρικά όσοι μιλούσαν για νέο κύμα συγχωνεύσεων στην τραπεζική αγορά, αλλά να μην ξεχνάμε ότι μιλούσαν και για τεράστια περικοπή θέσεων εργασίας στο τραπεζικό πιστωτικό σύστημα.

Να είστε βέβαιοι ότι τέτοιου είδους κινήσεις δε γίνονται για τις εντυπώσεις ή για το ποιος θα έχει την «πιο μεγάλη τράπεζα». Για το κέρδος γίνονται και είναι γνωστό από πού αντλείται το κέρδος αυτό. Αλλωστε, είδαμε και τι συνέβη με το πρώτο κύμα συγχωνεύσεων που είχαμε πριν μερικά χρόνια.

Οσο για το τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη της ένωσης των δυο τραπεζών για τον κοσμάκη, αυτό θα το διαπιστώσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα. Ομως, να είστε βέβαιοι ότι δεν αποτελεί κριτήριο για το πώς θα πάνε τα πράγματα.

ΤΑ ΟΡΙΑ της ευπρέπειας τα έχουν ξεπεράσει εδώ και καιρό τα ιδιωτικά κανάλια, της αξιοπρέπειας επίσης, για ήθος, ουσιαστική ενημέρωση, δεοντολογία, ούτε λόγος εδώ και πολύ καιρό. Ε, όπου να 'ναι προσεγγίζουν και τα όρια της αηδίας.

Γιατί, βέβαια, κάτι οι λεπτομερείς παρουσιάσεις της «υπόθεσης Παπαδιά», κάτι το ανεκδιήγητο «Τέμπο» του Ευαγγελάτου με τα «ροζ σκάνδαλα» και τις σχετικές «εξομολογήσεις» των εμπλεκόμενων, δε θέλουμε και πολύ. Τελικά, σ' αυτήν την ιστορία είναι ζητούμενο, πλέον, πού βρίσκεται το τέρμα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι επιχειρηματίες έχουν ανάγκες...

Αν κάτι πρέπει να μείνει από τα πολλά που είπε στη διάρκεια της συνέντευξης της προηγούμενης Τρίτης ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκης, είναι ο τρόπος με τον οποίο, τόσο ο ίδιος όσο και η κυβέρνηση που εκπροσωπεί, αντιλαμβάνονται τις συντελούμενες κοινωνικές διεργασίες. Στην ομιλία του ο πρώτος τη τάξει υπουργός - όπως άλλωστε και ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ τον προηγούμενο Σεπτέμβρη - απευθυνόταν αποκλειστικά προς τους επιχειρηματίες. Λες και στην ελληνική κοινωνία δεν υπάρχουν άνεργοι, εργάτες, μικρομεσαίοι, αγρότες, συνταξιούχοι, νέοι και νέες που σπουδάζουν. Ολοι αυτοί ήταν προκλητικά απόντες από τον κύκλο αναφοράς του νέου οικονομικού υπουργού. Δεν πρόκειται για παράλειψη. Η μέχρι σήμερα νεοφιλελεύθερη πρακτική της κυβέρνησης μάς έχει πείσει, ότι οι μονόπλευρες αναφορές του νέου υπουργού αποκλειστικά προς το ακροατήριο των επιχειρηματιών και το μονομερές ενδιαφέρον του για την ανάπτυξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων συνάδουν με τα συμφέροντα που υπηρετούν.

Πρόκειται για τη συγκεκριμένη ταξική επιλογή, η οποία διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή όλες τις κυβερνητικές λειτουργίες. Για τον κ. Σημίτη, τον κ. Χριστοδουλάκη και την υπόλοιπη παρέα, αν κάτι έχει αξία στο σημερινό κόσμο, είναι οι επιχειρηματίες και οι καπιταλιστικές τους επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση επιδιώκει με τον καλύτερο τρόπο να διεκπεραιώσει τα γενικά συμφέροντα της τάξης των καπιταλιστών. Ολα τα υπόλοιπα, όπως τα αιτήματα και οι ανάγκες των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων, που τυχαίνει να αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, έχουν δευτερεύουσα, τριτεύουσα, ίσως και καμία σημασία για την κυβέρνηση. Αν οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες και οι νέοι αξίζουν κάποια μνημόνευση, αυτό γίνεται στο βαθμό που αναφέρονται ως «ομιλούντα εργαλεία δουλιάς», για την παραγωγή υπεραξίας και του καπιταλιστικού κέρδους. Εξω από αυτή τους την ιδιότητα δεν έχουν καμιά απολύτως αξία.

Από τη σκοπιά αυτή μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως τις προχτεσινές εξαγγελίες του Ν. Χριστοδουλάκη. Το μοναδικό κριτήριο της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής είναι η στήριξη και η ανάπτυξη της καπιταλιστικής επιχείρησης. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται η πολιτική ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, η λήψη, δηλαδή, πληθώρας φιλοεπιχειρηματικών μέτρων. Αυτό εξυπηρετούν και οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, το «άνοιγμα» των αγορών, η υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, η υποταγή του φυσικού περιβάλλοντος στο καπιταλιστικό κέρδος. Είναι ακριβώς οι... αγοραίες λογικές, που έχουν οξύνει στο έπακρο όλα τα λαϊκά προβλήματα διευρύνοντας τις κοινωνικές αντιθέσεις. Από την πλευρά μας, όπως άλλωστε με τη μεγαλύτερη συνέπεια κάναμε και μέχρι τώρα, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για την ήττα και ανατροπή των πολιτικών αυτών.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ