Μπορεί ο Θ. Πάγκαλος να μη θέλησε να κάνει καμία δήλωση μετά τη συνάντηση"μετανοίας και συγνώμης" που είχε με τον Ν. Μπερνς, αλλά μάλλον γνώριζε ότι οι Αμερικανοί δε θα άφηναν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να δείξουν ότι "πήραν το αίμα τους πίσω" και ταπείνωσαν τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών.

Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζ. Ρούμπιν ήταν εξαιρετικά λαλίστατος για το περιεχόμενο της συνάντησης. Ανάμεσα στα άλλα είπε ότι ήταν μια παραγωγική συνάντηση, η οποία... κράτησε ενενήντα λεπτά και ότι ο Ελληνας υπουργός "διαβεβαίωσε τον πρεσβευτή Μπερνς ότι η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί την ισχυρότερη δυνατή σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ίδιος μας διαβεβαίωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση σέβεται βαθύτατα τον Πρόεδρο Κλίντον και τους Αμερικανούς ηγέτες. Ο Ρούμπιν πρόσθεσε ότι "οι δυο πλευρές συμφώνησαν ότι θα πρέπει να εργαστούν εποικοδομητικά για τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι δυο χώρες και ακόμα ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών δήλωσε στον Αμερικανό πρέσβη ότι η Ελλάδα θα δεχτεί ευχαρίστως επίσκεψη του ειδικού συντονιστή για το Κυπριακό, Μίλερ, στις αρχές Σεπτεμβρίου για να συζητηθούν θέματα περιφερειακής σημασίας".

Νομίζουμε ότι δε χρειαζόταν να πει τίποτα περισσότερο για να φανεί ολοκάθαρα ότι η κυβέρνηση Σημίτη παραμένει "το πιο υπάκουο παιδί" των ισχυρών συμμάχων και, έμμεσα πλην σαφώς, να τη ρεζιλέψει.

Οι επιδόσεις των κυβερνώντων στην παροχολογία και την υποσχεσιολογία είναι πράγματι αναμφισβήτητες. Αλλωστε, δυόμισι δεκαετίες τώρα, το ΠΑΣΟΚ έχει φτιάξει σχολή στον τομέα αυτό. Οτι θα επιχειρούσαν, όμως, να... εξασκήσουν το "άθλημα" και έναντι των Βρυξελλών είναι κάτι το... πρωτόγνωρο. Και όμως, κι αυτό έγινε.

Η ελληνική κυβέρνηση, εφαρμόζοντας σχετικές κοινοτικές οδηγίες, έχει στείλει από χρόνια τώρα, ένα μακρύ κατάλογο με προτεινόμενες, για προστασία φυσικές περιοχές. Ξέχασε... όμως, τις περιοχές αυτές και τις αντίστοιχες κοινοτικές οδηγίες, για την προστασία τους, να τις ενσωματώσει στην εθνική νομοθεσία. Πέρασαν έτσι, οι σχετικές προθεσμίες και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στις 26 Ιουνίου 1997, καταδίκασε την Ελλάδα. Πέρασε κι ένας άλλος χρόνος και τίποτε δεν έγινε ακόμη. Κι έτσι, έρχεται τώρα η Κομισιόν και με ανακοίνωσή της συγχαίρει μεν την Ελλάδα, επειδή έχει προτείνει έναν μακρύ κατάλογο, αλλά εκφράζει τη λύπη της, επειδή τίποτε δεν έχει γίνει στην πράξη...

Μήπως, πρέπει να στείλουν στις Βρυξέλλες τον υπουργό Γεωργίας, μαζί με το δασοκτόνο νομοσχέδιό του, για να τους εξηγήσει από κοντά τι γίνεται;

Διαφημιστικά προεκλογικά σποτ άρχισαν να "πέφτουν" από τα κρατικά κανάλια. Ποιον διαφημίζουν; Μα τη Μ. Δαμανάκη...

Διαφημιστικά σποτ, που θυμίζουν - σε σύγχρονη έκδοση - εκείνο το γνωστό "θα σας κάνουμε και ποτάμια"...

Τι περιέχουν τα σποτ; Μια Αθήνα, που ούτε στον ύπνο τους δεν την έχουν δει οι ταλαίπωροι κάτοικοί της. (Μιλάμε, βέβαια, για τους κατοίκους των φτωχών συνοικιών κυρίως και όχι εκείνων, που ζει και η ίδια).

Σ' αυτούς, λοιπόν, τους κατοίκους η Μ. Δαμανάκη τάζει λαγούς με πετραχήλια: Πράσινο παντού, φως παντού, καθαριότητα παντού και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφθεί κανείς!

Τα ερωτήματα που προκύπτουν και με αφορμή τα διαφημιστικά σποτ της υποψήφιας δημάρχου είναι πολλά: Πρώτον, ποιοι ευθύνονται για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη λαϊκή Αθήνα; Μόνον ο Αβραμόπουλος; Δεύτερον, σ' αυτή την Αθήνα, που η Μ. Δαμανάκη υπόσχεται ότι θα την κάνει αγνώριστη, υπάρχουν ή όχι, η ανεργία, η φτώχεια, το χτύπημα του βιοτικού επίπεδου, η εξαθλίωση και όλα τα καλά της επίθεσης του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης; Γι' αυτά, όμως, η Μ. Δαμανάκη δε μας λέει τίποτε στα σποτ... Τρίτον, ποιο είναι το συνολικό ποσό του κόστους των σποτ; Το ρωτάμε κι αυτό, επειδή μας ενδιαφέρει. Και μας ενδιαφέρει, επειδή τα συγκεκριμένα ΜΜΕ είναι κρατικά. Και επειδή, είναι γνωστή η σχέση κυβέρνησης και κρατικών ΜΜΕ...

Να περιμένουμε, άραγε, απαντήσεις σε όλα αυτά, από τη Μ. Δαμανάκη..;

Σ' έναν από τους μεγαλύτερους χρεοφειλέτες στον κόσμο τείνει να αναδειχτεί ο Μπόρις Γιέλτσιν και η ρώσικη κυβέρνηση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, που κυκλοφόρησαν στη Μόσχα, η ρώσικη κυβέρνηση χρωστούσε τον περασμένο μήνα, περί το 1,07 τρισεκατομμύρια ρούβλια ή 173 δισεκατομμύρια δολάρια στους εργαζόμενους των κρατικών επιχειρήσεων και εργοστασίων. Ποσό τεράστιο και το οποίο είναι ήδη αρκετά μεγαλύτερο, αφού η στάση πληρωμών της ρώσικης κυβέρνησης συνεχίζεται.

Συνεχίζονται, όμως - και μάλιστα επεκτείνονται - και οι δικαιολογημένες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων. Κινητοποιήσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα προχθές, μεγάλες διακοπές ρεύματος και συσκότιση σε πολλές ρώσικες πόλεις της Απω Ανατολής, αφού απεργούν οι εργαζόμενοι στην κρατική επιχείρηση ηλεκτρισμού, οι οποίο έχουν μήνες να πληρωθούν.

Ολοφάνερο είναι, ότι ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι ιδιαίτερα "θερμός"...

Σαν τα λεμόνια

στύβουνε

υπάλληλους

κι εργάτες,

με την ΟΝΕ

τη "σύγκλιση"

κι άλλες τέτοιες

απάτες

και οι τρανοί

πλουτίζουνε

απ' των φτωχών

τις πλάτες.

Σαν τα λεμόνια

στύβουνε

εσένανε,

εμένα

κι αν λίγο ακόμη

μείνουμε

με χέρια

σταυρωμένα,

χρόνια θα 'ρθουν

πιο δύσκολα

και πιο

...ξεζουμισμένα!

Ο οίστρος

Συνεχίζεται ο τρελός χορός των τραπεζικών κερδών. Τούτη τη φορά, ήταν η σειρά της Τράπεζας Αττικής, η οποία ανακοίνωσε αύξηση των κερδών της, το πρώτο εξάμηνο του 1998, κατά 243%. Οχι, δε διαβάσατε λάθος. Σας το γράφουμε και ολογράφως, για να μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία: Διακόσια σαράντα τρία τοις εκατό.

Με άλλα λόγια, η Τράπεζα Αττικής υπερτριπλασίασε τα κέρδη της, μέσα σ' ένα χρόνο. Τα δικά σας εισοδήματα, πώς πάνε..;